Fréttatíminn - 19.02.2016, Side 26

Myndir | Hari
Kolvetnaskert
og próteinríkt
með suðrænu
bragði
– Nú fáanlegt
í 500 g umbúðum
Náttúrulegur
sætugjafi
Halla Harðardóttir
halla@frettatiminn.is
„Ég byrjaði í þessu fyrir tilviljun
fyrir um tuttugu árum. Maður­
inn minn var að vinna á útfarar­
stofu og ég fór að aðstoða karlana
við hitt og þetta. Byrjaði á því að
sauma ofan í kistur en fór svo að
snyrta líkin og var í því í mörg ár,“
segir Inger Steinsson sem varð
fyrst íslenskra kvenna útfarar­
stjóri og rekur í dag sína eigin
stofu. Í dag gengur Inger í öll verk
þó framan af hafi sérgrein hennar
verið að snyrta lík. Hún elskar
starfið sitt og segir þar mikilvæg­
ast að líða vel með fólki, lifandi og
látnu.
Aldrei þótt kuldinn óþægilegur
„Ég fann mig strax svo vel í
þessu starfi. Fannst það og finnst
enn, yndislegt. Það hefur aldrei
verið neitt mál fyrir mig að klæða,
greiða og snyrta látið fólk,“ segir
Inger sem hafði unnið sem tann­
tæknir á tannlæknastofu í mörg ár
áður en hún sneri sér að líksnyrt­
ingu og segir það hafa hjálpað sér
í upphafi. „Ég var vön því að vera í
návist við fólk, það var ekkert mál.
Fólk lá fyrir framan mig á tann­
læknastofunni og þetta er auðvit­
að ósköp svipað, nema fólk talar
í tannlæknastólnum. Þetta var
auðvitað skrítið fyrst því það er
allt annað að snyrta ískalda húð,
það er til dæmis ekki hægt að nota
sömu krem á ískalda húð og þína
eigin húð. Annars hefur kuldinn
hefur aldrei komið við mig. Margir
hafa spurt mig hvernig ég geti
unnið ein í líkhúsi um kvöld, en ég
skil ekki af hverju það ætti að vera
óþægilegt. Það er þar engin nema
ég. Ég hef aldrei séð né heyrt
neitt.“
Ólíkir stílar í líksnyrtingu
Inger segir ólíka stíla einkenna
fagið. Í Bandaríkjunum sé til að
mynda allt annar stíll í gangi en á
Íslandi þar sem látleysið sé yfirleitt
í hávegum haft. „Erlendis er hægt
að læra líksnyrtingu en þetta er
Amman
á líkbílnum
svo ung grein hér á landi. Þegar ég
byrjaði var bara nýfarið að snyrta
líkin. Ég man að þegar amma dó
þá var ekkert gert við hana og ég
veit að margir eiga sömu minn­
ingu. Þetta fag er alls ekki eins
hvar sem er í heiminum. Í Banda­
ríkjunum er nálgunin allt önnur
og þar er líkum hreinlega breytt í
brúður. Þar eru líka allar græjur
til staðar en hér er ekkert þannig.
Þar eru líkin blóðtæmd og svo fyllt
með formalíni og þess vegna líta
þau svona vel út í bíómyndunum.“
Best að nota venjulegt púður
Sjálf hefur Inger lært af reynsl­
unni. „Auðvitað tók það mig tíma
Fæst hugsum við daglega um dauðann en
það á ekki við um Inger Steinsson sem vinn-
ur alla daga við að klæða, greiða og snyrta
lík. Inger byrjaði á því að sauma í kistur en
rekur í dag sína eigin útfararstofu.
26 | fréttatíminn | Helgin 19. febrúar–21. febrúar 2016