Gerðir kirkjuþings - 01.01.2015, Side 120

120 121
skýrum hætti hvernig fjármunum hafi í raun verið varið með því að leggja fyrir kirkjuþing
áætlun fyrra árs þar sem raunbreytingar eru sérstaklega sýndar.
Um 4. gr.
Greinin hefur að geyma meginefni frumvarpsins og kveður á um þá meginreglu að
fjárstjórn kirkjunnar sé á höndum kirkjuráðs og að einungis kirkjuráð hafi heimild til að
ákveða fjárútlát.
Rétt þykir að jafnframt sé kveðið á um að það sé meirihluti kirkjuráðs sem geti
skuldbundið kirkjuna við meiriháttar samningsgerð. Biskup, sem formaður kirkjuráðs,
getur þannig ekki gert samninga án þess að hafa samþykki meirihlutans.
Með prókúruumboði er átt við umboð skv. lögum nr. 42/1903 og umboð til að annast
greiðslur af bankareikningum.
Tekið er fram að hér er ekki átt við umsjón með fjármunum sem renna til einstakra
sókna eða þær afla með sjálfstæðum hætti heldur það fé sem til kirkjunnar rennur skv. 7.
gr.
Um 5. gr.
Með greininni er leitast við að skilgreina með skýrum hætti uppruna þess fjár sem
kirkjuráð hefur yfirumsjón með. Talið er rétt að gera skýran greinarmun í reglunum á því
fé sem í raun er gagngreiðsla íslenska ríkisins vegna samninga um kirkjujarðir og öðru fé
sem rennur til kirkjunnar.
Með sama hætti og í skýringum við síðustu grein er tekið fram að hér er ekki átt við
fjármuni sem renna til einstakra sókna eða þær afla með sjálfstæðum hætti.
Um 6. gr.
Lagt er til að kirkjuráð geti ákveðið að halda lokaða fundargerðarbók fyrir málefni sem
falla undir lög um persónuvernd og meðferð persónuupplýsinga nr. 77/2000 en málefni
þess eðlis geta hæglega borist til kirkjuráðs. Þar sem fundargerðir kirkjuráðs eru opinber
gögn og birtar á vef þjóðkirkjunnar er ekki heimilt að bóka þar neitt sem fellur undir
nefnd lög.
Um 7. gr.
Ákvæðið þarfnast ekki skýringa.