Fréttatíminn

Tölublað

Fréttatíminn - 10.12.2016, Blaðsíða 28

Fréttatíminn - 10.12.2016, Blaðsíða 28
28 | FRÉTTATÍMINN | Laugardagur 10.desember 2016 Halla Harðardóttir halla@frettatiminn.is Angelu Romero Ástvalds-son finnst erfitt að tala um sjálfa sig, enda miklu vanari því að tala um skáldsagnapersónur. En til að svara því hver hún sé, þá sé best að taka það fram að hún er fædd og uppalin í Galisíu á Spáni og að hún hefur eytt stærstum hluta ævinnar í að stúdera bókmenntir Rómönsku Ameríku. Það hafi líklega mótað hana hvað mest. Eftir að hafa stundað dokt- orsnám í argentískum bókmennt- um í Salamanca hefur Angela lifað og hrærst í heimi bókmenntanna, ritað fræðibækur og gagnrýni en frá árinu 2004 hefur hún búið, ásamt ís- lenskum eiginmanni sínum, í Liver- pool þar sem hún starfar við háskól- ann. Angela gaf nýverið út fyrstu skáldsögu sína, En Islandia no hay árboles, eða Á Íslandi eru engin tré. Sagan gerist á Íslandi á fyrri hluta tuttugustu aldar og er, eins og fram kemur í grein Hólmfríðar Garðars- dóttur hér til hliðar, auk þess að vera listilega vel skrifuð, mjög „íslensk“. Minningabókin kveikti áhugann Þrátt fyrir að hafa alla tíð lifað í heimi skáldsögunnar segist Angelu aldrei nokkurn tíma hafa dottið það til hugar að skrifa annað en fræði- texta sjálf, þar til hún komst yfir gamalt myndaalbúm frá Íslandi. „Stuttu eftir að við Ástvaldur fór- um að búa í Liverpool sýndi hann mér albúm sem föðurafi hans, Jón Jónsson, hafði átt. Þetta var minn- ingaalbúm þar sem finna mátti myndir, dagblaðaúrklippur, póst- kort með myndum af skipum, jóla- póstkort og þess háttar, allt það sem einkenndi hann og sem hann hann hafði notið í lifanda lífi. Hann hafði búið með konunni sinni í litlu fiski- þorpi í 60 km fjarlægð frá Reykjavík á 3. og 4. áratugunum. Ég fór að setja mig inn í þessa minningabók, og það sem hún miðlaði um persónu hans, hvernig hann sá heiminn og veru hans í heiminum. Ég hafði aldrei tekist á við skap- andi skrif fyrr, fann aldrei hjá mér þörfina til þess. Vinir mínir hvöttu mig til þess, en ég leiddi það alltaf hjá mér, því ég hafði hvorki löngun til þess né fann fyrir hvötinni, og mér finnst að sköpun sé ekki eitt- hvað sem hægt er að leggja á sig; auk þess mun jörðin varla hætta að snúast þótt ekki komi enn önn- ur skáldsagan út, það eru til svo margar, og stundum finnst mér þær vera alltof margar. En þarna fann ég að í hendur mínar væri komið eitt- hvað sem varð að segja frá og ég fann fyrir þörfinni að gera það.“ Ekkert tilfinningaklám í Laxness Þrátt fyrir að byggja á lífi forfeðra eiginmannsins er skáldsagan ekki bókstafleg endursögn á lífi þeirra heldur er hún einungis innblástur að marglaga sögu þar sem lífshættir þorpsins leika stórt hlutverk. „Ég ferðaðist til Íslands og kynnt- ist þorpinu hans Jóns og smátt og smátt varð sagan til, hún bara óx og skaut rótum í mér. Ég kynnti mér tímabilið, lífshættina og fiski- vinnsluna á þessum tíma og hvern- ig lífið var í torfhúsunum, með það markmið að komast að nýjum raun- veruleika og lýsa honum á skiljan- legan máta. Ég vildi gefa lesandan- um almenna hugmynd um sögu landsins, aðstæður tímabilsins, lífs- sýn íbúa þess, og um bókmennt- irnar sem eru sífellt nálægar í lífi íbúanna frá upphafi landnáms til dagsins í dag. Þess vegna má heyra í skáldsögunni bergmál af Íslendinga- sögunum, frá Halldóri Laxness, rit- höfundi sem kunni að fanga íslensk- an veruleika á meistaralegan hátt, af innsæi og án tilfinningakláms, um fram allt í þremur táknrænum skáld- sögum, Heimsljósi, Íslandsklukk- unni og Sjálfstæðu fólki, en þessi síðastnefnda er ein af mínum upp- áhalds og af henni má greina hlé- drægan hljóm á milli lína, kannski vegna þess að ég les hana i hvert skipti sem ég kem til eyjunnar.“ Líf handan glæpasagnanna Angela hefur ferðast reglulega um Ísland frá því hún kynntist „víkingn- um“ sínum, eins og hún kallar eigin- manninn. Bæði til að afla sér heim- ilda fyrir skáldsöguna en líka til að eyða tíma með tengdafjölskyldunni. „Ég hafði mjög óljósa hugmynd um Ísland áður en ég heimsótti landið fyrst. Landið var ekki komið í tísku eins og það er núna á Spáni, þar sem hver einasti maður er upp- rifinn af Íslandi og hvert einasta tækifæri er nýtt til þess að ferðast um landið. Þessi túristaalda sem gengur yfir landið var ekki enn kom- in og því var allt mun auðveldara og líklega rólegra. Í fyrstu ferðinni minni fannst mér mikið koma til landsins, það var ekki annað hægt en að heillast af landslaginu, en það er alveg öruggt að í seinni ferðum mínum hefur skilningurinn dýpkað og sömuleiðis aðdráttaraflið, með góðu og illu, og nú er landið mjög sérstakur hluti af lífi mínu. Ég þekki landið á öllum árstímum. Auk þess þá verð ég að játa að íslenskar bók- menntir hafa lagt á mig álög, bæði þær klassísku og samtímabókmennt- irnar, og það bætir nánd og sam- skipti við íslenskan veruleika. Ég les yfirleitt allt sem kemur út þýtt og ég nota hvert tækifæri til þess að koma því á framfæri að íslenskar bækur eru ekki bara um glæpi, sem betur fer. Það er líf handan glæpasagn- anna.“ Íslensk kímnigáfa Á bókarkynningu í Madríd kynnti Enrique Bernández, einn helsti þýðandi Íslendingasagnanna og ís- lenskra samtímabókmennta, bókina sem íslenska skáldsögu,ekki aðeins vegna umhverfisins, sjónarhorns- ins og kímnigáfunnar. Angela seg- ist hafa orðið mjög hrifin af þessum orðum. „Ég hef áhuga á Íslandi á hvaða tímabili sem er, en söguhetjun- um mínu hlotnaðist að lifa á þessu tímabili, og þess vegna lagði ég kapp á að endurskapa þetta sérstaka sam- hengi, jafnvel þótt bygging bókar- innar bjóði upp á miklu teygjanlegri tíma, sem nær frá landnámi fram að níunda áratugnum. Heimildaöflun- in var mjög ánægjuleg og ég lærði mikið, auk þess sem ég bjó svo vel að hafa Íslending mér við hlið sem var ávallt reiðubúinn til þess að hjálpa ef svo bar við. Eftir að ég sá albúmið sagði Valdi mér sögur af því hvernig lífið var hjá ömmu hans og afa og af reynslu hans í sveitinni þegar hann var lítill, auk þess rifjaði tengdamóð- ir mín upp hluti frá tímabilinu og frá lífi tengdaforeldra sinna. Valdi var fyrstur til þess að lesa handritið og koma auga á að þetta væri einstak- lega íslensk skáldsaga.“ Fjallar um mannleg gildi Þrátt fyrir að skáldsagan gerist á Ís- landi og þyki vera mjög íslensk, þá gætu Einar og Guðrún verið hvað- an sem er. Hún fjallar um það sem okkur öllum er sameiginlegt; ást, tryggð, járnvilja, hvassan einmana- leika, grimman sársauka, tengsl við upprunann og þörfina fyrir félags- skap. „Hún fjallar um þetta innra lands- lag sem býr með okkur öllum,“ segir Angela. „Mikilvægu gildin sem gera okkur mannleg, sem göfga okkur og gefa okkur merkingu. Allt það sem gerir okkur kleift að skapa sanna list,“ segir Angela sem vill alls ekki fara nánar út í innihald bókarinnar. „Ég er bara ábyrg fyrir helmingi bókarinnar, hinn helmingurinn er lesandans. Conrad sagði að þegar maður les þá læri maður ekki bara, heldur breytist maður í eitthvað. Á endanum er það lesandinn sem gef- ur bókinni merkingu og þess vegna tilheyrir sagan mér ekki lengur. Nú tekur lesandinn við. Íslenskar bókmenntir lögðu á mig álög Angela Romero Ástvaldsson hefur lifað í heimi skáldsögunnar alla sína ævi. En það var ekki fyrr en hún komst yfir gamalt myndaalbúm frá Íslandi sem hún fann þörf fyrir að skrifa sjálf. Skáldsaga Angelu Romero, En Islandi no hay árboles / Á Íslandi eru engin tré, kom út í október á Spáni og selst mjög vel enda mikill áhuga á Íslandi á Spáni. Angela er gift Íslendingi og býr í Liverpool þar sem hún kennir bókmenntir við Háskólann. Glæsilegar jólagjafir Laugavegi 15 og Kringlunni - sími 511 1900 - www.michelsen.is Dúnteppi 140x200cm 9.990 kr Teppið hlýjar þér í sófanum, er fallegt á rúmið og hentar vel í íslenskri náttúru. LAUGAVEGI 176 | GLERÁRTORGI | KRINGLAN | LINDESIGN.IS DÚNTEPPI 4 FALLEGIR LITIR - 100% DÚNFYLLING BIRTINGARÁÐGJAFAR Á BETRI STOFU Hefur þú góða þekkingu á markaðsfræðum? Hefur þú menntun og reynslu af vinnu við nýmiðla og aðra miðla? Við leitum að öflugu fólki til að vinna við framúrskarandi birtingaráðgjöf; að skemmtilegum starfsfélögum með góðan skilning á tölfræði, markahópagreiningu og þekkingu á helstu forritum þar að lútandi. Hafðu samband sem fyrst því við göngum hratt frá málum. Umsóknarfrestur til 6. janúar. Netfangið er: atvinna@bestun.is www.bestun.is 562 2700 101 reykjavík bankastræti 9
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.