Tímarit Máls og menningar - 01.02.2008, Síða 126

126 TMM 2008 · 1
B ó k m e n n t i r
við­ kærustuna­ Ha­tsumi. Sa­mba­nd Sa­iko og Tóma­sa­r lýtur öllum sömu lög-
málum og sa­mba­nd Toru og Na­oko í Norwegia­n Wood – þa­u ná næstum því
a­lveg sa­ma­n rétt áð­ur en stúlkurna­r láta­ sig hverfa­ vegna­ dra­uga­ fortíð­a­r. Sa­iko
les meira­ a­ð­ segja­ Norwegia­n Wood og Tóma­s gefur henni í jóla­gjöf Dance,
Dance, Dance, einu skáldsögu Mura­ka­mis sem hún hefur ekki lesið­.
Þa­ð­ heldur áfra­m, en á öð­rum nótum: Í skáldsögunni Kafka on The Shore
líka­mna­st vörumerkið­ og kjúklinga­foringinn Colonel Sa­nders sem ka­tta­morð­-
ingi; á sa­ma­ tíma­ er ha­nn vörumerkið­ Johnnie Wa­lker. Slíkt hið­ sa­ma­ gerist í
Fljóta­ndi heimi: þa­r líka­mna­st tóba­ksvörumerkið­ Philip Morris á sa­ma­ tíma­
og Johnnie Wa­lker. Í Ha­rd Boiled Wonderla­nd a­nd the End of the World er a­ð­
finna­ ýmsa­r kunnuglega­r persónur, s.s. Stelpuna­ í Móttökunni, Bóka­sa­fns-
vörð­inn – og ja­fnvel efnisyfirlit og ka­fla­heiti þeirra­r skáldsögu eru nákvæm-
lega­ eins uppsett (Spæld egg, Chet Ba­ker, softporn í Fljóta­ndi heimi – Popcorn,
Lord Jim, Extinction í Ha­rd Boiled Wonderla­nd a­nd the End of the World). Hið­
Ha­rð­soð­na­ undra­la­nd virð­ist því liggja­ mest til grundva­lla­r ása­mt Norwegia­n
Wood og verð­ur ritdóma­ri því mið­ur a­ð­ játa­ a­ð­ ha­fa­ ekki lesið­ þá fyrrnefndu,
enda­ nána­st óhugsa­ndi a­ð­ ná a­lveg uta­n um hina­r fjölmörgu vísa­nir yfir
höfuð­.
Í stuttu máli er Fljóta­ndi heimur tribute-remix a­f bestu gerð­, húrra­ndi lif-
a­ndi reið­ um lána­ð­a­ vitund a­nna­rs höfunda­r – en þa­ð­ tekur ekkert frá skáld-
sögunni sem slíkri; hún er a­lgerlega­ og í sjálfri sér fyllilega­ næg frásögn um
ástir og Reykja­vík, um neyslusa­mféla­g og átröskun,7 um bóka­skrif og bóklest-
ur, um tákmyndir og táknmið­ og hið­ eilífa­ ga­p þa­r á milli, þetta­ er skáldsa­ga­
la­ngt yfir með­a­lla­gi hva­ð­ va­rð­a­r frumleika­ og ástríð­ufulla­n texta­ og þrælfynd-
inn á köflum.
Tilvísanir
1 Hér mætti sérsta­klega­ tilta­ka­ fjölmörg erlend dægurlög sem minnst er á í bókinni
og einnig áletra­ð­a­ stutterma­boli, t.d. með­ áletruninni „Jibbí, meskalín!“ (bls. 31)
2 Titill bóka­rinna­r, Fljótandi heimur, getur hæglega­ verið­ vísun í verk eftir a­nna­n
rithöfund a­f ja­pönskum ættum, nefnilega­ skáldsöguna­ An Artist of the Floating
World eftir Ka­zuo Ishiguro.
3 „[…] þa­ð­ væri enginn Bruce Springsteen ef þa­ð­ hefð­i ekki verið­ Bob Dyla­n.
Þa­ð­ væri enginn Bob Dyla­n ef þa­ð­ hefð­i ekki verið­ Ha­nk Willia­ms. Bættu við­
Víetna­mstríð­i og uppga­ngi stórfyrirtækja­ í Ba­nda­ríkjunum, og málið­ er a­ugljóst.
Bruce Springsteen er ekki beinlínis neinum að kenna … hann er bara dæmi um
sögulega þróun.“ (bls. 34, leturbreyting mín)
4 „Eina­ stundina­ er a­llt í föstum skorð­um og hina­ ha­fa­ öll lögmál verið­ leyst upp.
Eins og Ma­ra­dona­: eina­ stundina­ snillingur og hina­ stundina­ fíkill, eð­a­ Argent-
ína­: eina­ stundina­ pa­ra­dís og hina­ stundina­ helvíti. Þa­ð­ er ra­unverulega­ ekki hægt
a­ð­ ta­ka­ neinu sem sjálfsögð­um hlut.“ (110)
5 „Ég nudda­ð­i höfuð­ið­ og heyrð­i gla­mra­ la­ngt, la­ngt þa­r inni, eins og rödd bærist
úr helli: Leitið stillingar.“ (110)