Dagblaðið Vísir - DV - 25.07.2015, Blaðsíða 80
36 Menning Helgarblað 25.–27. júlí 2015
loksins á
Íslandi!
Verslun og Viðgerðir
Hjól aspret tur ︱ Dal sHr aun 13 ︱ 220 Hafnarfjörður ︱ s ími: 565 2292 ︱ w w w.Hjol aspret tur. is
Fjármagn og einsleitni
Viðmælendur DV virðast þó sammála
um að hætturnar séu fyrir hendi. Sum-
ir kalla eftir takmörkunum á fjölda
gistirýma í miðborginni en aðrir telja
að vandann sé mun djúpstæðari. Fjár-
festar og fjarfestingafyrirtæki sem vilja
skila sem mestum hagnaði, en upp-
lifa sig ekki ábyrg gagnvart nærum-
hverfinu, munu ávallt reyna að há-
marka gróða af hverjum fermetra sem
þeir eignast og í dag virðist arðbærasta
fjárfestingin til skamms tíma vera hót-
elbygging.
„Ástæðan fyrir því að fólk er svo
slegið núna er að það er ekki bara einn
tónleikastaður (eins og þegar NASA
eða Faktorý fór) sem gæti horfið held-
ur fimm mismunandi staðir. Að missa
svo marga tónleikastaði í einu yrði
mikið högg fyrir íslensku tónlistarsen-
una, bæði til skamms og miðlungs-
langs tíma. Þannig skellur raun-
veruleiki nýfrjálshyggjukapítalismans
loksins á íslensku tónlistarfólki á hátt
sem það virkilega skilur,“ segir Bob.
„Kapítalið á í ástarhaturssambandi
við einsleitnina þannig að á meðan
alltaf er eðlilegast að reisa frekar hótel
eða lundabúðir getur auðvitað ekki
allt verið þannig. Bæir deyja ef þeir eru
ekkert annað en túristaiðnaðurinn.
Þetta veit kapítalið líka þannig að það
vill hafa flippaða tónleikastaði og bari
í bland. Áskorunin hlýtur að láta þetta
tvennt vinna saman og þannig að
menningin verði ekki tilbúningur eða
uppfærsla á sjálfri sér (eins og grímu-
ball í Feneyjum eða pönk í Camden)
heldur eitthvað sem fólk þarf að gera
og vill segja,“ segir Njörður.
Kannski er óhjákvæmilegt að
ferðamannaiðnaðurinn hafi aðrar og
lúmskari afleiðingar á íslenska tón-
listarsenu en að eyða tónleikarýmum
borgarinnar bókstaflega út af kortinu
– að móta sköpunina og fagurfræðina.
Hostelvæðing grasrótarinnar
Á undanförnum árum hefur það
færst í aukana að gistiheimili bjóði
upp á lífleg tónleikarými: KEX
Hostel, Loft Hostel og nú síðast
Hlemmur Square hafa öll verið öflug
í viðburðaskipulagningu og tónleika-
haldi. En hvaða áhrif hefur það þegar
senan er í auknum mæli bundin af
þörfum ferðamanna, hefur það áhrif
á hvaða tónlist fær að heyrast og enn
frekar hvernig listamenn nálgast list-
sköpun sína?
„Það er gott að það sé líf og það séu
staðir sem taki við af þeim sem loki,
en þetta má aldrei vera eina svarið við
þörfinni. Allir þessir staðir eru bara í
bisness. Þó að Loft Hostel haldi tón-
leika þegar hentar, kvarta þeir líka yfir
hávaða í Gamla bíói – það er ekki bara
101 Hótel,“ segir Grímur.
Arnar Eggert segist ekki hafa
miklar áhyggjur af óæskilegum af-
leiðingum hosteltónleika: „Það er jú
hætta á að menn freistist til að leyfa
erlendum tónlistaráhugamönnum
að heyra það sem þeir telja að þeir
vilji heyra. Henda í eitt og eitt Sigur
Rósar-riff til að gleðja álfaáhuga-
mennina. Ég hef hins vegar ekki
orðið var við þetta, en það er hætta á
þessu, teorískt séð.“
Made in Iceland
En meðvitund hljómsveita um er-
lendu áhorfendurna á gistiheim-
ilunum er kannski bara smækkuð
mynd af nýtilkominni meðvitund ís-
lenskra tónlistarmanna um augna-
ráð umheimsins. Á undanförnum
árum, og sérstaklega í kjölfar hruns-
ins, hefur átt sér stað bylting í kynn-
ingu á Íslandi og íslenskri menn-
ingu.
Ólíkt því þegar Reykjavík var
„grautfúll staður“ og „subbulegt
skítapleis“ er möguleikinn á frægð og
frama erlendis raunverulegur fyrir ís-
lenskar hljómsveitir í dag. Enn frem-
ur vegna ímyndar landsins er sú stað-
reynd að þær séu íslenskar talið þeim
til framdráttar – það er því hvati fyrir
þær til að gera það augljóst að þær
séu héðan. Það gæti því verið freist-
andi að gangast upp í þeirri ímynd
sem hefur verið sköpuð af landinu.
„Ég held að það sé eðlilegt að
menn geti freistast til að þjónkast
það sem búist er við: eins og skoskar
sveitir sem draga upp kiltin sín,
sekkjapípurnar og ýkja jafnvel hreim-
inn af því að það selur frekar en hitt.
Mér vitandi hefur þetta ekki verið
mælt út og ég get ekki nefnt einhverja
augljósa „álfar og hraun“ hljómsveit
í fljótu bragði. En þegar útlendir að-
ilar, áhugamenn um tónlist, fræði-
menn og almenningur hamast á því
að íslensk tónlist sé undir áhrifum
af náttúrunni fara sumir á endan-
um að trúa því. Þetta er hálfgerð
stimplunar kenning. Ef einhver segir
þér að þú sért þetta eða hitt nógu oft
ferðu að trúa því,“ segir Arnar Eggert.
„Það hefur í raun tekist svo vel
til við að kynna landið að ef landið
er nefnt á nafn kallar það strax upp
sterka hugmynd eða narratífu í hug-
um fólks. Of Monsters and Men hefur
til dæmis ekki verið að gangast sjálf
upp í því að vera „íslensk“ á sama
hátt og Björk og Sykurmolarnir gerðu
á sínum tíma, en málið er að þau
þurfa þess ekki – það er nú þegar stór
ríkisrekin markaðsvél sem gerir það
fyrir þau,“ segir Bob. n
„Þegar útlendir
aðilar, áhugamenn
um tónlist, fræðimenn
og almenningur hamast
á því að íslensk tónlist sé
undir áhrifum af náttúr-
unni fara sumir á endan-
um að trúa því.
Arnar Eggert Thoroddsen
Hostelvæðing tónleikanna KEX-Hostel hefur verið gríðarlega öflugt í tónleikahaldi á
undanförnum árum Mynd SIgTryggur ArI
Stóra planið Harpa og hótelaklasi munu ekki halda uppi frjórri og kraftmikilli grasrót-
arsenu. Mynd rEykjAvíkurborg
Auðugt
tónlistar líf
Grasrótin þrífst
oftar en ekki á
litlum og óform-
legum vettvangi.
SAMSETT Mynd
Nesbø á tvær
bækur af fimm
Tilnefningar fyrir bestu þýddu glæpasöguna
N
ú liggja fyrir tilnefningar til
Ísnálarinnar (The IcePick)
2015 en þau verðlaun eru
veitt fyrir bestu þýddu glæpa-
söguna á íslensku, þar sem saman
fara góð þýðing og góð saga. Til-
nefningar eru kynntar á afmælisdegi
Raymonds Chandler, 23. júlí, en
hann er höfundur einnar af þekktu-
stu glæpasögum allra tíma þar sem
sem ísnál er notuð sem morðvopn.
Athygli vekur að af þeim
fimm bókum sem tilnefnd-
ar eru tvær eftir Jo Nesbø.
í ár eru tilnefnd þessi
verk:
n Afturgangan (Gjenferd)
eftir Jo Nesbø í þýðingu
Bjarna Gunnarssonar. (Útg.
JPV útgáfa)
n Alex (Alex) eftir Pierre Lemaitre í
þýðingu Friðriks Rafnssonar. (Útg.
JPV útgáfa)
n Blóð í snjónum (Blod på snø) eftir
Jo Nesbø í þýðingu Bjarna Gunnars-
sonar. (Útg. JPV útgáfa)
n Konan í lestinni (The Girl on the
Train) eftir Paulu Hawkins í þýðingu
Bjarna Jónssonar. (Útg. Bjartur)
n Syndlaus (I grunden utan skuld)
eftir Vivecu Sten í þýðingu Elínar
Guðmundsdóttur. (Útg. Ugla)
Þetta er annað árið sem verðlaunin
verða veitt en að þeim standa Iceland
Noir glæpasagnahátíðin, Hið íslenska
glæpafélag og Bandalag þýðenda
og túlka. Dómnefnd skipuðu Katrín
Jakobs dóttir, Kolbrún Bergþórsdótt-
ir, Magnea J. Matthíasdóttir, Quentin
Bates og Ragnar Jónasson. Tilkynnt
verður um sigurvegara í haust. n
jo nesbø Norski
glæpasagna-
höfundurinn nýtur
gríðarlegrar vel-
gengni. Mynd nIklAS lEllo