Dagblaðið Vísir - DV - 27.05.2016, Blaðsíða 23

Dagblaðið Vísir - DV - 27.05.2016, Blaðsíða 23
Helgarblað 27.–30. maí 2016 Fólk Viðtal 19 Hún er sátt við skilnaðinn og sannfærð um að ákvörðunin hafi verið þeim báðum til góðs. „Auð- vitað er skilnaður stór ákvörðun og hún var alls ekki tekin í skyndi. Ég gat bara ekki séð að við mundum verða besta útgáfan af sjálfum okk- ur með því að halda áfram að vera saman. Svo við lokuðum fyrirtækinu og stofnuðum í staðinn tvö dóttur- fyrirtæki – tvær nýjar fjölskyldur sem börnin okkar tilheyra. Ég man eftir skilnuðum þegar ég var á ung- lingsaldri. Þeir skóku Garðabæinn og það var mikið slúðrað. Það er alls ekki langt síðan þetta þótti stórmál. Um daginn tók ég viðtal við ágætan mann sem sagði að það væri ekkert vit í manni fyrr en eftir fertugt – ég er bara dálítið sammála honum. Við byrjuðum saman þrítug og 15 árum síðar var þessu nánast sjálfhætt.“ 7 mínútur á Tinder Ekki segist Ásta vera að leita að kærasta, en hún hefur þó ekki þörf fyrir að taka sér langan tíma í ein- veru. „Ég held að það sé ekki hægt að leita. Annaðhvort eignast maður kærasta eða ekki. Stundum fer líf- ið í áttir sem maður átti síst von á. En ég held að það sé ekki hollt að vera lengi ein á besta aldri.“ Hún er sem sagt ekki farin að deita að ráði eftir skilnaðinn og segist hafa tollað í heilar sjö mín- útur á stefnumótaforritinu Tinder. „Ég fann ekki fyrir þessari stórkost- legu breytingu sem sumir tala um. Að skyndilega sé reynt og daðrað gegndarlaust við nýlega einhleypa. Tinder fannst mér mjög undarlegt fyrirbæri, ég sá frændur mína þar og var alltaf að ýta óvart á einhverja takka. Ég get ekki verslað föt frá Kína á netinu, og ekki heldur valið mér karlmenn til að kynnast. Mig vantar eiginlega leiðbeiningabók fyrir kon- ur sem hafa verið heimavinnandi í Garðabæ og vilja ná sér í kærasta.“ Ásta er reglulegur gestur í Brennslunni á FM og segir þáttastjórnendur reglulega reyna að fá upp úr henni upplýsingar um ást- armálin. „Ég vitna nú bara í Suprem- es, „you can't hurry love“!“ En hvernig mann skyldi ritstjórinn Ásta vilja finna sér? Ég spyr hana hvaða þrjú atriði séu mikilvægust í fari hans. „Ég fell fyrir karakter- um, og það getur ver- ið ofsalega mismun- andi hvað það er sem heillar. Hann verður í fyrsta lagi að vera brjál- æðislega skemmtilegur, sko að mínu mati. Hann verður að kunna vel við ketti. Það er ekki um- semjanlegt. Sé hann með ofnæmi er það hans vandamál. Það væri líka mjög gott að hann nyti þess að dansa. Reyndar þarf hann ekki að kunna mikið, en hann verður að þola að ég sé sídansandi. Svo mundi alls ekki spilla fyr- ir að hann væri smá nörd.“ Bókasafnsnörd Mannkynssagan, ævisögur og alls konar fróðleikur hafa alltaf heill- að Ástu. „Ég er sögufíkill og forvitin um fólk. Ég hef ekkert gaman af því að sitja á bar í París bara til að drekka. Ég vil vita allt um þjón- inn Pierre, hvaðan hann er og hvernig hann lenti í þessu starfi. Þetta hefur verið ríkt í mér alla tíð. Ég hékk stöðugt á bókasafninu í Garðabæ sem krakki og las allt sem þar var að finna. Meira að segja læknatalið, þegar ég var búin með allt annað. Ég hef alltaf verið glögg á ætt- fræði og hverjir eiga börn með hverjum og hverjir ekki. Þegar ég var lítil ætlaði ég að verða Astrid Lindgren, hún var hetjan mín. Líka Mozart og Pavarotti. Ég var langmest skotin í Pavarotti. Þegar ég var 8 eða 9 ára kom hann til Íslands að halda tónleika, en ég var pínd í frí til Spán- ar í staðinn. Ég man eftir að hafa tek- ið frekjukast í forstofunni þegar við vorum á leiðinni á flugvöllinn. Þetta sat alltaf í foreldrum mínum því þau fóru á tónleika í Lúxemborg með honum þegar ég var þrítug og ætl- uðu varla að þora að segja mér frá því.“ Móðurmissir og meðvirkni Móðir Ástu, Sölvína Konráðs, lést á aðfangadag í fyrra eftir langa baráttu við krabbamein. „Mamma hafði oft lent á sjúkrahúsi og risið aftur upp, verið hörð af sér, en í desember var nokkuð dregið af henni. Hún var ansi sérstök eins og nafnið hennar var, sterkur og erfiður persónuleiki, en ég á henni mikið að þakka. Hún hefði orðið 67 ára göm- ul á jóladag, en við segjum að hún hafi ekki viljað verða löggilt gamal- menni. Hún var alltaf mamma rokk, og það hefði verið í hennar anda.“ Ásta segist vera meðvirk, eins og margir aðrir Íslendingar, en hún tekur annan pól í hæðina en margir gera. „Ég tel mig græða á meðvirkn- inni. Í staðinn fyrir að dvelja við vandræði, þarf að nýta þau til góðs. Það að hafa verið meðvirkt barn og ungmenni hefur gert mig lausna- miðaðri og gefið mér hæfni til að bregðast við erfiðum aðstæðum á yfirvegaðan hátt. Á heimilinu var oft ekki allt með felldu, en á mað- ur að sitja og grenja í 40 ár eða gera eitthvað af viti? Ég tók ábyrgð mjög snemma og stundum vissi ég ekki hvor okkar væri móðirin og hvor dóttirin.“ Síðustu árin bjó Sölvína í Garðabæ og var mjög náin Ástu og fjölskyldu hennar. „Mamma og pabbi hafa alltaf búið í Garðabæ og dagskráin mín gekk mikið út á sam- vistir við mömmu. Við töluðumst við 4–5 sinnum á dag, svo ýmislegt breyttist við hennar fráfall. Ég sakna hennar á hverjum degi, en það eru aðallega hversdagslegu hlutirn- ir sem kveikja söknuðinn. Steikt- ur fiskur og sumargjafir úr Fjarðar- kaupum. Það síðasta sem strákarnir mínir gerðu með ömmu sinni var að skreyta jólatréð. Hún var ofstækis- fullur jólaskrautssafnari. Ég er þakk- lát fyrir að þetta sé síðasta minning þeirra með henni.“ Séð og heyrt Rétt fyrir fund okkar Ástu hafði hún skilað af sér fyrsta tölublaðinu af Séð og heyrt sem hún stjórnar. Hún tók við keflinu af Eiríki Jónssyni eftir að hafa unnið með honum í eitt og hálft ár. „Ég er varla lent en tilfinn- ingin er frábær. Ég er með meistaragráðu í verkefnastjórnun og gat farið yfir tékk- listana mína í vikunni. Ég vissi hvað mundi ganga vel og hvað mundi klikka, svo ekkert kom beint á óvart. Pressan í starfinu er að koma með eitthvað geðveikislega æsandi á hverja forsíðu, en stundum er bara ekk- ert í gangi. Þegar ég var yngri var mér oft leg- ið á hálsi fyrir að vera hugmyndarík og upp- átækjasöm, en það er kostur í dag. Við Ei- ríkur áttum gott skap saman og unnum vel saman. Ég lærði heil- mikið af honum, þess- um ref í bransanum sem á mörg líf eins og kettirnir. Núna er ég að safna mínu liði, því Séð og heyrt er liðsheildarverkefni og langt frá því „Það á að vera gaman að birtast í Séð og heyrt“ Spennt fyrir nýja starfinu Ásta hefur verið ráðin ritstjóri Séð og heyrt og tekur við af Eiríki Jónssyni. Myndir SigTryggur ari s: 426 5000 - booking@bbkefairport.is - bbkeflavik.com Ertu á leið í flug? 13.900 kr. fyrir 2 með morgunmat Við geymum bílinn frítt, keyrum þig á flugvöllinn og sækjum þig við heimkomu Láttu fara vel um þig nóttina fyrir eða eftir flug og gistu hjá okkurNý rúm frá RB rúm 1. maí til 15. júní

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.