Læknablaðið - 01.03.2016, Blaðsíða 36

144 LÆKNAblaðið 2016/102
U M F J Ö L L U N O G G R E I N A R
þessu ári munum við byrja með fjarlækn-
ingar (virtual clinic), en yfir 20 slíkar stöðv-
ar eru á vegum King Faisal sjúkrahússins
vítt og breitt um landið. Við sinnum líka
konungsfjölskyldunni og þeim sem henni
tengjast og segja má að í innsta kjarna
hennar séu um 300-400 manns. Lang-
flesta sjáum við á sérstakri klín ík sem er
eingöngu fyrir þennan hóp, en það kemur
þó fyrir að við þurfum að fara í vitjanir í
hallirnar. Yfirleitt er hringt og sagt hvenær
VIP-sjúklingarnir muni koma, það kemur
örsjaldan fyrir að þeir komi fyrirvaralaust.
Og svo er stundum hringt og óskað eftir
lækni strax og þá er betra að henda öllu
frá sér og hlaupa af stað. Maður getur sagt
nei en það er ekki vel séð.“
Er mikill munur á því að vinna á þessum
spítala og á þeim spítölum þar sem þú hefur
starfað á Vesturlöndum?
„Munurinn er merkilega lítill. Sam-
starfsfólk mitt er af ýmsu þjóðerni, bæði
Sádar og fólk af mörgu öðru þjóðerni.
Þetta er allt mjög þægilegt fólk og vinnu-
menningin er að miklu leyti svipuð því
sem maður hefur vanist annars staðar.
Hið sama verður hins vegar ekki sagt um
sádi-arabískt samfélag. Það er gerólíkt
því sem við þekkjum. Við sem komum
frá Vesturlöndum njótum þó mun betri
aðstæðna en þeir sem koma annars staðar
frá. Við höfum eins konar VIP-stöðu í
þessu samfélagi og það hefur til dæmis
aldrei gerst að ég hafi verið stoppaður
og beðinn um skilríki á eftirlitsstöðvum
sem eru víða í borginni. Slíkum stöðvum
hefur fjölgað eftir að nýi kóngurinn tók
við en hann er mun herskárri en sá sem
fyrir var. Við búum síðan á lokuðu svæði
þannig að samskipti okkar við Sádana
fyrir utan vinnu eru mjög takmörkuð.
Flestir þeirra sem við hjónin umgöngumst
eru Vesturlandabúar, en Skandínavarnir
og Íslendingarnir sem þarna eru halda
talsvert mikið hópinn. Þetta heitir Palm
Villa Compound og þarna var gamall
döðluakur Faisal konungs. Við erum 5
íslenskir læknar sem störfum á þessum
spítala, Einar Þórhallsson meltingarlæknir,
Atli Eyjólfsson hjartaskurðlæknir, Halldór
Benediktsson röntgenlæknir og Stefán
Kristjánsson röntgenlæknir ásamt mér,
allir á svipuðum aldri og með svipaða
reynslu. Við erum fjögur skólasystkin úr
læknadeild Háskóla Íslands sem erum
í Sádi, Atli, Már Kristjánsson smit-
sjúkdómalæknir sem starfar í Dammam
nokkuð fyrir austan Riyadh og Sigurveig
Sigurðardóttir barnalæknir sem er gift
Lárusi Ásgeirssyni verkfræðingi sem
stýrir risastóru kjúklingabúi Almarai í
Riyadh. Eiginkonurnar dvelja venjulega
hjá okkur í lengri eða skemmri tíma. Einn-
ig eru nokkrir Íslendingar til viðbótar hér í
Riyadh. Þetta er því töluverður hópur.“
Erfitt fyrir konur að búa þarna
„Konur eiga talsvert undir högg að sækja
í þessu samfélagi og vestrænar konur
eiga erfitt með að sætta sig við það. Það
hefur gerst að Dóra kona mín hefur fengið
athugasemdir í verslunum eða á götum
úti af því að hún er ekki með slæðu.
Ferðafrelsi kvenna eru settar skorður
með því að þær mega ekki keyra bíl eða
vera á reiðhjóli, þær verða að fara allra
ferða í leigubíl eða ráða sér bílstjóra ef
eiginmennirnir eru ekki til staðar. Það
er ekki hægt að komast hjá því. Það eru
síðan ýmsir staðir í borginni sem eru
vafasamir fyrir vestrænt fólk að láta sjá sig
á. Þangað förum við einfaldlega ekki. Og
sannleikurinn er sá að við hjónin förum
alltaf úr landinu þegar ég á frí. Við eyðum
ekki frídögum í Sádi. En það er ýmis-
legt hægt að gera sér til dægrastyttingar,
sundlaugar, líkamsrækt og tennis og svo
er mjög góð aðstaða til að spila golf. Þarna
eru engin leikhús, tónleikahús eða neitt af
því tagi en veitingastaðir eru fjölmargir og
misgóðir eins og gengur. Svo eru margir
markaðir og kringlur sem gaman er að
rölta um en fyrst og fremst er Sádi vinnu-
staður og mjög góður sem slíkur. Fríin eru
góð, en fyrir utan 54 daga á ári sem kalla
má sumarfrí eru ráðstefnu- og viðskipta-
ferðaleyfi en ég geri talsvert af því að
sækja ráðstefnur og fundi víða um heim í
nafni deildarinnar og spítalans. Spítalinn
greiðir eina ferð á ári til heimalandsins
en ferðalagið til Íslands tekur hátt í sólar-
hring svo við höfum haft þá reglu að
koma tvisvar á ári og stoppa þá lengur í
hvert sinn.“
Og hvernig eru svo kjörin?
„Ég skrifaði undir yfirlýsingu í upphafi
um að ég myndi ekki ræða launakjör við
einn eða neinn og það gerum við aldrei.
Þetta er skemmtileg vinna og gaman að
hafa fengið tækifæri til að gera það sem
hugur minn hefur staðið til í mjög langan
tíma. Einnig er gaman að reyna eitthvað
framandi og nýtt. En auðvitað væri maður
ekki að þessu ef launin væru ekki ásætt-
anleg. Því um leið og þetta er skemmtilegt,
forvitnilegt og framandi er þetta ákveðin
fórn. Það er fórn að vera fjarri fjölskyldu
og vinum svo eitthvað verður að koma í
staðinn til að það sé þess virði. Við höfum
þarna stórt og gott einbýlishús til umráða
og það er fullbúið húsgögnum. Við eigum
í rauninni ekkert þarna svo ef þær að-
stæður kæmu upp gætum við pakkað í
eina tösku og farið fyrirvaralaust. Þetta er
vinnustaður, ekki heimili.“
Á fundi öldungadeildar 2. mars flytur Auðólfur Gunnarsson fyrirlestur sem hann nefnir: Magnús
Eiríksson frater, frumherji í jafnréttisbaráttu kvenna, einherji sannleikans.
Magnús Jónsson sagnfræðingur ræðir um Orkneyjar á fundinum í apríl.
Á aðalfundinum 4. maí flytur Magnús Jóhannsson erindið Af konungum, hórum og korndrjólum.
Fundir öldungadeildar eru fyrsta miðvikudag hvers mánaðar og hefjast kl. 16, en á undan
fundi, kl. 15.30, er boðið upp á kaffi og vínarbrauð.
Bókanir eru hafnar hjá ferðaskrifstofunni VITA í Orkneyjaferðina sem farin verður 20.-30. september.
Áætlað verð er kr. 290.000. Innifalið er flug, akstur, rúta allan tímann, ferjur, leiðsögn og gisting í 9 nætur
með morgunmat og kvöldverði.
Silja Rún hjá Ferðaskrifstofunni VITA, Skógarhlíð 12, í síma 5704453, sér um bókanir.