Svava - 01.01.1903, Blaðsíða 28

358
SVAVA
V, 7.
tir í vikinni hjd, bátnurn, og gamlu Xepsejr aS annast
innan liúss, að Alfred' sá þrjá nienn koma úr skógin-
um. Hann hafði ekki fyr koniið auga á jþá, en hann
þekti einn þeina, og ótti greip hann.
Maður þessi var Mairok Pettrell. Iíarm starði stímd-
ar korn á drengiun og mælti síðan:
,Þú heitir Alfredf
,Já, herra minn’.
,Alfred Pettrell V
,Nei, nei—Alfred Harold’, stundi drengurinn upp
mjög óttaslegir.u.
,Nei. Þú heit-ir Alfred Pettrell, Þú ert souur
ininn. Manstu ekki eftir méríMaustu eklci eftir, þsgar
við leutnm í skipreikanum báðirf
,0, nei! Hg mann ekkert oftir þér’, mœlti drengur-
inu og höfraði aftur á hak af.skelfi.ngu.
,Luke góði, er faðir roiun’.
,Ég segi’, mœlti annar félagi Pettrells og hlö rudda-
lega, ,að drengurinn þeklcir eklci föður sinn. Haun er
lijákátlegur asni’.
,Við öðru er ekki að búast, Bronkon’, svaraði Pott-
rell, ,því við höfum ekki sézt í fjögur ár. En komdu nú,
sonur minnh hólt Pettrell áfram og vék tali síuu til Alfreds.
,,Þú verður að. fara með. mér‘.