Dagblaðið Vísir - DV - 05.01.2018, Síða 16

16 umræða
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru
hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
aðalnúmer: 512 7000
auglýsingar: 512 7050
ritstjórn: 512 7010
Heimilisfang
Kringlan 4-12, 4. hæð
103 Reykjavík
Sandkorn
Helgarblað 5. janúar 2018
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun ehf. Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson Framkvæmdastjóri: Karl
Garðarsson Aðalritstjóri: Kristjón Kormákur Guðjónsson Aðstoðarritstjóri: Einar Þór Sigurðsson
Ritstjórar: Kolbrún Bergþórsdóttir og Sigurvin Ólafsson Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur
fréttaskot
512 7070
Spurning vikunnar
Áramótaheit DV
Leiðari
Kristjón Kormákur Guðjónsson
kristjon@dv.is
G
abríel Kristjónsson, sonur
minn, var 17 ára þegar hon­
um var nauðgað af dreng
sem hann taldi vera vin
sinn. Sonur minn tók það stóra
og erfiða skref að leggja fram
kæru. Síðan eru liðin þrjú löng
ár. Sem fjölmiðlamaður veit ég
að leiðin inn í réttarsal er eins
og völundarhús. Leiðin er grýtt,
oft niðurlægjandi og erfið fyrir
þolendur. Á þeim árum sem hafa
liðið hefur sonur minn, líkt og
aðrir þolendur, séð ósjálfráðar
svipmyndir. Brot úr nauðgunar­
árásinni hafa birst í huga hans við
ólíklegustu aðstæður.
Þeir sem ákveða að leita réttar
síns þurfa oftar en ekki að rifja
upp árásina á spítala, í Barnahúsi,
á lögreglustöð, hjá sálfræðingi og
í dómsal. Og allt þetta gerði son­
ur minn. Síðan tók biðin eftir rétt­
lætinu við. En kraftaverkin gerast.
Þremur árum síðar bárust stór­
kostleg tíðindi. Sonur minn hafði
sigrað. Nauðgarinn var dæmdur í
fangelsi.
Á þessum þremur árum hefur
sonur minn ítrekað verið í lífs­
hættu og ég og aðrir ættingjar höf­
um óttast um líf hans á hans erfið­
ustu stundum. En svo fann hann
sjálfan sig úti á landi, á Seyðisfirði,
þar sem styrkur hans hefur vaxið.
Helsta ástæðan fyrir aðdáun
minni á syni mínum er sú að hann
hafði kjark til að leggja fram kæru
og fylgja henni á leiðarenda. Ég var
á svipuðum aldri og Gabríel þegar
ég var beittur kynferðisofbeldi. Ég
þorði ekki að leggja fram kæru eða
segja sögu mína í fjölmiðlum eins
og margir þolendur hafa gert síð­
ustu ár. Ég beitti kynferðisbrota­
manninn ofbeldi og taldi það vera
réttlæti. Seinna hlustaði ég á vin­
konu mína. Pabbi hennar nauðg­
aði henni og hún rogaðist um með
skelfilegar minningar og reyndi
að drekkja þeim í brennivíni og
dópi, en ekkert gekk. Minningarn­
ar flutu alltaf upp á yfirborðið og
vöfðu sig að lokum utan um hana
og þegar þær loks sukku tóku þær
hana með niður í djúpið. Ann­
ar vinur minn skaut sig í hausinn.
Kynferðisbrot drepa, svo einfalt
er það nú. En við sem búum ekki
yfir sama hugrekki eða fáum ekki
aðstoð til að segja frá erum í lífs­
hættu. Leiðin til bata er lífshættu­
leg og lengri en hinna sem þora að
taka skrefið og kæra eða segja frá í
fjölmiðlum. Ótal dæmi eru um að
þolendur stígi fyrst fram í fjölmiðl­
um áður en þeir leita réttar síns
hjá yfirvöldum. Í gegnum árin hafa
blaðamenn DV verið óhræddir við
að segja sögur af kynferðisofbeldi,
og ýmiss konar óréttlæti.
Starfsmenn DV ætla á þessu ári
að segja óteljandi sögur af gleði
og sorg, sakamálum, menningu,
íþróttum, slúðri, uppskriftum og
kynlífi. Þá ætla starfsmenn DV að
vera, eins og árin á undan, til stað­
ar fyrir þá sem hafa verið beittir of­
beldi eða öðru óréttlæti og þurfa á
rödd að halda.
Það er áramótaheit DV. n
Jón Karl heitur fyrir
borginni
Heyrst hefur að Jón Karl Ólafs-
son, framkvæmdastjóri innan­
landsflugs hjá Isavia og fyrr­
verandi forstjóri Icelandair, sé
heitur fyrir því að gerast oddviti
Sjálfstæðismanna í Reykjavík.
Sjálfstæðismenn þrá fátt heit­
ar en að fá öflugan leiðtoga til
að ná borginni aftur. Áhætt­
an er hins vegar mikil þar sem
fjögur ár í minnihluta blasa við
þeim sem mistekst. Jón Karl
yrði mikill fengur þar sem hann
hefur mikla þekkingu sem
myndi nýtast vel í flugvallar­
málinu sem og reynslu af því
að reka stórt fyrirtæki. Hvort
hann sé öflugur stjórnmála­
maður sem getur heillað kjós­
endur er hins vegar erfitt að
segja til um.
Reiknivél ríkisins
Kjararáð
getur varla
hóstað án
þess að
það mis­
bjóði al­
menn­
ingi. Í
hvert sinn
sem laun
æðstu
ráðamanna eru hækkuð er það
upp á tugi prósenta og jafnvel
með afturvirkum launahækk­
unum. Meira að segja fjármála­
ráðherra hefur sagt að núver­
andi fyrirkomulag sé ónýtt
og að fækka þurfi þeim sem
heyra undir ráðið. Enginn ef­
ast um að eitthvað eða einhver
þurfi að ákvarða laun þeirra
sem hafa ekki samningsrétt en
nú þegar eru til slík fyrirbæri
á vegum ríkisins. Sem dæmi
má nefna að Tryggingastofn­
un er með sérstaka reiknivél
sem reiknar út greiðslur lífeyr­
istrygginga, það væri hæglega
hægt að breyta henni til að
reikna út launahækkanir emb­
ættismanna.
Heldur þú að árið 2018 verði gott?
„Nei, ég held ekki. Ég held að ríkisstjórnin muni springa
enn og aftur.“
Arna Gunnlaugsdóttir
„Tvímælalaust, af því að næsta ár er alltaf betra en það
sem liðið er.“
Aðalsteinn Aðalsteinsson
„Við gerum það bara gott.“
Fjölnir Geir Bragason
„Já, af hverju ekki?“
Margrét Þóra Jónsdóttir
Þ
að er rangt að laun presta
hafi verið fryst. Þeir hafa
fengið launahækkanir frá
kjararáði í hvert skipti sem
kjararáð úrskurðar um almennar
launahækkanir.
Eflaust er hægt að reyna að
rökstyðja þessar sérstöku launa­
hækkanir núna með vísan til þess
að stéttir eins og alþingismenn
og læknar hafi fengið hækkun.
En hvers vegna bera prestar sig
saman við alþingismenn frekar en
hjúkrunarfræðinga, sálfræðinga
eða kennara? Margir prestar hafa
verulegar aukatekjur og hlunn­
indi og fjöldi þeirra er þegar með
meira en milljón í mánaðarlaun.
Það væri miklu eðlilegra að
Þjóðkirkjan sjálf borgaði laun presta en ekki ríkið. Þá kæmi í ljós hvort
það hefði þurft að „leiðrétta“ laun presta. Best væri að koma prestum
undan ægivaldi kjararáðs, þeir gætu þá beitt verkfallsvopninu (og sett
samfélagið á hliðina) eða leitað á einkamarkað til að bæta kjör sín.
V
ið erum ánægðir með
þessa miklu vinnu hjá
kjararáði og þessa út­
komu. Við vorum ekki
með neina kröfugerð enda
erum við ekki í neinni samn­
ingsstöðu, við lögðum fram
greinargerð þar sem við gerð­
um grein fyrir okkar störfum.
Við fórum af stað þegar byrj­
að var að leiðrétta aðra hópa
sem heyra undir kjararáð, aðal­
ástæðan er skerðing sem við
tókum á okkur 2009 og það
vantaði að vinna hana til baka.
Við lögðum til breytingar á okk­
ar launakerfi, prestar voru allir
í einum launaflokki en fara nú
í fimm. Við lögðum einnig fram
launatöflu frá BHM sem sýnir hvernig við stoppum í launum 2009 og
erum fryst á meðan launavísitalan fer upp, við fórum fram á að það
yrði leiðrétt. Ég fékk miklu meira en ég átti von á í launum og ég ætla
að vona að ég þurfi ekki að skammast mín fyrir það.
Með oG á Móti - Launahækkun presta
Kristján Björnsson, sóknarprestur og formaður Prestafélags Íslands Hjalti Rúnar Ómarsson, Vantrú
Með á Móti