Morgunblaðið - 01.08.2017, Síða 31

MENNING 31
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. ÁGÚST 2017
Þorgrímur Kári Snævarr
thorgrimur@mbl.is
„Ég flutti til Noregs 1987 og hef búið
þar síðan,“ segir myndlistarmað-
urinn Hildur Björnsdóttir sem opn-
aði fyrr í sumar ljósmyndasýninguna
Farið á fjörur í Akranesvita. „Ég er
starfandi myndlistamaður þar í landi
en fer mikið á milli Noregs, Svíþjóðar
og Íslands og er farin að koma enn
oftar til Íslands síðustu ár. Ég sæki
nefnilega mikinn innblástur til Ís-
lands, ferðast mikið um landið og
teikna þá bæði skissur og tek myndir
af náttúrunni. Myndirnar sem ég er
með á Akranesi eru allar myndir sem
ég hef tekið síðustu ár, mest um
Vesturlandið.“
Upplifði Akranes á nýjan hátt
„Ég var leiðinni til Íslands í nóv-
ember í fyrra og var þá ekkert með
Akranes í huga,“ segir Hildur um til-
urð sýningarinnar. „Svo frétti ég hjá
gamalli skólasystur að það væri verið
að halda myndlistarsýningar í vit-
anum á Akranesi. Mér fannst það for-
vitnilegt svo ég hafði samband við
Hilmar Sigvaldason vitavörð og hann
tók mér mjög vel. Ég ákvað síðan í
fyrra að fara í dagsferð til Akraness.
Þar skoðaði ég mig um, tók mikið af
myndum og var mjög heilluð af
staðnum. Ég upplifði Akranes á nýj-
an hátt, því ég hafði ekki verið þar í
mörg ár. Fjaran á Langasandi er t.d.
skemmtileg. Í tengslum við þessa
ferð kom sú hugmynd að halda sýn-
ingu þar næsta ár.“
Hildur segist ekki eiga nein per-
sónuleg tengsl við Akranes að öðru
leyti en að hafa eitt sinn legið þar á
spítala. „Eftir að vitinn var opnaður
hefur hann vakið mikla athygli,“ seg-
ir hún. „Margir ferðamenn víðsvegar
að úr heiminum koma þarna við og
taka myndir af vitanum og umhverfi
hans. Byrjað var að halda sýningar í
vitanum fyrir um tveimur árum. Eft-
ir að það var ákveðið að ég myndi
halda sýninguna í ár langaði mig að
nálgast verkefnið á annan hátt en
aðrir ljósmyndarar hafa verið að
gera. Þeir hafa mest tekið myndir af
vitanum við mismunandi aðstæður;
t.d. á mismunandi árstímum, á dag-
inn eða kvöldin og við sólarlag. Ég fór
þess í stað á fjörur þarna í kring.
Þegar ég nálgaðist sandinn og stein-
ana og leit á munstrið í fjörunni fékk
ég hugmyndina að titli sýning-
arinnar. Ég hef mjög gaman af titlum
sem eru tvíræðir. Á íslensku þýðir
þetta með að fara á fjörur bæði bók-
staflega að ganga á fjörur og líka að
daðra við einhvern. Fyrir mér þýddi
það því að ég væri að daðra við stein-
ana í fjörunni, við sandinn og hafið.“
Landslagið í fyrirrúmi
Hildur segir að íslenskt landslag sé
henni ávallt hugleikið í listsköpuninni
„Ég daðra við steinana í fjörunni“
og því kallist ljósmyndir hennar í vit-
anum mjög á við önnur verk listakon-
unnar.
„Landslagið er eiginlega það sem
er mikilvægast fyrir mér. Ég vinn
bæði með ljósmyndir og málverk og
grafík og alltaf er það íslenska nátt-
úran sem kemur í gegn. Hún kemur
fram í verkefnum þótt ég vinni að
öðru efni. Það eru steinarnir, hraunið
og andstæðurnar í íslensku landslagi;
sterkir litir og þetta síbreytilega
landslag sem fer alltaf eftir veðrum,
vindum og birtu á landinu. Mér finnst
Ísland alltaf verða mér æ mikilvæg-
ara eftir því sem ég eldist. Ég er
sjálflærður ljósmyndari en menntuð
sem myndlistarmaður. Fyrir mér er
myndavélin bara verkfæri sem ég
nota í þessu tilfelli til að ná stemn-
ingu og minni eigin upplifun af nátt-
úrunni. Ég fer stundum ein út í nátt-
úruna til að taka myndir og stundum
í hóp með öðrum. Þegar ég sýni
ferðafélögum mínum myndirnar sem
ég hef tekið segja þeir oft við mig:
Varst þú á sama stað og við? Við
sáum ekki þetta!“
Hildur hefur nýtt sér afurðir ís-
lenskrar náttúru á fleiri en einn hátt í
verkum sínum: „Ég hef einnig notað
ösku og hraunmulning frá Íslandi
sem ég hef haft með mér milli landa
og blandað því inn í málninguna. Ég
nota sterka liti og geri myndir mitt á
milli þess að vera abstrakt og
fíguratíft. Svo ber ég þykkt lag á mál-
verkin svo þau virðast áþreifanleg.
Mann langar næstum að snerta þau
því þau verða svo efnisleg.“
Samkvæmt Hildi hefur aðsóknin á
sýninguna hingað til verið í besta lagi
vegna þess hve margir ferðamenn
leggja leið sína um vitann. „Akranes-
viti er orðinn heitur áfangastaður.
Fólk lagði áður ekki mikið leið sína
þangað, ekki fyrr en hann var opn-
aður og gerður upp. Áður en ég kom
þangað og setti upp var allt málað og
uppklætt. Hann er í fínu standi núna.
Nú er hægt að fara í bátsferð út í vit-
ann og tekur það varla meira en hálf-
tíma.“
Sýning Hildar stendur opin í Akra-
nesvita til 10. september.
 Hildur Björnsdóttir sýnir ljósmyndir sínar í Akranesvita  Segir íslenskt landslag sér ávallt
hugleikið í listsköpuninni  Gerir myndir sem eru mitt á milli þess að vera abstrakt og fígúratífar
Verkfæri Hildur Björnsdóttir segir myndavélina verkfæri til að ná stemningu og hennar upplifun af náttúrunni.
Enska listaráðið (Arts Council England eða ACE) er gagnrýnt fyrir rausn-
arlegan styrk til handa Wise Children, nýs leikhóps Emmu Rice fráfarandi list-
ræns stjórnanda Globe. Samkvæmt frétt The Guardian fær Rice samtals tvær
milljónir sterlingspunda (um 270 milljónir ísl. kr.) frá ACE á árunum 2018-22
til að koma Wise Children á fót.
Leikhópurinn var stofnaður að-
eins níu dögum áður en umsókn-
arfresturinn rann út, en var engu
að síður valinn sem einn af þeim
lykilhópum (National Portfolio
Organisation) sem ACE styrkir.
„Jafnvel þótt Wise Children yrði
besti, djarfasti og áræðnasti leik-
hópur allra tíma er allt styrkjakerfi
lista gert að athlægi með því að
gera hópinn að lykilhóp. Þetta er til
vitnis um það hversu viðbjóðslegt
og fáranlegt ferlið er þegar leitað er
styrkja. Það eru og hafa alltaf verið
tvö regluverk: eitt fyrir vini Lista-
ráðsins og annað fyrir hina,“ skrifar
Christy Romer á vef tímaritsins Arts Professional. Tekur hann fram að enginn
efist um listræna hæfileika Rice, heldur snúi gagnrýnin að vinnubrögðum.
Frá árinu 2018, þegar Rice lætur af störfum hjá Globe, fær Wise Children
475 þúsund pund á ári í fimm ár, sem Romer bendir á að er 25 þús. pundum
meira en Kneehigh (fyrri leikhópur Rice) fékk og 100 þús. pundum meira en
leikhúsið Cast í Doncaster fær. Á sama tíma þurfi að loka listamiðstöðinni The
Drum í Birmingham vegna skorts á opinberum styrkjum.
Romer telur að Wise Children njóti góðs af því að höfuðstöðvar hópsins eru
sagðar vera á Suðvestur-Englandi, en nýverið var staðfest að hópurinn myndi
hafa aðsetur í Old Vic-leikhússins í London sem er í átta mínútna göngufæri
frá Breska þjóðleikhúsinu. Talsmaður ACE staðfesti að staðsetning höf-
uðstöðva Wise Children hefði skipt máli við ákvörðun styrksins. „En þó Wise
Children eigi rætur að rekja til suðvesturhluta landsins þá hefur starfsemin
þýðingu fyrir allt landið og London gegnir mikilvægu hlutverki í heildarmynd-
inni,“ segir talsmaður ACE við The Guardian.
Styr stendur um
styrk til Emmu Rice
Skapandi Emma Rice snýr sér að Wise
Children þegar hún yfirgefur Globe.
Ljósmynd/blog.shakespearesglobe.com
...sem þola álagið!
TRAUSTAR VÖRUR...
VIFTUR
Í MIKLU ÚRVALI
Það borgar sig að nota það besta!
• Bor›viftur
• Gluggaviftur
• I›na›arviftur
• Loftviftur
• Rörablásarar
• Ba›viftur
• Veggviftur
Dalvegi 10–14 • 201 Kópavogi • Sími: 540 7000 • www.falkinn.is