Morgunblaðið - 02.03.2018, Síða 31
MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. MARS 2018
✝ Linda SúsannaMichelsen
fæddist í Hvera-
gerði 21. ágúst
1949. Hún lést á
krabbameinsdeild
Landspítalans við
Hringbraut 23.
febrúar 2018 eftir
stutta og hetjulega
baráttu við
krabbamein.
Foreldrar henn-
ar voru Georg Bernharð Mic-
helsen, bakari frá Sauð-
árkróki, f. 20. maí 1916, d. 3.
nóvember 2001, og Jytte Karen
Michelsen frá Kaupmannahöfn,
f. 28. júní 1923. Linda var ein
þriggja systra. Hinar eru:
Edda Michelsen, f. 14. desem-
ber 1943, og Sandra
Georgsdóttir, f. 28. október
1957.
1968 giftist Linda Ólafi Loga
Jónassyni, f. 30. nóvember
1948, d. 23. október 2009. Þau
eignuðust eina dóttur; Rósu
Hrönn, kennara, f. 6. desember
1966, gift Gylfa Birgissyni,
desember 2009. 3) Halldóra
læknir, gift Anders Holm, börn
þeirra eru Isabel Bríet, f. 28.
maí 2014, og Salka Súsanna, f.
18. janúar 2018. Linda og Ög-
mundur slitu samvistir.
Linda kynntist sambýlis-
manni sínum, Kristni Guð-
mundssyni skipstjóra, 2013.
Þau bjuggu saman í Hafn-
arfirði.
Linda ólst upp í Hveragerði
og gekk í gagnfræðiskóla þar.
Hún sótti síðar húsmæðraskól-
ann í Reykjavík og þar á eftir
Fóstruskólann. Hún átti stutt-
an starfsferil sem fóstra. Hún
starfaði síðar á talsambandi
við útlönd. Þegar Linda var á
þrítugsaldri hóf hún störf hjá
fjölskyldufyrirtækinu, Friðrik
A. Jónssyni ehf., og vann sig
upp í stöðu fjármálastjóra.
Linda hætti að vinna árið 2007
þegar fyrirtækið var selt.
Linda hafði fjölmörg áhuga-
mál. Hún sótti nám við Ferða-
málaskóla Kópavogs, Sálar-
rannsóknarskólann í Reykjavík
og lærði spænsku. Hún var öt-
ull bridsspilari. Hún átti hús á
Spáni frá 1991 þar sem hún og
fjölskyldan hafa eytt ófáum frí-
um.
Útför Lindu fer fram frá Há-
teigskirkju í dag, 2. mars 2018,
og hefst athöfnin klukkan 13.
börn þeirra eru
Sæþór Aron, f. 5.
nóvember 1993,
Darri Viktor, f. 3.
febrúar 1998, og
Súsanna Karen, f.
19. júní 2005.
Linda og Ólafur
slitu samvistir.
1973 giftist
Linda Ögmundi
Friðrikssyni, f. 25.
september 1949.
Þau eignuðust þrjú börn: 1)
Georg Rúnar sjúkraþjálfari, í
sambúð með Sigurlaugu Björk
Böðvarsdóttur, börn þeirra eru
Linda Petrea, f. 8. júní 2000,
Bryndís Guðjónsdóttir, f. 4. júlí
2002, Benjamín, f. 4. júlí 2004,
Bogi Guðjónsson, f. 27. desem-
ber 2006, og Agla Hrönn og
Úlfur Baui, f. 30. desember
2015. 2) Sara fjármálastjóri,
gift Arnóri Geir Jónssyni, börn
þeirra eru Karítas Árney Wa-
agfjörð, f. 15. janúar 1999, Jak-
ob Tjörvi Waagfjörð, f. 6. des-
ember 2002, Sölvi Hrafn, f. 27.
mars 2008, Rakel Gríma, f. 9.
Elsku uppáhaldstengda-
mamma mín.
Takk fyrir að leyfa mér að
vera partur af þér og þínum, ég
kann svo að meta það. Takk fyrir
að taka alltaf svo vel á móti mér
og mínum, það er ekki sjálfgefið.
Takk fyrir að kenna mér að lifið
er núna, mig langar að ferðast
meira. Takk fyrir að kenna mér
að lífinu á að lifa lifandi, ég ætla
að fara að njóta meira.
Takk fyrir að leggja alltaf svo
mikla alúð í hverja gjöf, hittir
alltaf í mark! Takk fyrir að heilsa
alltaf með faðmlagi og kossi, ó
hvað ég gæfi fyrir það núna.
Takk fyrir hjálpina, hún kom sér
alltaf vel. Takk fyrir vinskapinn,
sem mér þykir svo vænt um.
Takk fyrir samtölin, þau gáfu
mér mikið. Takk fyrir traustið,
ég reyni að standa undir því
áfram. Takk fyrir hláturinn, sög-
ur sem lifa um ókomin ár. Takk
fyrir ævintýrin, þau gleymast
aldrei. Takk fyrir allt of fáu árin,
það svíður svo að fá ekki fleiri.
Takk fyrir minningarnar, þær
lifa áfram.
Takk fyrir fjölskylduna mína,
án þín ætti ég þau ekki. Takk
fyrir orðin hæ elskan mín, við
elskum þig líka. Takk fyrir allt
og allt, þín verður ávallt saknað
sárt.
Þangað til við sjáumst aftur,
góða nótt.
Sigurlaug Björk
Böðvarsdóttir.
Fráfall Lindu systur minnar
hefur sýnt mér hversu hverfult
lífið er. Lát hennar á allan hátt
óraunverulegt og með ólíkindum
erfitt að skilja eða sætta sig við.
Tíminn mun leiða það í ljós
hvernig muni ganga að taka
þessu áfalli á sama tignarlega
háttinn og henni var svo eiginleg-
ur.
Lífið er núna segja margir og
e.t.v. má segja að Linda hafi lifað
í núinu. Hún elskaði lífsins lysti-
semdir og notaði allar þær
stundir sem gáfust til að gleðjast
með vinum og fjölskyldu. Í
hverju teiti var hún stjarnan,
gullfalleg, vel til höfð og hrífandi
á allan hátt. Hún var lífsglöð með
eindæmum og þó að á brattann
væri að sækja lét hún það aldrei
spilla léttri lund sinni.
Linda hafði mjög sterkan per-
sónuleika. Hún var heilsteypt,
ákveðin, sanngjörn, heiðarleg og
réttsýn. Tel ég að þessir eigin-
leikar hennar hafi gert það að
verkum að samferðamenn leit-
uðu títt til hennar með það sem
þeim lá á hjarta, enda reyndist
hún besti vinur margra.
Oft og iðulega ræddum við
systur um hversu lánsamar við
værum, hefðum notið ástar, um-
hyggju og öryggis á okkar
bernskuheimili, foreldrar okkar
stórmenni í besta skilningi þess
orðs. Mínar bernskuminningar
hverfast um allar þær gæða-
stundir okkar systra og ekki síð-
ur eftir að hún eignaðist frum-
burð sinn, hana Rósu Hrönn, og
deildi henni á svo óeigingjarnan
hátt með mér. Mér finnst ég hafa
valhoppað fyrstu 20 ár lífs míns.
Veikindum sínum tók Linda af
sama æðruleysi og öðru því sem
að henni sneri. Hún var fljót að
skilja kjarnann frá hisminu og
sneri sér að börnum sínum fjór-
um, sem voru henni allt. Börnin
og fjölskyldur þeirra sjá á eftir
mömmu og ömmu, sem og frá-
bærri manneskju og harmur
þeirra er ólýsanlegur.
Á lokametrunum var ég svo
lánsöm að eiga yndislega stund
með systur minni og það gerir
mér sorgina bærilegri ásamt
þeirri vissu að börnin hennar
muni halda uppi glaðværð móður
sinnar.
Við Guðjón, Rúnar Gauti,
Tinna, Katla, Frosti og fjölskyld-
ur minnumst Lindu með hlýhug
og gleði og sendum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur til
barna Lindu systur minnar sem
og Kristins sambýlismanns
hennar.
Sandra systir.
Hvar á ég að byrja að rifja upp
okkar kynni? Sennilega þegar þú
réðir mig í vinnu til þín árið 1991,
þá bara 27 ára gamla. Ég átti að
sjá um tollamál og sendiferðir og
svona ýmislegt snatt. Hjá Frið-
rik A. Jónssyni unnu á þeim tíma
átta manns. Þessi ár voru svo
lærdómsrík og yfirleitt góð. Það
voru ófáar ferðirnar sem farnar
voru í þínu boði hingað og þang-
að um Evrópu og vá hvað það
voru ótrúlega góðar ferðir, mat-
ur, skemmtun og vín og að
ógleymdum endalausum hlátri
því að þú varst svo skemmtileg
og ótrúlega mikill húmoristi. Til
að byrja með varstu yfirmaður
minn með tilheyrandi leiðsögn og
aga, samhliða því varstu mér eins
og fósturmóðir á þessum árum
þar sem ég var einstæð móðir og
hafði ekki marga í kringum mig.
Þú hjálpaðir mér að kaupa mér
mína fyrstu íbúð og bara varst
mér svo ómetanleg og dýrmæt.
Spánn kemur upp þegar ég
hugsa til þín, þar áttir þú ynd-
islegt heimili og vildir helst vera
þar eins mikið og þú gast milli
þess að heimsækja börnin þín og
barnabörn og hlúa að þeim því
þú dýrkaðir þau öll og vildir helst
vera hjá þeim öllum í einu en það
var nú svolítið erfitt þar sem þau
búa í þremur löndum. Mikil er
sorg þeirra að kveðja þig allt of
snemma þú sem varst þeim allt,
móðir, vinkona og þessi enda-
lausa stoð og alltaf tilbúin að
hjálpa þeim og bara vera með
þeim. Mikill er missir Kidda
sambýlismanns og sálufélaga.
Ég vil bara segja í lokin, takk
elsku Linda mín, fyrir allt.
Elsku Rósa, Sara, Georg,
Halldóra og Kiddi, mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur til ykkar.
Ástríður (Systa).
Linda Súsanna
Michelsen
Fleiri minningargreinar
um Lindu Súsannu Mich-
elsen bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
✝ Sunneva EdithFjeldsted
fæddist 30. júlí
1983 í Vest-
mannaeyjum. Hún
lést 18. febrúar
2018 í Reykjavík.
Móðir Sunnevu
er Bryndís Björk
Sigurjónsdóttir, f.
7. febrúar 1960 á
Reykjanesvita.
Faðir Sunnevu er
Ragnar Reynisson, f. 24. júní
1961, eiginkona hans er Mari-
anne Johannessen.
Sunneva var næstelst sex
systkina. Þar er elstur 1) Baldur
Freyr Einarsson, f. 16. janúar
1979, eiginkona hans er Bar-
bara Hafey Þórðardóttir, f. 8.
mars 1973, börn þeirra eru
Anika Lind, f. 22. nóvember
1992, sambýlismaður hennar er
f. 1. desember 1998. 5) Anton
Ægir Ragnarsson, f. 20. sept-
ember 1989, sambýliskona hans
er Aurélie Avokro.
Foreldrar Bryndísar voru
Sigurjón Ólafsson vitavörður, f.
29. ágúst 1909, d. 12. október
1997, og Sigfríður Pálína Kon-
ráðsdóttir, f. 5. maí 1921, d. 29.
ágúst 1975. Systkini Bryndísar
eru þrettán.
Foreldrar Ragnars Reynir
Ragnarsson lögreglumaður, f.
16. janúar 1934, og Edith Dam,
f. 14. mars 1938, d. 22. janúar
2007. Systkini Ragnars eru fjög-
ur.
Börn Sunnevu eru 1) Baldur
Elmar, f. 13. mars 2003, 2) Elvar
Máni, f. 10. janúar 2006, barns-
faðir Haukur Elmar Bjarnason.
3) Bjartur Elí Artursson, f. 20.
desember 2010.
Sunneva tók meirapróf og
vann við leigubílaakstur og
sinnti einnig umönnunarstörf-
um, t.a.m. á sambýli í Kerling-
ardal.
Útför Sunnevu fer fram frá
Lindakirkju í dag, 2. mars 2018,
klukkan 13.
Kristófer Fannar
Axelsson, synir
hennar eru Hafþór
Breki, f. 13. júlí
2011, og Alexander
Már, f. 3. júlí 2017.
Aron Gabríel, f. 3.
júní 1998, Emilía
Anna, f. 9. janúar
2005, Sunna Lind, f.
24. maí 2006, Rakel
Anna, f. 31. mars
2008, Ísak Nói, f.
15. janúar 2010, og Harpa Ha-
fey, f. 21. nóvember 2015.
2) Reynir Ragnarsson, f. 22.
des. 1984, börn hans eru Ragnar
Natan, f. 9. júlí 2006, Agnes
Edith, f. 19. nóvember 2007,
Aníta Ósk, f. 28. júlí 2009, og
Kristján Logi, f. 7. febrúar 2013.
3) Harpa Björt Guðbjartsdóttir,
f. 29. apríl 1990, d. 30. apríl
2011. 4) Dagur Þór Hjartarson,
Elsku Sunneva mín, enn á ný
hefur sorgin bankað upp á hjá
mér. Sorgin sem heltók mig og
okkur þegar yngri systir þín
Harpa Björt kvaddi okkur fyrir
tæpum sjö árum, þegar litli sól-
argeislinn okkar lét lífið á hörmu-
legan hátt daginn eftir 21 árs af-
mælið sitt.
Þú misstir svo mikið þá, vin-
konu, sálufélaga og yndislega
systur sem alltaf var með útrétt-
an faðminn fyrir drengina þína
(eða mína eins og hún sagði svo
oft).
Elsku Sunna mín, augu mín
eru þurr, ég get varla grátið
meira, allt er svo óraunverulegt,
en ég veit að sorgin og eftirsjáin
eftir ykkur systrum á eftir að hel-
taka hjarta mitt.
Þá vona ég að ég eigi opinn
faðm og öxl þar sem ég get sótt
mér styrk og von á ný. Það hlýjar
mér um hjartarætur að vita að
stelpurnar mínar eru sameinaðar
á ný á himnum, ég sit hér og horfi
á myndir af ykkur þar sem þið
voruð saman hér. Ég velti fyrir
mér hvað Guð heldur að ég geti
borið þungar byrðar, en það er
fátt um svör. Ég man eftir úti-
legunum okkar og þú alltaf
syngjandi í bílnum og það sem þú
elskaðir söngvakvöldstundirnar
með fjölskyldunni þinni.
Þú varst mikill dýravinur og
var heimilið okkar í Engihjallan-
um oft eins og dýragarður. Þú
varst svo glaðlynd stúlka sama
hvað lífið færði þér vina mín.
Gleði, jákvæðni, húmor og heið-
arleiki lýsir þér hvað best. Ein-
læg varstu vinum þínum og þú
máttir ekkert aumt sjá þá varstu
mætt til að hjálpa.
Þú talaðir oft um að vilja
ganga Jakobsveginn sem er ein
af þekktustu pílagrímsferðum í
Evrópu þar sem hægt er að öðl-
ast syndaaflausn. Þú varst byrjuð
að leggja fyrir svo þú gætir farið í
stóru ferðina um Evrópu. Þótt þú
getir ekki farið í ferðina hér í lif-
anda lífi þá trúi ég því að ferð þín
um Jakobsveginn sé hafin og við
hlið þér er án efa litla systir þín
sem hlúir nú að þér og veitir þér
skjól með vængjum sínum.
Ég sit hér og stari út í loftið og
minningarnar þyrlast um huga
mér, fallega stelpan mín, minn-
ingarnar koma og fara og nýjar
bætast við, þar mun huggun mín
hvíla.
Ég lofa að líta eftir drengjun-
um þínum og veita þeim styrk og
stuðning og ég skal segja þeim
sögur af þér og prakkarastrikun-
um þínum frá því að þú varst
smástelpa, þegar þú slóst við
hanann í sveitinni og fleirum
uppátækjum, ég mun ekki þreyt-
ast á að tala um þig við börnin
þín.
Nú kveð ég þig, elsku gullmol-
inn minn, og bið fyrir kveðju
handa yndislegu litlu systur
þinni, dæturnar mínar sem ég
sakna meira en orð fá lýst sam-
einaðar á himnum.
Ykkar mamma að eilífu,
Bryndís.
Elsku Sunneva systir mín.
Mikið tekur það mig sárt að sjá
á eftir þér, við áttum svo margt
ógert saman, segja má að við höf-
um bæði staðið á byrjunarreit og
allt var svo bjart framundan,
elsku systir mín. Það er svo erfitt
fyrir mig að kveðja þig, erfitt að
finna réttu orðin sem lýsa þeim
sára söknuði og sorg sem býr í
hjarta mínu á þessari stundu.
Ég hef litið upp til þín á svo
marga vegu, betri vin er erfitt og
vart hægt að hugsa sér að eiga.
Þú varst alltaf til staðar þegar ég
þurfti á þér að halda og alltaf
varstu með hjartað á réttum stað,
tilbúin að ganga í gegnum eld og
brennistein fyrir okkur sem þú
elskaðir og alltaf varstu tilbúin að
veita þeim aðstoð sem minna
mega sín.
Bara að fleiri í heiminum væru
eins og þú, óeigingjarnir og
hjartahlýir, þá væri heimurinn
svo miklu betri. Það er mikill
missir fyrir frændsystkini þín að
horfa á eftir þér, þau upplifa svo
sáran missi því þau elskuðu þig
svo mikið. Þú varst svo mikill
gleðigjafi inn í líf okkar allra og
auðvelt að elska þig eins og þú
elskaðir okkur öll. Það er mikill
vitnisburður um þann karakter
sem þú bjóst yfir, hversu mikið
börnin mín héldu upp á þig, stóru
frænku sína. Einu áttir þú nóg af
sem best er að eiga og það er
kærleikur, þú varst svo rík af
kærleika, elsku systir mín, og ég
leit svo mikið upp til þín þegar þú
varst á lífi, en það geri ég líka nú,
ætíð og alltaf.
Reynir og börn.
Elsku fallega Sunneva okkar.
Núna hefur þú kvatt okkur í
bili. Ég er svo þakklátur fyrir all-
an þann tíma sem við höfum átt
saman, gleði- og sorgarstundir.
Það hefur margt orðið á vegi okk-
ar og við höfum svo sannarlega
þurft að veðrast af lífinu. Mál-
tækið segir að Guð leggi ekki
meira á okkur en við getum borið,
ég segi nei við því, ég trúi því að
lífið leggi á okkur alls konar erf-
iðleika en Guð ber okkur í gegn-
um þá. Þannig komumst við í
gegnum sorgina sem bankaði upp
á þegar við misstum elsku Hörp-
una okkar fyrir örfáum árum,
með styrk og hjálp Guðs.
Þegar ég hugsa til þín þá get
ég ekki annað en brosað í gegn-
um sorgartárin. Þú varst alltaf
svo „kraftmikil“ allt frá því þú
varst lítil stelpa. Það breyttist
ekkert með aldrinum, í hvert sinn
er ég þurfti á aðstoð að halda þá
varstu komin og varst til staðar,
bæði í blíðu og stríðu. Þú fórnaðir
svo oft tíma þínum fyrir aðra og
sérstaklega fjölskylduna.
Þú varst með hjarta fullt af
kærleika og ég er svo þakklátur,
elsku Sunnan mín, fyrir allt sem
þú hefur gert fyrir mig og fjöl-
skylduna og við erum fátækari án
þín en himnaríki er ríkara að hafa
þig í sínum röðum.
Þú brostir alltaf í gegnum tár-
in þegar erfiðleikar steðjuðu að
og það er það sem ég ætla að gera
núna, elsku Sunna, þegar ég og
fjölskylda mín syrgjum þig.
Brosa í gegnum tárin og muna
eftir fallega brosinu þínu,
skemmtilega hlátrinum þínum og
öllum gleðistundunum okkar
saman.
Það verður tómlegt án þín í
Guðmundarlundi í framtíðinni, að
heyra ekki hláturinn þinn og sjá
gleðina í andlitum barnanna þeg-
ar þú leikur við þau. Tilhugsunin
um að þú sért farin frá okkur er
þyngri en tárum taki og orð fá
ekki lýst sorginni sem nístir
hjarta mitt. Huggunin er þó að
nú dvelur þú í faðmi Jesú á himn-
um með Hörpu litlu systur okkar,
og það hljóta að hafa verið fagn-
aðarfundir er þið féllust í faðma á
ný.
Ég gleymi aldrei augnablikinu
þegar þú gekkst inn í kirkjuna
aftur, ég var uppi á sviði í lof-
gjörðinni og um leið og augu mín
sáu þig þá brotnaði ég niður.
Þarna var systir mín sem ég elsk-
aði svo heitt komin aftur heim.
Ég elskaði að sjá þig lofa Guð, að
sjá þig rétta hendurnar í átt að
himnum og lofsyngja föður okkar
af öllu hjarta. Þarna í þessum
minningum fyllist hjarta mitt af
þakklæti og fögnuði. Hversu lán-
söm vorum við að fá að kynnast
Guði og elsku hans til okkar, hví-
lík forréttindi að eiga hann að á
þessari erfiðu stundu.
Mér eru minnisstæð fallegu
orðin sem þú lést falla um okkur
Barböru og fallega heimilið okk-
ar, er þú hafðir verið í mat hjá
okkur og hafðir jú orð á því að
brósi þinn klikkaði ekki á mat-
seldinni frekar er fyrri daginn, en
fyrir utan það þá værum við svo
yndislega falleg fjölskylda og það
var svo mikill innblástur og
stuðningur inn í það nýja líf sem
þú varst að hefja og fá að sjá og
muna hvernig það væri að eiga
heimili og fjölskyldu og hversu
mikil tilhlökkun var í hjarta þínu
að fá að vera til staðar fyrir okkur
öll. Þú elskaðir okkur og það
munum við Barbara og börnin
okkar geyma í hjarta okkar um
aldur og ævi þar til við hittumst
öll á ný í húsi föður okkar á himn-
um.
Guð, þú hefur gefið
og tekið mér frá.
Systir þú sefur
englunum hjá.
Umvafin Jesú faðmi
meðan lífið gengur
sinn vanagang.
Ég brosi í sorg
og með gleðitár
því minning þín
er falleg
en söknuðurinn sár.
(Sunneva Edith)
Baldur Fr. Einarsson,
Barbara Hafey, börn og
barnabörn.
Sunneva Edith
Fjeldsted
Fleiri minningargreinar
um Sunnevu Edith Fjeld-
sted bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Minningargreinar