Fréttatíminn - 19.02.2016, Side 17

Veldu yfirburði!
Siemens og Bosch í 19 af
20 efstu sætunum!
Í úttekt danska neytendablaðsins Tænk (2015), þar sem teknar
voru til skoðunar 50 uppþvottavélar frá ýmsum framleiðendum,
voru yfirburðir Siemens og Bosch algjörir. Hér fyrir neðan eru
þær uppþvottavélar sem lentu í efstu sætunum.
Hlíðasmára 3 . Sími 520 3090
www.bosch.is
BOSCH
SMU 50M96SK
BOSCH
SMU 53M72SK
BOSCH
SMU 50M92SK
BOSCH
SMU 50M95SK
BOSCH
SMP 68M05SK (stál)
BOSCH
SMP 68M02SK
BOSCH
SMU 69T42SK
BOSCH
SMU 69T45SK
BOSCH
SMU 50E52SK
SIEMENS
SN 45M507SK
SIEMENS
SN 44D202SK
SIEMENS
SN 46T297SK
SIEMENS
SN 46T597SK
BOSCH
SMU 50M62SK
SIEMENS
SN 45M209SK
Annar framleiðandi
en Bosch eða Siemens.
SIEMENS
SN 45M207SK
*fæst
hjá:
*fæst
hjá:
*fæst
hjá:
*fæst
hjá:
*fæst
hjá:
*fæst
hjá:
*fæst
hjá:
SIEMENS
SN 478S01TS
SIEMENS
SN 45M231SK
BOSCH
SMU 51M12SK
*fæst
hjá:
1. sæti
6. sæti
11. sæti
16. sæti
3. sæti
8. sæti
13. sæti
18. sæti
5. sæti
10. sæti
15. sæti
20. sæti
2. sæti
7. sæti
12. sæti
17. sæti
4. sæti
9. sæti
14. sæti
19. sæti
skili þeim sem það nýta sér í fínu
standi út í samfélagið aftur. Með-
ferðarúrræði eru í boði á Litla-
Hrauni og á Sogni en þau mættu
vera víðar. „Og nýtt frumvarp til
laga um fangelsismál kemur ekkert
inn á þetta og gerir ekki ráð fyrir
meiri fjárveitingum til vímuefna-
meðferða. Menn í afplánun fá líka
sáralitla umbun fyrir að standa sig
vel, sem dregur úr hvatanum til
þess. Allar rannsóknir sýna að þeg-
ar menn hafa setið í tvö ár í fang-
elsi þá kemur að því að þeir annað
hvort taki sig á eða haldi áfram á
sömu braut,“ segir Margrét.
Eiga skilið að fá umbun
Þráinn telur nauðsynlegt að koma
á hvatakerfi til að styrkja framfarir
fanga. „Menn sjá engan ávinning
af því að haga sér vel við núver-
andi aðstæður. Mér þætti eðlilegt
að þeir gætu haft áhrif á afplánun-
ina með því að standa sig, að þeir
kæmust til dæmis fyrr í opin fang-
elsi og þaðan fyrr í úrræði eins og
Vernd. Það er ekkert slíkt kerfi og
þess vegna eru margir sem velja að
halda áfram í neyslu.“
Margrét segir fyrirkomulagið
sem nú er við lýði verði að gefa
mönnum von og umbun. „Þeir
ættu að geta unnið sér inn fríð-
indi eins og að fá smá aukatíma
með fjölskyldum sínum umfram
það sem reglunar núna heimila,
að komast í stutta fjöruferð eða
sund. Lögin eru of stíf og heim-
ila ekki slík frávik. Ef við viljum
betrun í fangelsum þá hljótum
við að kostnaðarmeta þann þátt.
Það þýðir að það verður að styrkja
námið, meðferðarúrræði og eftir-
fylgnina. Við þurfum að fjölga
opnu úrræðunum þar sem náðst
hefur mikill og góður árangur. Og
þegar við skoðum boðunarlistann
yfir kannski 480 manns, þá er stór
hluti af þeim sem þarf aldrei að
fara inn í öryggisfangelsi.“
Þeim þykir öllum mikilvægt að
fangarnir hafi sjálfir val og þeir
sem vilji standa sig og vera edrú
sé umbunað fyrir það. „Þá eru
þeir sjálfir farnir að hafa áhrif á
framvindu þeirra eigin mála,“
segir Þráinn. „Áður en við byrj-
uðum með meðferðargang á Litla-
Hrauni, árið 2007, var viðhorfið
meðal fanga bara að vera í því
alla daga. En svo þegar reynsla
var komin á meðferðarstarfið þá
fóru menn að horfa til þeirra sem
höfðu náð árangri. Þetta er alveg
eins og í náminu, sumir sýna gott
fordæmi og hafa hvetjandi áhrif á
samfanga sína,“ segir Margrét.
Hræddist að losna
Geir segist kannast við þetta. „Það
var hópur af kristnum mönnum,
kallaðir Carols, sem höfðu þessi
áhrif á mig. Þegar þeir komu inn
og stóðu fyrir skipulögðum fund-
um fóru menn að koma saman
og ræða um venjulega, heilbrigða
hluti. Ég sá miklar breytingar á
umhverfinu í fangelsinu á svona
tíu ára tímabili eftir að þeir komu
inn. Margir fóru að haga sér öðru-
vísi eftir að þeir fengu einhverjar
fyrirmyndir til að líta upp til.
Það var bráðnauðsynlegt að hafa
einhverja sterka einstaklinga úr
fangahópnum til að sýna gott for-
dæmi, það er ekki jafn áhrifaríkt
þegar fangavörðurinn segir þér
hvernig þú átt að haga þér. Það
hlustar enginn á það,“ segir Geir.
Þegar talið berst að lokum af-
plánunar kannast þau öll við að
kvíði magnist upp meðal fanga
áður en þeir halda út í lífið. „Það
er flókið að losna eftir langan
tíma. Ég fann það oft á mönnum
áður en þeir losnuðu, hvernig
þeir trekktust upp,“ segir Mar-
grét. „Ég man líka eftir þessu,“
segir Geir. „Mín framtíð var björt
og ég hlakkaði til að losna en ég
var samt hræddur við breyting-
arnar sem höfðu orðið á samfé-
laginu. Þær voru hrikalega miklar.
Ímyndaðu þér að vera í kassa í 17
ár og vera svo hleypt út. Ég vissi
ekki í hvorn fótinn ég átti að stíga.
Ég er búinn að vera að reyna að
finna út úr því í þrjá mánuði.
Stundum verður þetta hreinlega
bara of mikið fyrir mig.“
Þráinn talar um að það sé líka
margt taugatrekkjandi fyrir menn
sem koma úr öryggisfangelsi og inn
á Vernd. Skrefin út í samfélagið geti
verið erfið. „Þeir eru oft með fang-
elsisgráma, fölt litarhaft eftir langa
innilokun, sem getur verið í nokkr-
ar vikur að hverfa. Þeim finnst
margt stressandi við skilyrðin á
Vernd, að vakna á ákveðnum tíma
og skila sér heim í tæka tíð. Þetta
eru ströng skilyrði en algjörlega
nauðsynlegt aðlögunarferli.“ Þeir
þurfi að finna að þeir ráði við þetta
og öðlist von um betra líf.
„Það sem þessi kristni hópur
sem ég kynntist inni í fangelsinu,
gerði gott var að planta hjá mér
von um að það væri betri tíð fram
undan. Það varð mér rosalega
mikilvægt,“ segir Geir.
Þeir eru oft
með fangelsis-
gráma, fölt litar-
haft eftir langa
innilokun, sem
getur verið í
nokkrar vikur
að hverfa.
Þráinn Farestveit,
forstöðumaður á Vernd
Þráinn Farestveit, Margrét
Frímannsdóttir og Geir
Gunnarsson eru sammála um
að það þurfi að koma á hvata-
kerfi í fangelsum svo menn
sjá hag af því að haga sér vel
og halda sér frá fíkniefnum.
|17fréttatíminn | Helgin 19. febrúar–21. febrúar 2016