Morgunblaðið - 13.10.2017, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. OKTÓBER 2017
og aftur hversu vænt Sigurgeiri
þótti um Nesið sitt og hvað það
skipti hann miklu máli að hugsað
væri til framtíðar þess.
Ég færi fjölskyldu Sigurgeirs
innilegar samúðarkveðjur á sorg-
arstundu. Blessuð sé minning
mæts manns.
Ásgerður Halldórsdóttir
bæjarstjóri.
Ég átti vin.
Vináttan hafði staðið í rúma
hálfa öld. Ungir fluttum við með
fjölskyldur okkar í lítið, fámennt
og fátækt hreppsfélag. Fengum
notið þess sameiginlega að sjá
það sveitarfélag vaxa og eflast og
í dag er það eitt sterkasta og
blómlegasta bæjarfélag landsins.
Fljótt stefndum við að lægstu
opinberum álögum á einstak-
lingana. Láta þá sem teknanna
afla hafa sem mest fyrir sig og
sína á kostnað bæjarsjóðs. Að
setja einstaklingana ávallt í önd-
vegi. Þetta vildi fólkið, enda
Sjálfstæðisflokkurinn haft hér
óslitinn meirihluta í meira en sex-
tíu ár. Slíkt hefur engum öðrum
flokki á Íslandi tekist. Bærinn
okkar tók að blómgast, Sigurgeir
hélt aðdáunarlega vel um tekjur
bæjarfélagsins og það svo að
hann vildi helst aldrei taka lán.
Eiga helst ávallt fyrir fram-
kvæmdum. Sjálfur átti hann setu
í bæjarstjórn og sem bæjarstjóri
lengst allra manna sem gegnt
hafa slíkum störfum, eða í tæp
fjörutíu ár.
Það voru forréttindi að fá að
starfa með honum.
Í dag hefur hann kvatt, en
störf hans og verk munu lifa svo
lengi sem byggð heldur. Sjálfur
sagði Sigurgeir að hann vissi ekki
til að hann ætti óvini eftir þessi
löngu störf á pólitískum vett-
vangi. í mótun bæjarfélagsins
vorum við ekki alltaf sammála
um málefni, en einlæg vinátta
brást aldrei og styrktist með ár-
unum.
Nú er hann horfinn, meira að
starfa Guðs um geim. Ég sakna
hans sárt en kveð hann í þeirri
bjargföstu vissu að vinir muni
hittast að nýju.
Meistarinn mikli sagði: „Ég lifi
og þér munuð lifa.“ Í þeirri vissu
bið ég að mínum einstaka góða
vini verði hvíldin vær.
Magnús Erlendsson.
Ég sat með Sigurgeiri í stjórn
Sambands íslenskra sveitarfé-
laga frá 1986-1990, en þá hafði
hann setið í stjórninni frá 1978.
Örlögin höguðu því þannig að ég
tók við formennsku þar haustið
1990. Á næstu 16 árum í því starfi
var samstarf okkar Sigurgeirs
náið. Hann gegndi áfram trúnað-
arstörfum fyrir sambandið og á
þessum tíma átti ég ávallt gott
samstarf við Sigurgeir. Ég leitaði
oft ráða hjá honum, sem reyndust
mér vel. Allt sem hann gerði og
ráðlagði öðrum var unnið af full-
um heilindum.
Sigurgeir var sveitarstjóri og
síðar bæjarstjóri á Seltjarnarnesi
í 37 ár, lengur en nokkur annar
hefur gegnt sambærilegu starfi.
Hann stýrði sveitarfélagi sínu af
festu, einurð og heiðarleika þann-
ig að eftir var tekið. Sigurgeir
hafði góða lund, var ávallt glaður
og jákvæður og í návist hans leið
mér vel.
Það var gott að eiga Sigurgeir
að vini. Þegar pólitíkinni svokall-
aðri sleppti og við ræddum allt
önnur mál var hann einstaklega
gjafmildur á skoðanir sínar og
viðhorf til margra mála. Mér
fannst í raun Sigurgeir aldrei
vera sérstaklega upptekinn af því
að vera stjórnmálamaður. Hann
var fyrst og fremst góður maður,
vinur vina sinna, hjálpsamur og
vildi ávallt gera þeim sem leituðu
til hans gott eitt. Skipti þá ekki
máli í hvaða stjórnmálaflokki við-
komandi var. Hann lét gott af sér
leiða og var hreinn og beinn í
samskiptum við samferðamenn
sína.
Eiginkona Sigurgeirs, Sigríð-
ur Gyða Sigurðardóttir myndlist-
arkona, sem lést árið 2002, var
stoð hans og stytta í lífi og starfi.
Missir hans var því mikill þegar
hún lést.
Að leiðarlokum er mér efst í
huga vinátta og þakklæti fyrir
samfylgd okkar í fjölmörgum
baráttumálum fyrir sveitarfélög-
in í landinu.
Ég þakka honum samstarfið á
mikilvægum tímum í sögu Sam-
bands íslenskra sveitarfélaga og
fyrir hans framlag á þeim vett-
vangi.
Við Guðrún sendum fjölskyldu
hans innilegar samúðarkveðjur.
Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson.
Sigurgeir Sigurðsson var lit-
ríkur félagsmálamaður og fór
ekki ævinlega alfaraleiðir í
stjórnmálum.
Samstarf minni- og meirihluta
í bæjarstjórn gat orðið storma-
samt. Eitt sinn bar það við að
harðar deilur urðu milli meiri-
hluta bæjarstjórnar og félags-
málaráðs vegna hækkunar leik-
skólagjalda. Óskuðum við eftir að
fá að hljóðrita umræðurnar á
bæjarstjórnarfundi og veitti
varaforseti okkur heimild til þess
þar sem ekki náðist í forseta bæj-
arstjórnarinnar.
Þegar umræðan hófst rétti ég
upp lítinn hljóðrita og var snar-
lega gert hlé á fundinum. Spurði
forseti hvort ég væri að hljóðrita í
heimildarleysi, en ég sagði sem
var og staðfesti varaforseti orð
mín.
Var svo fundi haldið áfram um
sinn. En skyndilega stöðvaði for-
seti fundinn og tilkynnti að hætti
ég ekki þessum hljóðritunum
yrði hann að vísa mér af fundi.
Stóð ég þegar upp og gekk á dyr.
Talsverð eftirmál urðu af þess-
um atburði og kenndi ég Sigur-
geiri um allt saman.
Þremur árum síðar gengum
við Elín Árnadóttir í hjónaband.
Þar sem við Sigurgeir töluðumst
ekki við sendi hann foreldrum
hennar heillaóskaskeyti vegna
giftingar dóttur þeirra og
tengdasonar.
Skömmu síðar hittumst við í
háloftunum, hann á leið á fund í
Portúgal og við Elín á fund í
Madríd. Tókum við tal saman og
urðum góðir kunningjar upp frá
því. Sagði Sigurgeir mér síðar að
hann hefði varað forseta við
brottrekstrinum en hann ekki
hlítt ráðum sínum.
Sigurgeir var mikill sagna-
maður og fór stundum frjálslega
með staðreyndir ef honum þóttu
þær skemmtilegri en veruleikinn.
Einu sinni spurði ég hann hvaðan
hann hefði þá fásinnu að Bæjar-
félag Seltjarnarness hefði mis-
notað aðstöðu sína til þess að
funda í skólum bæjarins. Ekki
stóð á svarinu: „Nú, þú sagðir
mér þetta sjálfur!“
Sigurgeir var margfróður,
ræðinn og skemmtilegur. Kynnt-
ist ég því þegar þrír fulltrúar
bæjarstjórnar fóru á vináttu-
bæjaþing í Finnlandi. Talaði
hann við alla og breytti norrænu
máli sínu svo að flestir skildu.
Síðasta kvöldið reyndum við að
útskýra fyrir Finna nokkrum
sem talaði afar litla ensku hvern-
ig stjórnmálum væri háttað á
Nesinu. „I am in the right party
and he is on the left,“ svaraði Sig-
urgeir. Finninn brosti innilega og
hrópaði: „So you are on the right
side!“
„Yes, I am always right and he
is always wrong,“ svaraði Sigur-
geir og hlógu menn að.
Sigurgeir iðkaði opna stjórn-
sýslu og hafði ævinlega opið inn á
skrifstofu sína. Veitti hann öllum
viðtal sem eftir því sóttust.
Árið 2006 gerði ég útvarps-
þáttinn 40 ára farsæld þar sem
fjallað var um ævi og störf Sig-
urgeirs. Vildi hann að samherjar
sínir og andstæðingar fengju að
segja kost og löst á sér og sam-
þykkti ég það. Frásögn Sigur-
geirs var hins vegar svo sérstök
og vel flutt að ég baðst undan því
að fá samherja og andstæðinga
hans til að leggja mat á lífshlaup-
ið. Féllst hann á það.
Þáttinn finna menn á heima-
síðunni hljod.blog.is.
Við hjónin vottum fjölskyldu
Sigurgeirs einlæga samúð okkar
og þökkum jafnframt farsæla
samferð.
Arnþór Helgason.
Góður félagi og traustur sam-
herji, Sigurgeir Sigurðsson, er
fallinn frá. Ég átti því láni að
fagna að kynnast þeim heiðurs-
manni fyrir rúmum þremur ára-
tugum, þegar leiðir okkar lágu
saman á vettvangi sveitarstjórn-
armála. Þar vorum við nánir sam-
verkamenn og var bæði uppörv-
andi og lærdómsríkt að stíga
fyrstu sporin með reynsluboltan-
um í röðum bæjarstjóra.
Sigurgeir kom víða við í störf-
um sínum, hafði mörg járn í eldi
og hamraði þau af einurð og list.
Hann varði miklum tíma til starfa
í annarra þágu og áttu störf hans
á þeim vettvangi djúpar rætur í
umhyggjusemi, sem var svo rík í
fari hans og setti raunar einnig
sterkt svipmót á öll hans störf.
Návist hans var í senn til gagns
og ánægju. Þess fengu margir að
njóta og þess er og verður mörg-
um ljúft að þakka og minnast.
Störf á vettvangi stjórnmál-
anna geta verið viðsjárverð eins
og dæmin sanna. Þeir sem gefa
sig til slíkra verka gera það
gjarnan af hugsjón, telja sig geta
haft gott fram að færa og eru
jafnan tilbúnir til þess að leggja
allan kraft í að fylgja hugsjónum
sínum eftir – samferðamönnum
og samfélaginu til hagsbóta. Þeir
sem veljast svo til forystu þurfa
þar að auki að geta sameinað
krafta samherjanna. Þar var Sig-
urgeir á heimavelli og þekki ég
fáa sem sloppið hafa jafnvel við
brunasár úr eldi stjórnmálanna.
Sigurgeir helgaði sig verkefn-
um á vettvangi sveitarfélaga
lengstan hluta starfsævinnar.
Auk starfa sinna hjá Seltjarnar-
nesbæ um tæplega fjörutíu ára
skeið var hann í framvarðarsveit
Sambands íslenskra sveitarfé-
laga og í forystu þess um árabil.
Á þeim tíma gengu sveitarfélögin
í gegnum eitt mesta umbótaskeið
í sögu sveitarstjórna á Íslandi,
þegar umfangsmiklar breytingar
voru gerðar á tekjustofnum
sveitarfélaga og verkaskiptingu
milli ríkis og sveitarfélaga. Þar
átti Sigurgeir stóran þátt og
hafði forystu um að fylgja hags-
munum sveitarfélaganna eftir af
festu og sanngirni. Hann setti
sannarlega svip á sína samtíð,
vinnusamur og heilsteyptur hæfi-
leikamaður, sem lagði alúð við
hvert sinna smæstu verka.
Sannfæringarkraftur og sam-
skiptahæfni Sigurgeirs voru ein-
stök. Hann náði góðu sambandi
við alla þá sem með honum unnu;
félaga sína í röðum sveitarstjórn-
armanna, viðsemjendur sína í
verkalýðshreyfingunni, embætt-
ismenn í stjórnsýslunni og
stjórnmálamenn. Hann kom
sjónarmiðum sínum vel til skila
og var hlýleiki í viðmóti áberandi
eiginleiki í dagfari og umgengni
hans við hvern og einn. Sigurgeir
gat verið fastur á sínu en jafn-
framt var hann óvenjulunkinn við
að semja til sátta. Hann hafði
góða nærveru, var þeirrar gerðar
að geta laðað saman ólíkar stefn-
ur og hugmyndir og fann ávallt
það mið, sem var flestum fyrir
bestu. Þess vegna átti hann virð-
ingu og traust þeirra sem honum
kynntust, sama hvar í flokk þeir
skipuðu sér.
Ekki verður Sigurgeirs minnst
án þess að minnst verði eigin-
konu hans, Sigríðar Gyðu Sigurð-
ardóttur, sem lést um aldur fram
fyrir um fimmtán árum. Nú á
kveðjustund leita á hugann fjöl-
margar minningar um ánægjuleg
samskipti og skemmtilegar sam-
verustundir með þeim heiðurs-
hjónum.
Við leiðarlok þakka ég Sigur-
geiri traust og gott samstarf,
ómetanlega viðkynningu og ein-
læga vináttu. Samúðarkveðjur
færi ég fjölskyldu hans með ósk
um farsæld um ókomin ár. Minn-
ingin um gott og farsælt æviskeið
mun lengi lifa.
Ingimundur Sigurpálsson.
Sigurgeir Sigurðsson, fyrrver-
andi bæjarstjóri á Seltjarnarnesi,
er fallinn frá. Sigurgeir var kos-
inn í hreppsnefnd Seltjarnarness
árið 1962 og síðan ráðinn sveit-
arstjóri árið 1965. Árið 1974 fékk
Seltjarnarneshreppur kaupstað-
arréttindi og varð Sigurgeir þá
bæjarstjóri og gegndi því emb-
ætti til ársins 2002. Hann var far-
sæll í starfi og vinsæll af sveit-
ungum sínum.
Við Sigurgeir áttum langt og
farsælt samstarf í bæjarstjórn,
þótt ekki værum við flokksbræð-
ur, en samstarf okkar stóð í 16 ár.
Milli okkar, sem og annarra bæj-
arfulltrúa, ríkti traust og vinátta
sem gerði okkur kleift að starfa
saman að framfaramálum, þótt
tekist væri á um mál þegar það
átti við. Til dæmis treysti Sigur-
geir mér fyrir uppsetningu fjár-
hagsáætlana bæjarins af þeirri
einföldu ástæðu að milli okkar
ríkti traust og ég kunni að nota
excel á undan öðrum.
Sigurgeir missti mikið þegar
eiginkona hans, Sigríður Gyða,
féll frá langt fyrir aldur fram og
sá missir var ekki aðeins hans
heldur okkar allra, því Sigríður
Gyða var dáður listamaður og
myndir hennar skreyta mörg
heimili á Seltjarnarnesi og víðar.
Á þeim árum sem Sigurgeir
var fyrst sveitarstjóri og síðan
bæjarstjóri fjölgaði íbúum úr
1.790 í 4.620 (þeim hefur síðan
ekki fjölgað umfram það). Sigur-
geir var ekki óumdeildur, enda
fylgdi hann málum vel eftir. Var
það jafnvel haft á orði að lagið
„My Way“, sem Frank Sinatra
gerði vinsælt, ætti vel við um
hann.
Með Sigurgeiri er farinn leið-
togi sem vann af miklum dugnaði
að eflingu bæjarfélagsins á Sel-
tjarnarnesi og við sem eftir lifum
söknum hans.
Við Dóra sendum börnum
hans og fjölskyldum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Far þú í Guðs friði.
Guðmundur Einarsson.
Stjórn Sjálfstæðisfélags Sel-
tirninga vill þakka sínum farsæla
bæjarstjóra og oddvita flokksins
til fjörutíu ára samstarfið öll þau
ár. Sigurgeir var góðum gáfum
gæddur, hann var ósérhlífinn og
gekk ætíð hreint til verks.
Sigurgeir studdi vel við Sjálf-
stæðisfélagið, skrifaði margar
greinar í blað sjálfstæðismanna,
Seltirning, og átti mikinn þátt í
að skipuleggja starf félagsins,
kosningabaráttu þess í gegnum
árin og hvetja fólk til að taka þátt
í starfi flokksins.
Hann átti auðvelt með að fá
fólk til að vinna með sér og fylgja
eftir stefnumálum flokksins. Á
fundum félagsins kom oft fram
hinn mikli baráttuhugur hans
fyrir bættu samfélagi á Nesinu.
Sá baráttuhugur hélst alla tíð og
var aðdáunarverður.
Hann sinnti ýmsum trúnaðar-
störfum fyrir Sjálfstæðisflokk-
inn. Hann sat í stjórn Sambands
íslenskra sveitarfélaga um 12 ára
skeið.
Sigurgeir var sæmdur ridd-
arakrossi hinnar íslensku fálka-
orðu fyrir framlag sitt til sveit-
arstjórnarmála árið 2000.
Stjórn Sjálfstæðisfélags Sel-
tirninga þakkar fv. oddvita sínum
farsælt samstarf þau fjörutíu ár
sem hann var bæjarstjóri og vott-
ar fjölskyldu hans innilega samúð
vegna skyndilegs fráfalls hans.
Fyrir hönd Sjálfstæðisfélag-
anna á Seltjarnarnesi,
Guðmundur Jón Helgason.
Sigurgeir Sigurðsson, fyrrver-
andi bæjarstjóri á Seltjarnarnesi,
er horfinn á braut. Við sem störf-
uðum með honum hvert um sig
áratugum saman minnumst hans
með þakklæti í huga. Sigurgeir
var yfirmaður okkar og sýndi
störfum allra ávallt mikinn
áhuga. Hann var einstaklega
traustur embættismaður, með
góða yfirsýn og hélt vel um taum-
ana. Öll fengum við þó bæði oln-
bogarými og sjálfstæði fyrir störf
okkar, hugmyndir og andrými til
að þroskast og endurmenntast á
góðum vinnustað.
Að leiðarlokum viljum við
þakka fyrir langt og gjöfult sam-
starf og sendum fjölskyldu Sig-
urgeirs einlægar samúðarkveðj-
ur.
Steinunn Árnadóttir,
Einar Norðfjörð,
Hrafn Jóhannsson.
Það eru rúm þrjátíu ár síðan
ég kynntist Sigurgeiri, elskuleg-
um tengdaföður mínum, sem nú
er fallinn frá eftir viðburðaríka
og afkastamikla ævi. Ég var 19
ára gömul og strax tekið opnum
örmum á Miðbrautinni enda voru
hann og tengdamamma heitin,
hún Sigríður Gyða, afar umvefj-
andi og hlýjar manneskjur. Á
þessum árum hef ég upplifað
hversu traustur og góður bak-
hjarl Sigurgeir var fjölskyldu
sinni alla tíð. Hann var alltaf til
staðar, afar ráðagóður og hjálp-
samur þegar til hans var leitað,
vildi að öllum vegnaði vel og var
afar stoltur af sínu fólki. Á sama
hátt vorum við öll svo stolt af
honum og öllu því sem hann af-
rekaði á löngum og farsælum
starfsferli. Aldrei upplifði ég
mont eða hroka af hans hálfu
heldur bara auðmýkt enda þótti
honum svo óendanlega vænt um
Seltjarnarnesið, bæinn sinn og
fólkið sem hér býr. Samveru-
stundirnar hafa verið margar og
góðar á þessum tíma, ekki síst í
Kjósinni yndislegu. Á upphafs-
árum Nýhafnar (bústaðarins)
voru þau Sigga afar dugleg að
gróðursetja tré og rækta upp lóð-
ina til að skapa skjól. Sigurgeir
setti mig í sérstakt verkefni á
þeim tíma, sem var að teikna upp
og skrásetja hvert tré sem hann
gróðursetti. Hann var hins vegar
svo afkastamikill í þessu eins og
öllu öðru að það var engan veginn
hægt að fylgja honum eftir enda
gróðursældin við bústaðinn nú
engu lík. Hann pikkaði hins vegar
glottandi í mig í mörg ár á eftir og
fannst ég enn eiga eftir að klára
trjábókhaldið. Árin liðu og Sig-
urgeir fékk meiri tíma í annað
eftir að skyldustörfunum sem
bæjarstjóri lauk. Hann tók meðal
annars að sér það verkefni að
sækja Mörtu Sif og Daníel Þór,
yngri börn okkar Þórs, á leikskól-
ann og keyra þau heim. Alltaf fór
Vaskur, hundurinn hans, með í
þann bíltúr. Ég veit ekki hvort
Sigurgeiri eða krökkunum þótti
skemmtilegra að afi kæmi að
sækja, en eitt er víst; alveg sér-
stakur og fallegur strengur
myndaðist á milli þeirra við þessa
rútínu.
Best var líklega þegar ég var
ekki heima til að taka á móti þeim
því þá fóru þau beint á Miðbraut-
ina og fengu ís. Við fjölskyldan
eigum dýrmætar minningar frá
ógleymanlegum ferðum sem við
fórum í með afa um Ísland nokk-
ur sumur í röð. Við tókum mis-
munandi landshluta fyrir, skoð-
uðum margt og dekruðum við
okkur í mat og drykk. Frábær
upplifun og yndislegur tími sem
við erum öll afar þakklát fyrir að
hafa átt saman. Um leið og það
hefur verið sárt að horfa upp á
Sigurgeir missa sinn fyrri styrk á
undanförnum misserum var
dásamlegt að verða vitni að þeirri
einlægu ást og umhyggju sem
Þór, Siggi og Gréta sýndu pabba
sínum og hversu vel þau önnuð-
ust hann allt til hinstu stundar.
Þau voru hans sterki bakhjarl
eins og hann hafði ávallt verið
þeim og fjölskyldunni sinni allri.
Við söknum afa Sigurgeirs sem
við kveðjum með mikilli virðingu
í dag en okkur líður samt vel að
vita til þess að hann og Sigga eru
sameinuð á ný. Takk fyrir allt,
elsku tengdapabbi, minning þín
mun lifa með okkur um alla tíð.
Við pössum vel upp á Vask þinn
og vilt þú knúsa og passa Dag
okkar. Hvíldu í friði.
María Björk Óskarsdóttir
Ástkæra móðir okkar, amma og langamma,
ÞORBJÖRG RAGNARSDÓTTIR
frá Ytra-Álandi, Þistilfirði,
lést á Hrafnistu 27. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug og vináttu.
Ásrún og Sveinn Logi
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÓLAFUR ÞÓRÐUR INGIMUNDARSON,
Engihjalla 19,
lést hinn 28. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og langafabörn
Yndisþakkir til allra þeirra sem komu að
útför okkar hjartans móður, ömmu,
langömmu og langalangömmu,
VALGERÐAR EIÐSDÓTTUR.
Okkur langar sérstaklega að þakka
starfsfólki Eirar í Grafarvogi fyrir hlýja og
góða umönnun.
Kærar þakkir einnig til Grafarvogskirkju og Útfararstofu
Reykjavíkur fyrir allan ykkar kærleik.
Ástarþakkir, með kveðju,
aðstandendur Valgerðar