Morgunblaðið - Sunnudagur - 12.03.2017, Blaðsíða 14

SAMGÖNGUMÁL
14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 12.3. 2017
Ekket plan B hjá ráðherra
Oddvitinn Andrés
Skúlason segir fólk
upplifa sig svikið.
Það er með ólíkindum að við skulum vera íþessari stöðu í ljósi þess hversu stutt erfrá kosningum. Í ljósi þess hvað það er
stutt síðan að allir stjórnmálaflokkar lofuðu
stórauknum fjármunum í uppbyggingu innviða,
þar með talið í samgöngur,“ segir Andrés
Skúlason, oddviti og formaður skipulags-
framkvæmda- og umhverfisnefndar Djúpavogs-
hrepps.
Andrés segist ekki skilja ákvörðun sam-
gönguráðherra. „Það að hún stæðist ekki upp á
krónu er eitt, annað er beinlínis að rústa út öll-
um verkefnum sem voru inni á áætluninni sem
voru hér á Austurlandi og þar með talið þessu
verkefni hér fyrir botni Berufjarðar, sem er al-
gjört forgangsmál. Það er með algjörum ólík-
indum. Og það sem verra er, það er ekkert plan
B hjá ráðherra. Svo hefur maður það sterklega
á tilfinningunni að hann hafi ekki leitað samráðs
hjá eigin flokki, samanber ummæli Valgerðar
Gunnarsdóttur, formanns samgöngu- og um-
hverfisnefndar þingsins, hún veit ekki einu sinni
af þessum niðurskurði, eftir því sem maður les í
blöðum. Ráðherra hlýtur að þurfa að gefa skýr-
ingu á þessu, það er búið að leggja gífurlega
vinnu í þetta mál og sveitarstjórnin hefur verið í
því á síðustu árum að berjast fyrir þessari fram-
kvæmd,“ segir hann. „Þetta er síðasti kaflinn,
raunverulega, á þjóðvegi eitt, sem á eftir að
leggja með bundnu slitlagi. Þarna eru að verða
útafkeyrslur. Að sitja uppi með þennan holótta
ómalbikaða veg, oft í drullusvaði, meira og
minna allt árið er algerlega óforsvaranlegt.“
Fólki finnst það svikið
Eru þetta svikin loforð?
„Já, þetta er náttúrlega ekkert annað, það
þarf ekki annað en að fletta fram fyrir kosn-
ingar. Þingið hefur talað sterkt fyrir því að bæta
allt verklag og vinnubrögð, meðal annars við
alla svona áætlunargerð, og ef að þetta er nið-
urstaðan, hversu miklar líkur eru á að þjóðin fái
tiltrú á þinginu aftur? Að upplifa þetta í þessari
mynd. Fólki finnst það algjörlega svikið. Það er
skilið eftir í tómarúmi, og ráðherra er ekki hóf-
stilltari en það að hann segir að mótmæli íbúa í
Djúpavogshreppi breyti engu. Við hverju er að
búast við þessar aðstæður, þar sem er búið að
bíða í allt að tvo áratugi. Ég get ekkert annað en
að vonast til að þingið komi saman og endur-
skoði hug sinn, sameiginlega. Og finni út hvern-
ig á að fjármagna þetta. Er ekki met hagvöxtur,
7,2 %?“ spyr Andrés og bætir við: „Og það er að
langstærstum hluta í gegnum ferðamennina,
hvað er það sem ferðamennirnir nota? Það eru
blessaðir vegirnir.“
Gauti Jóhannesson,
bæjarstjóri Djúpavogs,
segir heimamenn
„komna með upp í kok“.
Ekki okkar einkamál
Það er gott að búa hérna en vegirnir eruekki eins góðir. Við vorum að rifja þaðupp um daginn að þegar við hjónin
komum hér fyrst árið 1986, og við mundum
eftir kaflanum. Hvað hann var skelfilega leið-
inlegur, og hann er bara ennþá eins og hann
var þá og síst betri. Árið sem Gleðibankinn
var fluttur, þá ók ég hann fyrst,“ segir Gauti
Jóhannesson, bæjarstjóri Djúpavogs, þegar
hann talar um fimm kílómetra kafla í Beru-
firði sem enn er malarvegur. „Þetta er eini
kaflinn á hringveginum þar sem þú átt þér
enga undankomu, þú verður að fara hann.
Það er engin hjáleið í boði. Það er líka skrítið
hvernig þessu er stillt upp, eins og þetta sé
einhvern veginn okkar mál. Þetta er ekkert
okkar mál, þetta er þjóðvegur númer eitt,
hann er okkar allra. Og eins og einhver
sagði, fjölsóttasti ferðamannastaður landsins.
Og nú á ferðamönnum að fjölga um 30% mið-
að við síðasta ár skilst mér. Og þótti mörgum
nóg. Þetta er ekkert okkar einkamál.“
Þetta er ekki boðlegt
Gauti segir að þau telji þetta vera svikin lof-
orð og að þeim hafi brugðið mjög við frétt-
irnar að hætt hefði verið við að setja bundið
slitlag á veginn.
„Við vorum þeirra trúar að við værum
komin fyrir vind með þetta verkefni, þess
vegna kom þetta okkur mjög á óvart. Bæj-
arstjórnin samþykkti ályktun og færði til
bókunar á brúnni yfir Berufjarðará á
fimmtudaginn.“
Bókunin var send áfram til þingmanna og
fjölmiðla.
„Þetta er bara ekki boðlegt. Þetta er eins
og að detta inn í sjötta áratuginn, annan
tíma. Mann langar bara að hlusta á lang-
bylgju og fá sér Spur,“ segir hann og hlær.
Fólkið í firðinum stóð fyrir mótmælum og
var veginum lokað í tvígang, fyrst á sunnu-
dag fyrir viku og aftur nú á fimmtudag.
Gauti segist telja að það muni skila ein-
hverju.
„Já, það vekur athygli á málinu. Menn
grípa ekki til svona aðgerða nema menn séu
komnir með gjörsamlega upp í kok.“
Spurður um hugmyndina um að setja á
vegatolla, telur Gauti að það eigi ekki að vera
til umræðu.
„Mér finnst það bara vera allt annað mál
og eigi ekkert að ræða í þessu samhengi, það
er verið að afvegaleiða umræðuna finnst mér.
Þetta snýst ekki um að það séu ekki til næg-
ir peningar, heldur hvernig þeim er varið.“
Berglind Häsler og maður hennar Svavar PéturEysteinsson, betur þekktur sem Prins Póló, búa íbotni Berufjarðar. Svavar var að heiman en
Berglind var til í spjall, enda þekkir hún veginn mjög
vel. Þau hjón voru upphafsmenn í að stofna til mótmæla
í formi lokana á þessum malarvegi. „Þegar við fluttum
hingað var okkur sagt að það ætti að laga veginn og við
ákváðum að við gætum beðið í eitt ár. Enda var búið að
lofa þessu og þeir voru svo bjartsýnir. Svo tefst og tefst
og tefst. Svo var þetta komið á samgönguáætlun og allir
búnir að fagna. Og svo gerist þetta. Við búum í þróuðu
ríki, einu ríkasta landi í heimi og þetta er bara steypa.
Það er svo mikil hagsæld og það gengur allt svo vel og
þeir lofa öllu fögru. Þeir ætla að græja þetta, sögðu
þeir fyrir kosningar. Svo 75 dögum seinna er þetta allt
farið af borðinu og menn farnir að tala um vegtolla! Nú
á bara að einkavæða af því að þeir eru svo blankir. Mér
finnst þetta ofboðslega dapurleg vinnubrögð. Mér finnst
þetta mál með vegtollana stórt mál sem varðar okkur
öll, en mér finnst þetta svo mikil blekking. Þeir eru að
slá ryki í augun á okkur,“ segir Berglind. „Ég efast um
að fólk á Íslandi sé til í þetta, að fá vegtolla.“
Verður alltaf jafn holóttur
„Þessi verkefni sem nú er verið að blása út af borðinu,
þau eru öll neyðarverkefni. Staðan hér er ömurleg,
staðan á Vestfjörðum er ömurleg, staðan í Borgarfirði
eystra er ömurleg. Þetta róaði fólk alla vega að það ætti
að ráðast í þessi allra verstu og hættulegustu vegi
landsins,“ segir hún. „Þetta er neyðarástand,“ segir
Berglind og bendir á að ekki þýði stanslaust að vera að
hefla veginn.
„Undirlagið er löngu ónýtt á veginum,“ segir Berg-
lind og furðar sig á því hversu miklum fjármunum er
eytt í að halda veginum góðum. Hún segir það ekkert
duga og hann verði jafn holóttur sem áður um leið og
rignir. „Af þessum tíu milljörðum átti að setja 400 millj-
ónir í þetta í ár,“ segir Berglind og er afar svekkt í að
það verði ekki. „Árið 1991 var opnuð kampavínsflaska
og fagnað að það væri búið að malbika hringveginn. Og
ég held að þjóðin hafi haldið að það hafi tekist, það
markmið!“
Þurfum að kalla á athygli
Heldurðu að mótmælin skili einhverju?
„Ég held ennþá í vonina, alla vega út vikuna. Og alla
vega þá stóð hér fólk upp og sagði: kjaftæði, ekki meir!
Við, fólkið í sveitinni, höfum sýnt samstöðu og í lýðræð-
isríki þarf fólk að taka virkari þátt. Við látum allt of
mikið yfir okkur ganga. Fólk brjálast við eldhúsborðið
og heldur svo áfram að hossast á þessum vegi. Við þurf-
um að kalla á athygli ráðamanna og annarra sem vita
ekki einu sinni af þessu ástandi, og benda þeim á það.
Ég er ekki búin að gefa upp vonina. Það eru alveg leið-
ir. Þetta er pólitíst viljaleysi. Það er allt hægt.“
Berglind og Svavar voru upphafsmenn að mótmæl-
unum en hún segir að nú séu þau öll samtaka í að
standa saman og mótmæla. Hún segir mótmælin muni
halda áfram og einnig hafa þau stofnað Facebook-síðu
sem nefnist Berufjarðarbotn, svikin loforð.
Berglind Häsler segist enn halda í vonina um
að fjármagni verði veitt til að klára að setja
bundið slitlag á malarveginn um Berufjörð.
Þetta er pólitískt viljaleysi