Dagblaðið Vísir - DV - 12.05.2017, Blaðsíða 18
18 Helgarblað 12.–15. maí 2017fréttir
Jökull Ingason Elísabetarson
stærðfræðingur og knattspyrnumaður, hefur aldrei drukkið áfengi.
Hann hefur því verið án áfengis í 33 ár. Aðspurður hver ástæðan fyrir
því sé að hann byrjaði aldrei að drekka, svarar hann:
„Upphaflega gerðu ég og tvíburabróðir minn
samkomulag um að drekka ekki. Ástæðan fyrir
því að það entist er einfaldlega að löngunin varð
aldrei nógu sterk til þess að byrja.“
Hefur þú farið á AA-fundi?
„Hef aldrei sótt fundi markvisst en hef farið
þó nokkrum sinnum á stóra AA-fundinn í Höll-
inni/Háskólabíói.“
Finnur þú fyrir fordómum frá fólki sem drekkur
áfengi?
„Alls ekki og man ekki eftir að hafa fundið
nokkurn tímann fyrir því.“
Nú eru hundruð manna á biðlista eftir að kom-
ast inn á Vog. Finnst þér þurfa að bæta eða styrkja
meðferðarúrræði á Íslandi?
„Held að við hljótum að geta gert betur þar
og í öðrum heilbrigðismálum.“
Íslendingarnir sem
hættu að drekka
n Erfiður sjúkdómur n Gjörbreytt líf n Finna ekki fyrir fordómum n 150 daga bið eftir Vogi
Þ
úsundir Íslendinga hafa hætt
að drekka. Flestir fara í með-
ferð en fjöldi þeirra sem hafa
ákveðið að taka upp áfeng-
islausan lífsstíl verður sífellt
stærri.
Þessa dagana stendur yfir sala á
SÁÁ-álfinum og nær söfnunin há-
marki um helgina en álfasalan er
mikilvæg tekjuleið fyrir SÁÁ og ljóst
að brýnt er að bregðast við löngum
biðlistum til að komast í áfengismeð-
ferð á Vogi. Fréttablaðið greindi frá
því að allt að 150 daga bið sé eftir að
komast í áfengismeðferð á Vogi en á
biðlista eru margir mjög veikir einstak-
lingar og ekki víst að allir lifi þá bið af.
DV ákvað í tilefni álfasölunnar að
ræða við fólk sem hefur hætt að drekka
áfengi með aðstoð SÁÁ sem og við fólk
sem hefur tekið upp áfengislausan lífs-
stíl og svo aðra sem hafa aldrei bragð-
að áfengi. n
kristjon@dv.is
Sigurjón M. Egilsson
ritstjóri og eigandi Miðjan.is, hefur verið án áfengis í rúm 20 ár.
Hvað varð til þess að þú hættir að drekka?
„Ég var búinn að fá nóg. Vonbrigðin voru stöðug. Oftast fór drykkjan á allt annan veg en ég vildi.“
Hvernig hefur líf þitt breyst eftir að þú hættir að drekka?
„Það hefur gjörbreyst. Alkóhólismi er erfiður sjúkdómur sem leikur fleiri illa en þann veika. Vandamenn og vinir þurfa að þola margt.
Mér hefur auðnast að eignast allt annað líf og í raun er ekki hægt að líkja saman þeim tíma sem ég drakk við það sem hefur gerst eftir að
ég fékk að vera edrú.“
Er eitthvað sem þú saknar við áfengi eða önnur vímuefni?
„Þessu er fljótsvarað. Nei, alls ekkert.“
Fórst þú í meðferð eða sækir þú AA-fundi?
„Ég fór á Vog og þaðan á Staðarfell. AA-félagar virða nafnleyndina og tala ekki um hvort þeir eru í samtökunum eða ekki. „Nafn-
leyndin er andlegur grundvöllur allra erfðavenja okkar og minnir okkur á að setja málefni og markmið ofar eigin hag.““
Finnur þú fyrir fordómum frá fólki sem drekkur áfengi?
„Nei, hef aldrei orðið var slíkt.“
Nú eru hundruð manna á biðlista eftir að komast inn á Vog. Finnst þér þurfa að bæta eða styrkja meðferðarúrræði á Íslandi?
„Já, það finnst mér. Það er mikils virði að styðja fólk til annars lífs, og langtum betra. Samfélagið allt hagnast á að sem fæstir séu
fastir í drykkjuskap eða annarri vímuefnaneyslu. Áfram SÁÁ.“
Börkur Gunnarsson
rithöfundur, kvikmyndagerðarmaður, blaðamaður og vara-
borgarfulltrúi. Hann hefur verið án áfengis frá 16. janúar.
Spurður hvað hafi orðið til þess að hann hætti að drekka:
„Áfengi var bara farið að verða of stór hluti af lífi mínu. Nennti þessu ekki lengur.“
Hvernig hefur líf þitt breyst eftir að þú hættir að drekka?
„Það eru svo sem ekki stórar breytingar, en það er allt eitthvað aðeins betra. Maður
sinnir starfi sínu og fjölskyldu aðeins betur, manni líður aðeins betur, maður er aðeins
betri í íþróttum, les meira. Svo er gott að geta alltaf verið til staðar, ef vinur eða vanda-
maður þarf óvænt aðstoð getur maður alltaf stokkið til. En áður var maður oft ófær um
að aðstoða enda með viskí eða bjór í blóðinu.“
Er eitthvað sem þú saknar við áfengi eða önnur vímuefni?
„Nei, nema kannski þess hvað ég var faðmgjarn þegar ég var búinn að fá mér bjór. Ég
faðma fáa edrú.“
Fórstu í meðferð eða sækir þú AA-fundi?
„Já, ég fór í meðferð og fékk þar mikilvæga fræðslu. Ég hafði alltaf litið þetta
léttvægum augum þar sem ég tók aldrei eiturlyf og áttaði mig kannski ekki á alvarleika
málsins þar sem þetta var bara bjór og viskí sem eru viðurkennd lyf í samfélagi okkar. En
ég áttaði mig á því í meðferðinni að það væri alveg jafn alvarlegt. Ég hætti samt ekki að
drekka fyrr en ég tók sjálfur „cold-turkey“ á þetta í janúar en fræðslan frá meðferðinni
var mikilvæg til að ná því.“
Finnur þú fyrir fordómum frá fólki sem drekkur áfengi?
„Nei. Ég hef ekki enn fundið fyrir neinum fordómum, hvorki frá fólki sem drekkur eða
drekkur ekki.“
Nú eru hundruð manna á biðlista eftir að komast inn á Vog. Finnst þér þurfa að bæta
eða styrkja meðferðarúrræði á Íslandi?
„Já. Það er slæmt til þess að hugsa að fólk sem er í vanda þurfi að bíða í hátt í hálft ár
til að komast í meðferðarúrræði. Ég var kannski ekki forgangsmál á þessum lista en ég
hef kynnst fólki sem var í virkilega slæmum málum en eftir að hafa tekið á sínum málum
eftir meðferð á Vogi eru dýrmætar perlur samfélagsins í dag.“