Svava - 01.01.1895, Page 192

194
HAXiN' GEICK í CILDKUNA.
hafa sofið, ef lií.ni'. liofði eklci vaknað aftilviljun við mikið
slciölt upp yfii1 sér á þilfannu. Hann reis upp fljótlega, og
í fyrsiu gat finnn elcki gert sér grein fyrir livar liann væri,
en krátt kom fiann til sjálfs síns, erin suðandi háreisti gufu-
skrúfunnar hafði fullkomlega vakið hann. Hann gekk að
hengilampanum og leit á vasaúr sitt, og sá að það var orðið
11 ; lrann gekk inn í horðsalinn, þar lifði !jós ú einuni
lamþa, en allir favþegjarnir voru gengnir til hvílu. Don
Rr.mon gekk hljóðlega eftir saluum og var að leita eftir
svefnklefa sínum, sem var nr. 11; áðr on hann lyki houuin
upp, varð lionum ósjálfrátt að þreifrt í hrjóstvasann til að
fullvissa sig um að veskið með peningunum væri þar. En
hvergetrlýst uuclran hans og skelfiugu er hann fann að
veskið með seðium lians var liorfið úr vasa hans. Hann
stóð sem höggdofa um stund, honum fanst sem lcöldu vatin
væri steypt yfirsig. Hann leitaði aftr og aftr í vösum sím
um, on hvnrnig sem liann loilaði varð haun að sannfærast
um, að peningar liaus voru liorfnir. Iiann gerði sér hug
mynd um, að voskið með peningunum heí'ði runnið ui'
vasa sínum niðr á gólfið, moðan hann svaf, og leitaði þv>
nákvæmlega liornanna á milli í salnum, eu það var iÖ
sama, veskið var horfið honum með sínu 110,000 króna
verðmæti.
Don Eaman fór skyndiíega út úr reykingarsalnum og
inn í hovðsalinn, þar hitti hann matreiðslumanninn. Hann
sagð.i lionum í fiýti frá slysi sínu og hað han að fyl&H
sér til skipstjóra.
Slcipstjóri og yfirstýrimaðr sátu við víndrykkju þe^a