Fréttatíminn - 10.12.2016, Blaðsíða 8

8 | FRÉTTATÍMINN | Laugardagur 10.desember 2016
María og Sveinn búa á gömlum
sveitabæ í hlíðinni á móti flugvell-
inum á Akureyri. Sveinn er 85 ára,
tuttugu árum eldri en María, og bjó
á bænum með öldruðum foreldrum
sínum þegar María kom til Íslands
í júní árið 1990. „Það var sumar-
blíða,“ og veður- og náttúrulýsingar
verða ævintýralegri með hennar fil-
ippíska hreim. „Það var bara snjór
hérna í fjallinu.“ Hún var léttklædd
einsog túristi en bara án pening-
anna. „Frænka mín í Reykjavik náði
í mig og sýndi mér Golden Circle. Ég
var svo þreytt eftir ferðalagið en það
var merkilegt að sjá allt þetta vatn,
ég hafði bara séð lítinn foss á Filipps-
eyjum sem var ekkert í samanburði
við Gullfoss og Geysi þar sem vatnið
sprautaðist upp úr jörðinni.“
Ekki greitt fyrir okkur
Nínu og Aðalstein hitti María á Fil-
ippseyjum og þau sögðu henni frá
Sveini, hann væri bóndi og vantaði
húshjálp. „Sveinn byrjaði að skrifa
mér, og ég á ennþá öll bréfin okkar.“
María talar góða íslensku og hún bar
saman íslensku bréfin frá Sveini og
þýðingar Aðalsteins sem hún fékk
sendar og segir það vera alveg kór-
réttar þýðingar. Það sem truflar
Maríu er orðrómurinn og fordóm-
arnir sem breiddust út á tímabili í
byggðinni hennar. En sumir sögðu
Aðalstein reka hjónabandsmiðlun og
fá greitt fyrir að sækja konur handa
mönnum í sveitinni. „Það er bara
alls ekki rétt,“ segir hún ákveðin.
Örlög okkar
„Sveinn bauð mér til Íslands en ég
þurfti fyrst að klára skólaárið við
gagnfræðaskólann og fá mig lausa úr
kennslunni. Um sama leyti dó bróð-
ir minn, aðeins 50 ára gamall. Kon-
an hans var veik og óvinnufær með
sex börn. Ég hugsaði sem sé að þetta
væru örlög mín að fara til Íslands og
hjálpa þannig fjölskyldunni minni.“
María var einhleyp og barnslaus
en hafði þó tekið barn bróður síns
í fóstur. María talar og hreyfir sig
hratt um litla bárujárnshúsið sem
er einsog filippískur veitingastað-
ur, skreyttur frá lofti til gólfs. Það er
meira segja vifta í loftinu sem hefði
verið í notkun ef við værum í hita-
beltinu á Filippseyjum í stað þess að
vera í Eyjafirðinum í desember.
Lífið byrjaði
Sveinn segir lífið hafa tekið miklum
stakkaskiptum þegar María kom inn
í líf hans. „Hver sá sem hefði spáð
því einhverntímann að ég ætti eftir
að ferðast um allar borgir Asíu og
lifa svona ævintýralegu lífi, hefði
verið talinn galinn á sínum tíma,“
segir Sveinn og ljómar þegar hann
horfir á eiginkonu sína. „Með Maríu
byrjaði lífið og hefur ekki stöðvast
síðan.“ Húsið er alltaf fullt af ætt-
ingjum hennar. Þau Sveinn gátu ekki
eignast börn saman en frænkur og
frændur hennar komu eitt af öðru til
Íslands í fyllingu tímans fyrir henn-
ar tilstilli og fjölskylda hennar í dag
telur um 30 einstaklinga á Akureyri.
„Ég er alltaf skotinn í henni,“ bæt-
ir hann við og þau brosa hvort til
annars eins og skólakrakkar.
Hawai-þema á jólunum
Það eru stöðugar veislur, nú er
verið að undirbúa jólapartýið á
jóladag, en það er siður hjá Maríu að
vera með þema á jólunum, Hawai,
indjána- og kúreka-þema, eða all-
ir klæddir í blátt. „Um síðustu jól
vorum við öll í metal, en við eigum
eftir að finna þema fyrir þessi jól,“
segir María og upptendrast við til-
hugsunina. Sveinn er einkabarn og
bjó með foreldrum sínum alla tíð
á Brúarlandi sem er lítið bú með
nokkrar skjátur og þrjár kýr. Það
var siður móður Sveins að slátra
einum hana í jólamatinn og fylla
hann með ávöxtum, annars var líf-
ið mjög nægjusamt. „Við þurftum
ekki rafmagn eða sjónvarp, reynd-
ar í þá daga þurfti maður ekki alla
þessa hluti.“
Unglingarnir í Hrafnagilsskóla
María er frá Camtes Island þar sem
hún kenndi við grunnskóla í mörg
ár. Þegar hún kom til Akureyr-
ar fékk hún vinnu hjá Nóa Síríus í
þrjú ár. En þegar verksmiðjan lok-
aði fór hún að vinna í frystihúsi hjá
ÚA og vann þar í sex ár eða þang-
að til að líkami hennar þoldi ekki
lengur nístandi kuldann og hana
fór að verkja í liði og bein. „Sveinn
var alltaf að hvetja mig til þess að
fara að kenna og ég fór í mennta-
málaráðuneytið og lagði fram
skólagögnin mín en við erum með
svipað skólakerfi á Filippseyjum og
í Bandaríkjunum. Ég fékk leyfi til
þess að vera leiðbeinandi og fór og
skoðaði mig um í Hrafnagilsskóla
en mér leist ekki nógu vel á ungling-
ana. Ég er svo lítil og þau svo stór
og ég varð hrædd við þau og óttað-
ist að verða lögð í einelti. En ég átti
samt eftir að kenna.“
Íslensk vinkona Maríu úr frysti-
húsinu kom að máli við hana og bað
hana að kenna syni sínum og koma
honum í gegnum grunnskólann.
Hann var orðin afhuga öllu námi og
móðirin sá fram á að hann myndi
falla. María las með honum og hann
náði prófunum og síðast þegar Mar-
ía hitti hann var hann orðin verk-
fræðingur í Reykjavik. En María
hefur bæði aðstoðað börn og full-
orðna og þá sérstaklega með ensku.
Hún var með enskuhópa, fólk sem
hittist og spjallaði á ensku og hún
hefur í gegnum tíðina verið kölluð
til að túlka fyrir Filippseyinga.
Oftast góð hjónabönd
„Ég var heppin með minn mann,“
segir María um Svein. „Hann er
bæði heiðarlegur og einlægur. Við
höfum búið saman í 26 ár og hann
gerir engar athugasemdir þegar ég
hjálpa fólkinu mínu á Filippseyj-
um.“ Þau Sveinn og María segja
filippísku konurnar yfirleitt vera
í góðum hjónaböndum. Þau vita
samt af tveim tilfellum þar sem
konur komu í aðstæður sem ekki
voru góðar. Fyrstu konurnar sem
komu hingað og giftust íslenskum
mönnum og lærðu íslensku taka
meiri þátt í samfélaginu á Akur-
eyri. En næstu kynslóðir, eins og
yngri frændsystkini Maríu sem
komu hingað þegar þau voru stálp-
uð, hafa flest farið út og eignast fil-
ippíska maka og þá einangrast þau
frá Íslendingum og loka sig af í eigin
heimi. „Það er dalítið leiðinlegt,“
segir Sveinn.
María segist hafa dregið úr ferða-
lögum en hún hafi á árum áður elsk-
að að ferðast um heiminn. Hún taki
ekki lengur að sér stærri verkefni
eins og þýðingar á námskeiðum og
þess háttar vegna heilsufars Sveins.
Hún þorir ekki að yfirgefa hann of
lengi. Hún vill ekki vita til þess að
hann hafi dottið og liggi einhvers-
staðar hjálparlaus. „Þegar ég fer á
styttri fundi eða fer til þess að þýða
til dæmis þá bið ég hann að sitja á
Glerártorgi og alls ekki hreyfa sig.“
Lífið byrjaði með Maríu
Sveinn segist alltaf vera skotin í Maríu sinni.
María og Sveinn giftu sig í kaþólsku
kapellunni á Akureyri.
María Bjarnason og Sveinn Bjarnason
undir viftunni í litla húsinu sínu.
MADEIRA
Bir
t m
eð
fy
rir
va
ra
um
pr
en
tvi
llu
r.
He
im
sfe
rð
ir
ás
kil
ja
sé
r r
étt
til
le
iðr
étt
ing
a á
sl
íku
. A
th.
að
ve
rð
ge
tur
br
ey
st
án
fy
rir
va
ra
.
E
N
N
E
M
M
/
S
IA
•
N
M
N
M
78
94
1
Portúgalska eyjan
Frá kr.
136.195
m/morgunmat
Frá kr. 161.595
m/morgunmat og
2 kvöldverðum
Netverð á mann frá kr.
161.595 m.v. 2 í herbergi
Frá kr. 157.295
m/morgunmat innif.
Netverð á mann frá kr.
157.295 m.v. 2 í herbergi
Frá kr. 149.395
m/morgunmat innif.
Netverð á mann frá kr.
149.395 m.v. 2 í herbergi
Frá kr. 147.195
m/morgunmat innif.
Netverð á mann frá kr.
147.195 m.v. 2 í herbergi
Frá kr. 136.195
m/morgunmat innif.
Netverð á mann frá kr.
136.195 m.v. 2 í herbergi
Hotel Melia
Madeira Mare
Hotel
Alto Lido
Hotel Four Views
Monumental
Hotel
Girassol
Hotel
Orquidea
Hálft fæði fæst hér!
Hálft fæði fæst hér!
Hálft fæði fæst hér!
23. apríl í 11 nætur
Madeira er stundum nefnd „skrúðgarðurinn í Atlantshafinu“ enda með fádæmum gróðursæl
og býr yfir einstökum náttúrutöfrum. Hér ríkir afar
þægilegt loftslag allan ársins hring en meðalhitinn
í apríl er um 18°C. Innan um tilkomumikil fjöll,
vínekrur, ávaxtagarða og fagran hitabeltisgróður hafa
eyjaskeggjar skapað hina fullkomnu aðstöðu ferða-
mannsins. Funchal er höfuðborg eyjunnar og það
sem einkennir hana öðru fremur eru stórir og fallegir
skrúðgarðar með aragrúa blómategunda sem fátítt er
að sjá annars staðar. Borgin hefur ýmislegt fleira að
bjóða eins og þröngar, krókóttar götur, vinaleg veitinga-
og kaffihús og við höfnina vagga skip af ýmsum stærðum
og gerðum frá öllum heimshornum auk úrvals verslana
og veitingastaða.