Fréttatíminn - 16.12.2016, Blaðsíða 14

14 | FRÉTTATÍMINN | Föstudagur 16. desember 2016
„Ég var einhvern veginn alltaf í vinnunni. En hérna, þótt það sé brjálað að gera og mikið álag, hugsa ég ekki um vinnuna þegar ég geng út af
vinnustaðnum. Launin eru sambærileg og mér finnst þau alveg sanngjörn fyrir vinnuna sem ég er að vinna núna.“ Myndir | Rut
Erla Sigurlaug Sigurðardóttir
ritstjorn@frettatiminn.is
Anna Lára er grunnskóla-kennari og sagði frá því í viðtali við Fréttatím-ann í vor að það gengi tæplega upp fyrir hana
að starfa sem kennari í bænum ver-
andi einstæð þriggja barna móðir.
Endar náðu ekki saman þrátt fyr-
ir þrjú aukastörf, en hún prjónaði
meðal annars vettlinga til að safna
upp í Spánarferð til að vera við út-
skrift dóttur sinnar í sumar. Anna
Lára fékk vægast sagt sterk við-
brögð við frásögn sinni í vor, meðal
annars holskeflu pantana af vett-
lingum. Hún var að setja síðasta
parið í póst í vikunni.
Að skipta um líf
„Það er mjög erfitt að rífa sig svona
upp og í rauninni ekki bara skipta
um starfsvettvang heldur um líf. Ég
ætlaði að þrauka áfram í kennslunni
en fékk boð um að taka við þessu
starfi á meðan kona sem tengist mér
færi í fæðingarorlof. Ég var tvístíg-
andi fyrst og þetta var ekki auðveld
ákvörðun. Ég á tvö börn í bænum
og var alls ekki viss um að Dagur, 14
ára, vildi fara með mér til Víkur. En
svo var hann bara rosalega spenntur
og við kýldum á þetta. Hann á tvö ár
eftir í grunnskóla og við stefnum á
að klára það hér. Hann er ákveðinn
í að læra kokkinn í Menntaskólanum
í Kópavogi, svo við tökum stöðuna á
ný eftir tvö ár. Skólastjórinn minn í
Hafnarfirði tók reyndar ekki í mál að
leyfa mér að hætta svo ég er í ársleyfi
frá störfum þar, en við sjáum bara
hvernig þetta fer allt.“
Hér á ég afgang
„Lífið er allt miklu léttara og ein-
faldara. Mér tókst ekki að láta dæm-
ið ganga upp fyrir sunnan þrátt
fyrir að skulda ekki neitt og vinna
þrjú störf með kennarastarfinu. En
hérna á ég afgang! Það er vissulega
færra sem glepur en ég sakna einsk-
is, nema barnanna auðvitað.“ Anna
Lára fer tvisvar til þrisvar sinnum
í mánuði í bæinn til að hitta eldri
börnin sem eru 18 og 25 ára. „Já,
ég á gamlan skrjóð og keyri á milli.
Mér finnst erfiðast að vera frá þeim,
þótt þau séu nánast orðin fullorðin.
Ég bara verð að hitta þau reglulega.“
Virkur þátttakandi í samfélaginu
Anna Lára er á leigumarkaðnum og
alvön að flytja svo það var í sjálfu
Anna Lára Pálsdóttir hætti að kenna
í vor og finnst lífið léttara eftir að
hún flutti til Víkur í Mýrdal og gerðist
gestamóttökustjóri á hóteli. Hún gat
ekki lengur framfleytt sér og börnum
sínum á kennaralaunum.
Lífið er
léttara eftir
að ég hætti
að kenna
sér ekki erfitt að gera það aftur.
Hún seldi mest af búslóðinni til að
koma dótinu fyrir í 45 fermetra bíl-
skúr sem þau mæðgin kalla Kleinu-
kot. Þau una sér vel á nýja heimil-
inu. „Það er gott að vera hérna. Ég
var búin að reikna með bakslagi
hjá syninum, að þetta væri nú
kannski ekki eins spennandi eft-
ir tvo mánuði en það hefur ekki
komið. Það var svo vel tekið á móti
honum í skólanum og þetta er fal-
legt og krúttlegt samfélag. Dagur
blómstrar hér. Ég finn það núna
hvað þetta er gott og stresslaust líf.
Maður verður meiri þátttakandi í
svona minna samfélagi en ég þekki
smáþorpstilfinninguna vel, verandi
Rangæingur, fædd og uppalin rétt
hjá Hellu. Ég er mikið náttúrubarn
og það eru forréttindi að njóta nátt-
úrunnar á milli vakta í vinnunni.
Svo er ég búin að skrá mig í björg-
unarsveitina og fara á eitt námskeið
á vegum hennar og mæta á einn
kvenfélagsfund. Ég bíð spennt eftir
því að vera tekin formlega inn! Það
er ekki nóg fyrir mig að fara bara í
vinnuna og heim að prjóna.“
Kennarar eiga meiri virðingu skilið
Anna Lára er fegin að vera hætt
að kenna þótt hún sakni nemend-
anna og vinnufélaganna. „Ég sakna
margs úr kennarastarfinu en það
hefur gefið mér mikið. Ég finn
Anna Lára sinnti þremur aukastörfum með kennarastarfinu en
náði ekki endum saman. Nú er hún flutt til Víkur í Mýrdal og
finnst hún hafa það betra við að vinna á hóteli.
það núna hvað ég er orðin þreytt
á kjarabaráttu kennara. Hún hef-
ur staðið yfir allan minn starfsfer-
il og ég sé ekki að það sé að fara
að breytast. Ég fylgist vel með en
maður verður svo þreyttur á þessu
kjarabaráttuumhverfi. Að þurfa
alltaf að vera að réttlæta starfið
sitt. Mér finnst ávallt svo lítið gert
úr fagmennsku kennara, bæði af yf-
irvöldum menntamála í landinu og
almenningi. Það er mikill skortur á
virðingu gagnvart starfinu. Það er
svo margt í starfsumhverfinu sem
ég er fegin að vera laus undan. Mér
finnst þessi miðstýring í mennta-
málum vera búin að drepa niður
allt sem heitir sköpun og starfsgleði
hjá mér sem kennara.
Munurinn á nýja starfinu og
kennslunni er sá að þegar ég var
að kenna var ég alltaf með hugann
við alls kyns verkefni sem ég þurfti
að leysa og sum þeirra tóku mikinn
toll af mér. Ég var oft jafnvel and-
vaka að hugsa um hvernig ég gæti
hjálpað barni með náms- eða sam-
skiptaörðugleika, vandamál tengd
heimili eða jafnvel grun um ofbeldi.
Lausar stundir nýtti ég einnig til að
viða að mér kennsluhugmyndum
eða gúggla eitthvað sniðugt til að
dýpka námsefnið sem verið var að
vinna með. Ég var einhvern veginn
alltaf í vinnunni. En hérna, þótt það
sé brjálað að gera og mikið álag,
hugsa ég ekki um vinnuna þegar ég
geng út af vinnustaðnum. Launin
eru sambærileg og mér finnst þau
alveg sanngjörn fyrir vinnuna sem
ég er að vinna núna. En þau eru alls
ekki sanngjörn fyrir kennarastarfið
og allt það álag sem því fylgir.
Þegar ég var að byrja að kenna
sagði ég stundum í gríni að ég hefði
efni á að vera kennari því maður-
inn minn var vélstjóri til sjós. Þetta
er bara sorgleg staðreynd í dag. Ég
er fráskilin og hef ekki efni á því að
vera kennari lengur. Þú getur ekki
verið einstæð móðir í kennarastarf-
inu, það gengur ekki upp. Nema
kannski úti á landi þar sem fríðindi
í formi húsnæðis geta fylgt. Ég gæti
kannski farið að kenna aftur í litlum
sveitaskóla, en það væri útilokað á
leigumarkaðnum á höfuðborgar-
svæðinu.“
Kósíjól á náttfötunum
Anna Lára er nú búin að vera í fimm
mánuði í Vík og finnur sig heima.
Hún er augljóslega ánægð með þá
ákvörðun að taka lífið í sínar hend-
ur og hafa freistað þess að bæta lífs-
gæði sín og barnanna. Hún hlakk-
ar til jólanna og getur loks haldið
eilítið áhyggjulausari jól en í mörg
undanfarin ár. Þau verða þó ekki
haldin í Kleinukoti heldur í sumar-
bústað með vinkonu hennar, eins
og hefð er orðin. „Síðustu 5 ár höf-
um ég og vinkona mín, sem er líka
einstæð, verið í sumarbústað um
jólin. Við erum á náttfötunum öll
jólin og förum í heita pottinn og
eldum góðan mat. Krakkarnir eru
alltaf jafn spenntir fyrir þessu. Við
leigjum okkur bústaði hér og þar.
Við erum svo öll í eins náttfötum. Í
fyrra voru það röndótt flónelsnátt-
föt en það verður deluxe útgáfan
núna, satínsnáttföt með blúndum
og slaufum, beint frá Kína. Jóla-
myndin er alltaf voðalega kósí.“
„Ég sakna margs úr
kennarastarfinu en það
hefur gefið mér mikið. Ég
finn það núna hvað ég er
orðin þreytt á kjarabar-
áttu kennara.“
Advania er með
allan pakkann
advania.is/jol
Bluetooth heyrnartól
Brainwavs Blu-200
verð: 7.990 kr.
Hagkvæm og vönduð fartölva
Dell Vostro 3559 - i5 Skylake
verð: 95.990 kr.