Ráðunautafundur - 14.02.1978, Qupperneq 5

299
RÁÐUNAUTAFUNDUR 1978
haustfJðrun slAturlamba
Stefán Aöalsteinsson, Jón Tr. Steingrímsson,
Þór Þorbergsson og Pall Sigbjörnsson
Rannsóknarstofnun landbúnaöarins,Keldnaholti
Inngangur
Á síöustu áratugum hefur rutt sér æ meir til rúms sá
siður aö beita lömbum á ræktaö land fyrir slátrun til aÖ
bæta á þann hátt upp lélegan bithaga og sölnuð grös síðari
hluta sumars og aö hausti.
Á árunum 1950-1960 voru gerðar margar tilraunir meö
að beita lömbum á ræktað land, og kom í ljós í þeim tilraun-
um, að auka mátti fallþunga lamba verulega meö því að
beita þeim á kjarnmikið grænfóöur síöari hluta sumars og
fram eftir hausti (Halldór Pálsson og Runólfur Sveinsson,
1952*, Halldór Pálsson og Pétur Gunnarsson, 1961).
Hin síöari ár hafa bændur náö betri tökum á ræktun
grænfóðurs en áður var. Valda þar bæöi auknar leiðbein-
ingar svo og styfkur sá, sem greiddur hefur veriö út á
grænfóöurrækt frá því 1965. Einkum jókst áhugi á ræktun
á einæru fóðri á kalárunum og kunnátta £ ræktun þess.
Ákveðnir annmarkar eru taldir á því aö beita lömbum
lengi á einhæft grænfóöur aö hausti.
Ástæða hefur þótt til að vara viö langri og einhæfri
grænfóöurbeit og hefur veriö talið, aö kjöt af lömbum,
sem lengi væru búin aö vera á slíkri beit, gæti veriö
gölluö vara og ástæða gæti verið til aö veröfella þaö,
þegar ákveönir ágallar grænfóðurbeitarinnar kæmu sem
skýrast fram. Er ráðlegt aö taka lömb af grænfóðurbeit
rúmri viku fyrir slátrun og beita þeim á há til að losna
við þá ágalla, sem geta fylgt grænfóöurbeitinni. Einkum
hefur fóöurkál veriö taliö varasamt að þessu leyti.
(Páll A. Pálsson, 1977).