Dagblaðið Vísir - DV - 25.07.2015, Blaðsíða 16

Helgarblað 25.–27. júlí 201516 Umræða
É
g hef beðið þessarar stundar
í sautján ár,“ sagði Michael
Dillon geimverusérfræðingur
í samtali við vikuritið Press-
una í byrjun nóvembermánað-
ar 1993, en hann kvaðst þess „100%
viss“ að geimverur myndu láta sjá sig
á Snæfellsjökli föstudaginn 5. nóvem-
ber það ár. Sjáendur töldu sig meira
að segja hafa fundið út nákvæman
lendingartíma eða klukkan 21.07.
Grípum niður í samtalið við Dillon:
„Eitt sinn stoppaði fljúgandi furðu-
hlutur beint yfir húsinu mínu, en þá
bjó ég á Norður-Englandi. Ég var úti í
garði og frá þeim degi hafa mér borist
margvísleg skilaboð þess eðlis að ég
gegndi ákveðnu hlutverki, sem væri
að safna saman hópi fólks og fara til
Íslands. Það hef ég gert.“ Og hingað
var Dillon mættur í byrjun nóvember
1993 með hóp fólks sem efndi til ráð-
stefnu um geimverur.
Stórar og smáar geimverur
Dillon var mikill Íslandsvinur og hafði
komið hingað margoft. Hann sagði Ís-
land „einstaklega vel í sveit sett fyrir
geimverur“ og tjáði blaðamanni að
misserin á undan hafi verið óvenju
mikil umferð geimskipa yfir Bretlandi
og Norður-Atlantshafi og öll teikn
bentu til þess að stóra stundin rynni
upp hinn 5. nóvember. Myndu geim-
verurnar lenda þann daginn á Snæ-
fellsjökli og hygðust ráðstefnugestir
fara vestur til að verða vitni að þeim
heimssögulega viðburði.
Í samtali við DV sagði Dillon að
væntanlegar geimverur væru langt-
um gáfaðri en mannfólkið og vin-
veittar því. Alls væru þekktar um
níu tegundir. Ein tegundin væri 2,17
metrar á hæð og ljós yfirlitum. Önn-
ur 1,20 metrar, með gráa húð og stór
svört augu. Þær verur hefðu sett sig í
samband við yfirvöld vestanhafs árið
1943. Geimverurnar kæmu reglulega
til jarðarinnar og flyttu jarðarbúa um
borð í geimskip sín en skiluðu aftur í
lok nætur. Þá sagði hann að stjórn-
völdum ýmissa ríkja væri vel kunn-
ugt um geimverurnar en ekki þorðu
að upplýsa almenning um þær vegna
hættu á að ofsahræðsla gripi um sig.
Dillon sagði konu, sem numin
hefði verið brott af flugandi furðu-
hlut, hafa séð þann atburð fyrir sem
í uppsiglingu væru. Eðlilega væru
margir vantrúaðir á þetta og jafnvel
áliti fólk hann geggjaðan. Fátt væri við
því að segja en sér þætti miður að ís-
lenskir nýaldarsinnar væru tregir til
að taka þátt í geimveruráðstefnunni.
Blaðamaður Pressunnar, Jakob Bjarn-
ar Grétarsson, spurði Dillon eðlilega
hvað geimverurnar væru eiginlega að
vilja hingað. Hann svaraði: „Ég veit
ekki hvað þær vilja, en tel mig hafa
nokkuð góða hugmynd um það. Þær
eru með mikilvæg skilaboð til mann-
kyns. Stóra stundin nálgast óðum og
óneitanlega er ég mjög spenntur.“
„Útsendarar djöfulsins“
Ekki voru allir jafnspenntir fyrir
komu geimveranna. Snorri Óskars-
son, forstöðumaður Betelsafnaðarins
í Vestmannaeyjum, sagði í samtali við
Tímann að geimverurnar væru „út-
sendarar djöfulsins“ og kallaði þetta
„tæknivæddan draugagang“.
Að mati Magnúsar Skarphéðins-
sonar geimveruvinar voru viðhorf
Snorra „í anda þröngsýnnar umræðu
sem kristin trú hefur fest í“. Þá sagði
hann viðhorf safnaðarformannsins
lýsa „yfirmáta vanþekkingu á reynslu
fólks sem séð hefur fljúgandi furðu-
hluti“.
Þrátt fyrir að Magnús væri örugg-
ur í trú sinni á tilvist geimvera kvaðst
hann ekki telja að þær myndu birtast
á Snæfellsjökli hinn 5. nóvember og
útskýrði fyrir blaðamanni eiginleika
geimvera: „Geimverur eru til tvenns
konar. Þær eru til í mannsmynd og
huldufólksmynd. Það er bara skyggnt
fólk sem sér þennan huglæga heim
og hann er fyrir því mjög raunveru-
legur. Geimverur eru annars vegar af
flokki A, efnislegar, líkamlegar og á
efnislegum farartækjum. Hins vegar
eru þær af flokki B og þá eru þetta
orkuleg eða huglæg fyrirbæri, sem
einungis skyggnir sjá.“ Hann taldi að
geim skipið sem væntanlegt væri á
Snæfellsjökli væri af flokki B og því
lítið að sjá fyrir allan almenning.
Skilaboð geimveranna
Þrátt fyrir bannfæringu Snorra í Betel
á geimverum sá þjóðkirkjan ekki
ástæðu til að gefa út yfirlýsingu vegna
málsins. Þorbjörn Hlynur Árnason
biskupsritari sagði í samtali við
Tímann að ekkert í þessu geimverutali
kallaði á sérstök viðbrögð kirkjunnar
manna – meiri þörf væri á viðbrögð-
um almennrar heilbrigðrar skynsemi
sem hlyti að álykta að þetta væri „eins
og hvert annað rugl“.
Fram kom í fréttum að geim-
verurnar hefðu þau skilaboð fram
að færa til jarðarbúa að þeir yrðu að
ganga betur um náttúruna. Blaða-
manni Tímans fannst þetta held-
ur rýrt í roðinu og að ekki þyrfti ver-
ur frá öðrum sólkerfum til að flytja
mönnum jafn ljós sannindi. Blaða-
manninum fannst merkilegt að einn
helsti talsmaður geimvera hér á landi,
Magnús Skarphéðinsson, væri bróðir
umhverfisráðherrans Össurar. Stjórn-
völd hefðu með geimverunum eign-
ast mikilvæga bandamenn í um-
hverfismálum á tímum niðurskurðar
í opinberum rekstri.
Millilent á Akureyri?
Svarthol, félag áhugamanna um geim-
verur á Akureyri, taldi líklegt að geim-
verurnar myndu millilenda á Ráðhús-
torginu á Akureyri og yrðu gestirnir
sjáanlegir frá Ráðhústorginu milli
klukkan 16.30 og 16.45 hinn 5. nóv-
ember. Samkvæmt þessu þá var geim-
skipið ekki sérlega hraðskreitt, en þá
væri eftir tæplega fimm tíma flug út á
Snæfellsnes. – Nema þá ef ske kynni
að aðkomumennirnir hygðust fá sér
kaffisopa og þiggja aðrar veitingar í
höfuðstað Norðurlands?
Fyrirboði á Snæfellsnesi
Stóri dagurinn, 5. nóvember, rann
upp og þann daginn birti DV viðtal
við Skúla Alexandersson, fyrrverandi
alþingismann á Hellissandi. Hann
sagði heimamenn taka fyrirhugaða
lendingu geimskipa á jöklinum
alvarlega og skipuð hefði verið mót-
tökunefnd, sem myndi bíða við jökul-
röndina um kvöldið. Hana skip-
uðu sveitarstjórn Eyrarhrepps utan
Ennis, björgunarsveitir og lögreglan í
sýslunni.
Skúli bætti því við að dularfullur at-
burður hefði átt sér stað þar á nesinu
nokkrum dögum fyrr. Mjólkurbílstjóri
var að skila af sér mjólk í verslun á Hell-
issandi. Þar hæddist hann að fyrirhug-
aðri komu geimvera. Afgreiðslustúlk-
urnar báðu hann um að tala ekki svona
gáleysislega. Bílstjórinn lauk við að af-
greiða mjólkina og ætlaði að gangsetja
bílinn og viti menn. Bíllinn fór ekki í
gang. Engin bilun fannst þrátt fyrir ítar-
lega leit. Skúli sagði svo í framhaldinu
að þessi saga ætti að kenna mönnum
að „umgangast þetta allt með gát“.
Margir spenntir
Þrátt fyrir að flestir tækju þessum sög-
um sem hverju öðru þvaðri þá trúðu
margir því einlæglega að geimverur
myndu lenda á Snæfellsjökli þarna
um kvöldið og að þessi atburður
myndi breyta lífi þeirra. Þetta átti sér
í lagi við um útlendingana sem komu
á ráðstefnuna. En ekki bara þá. Snæ-
fellingurinn Kári Viðarsson var aðeins
átta ára á þessum tíma. Grípum niður
í frásögn hans: „Ég var alveg sérstak-
lega ímyndunarveikt barn og því alveg
skíthræddur við þetta. Ég trúði því al-
veg hundrað prósent að þetta væri að
fara að gerast, þorði til að mynda ekki
að fara upp á jökulinn og var í raun-
inni að fara yfir um á tímabili.“ Hann
segir heimamenn flesta muna mjög
vel eftir þessum degi og öllum hama-
ganginum í fjölmiðlum vikurnar áður.
Mættu geimverurnar ef til vill?
Ekkert varð af því að geimverurnar
millilentu á Ráðhústorginu á Akur-
eyri og loks var klukkan sjö mínútur
gengin í tíu að kvöldi föstudagsins 5.
nóvember. Mikill mannfjöldi hafði þá
safnast saman undir jökli, þar á meðal
allnokkrir forvitnir höfuðborgarbúar
sem höfðu gert sér ferð út á Snæfells-
nes. Tíminn leið fram eftir kvöldi og
ekkert bólaði á geimverunum.
Margir urðu sorgmæddir og
vonsviknir. Aðrir sneru þessu upp í
gleði og glaum og mun góð stemn-
ing hafa ríkt við rætur Snæfellsjökuls
þetta kvöld, þrátt fyrir að engar geim-
verur hefðu mætt í gleðskapinn.
En kannski voru þær þarna? – Bara
ekki sýnilegar nema skyggnu fólki,
líkt og Magnús Skarphéðinsson hafði
nefnt. Hver veit? n
af
20%
AFSLÁTTUR
Gæði og góð þjónusta í 80 ár!
Björn Jón Bragason
bjornjon@dv.is
Fréttir úr fortíð
Geimverur lenda
á Snæfellsjökli
n Margmenni bíður komu geimvera n Alþjóðleg geimveruráðstefna í Reykjavík 1993
Beðið eftir geimverum
Talið var að Snæfellsjökull
yrði fyrir valinu sem
lendingarstaður.
Frétt DV Sagt var frá því að sérstök móttökunefnd myndi taka á móti geimverunum.