Gerðir kirkjuþings - 01.01.2015, Blaðsíða 14

14 15
Hlutverk þjóðkirkju í samfélagi sem er að breytast hratt er mikilvægt en ekki auðvelt.
Boðskapur kristinnar trúar tekur ekki breytingum en hvernig þjónusta kirkjunnar er veitt
og hvernig staðið er að því að veita þjónustuna hlýtur að þurfa að taka mið af breytingum
í því samfélagi sem við viljum þjóna.
Ég hef að undaförnu heyrt vaxandi gagnrýni á kirkjuþing og stjórnkerfi kirkjunnar.
Oftast snýr sú gagnrýni að því að lítið þokist. Breytingar séu hægar, svör berist seint og að
kirkjan sé svifasein.
Þegar umhverfið breytist þá er ekki skynsamlegt að halda bara áfram að gera hlutina
eins og þeir hafa alltaf verið gerðir án tillits til þess að sú aðferð er kannski ekki líkleg til
árangurs lengur.
Óskar Magnússon er höfundur bókar sem heitir „Látið síga piltar“. Þessi skemmtilega
bók kom út fyrir tveimur árum. Í sögu Óskars bregður fyrir manni sem heitir Lárus og var
vinnumaður.
Grípum niður í bókina:
Með Geira í för var Lárus vinnumaður sem beið úti í bíl.
Lalli var ómannblendinn og inn í sig og heimsótti aldrei fólk.
„Ég fer aldrei inn á bæi sem ég hef ekki komið á áður,“ hafði hann sagt á sínum tíma
og lét það duga.
Nú árið 2015 þurfum við í þjóðkirkjunni einmitt að hafa hugrekki til að fara á bæi
sem við höfum aldrei áður komið á. Við þurfum nefnilega að hafa kjark til að breyta
vinnubrögðum og skipulagi, til að takast á við krefjandi verkefni og til að standa undir
væntingum og því trausti til sem fólk ber enn til íslensku þjóðkirkjunnar. Við skulum ekki
taka mið af Lárusi vinnumanni.
Í tengslum við þetta kirkjuþing verður haldinn sérstakur fundur á mánudag kl. 13.00
um stöðu kirkjugarða. Þórsteinn Ragnarsson formaður kirkjugarðasambandsins mun
hafa þar framsögu.
Það er mikið áhyggjuefni hve erfið staðan er hvað varðar fjármál kirkjugarða. Hér er um
mjög viðkvæm mál að ræða og afar brýnt að hægt verði að koma þeim í betri farveg. Mjög
víða um landið er ekki hægt að veita eðlilega þjónustu eða viðhalda kirkjugörðum án þess
að taka lán til reksturs þeirra. Dæmi eru um að ekki sé hægt að annast útfarir án frjálsra
framlaga eða sjálfboðavinnu. Varla finnst nokkrum manni þetta ásættanlegt ástand.
Ég er sannfærður um það að forsætisráðherra okkar er velviljaður þjóðkirkjunni. Það
væri mikið þakkarefni ef við mættum leita til hans um liðsinni og leiðsögn um að finna
góðan farveg fyrir þau mál er varða fjárhagsleg samskipti þjóðkirkjunnar, kirkjugarða og
íslenska ríkisvaldsins.
Á þessu kirkjuþingi eru óvenju fá mál fyrirliggjandi en eins og við þekkjum eru þau
margvísleg. Sum munu hljóta mikla umræðu og skoðanaskipti, önnur minni.
Ég vona að þetta kirkjuþing starfi vel og að niðurstaða þess verði til heilla fyrir
þjóðkirkjuna.
Takk fyrir.