Svava - 01.01.1895, Page 120

116
FRA.MUURDR IXN'AR FRAMUIDXU.
konu Rábaear rajög sjúka í rúininu, og henni virtist all-
ólíiilogt að hún hefði yerið fær um að fara'á fætr. Að vísu
haföi veiið logið í rúininu, en n'u'nfótin voru köld orðiu,
enginn eldr í ofninum og föt konunnar lágti á stól kjá
rúminu eins og vant var. Eklcjan spurðizt fyrir hjá ná-
grönnunum, én enginn hafði súð neitt til Terenu Rúbas.
Þess-skal getið, að Inís Jjað er Eúhas hjó í var mjög lirör-
legt, og inn næsti uágranni bjó að minsta kosti í þrjú-
hundiuð feta fjarlægð.
Ekkjan leitaði Eubás þvi næst uppi og fann hann við
smíðavinnu sína, með ermarnar brotnav upp fyrir olnboga,
Ilaun hallaði sór fram á sleggjuskaftið er hann hjslfc á og
sagði, um leið og hann hréytti úr sér hlótsyfði, að han.'n
hverki vissi nó kærði sig tun að vita, hvað oiöiö væii af
konu haris.
Það voru fáir er höfðu sýnt þessaii umhurðarlyndu
hrjáðu kouu mikla meðaumkun, irieðan lnín var í höriduin
þrælmennis þess er nofndr vav niáðr hennar, en hvarl
hennav vakfi talsvorða eftiftekt og umtal í nágrénninu. •
En áðr en atburðr þessi fengi tímatilað vekja nokkurn
gnm, kom það atvik fyrir er gerði enda á ölluiri getgátuni.
Að kvöldi þess sama dags fann maðr, er var að grafa
skurð í Lincoln-garðinum, kvenlík, er ]á á grúfu í tjöru
einni rótt við landið. Yatuadýpið var okki meir cn þrjú
fet, og það var mjög eö'lileg getgáta aö aumingja konan,
örmagna og að fram komin af inni þrælslegu meðfórð éí
hún vai.ð að þola, heföi roynt að enda höiinungav sínai'
nieð því að stytta sór alilr.