Dagblaðið Vísir - DV - 06.03.2015, Blaðsíða 31

Helgarblað 6.–9. mars 2015 Umræða 31
Ögurstund í ferðaþjónustu og náttúruvernd
F
yrir liggur að ferðaþjónusta er
sú grein sem er í mestum vexti
í samfélaginu. Margir hafa
haldið því fram og með réttu
að við séum í raun á ögurstundu í
þeim efnum. Fjölgun ferðamanna
er gríðarleg milli ára og fjöldinn á
venjulegum vetrarmánuði nú er
eins og á sumarmánuði fyrir örfá-
um árum. Stefnumörkun í greininni
liggur ekki fyrir og framtíðarsýnin er
ekki fyrir hendi.
Fjölmörg mál eru nú fyrir þinginu
sem varða náttúruvernd og þann
mikilvæga segul sem íslensk nátt-
úra er. Málin eru til umfjöllunar
hjá mörgum nefndum þingsins, at-
vinnuveganefnd, umhverfis- og
samgöngunefnd og jafnvel efna-
hags- og viðskiptanefnd. Bútasaum-
ur er nálgunin og hættan er viðvar-
andi að okkur reki af leið.
Frumvarp um náttúrupassa er
til umfjöllunar, frumvarp um inn-
viði ferðaþjónustunnar, náttúru-
verndarlög, kerfisáætlun landsnets
og rammaáætlun kemur væntanlega
til umfjöllunar á þessum vetri, land-
skipulagsáætlun er líka í pípunum
en allir þessir þættir varða með ein-
um eða öðrum hætti umgjörð nátt-
úruverndar og hafa möguleg áhrif á
ásýnd landsins.
Ögurstundin er núna – þörfin fyr-
ir heildarsýn er núna. Við þurfum
virkilega á samstillingu og einurð að
halda.
Umtalsverður skortur er á yfir-
sýn og verkstjórn sem er óþægilegt
og vandræðalegt fyrir ríkisstjórnina
og fyrir stjórnarmeirihlutann óháð
pólitískum og efnislegum mark-
miðum. En það sem verra er er að
hér eru svo gríðarlega mikil verð-
mæti í húfi. Landið, náttúran og
öflug atvinnugrein, ásýnd landsins
og ímynd atvinnugreinarinnar. Allt
þetta er í húfi og enginn hefur yfir-
sýn.
Þetta mál er táknrænt fyrir ráða-
leysi ríkisstjórnarinnar og skort
á verkstjórn. Prófsteinn á getu og
getuleysi og niðurstaðan liggur fyr-
ir. Stjórnarmeirihluti Framsóknar-
flokks og Sjálfstæðisflokks ræður
ekki við verkefnið sem er stóralvar-
legt mál.
Bráðnauðsynlegt er að koma á
langtímaáætlun en ekki síður að
taka til við að bregðast við aðsteðj-
andi bráðavanda. Til þess þarf sam-
stillingu og samstöðu. Er hægt að
koma slíku á? n
fjártjón sem þeir hafa orðið fyrir
í liðnum tíma. Þar eru samt bara
sumir taldir verðugir en ekki aðr-
ir. Sumum þeirra sem tekið höfðu
peningalán fyrir hrunið skulu
greiddar tjónsbætur en ekki öðrum
sem urðu fyrir fjártjóni við þessa
dapurlegu atburði í þjóðlífi Ís-
lendinga. Meðal annars munu þeir
ekki teljast verðskulda bætur sem
„bara“ misstu atvinnuna og heldur
ekki þeir sem misstu eignir af ýms-
um toga. /.../ Svo megum við sjálf-
sagt búast við að stjórnmálabarátt-
an í framtíðinni muni einkennast
af loforðum um „beingreiðslur“ úr
ríkissjóði til kjósenda eftir kosn-
ingar!“
Sagði Jón Steinar Gunnlaugs-
son. En um svona skrif hefði faðir
minn heitinn sagt: „Ja, þessi kann
að láta það heita eitthvað!“
Já, skuldaleiðréttingin
Af því við vorum að tala um
„skuldaleiðréttinguna“: Ég var þar
staddur sem nokkrir miðaldra
menn voru að kveðjast eftir há-
degissamveru. Þetta voru frískir,
hvítir karlmenn, allir dálítið góð-
ir með sig og allir í heldur góðum
málum – þetta er þannig klúbbur
– hafði farnast vel í lífinu, aflað sér
menntunar, komist í góð störf eða
áttu vel rekin fyrirtæki. Allir bún-
ir að mestu að koma sínum börn-
um á legg, áttu eigið húsnæði,
skulduðu samt allir eitthvað eins
og gengur, höfðu kannski stækk-
að við sig og farið í einbýlishús eða
raðhús. Um flesta þessara manna
má segja að þeir séu á fyrsta far-
rými í lífinu. Þeir stóðu hjá bílun-
um sínum, það er lagt upp úr því
að vera sæmilega bílandi í svona
kompaníi, það pípti og ljós blikk-
uðu þegar sjálfvirka hurðaopnunin
var ræst. Útreikningar um skulda-
lækkunina höfðu komið á netið
þann dag eða daginn á undan
og einhver segir svona í framhjá-
hlaupi: „Ég fékk eina komma sex
í lækkun; hvernig var það hjá ykk-
ur?“ Jú, næsti sagðist hafa fengið
rúma milljón, annar næstum tvær,
þeir voru svona á svipuðu róli flest-
ir hverjir. Þeir hlógu að þessu í sinn
hóp; einhver spurði hverju þetta
breytti, annar sagðist vita að þetta
þýddi að mánaðarlegar afborgan-
ir af lánum myndu lækka um ein-
hverja þúsundkalla. Þannig er nú
það, og breytir ekki stóru.
Einn þeirra varð heimspeki-
legur um stund, horfði til himins
og spurði svo: „Af hverju er verið
að moka öllum þessum pening-
um í okkur? Hefði ekki verið nær
að styrkja unga fólkið sem hefur
ekki efni á að kaupa sér íbúð?“
Menn hristu hausinn, voru alveg
sammála. Annar sagði og hló: „Við
stjórnum þessu ekki!“. Svo kvödd-
ust þeir, hver ók á brott til starfa á
sinni sjálfrennireið. n
Vinir mínir pólitísku fjandmennirnir
Guðni Ágústsson „Ég held að
vandfundið væri það átakamál í íslenskri
pólitík þar sem við Guðni Ágústsson erum
sammála, en það breytir ekki því að okkur
þykir gaman að hittast, skiptast á sögum
og sjónarmiðum.“„Loks kom Guðni,
og fékk stórkost-
legar móttökur, enn betri
en jafnan. Síðan kom
hann og settist hjá mér
við háborðið og sagði:
„Þetta er undarlegur sal-
ur Einar Kárason. Yfir-
leitt er mest hlegið þegar
ég klára sögur, en hér
var mest gleðin þegar ég
byrjaði þær!“
Svandís Svavarsdóttir
alþingismaður
Af Eyjublogginu
Mynd Gunnar GunnarSSon