Dagblaðið Vísir - DV - 22.01.2016, Blaðsíða 20

20 Fréttir Helgarblað 22.–25. janúar 2016
„Hrein tilviljun
að Óli er á lífi“
n Með varanlegan heilaskaða eftir líkamsárás í Grundarfirði n Schumacher-aðgerðin bjargaði honum
Þ
að er hrein tilviljun að Óli
er á lífi,“ segir Guðbjörg
Ýr Sigurðardóttir, kærasta
Ólafs Þórs Ólafssonar, sem
varð fórnarlamb líkams-
árásar í Grundarfirði sumarið 2014.
Áverkar Ólafs, eða Óla, voru mjög
alvarlegir og svipaðir þeim áverkum
sem kappaksturskempan Michael
Schumacher fékk. Líkurnar voru hon-
um ekki í hag en það að hann lifði af
má teljast kraftaverk.
Líf Óla verður aldrei aftur samt.
Hann er með varanlegan heilaskaða
eftir árásina, missti minnið nánast
fullkomlega eftir slysið og getuna til
þess að lesa. Sérfræðingar telja útilok-
að að hann muni ná eðlilegri hreyfi-
getu og hann heldur illa einbeitingu.
Hann glataði hins vegar ekki góða
skapinu og það fleytir honum langt.
Fyrir árásina var Óli á góðum launum
sem sjómaður en stendur nú frammi
fyrir annars konar veruleika. Þrátt fyr-
ir að vera með góðar tryggingar ná
þær ekki yfir þennan skaða og því er
fjárhagsleg framtíð Óla og Guðbjargar
gjörbreytt. Blaðamaður og ljós-
myndari DV heimsóttu Óla og Guð-
björgu á heimili þeirra í Grundarfirði
og ræddu við þau um árásina og af-
leiðingar hennar.
Tímaskynið laskað
Við rennum í hlað á björtum sunnu-
dagsmorgni. Veðrið er einstaklega
fallegt og þegar við stígum út úr bíln-
um við heimili Ólafs og Guðbjargar
þá blasir Kirkjufell við okkur í allri
sinni dýrð. Síðar á Óli eftir að full-
yrða við blaðamann að málsmetandi
menn hafi beinlínis sannað að fjallið
sé hið fegursta í heimi og gott ef það
er ekki eitthvað til í því.
Við knýjum dyra og Guðbjörg
opnar brosandi. Óli hafði skropp-
ið í göngutúr með hundinn Dreka,
sem að þeirra sögn er húsbóndinn
á heimilinu. „Hann hlýtur að fara að
koma aftur,“ segir Guðbjörg en bæt-
ir við að tímaskyn Óla sé ekki upp á
marga fiska eftir árásina. Hún býður
okkur inn og hellir upp á kaffi. Fyrsta
spurningin varðar samband Guð-
bjargar og Óla. Þau höfðu aðeins ver-
ið í sambandi í tæpa sex mánuði fyr-
ir nóttina örlagaríku og bjuggu fyrir
sunnan. „Ég bjó í Reykjavík en hann
í Hafnarfirði. Hann var nýbyrjaður
í sumarfríi og ákvað að kíkja í heim-
sókn til Grundarfjarðar en hann bjó
hérna sem unglingur,“ segir Guð-
björg á meðan hún sker niður dýrind-
is kökusneið handa aðkomumönn-
um. Í sömu andrá stormar Óli inn.
Það liggur afar vel á honum og hann
kastar glaðlegri kveðju á blaðamenn-
ina. Andrúmsloftið verður strax létt
og afslappað.
Skapgerðin bjargaði lífi hans
Við setjumst niður við eldhúsborðið
og Óli hellir í fyrsta kaffibollann af
mörgum þennan morguninn. „Þú
færð kerlingarbollann,“ segir hann
hlæjandi og réttir blaðamanni bleik-
an kaffibolla. Guðbjörg hristir bros-
andi hausinn og útskýrir fyrir blaða-
manni að ein af mörgum afleiðingum
árásarinnar sé sú að síuna vanti í Óla.
Hann láti einfaldlega allt flakka. „Ég
held að það hafi bjargað lífi hans hvað
hann er skapgóður og léttur að eðlis-
fari,“ segir Guðbjörg og horfir hlýlega
á manninn sinn. Blaðamaður getur
staðfest það. Óli er hláturmildur með
eindæmum og skellir reglulega upp
úr í viðtalinu og undantekningalaust
smitast viðstaddir af hlátrinum.
Hann á það til að vaða úr einu í
annað sem tengist kannski ekki beint
efni viðtalsins og stundum eru minn-
ingarnar ekki alveg áreiðanlegar. Til
dæmis greinir hann blaðamanni frá
því að hann hafi búið í verbúð á ein-
hverjum tímapunkti en hlær svo
manna mest sjálfur þegar Guðbjörg
leiðréttir hann kímin: „Þú bjóst aldrei
í verbúð, Óli.“ Ein afleiðing árásar-
innar var sú að hann missti minnið
og er einfaldlega að læra um líf sitt
upp á nýtt, byggt á frásögnum vina og
vandamanna.
Þrátt fyrir aðdáunarverða lífsgleði
þá hafa margar stundir verið svart-
ar og erfiðar. Aðeins 27 ára gömlum
var Óla kippt út sem þátttakanda í
hinu hefðbundna, daglega amstri.
Grámyglulegur hversdagsleikinn,
þegar flest fólk er upptekið við vinnu,
getur reynst honum erfiður. Áður
vann hann baki brotnu á sjónum og
hafði yndi af kraftlyftingum en núna
er lítið við að vera. „Ég tók 170 kíló í
bekk áður fyrr, en núna get ég rétt lyft
80 kílóum,“ segir hann og bætir því
við að hann hafi alltaf dreymt um að
verða sterkastur í heimi. Aðspurður
hvað hann geri þegar honum leiðist
og líði illa þá er svarið einfalt: „Ég
reyni að fara út að ganga þegar mér
líður illa, það virkar.“
Harðduglegur háseti
Fyrir árásina var Ólafur háseti á línu-
bát og þótti harðduglegur sem slík-
ur. Hann hafði tekið að sér flest störf
um borð í fiskiskipum og var meðal
annars kokkur um nokkurt skeið. „Ég
er búinn að prófa þetta allt saman,
nema skipstjórann og vélstjórann. Ég
er líka búinn að landa í öllum höfn-
um,“ segir Óli og stoltið leynir sér ekki.
Hann segist sakna sjómennskunnar
sárt og hann myndi gefa allt til þess
að fá að hefja störf aftur. „Það væri
best að hlusta ekkert á læknana, fara
einfaldlega á sjó og segja þeim ekkert
frá því,“ segir hann ákveðinn. Draum-
ur Óla mun hins vegar aldrei rætast,
dagar hans í sjómennsku eru tald-
ir. Við útskrift af gjörgæslu var hann
lamaður á vinstri hlið líkamans og
í réttarhöldum yfir árásarmönnun-
um kom fram að útilokað sé að hann
muni ekki hafa einhverja skerðingu á
hreyfigetu eða erfiðleika við að skilja
talað mál eða tjá sig. Með viljann að
vopni og stuðning Guðbjargar hef-
ur hann aftur á móti tekið stórstígum
framförum og getur nú gengið eðli-
lega þótt enn vanti upp á samhæfingu
milli hægri og vinstri hluta líkamans.
„Ég reyndi um daginn að lyfta 90 kíló-
um í bekk og hægri höndin réð við
það en sú vinstri vildi ekki upp,“ segir
Óli og hálfskammast sín. Úthaldið er
líka vandamál, hann þreytist fljótt og
fyrst um sinn þurfti hann að leggja sig
eftir 10 mínútna göngutúr. „Það hefur
breyst til batnaðar og hann er óðum
að verða kraftmeiri. Hann græðir líka
á því að eiga svona lata konu. Það er
meðvitað því þá neyðist hann til að
vinna húsverkin,“ segir Guðbjörg og
hlær. Óli tekur undir.
Eftir árásina er Óli metinn 75% ör-
yrki og mun því þurfa að reiða sig á ör-
orkubætur um ókomna tíð. Lífið hef-
ur svo sannarlega tekið kúvendingu
hjá honum og Guðbjörgu því á með-
an Óli stundaði sjóinn var hann há-
tekjumaður og öll framtíðarplön mið-
uðust eðlilega við að svo yrði áfram.
„Það var mikið áfall þegar við áttuð-
um okkur á því að þrátt fyrir bestu
mögulegu tryggingar þá náði ekkert
yfir skaða af þessu tagi,“ segir Guð-
björg.
Lífshættulegir áverkar
Árásin örlagaríka átti sér stað aðfara-
nótt 17. júlí 2014 í grennd við bryggj-
una í Grundarfirði. Eins og áður
segir var Óli nýkomin í sumarfrí til
Grundarfjarðar, síns gamla heima-
bæjar, og var úti að skemmta sér. Það
er óumdeilt að Óli var við skál þetta
kvöld. Hann reif kjaft við áhöfn skips
sem lá við bryggju í Grundarfirði og
var að gera sér glaðan dag á veitinga-
stað í bænum. Í þeim hópi voru Reyn-
Framhald 
Björn Þorfinnsson
bjornth@dv.is
Ótrúlegar framfarir
Óli var lamaður á vinstri
hlið eftir árásina en
getur í dag gengið, því
sem næst eðlilega.
Mynd ÞorMar Vignir gunnarSSon
JEPPADEKK
fyrir íslenskar aðstæður
Kletthálsi 3 | 110 Reykjavík | 540 4900 | www.arctictrucks.is