Morgunblaðið - 07.04.2018, Blaðsíða 34

✝ Breki Johnsen,Höfðabóli,
Vestmannaeyjum,
fæddist 10. apríl
1977. Hann lést 20.
mars 2018.
Hann var sonur
Halldóru Filippus-
dóttur flugfreyju
og Árna Johnsen
blaðamanns og al-
þingismanns. Son-
ur Breka er Eldar
Máni Brekason, 15 ára gamall.
Móðir Eldars er Vilhelmína
Birgisdóttir. Systur Breka eru
Helga Brá Árnadóttir og Þór-
unn Dögg Árnadóttir, dætur
Margrétar Oddsdóttur. Bróðir
Breka var Haukur Clausen, son-
ur Hauks Clausen tannlæknis.
Breki ólst upp í Vestmanna-
eyjum og Reykjavík við drift í
daglegum tilþrifum, vann í fiski
í Eyjum sem unglingur, stund-
aði eggjatöku, lundaveiði og
bjargmennsku í Bjarnarey og
nam í Hólabrekkuskóla við gott
atlæti og stóran vinahóp. Breki
tók virkan þátt í íþróttum,
stundaði hlaup,
knattspyrnu, ljós-
myndun og fleira.
Hann keppti á
hjólabrettum
heima og erlendis.
Hann lék m.a. með
unglingaflokkum
Vals í fótbolta og
eitt sumarið í 3.
flokki skoraði hann
yfir 60 mörk.
Breki var liðtæk-
ur í graffiti og merkti verk sín
STARZ. Verk eftir hann eru í
erlendum uppsláttarritum og
listaverkablöðum.
Breki tók stúdentspróf frá VÍ
og Menntaskólanum við Sund,
vann um skeið á auglýsingastof-
unni Hjá góðu fólki.
Hann tók atvinnupróf í flugi í
Bandaríkjunum og hafði flug-
stjórnarréttindi á stærstu þotur
í heimi, en gat ekki unnið við
flugstjórn nema tímabundið
vegna þrálátrar bakveiki.
Útför Breka fer fram frá
Landakirkju í dag, 7. apríl 2018,
klukkan 14.
Við Dóra eignuðumst hann
Breka okkar 10. apríl 1977. Það
var mikill guðsgjafardagur. Breki
varð skjótt samur við sig, glað-
lyndur, dugmikill og áræðinn en
sérlega ljúfur og blíður, góður við
alla.
Hann var duglegur í skóla og
félagslyndur og eignaðist ótrú-
lega stóran hóp vina og var víða í
sambandi þótt hljótt færi. Fót-
bolti var eitt af áhugamálum hans
alla tíð, en hann þekkti hundruð
knattspyrnumanna víða um heim
og kunni feril þeirra, sama átti við
um kvikmyndaleikara. Hann mat
vini sína mjög mikils og var mjög
trygglyndur. Hann var talsvert í
fóstri hjá Sólveigu og Guðmundi á
Tryggvastöðum á Seltjarnarnesi,
vegna starfa foreldranna, en þau
reyndust honum og okkur frá-
bærlega, enda vart hægt að finna
yndislegra fólk.
Breki átti mörg áhugamál sem
unglingur, stundaði frjálsar
íþróttir, fótbolta með Val á Hlíð-
arenda þar sem hann skoraði yfir
60 mörk eitt sumarið. Hann var
knár á brettum, tók ljósmyndir og
var talinn í hópi bestu graffiti-
myndgerðarmanna á landinu.
Vann til verðlauna og verk eftir
hann eru í erlendum uppsláttar-
ritum og listablöðum undir nafn-
inu STARZ. Breki vann í bygg-
ingarvinnu á yngri árum, m.a. við
raðhús í Grafarholti og Bæ Eiríks
rauða í Brattahlíð á Grænlandi og
Þjóðhildarkirkju.
Breki var Skógarmaður úr
Vatnaskógi, með ógnarlegan
áhuga á fótbolta og þannig mætti
áfram telja.
Ég veit ekki til þess að Breki
hafi átt nokkurn óvin, nema einn,
óvininn sem hann barðist við með
miklum þunga síðasta árið, Bakk-
us, sem aldrei hefur farið í mann-
greinarálit. Breki hefur alla tíð
verið mjög samningslipur og al-
gjört ljúfmenni, en hann gat verið
fastur fyrir, á stundum óheyrilega
fastur fyrir og líklega hefur það
orðið honum að falli því allt var
reynt sem hægt var til þess að fá
hann til að þiggja þá aðstoð sem
bauðst í baráttunni gegn Bakkusi,
en hann þáði það ekki og svo varð
hann fyrir slysi.
Það er sárara en orðum taki að
tapa syni sínum og besta vini í
svona orrustu. Ungur maður í
blóma lífsins með allt til brunns
að bera fyrir skemmtilegt líf og
árangursríkt. Fíknin er djöful-
lega sterk.
Góðu minningarnar um Breka
eru eins og skógur að magni og
glitrandi laufskrúði, en við þurf-
um að rækta þessar minningar
frá rótum sorgarinnar og sætta
Breki Johnsen okkur við að vegir Guðs eruórannsakanlegir.
Brosið hans Breka var eins og
bráðasmyrsl á þá sem áttu um
sárt að binda og þannig munum
við hann Breka okkar. Það er lík-
lega ekkert í lífinu eins sárt og
sorgin yfir þeim sem maður elsk-
ar út af lífinu en það fer ekki alltaf
saman gæfa og gjörvileiki.
Sofðu lengi, sofðu rótt,
seint mun best að vakna.
Mæðan kenna mun þér fljótt,
meðan hallar degi skjótt,
að mennirnir elska, missa, gráta og
sakna.
(Jóhann Sigurjónsson)
Elsku Breki okkar. Við
mamma þín söknum þín óendan-
lega.
Góði, góði, góði Guð, varðveittu
og gættu hans Breka okkar.
Gættu Eldars, ástvina og ætt-
ingja Breka, gefðu afl til að rísa
upp mót gleðinni.
Árni Johnsen.
Elsku Breki minn. Ég hefði nú
viljað kveðja þig betur og knúsa
þig og segja eitthvað viturlegt, en
nú ertu farinn og það er eitthvað
svo ósanngjarnt. Þú vissir svo
margt, varst eldklár strákur og
mikið er sorglegt að þú hafir ekki
getað deilt lífi þínu með okkur og
hæfileikar þínir fengið að njóta
sín. Þig langaði svo margt, hvísl-
aðir því stundum að mér þegar ég
hitti þig. Þig langaði að fljúga,
ferðast, vera góður pabbi, bróðir,
sonur, frændi og bara allt. Þig
langaði svo margt en löngunin í
lífið var ekki næg til að gera þær
breytingar sem þurfti til.
Þú hafðir ótrúlegt minni og
mundir allt sem á daga manns
hafði drifið, þú fylgdist með þínu
fólki þó svo þú værir kannski ekki
í stöðugu sambandi. Sýndir okkur
alltaf mikla væntumþykju og
fylgdist vel með stelpunum mín-
um og vildir vita hvað þær væru
að gera hverju sinni – það þótti
þeim vænt um. Þú varst hjarta-
hlýr en stundum mislíkaði þér það
sem ég sagði og líktir mér þá iðu-
lega við annaðhvort ömmu eða
pabba, en ég tók því nú bara alltaf
sem hrósi þar sem ég vissi hvað
þér þótti vænt um þau bæði.
Síðast þegar við hittumst sát-
um við heillengi og spjölluðum, ég
var að hvetja þig áfram en þú
sagðir bara: „Þú ert svo sæt“ og
bauðst mér upp í dans á svo til
miðju Ingólfstorgi þar sem hljóm-
aði lag með Ellu Fitzgerald, sagð-
ir að hún væri ein af þínum uppá-
halds. Ég hefði betur dansað við
þig þá.
Við héldum öll í vonina um að
þú fyndir hjá þér kraft og vilja til
að skipta um gír en nú ertu von-
andi á betri stað, búinn að finna
frið, og mikið eru þeir heppnir
sem eru með þér þar og fá að
kynnast öllum þínum góðu kost-
um og húmornum en af honum
varstu ríkur.
En ég reyni að ylja mér við
minninguna um hjartahlýjan
strák sem tók alltaf á móti mér
með útbreiddan faðm og fallegt
bros.
Hvíl í friði, elsku bróðir minn.
Þórunn Dögg.
Elsku vinur og frændi hefur
kvatt þennan heim, langt fyrir
aldur fram. Það er þyngra en tár-
um taki að sjá á eftir góðum dreng
sem hafði sterka útgeislun í fal-
legu brosi strax frá unga aldri.
Breki fæddist þremur árum á
undan frumburði okkar, Aldísi
Kristínu. Við, ungir námsmenn og
foreldrar, vorum að stíga okkar
fyrstu skref í foreldrahlutverkinu
og nutum góðs af gjafmildi Dóru
og Adda. Fatnaður og barnavörur
frá Breka voru endurnýtt í þágu
Aldísar svo Breki fylgdi fjölskyld-
unni, í orðsins fyllstu merkingu,
frá fyrstu stundu. Breki var sér-
staklega kátur og glaðvær sem
barn. Við fylgdumst með honum
vaxa, verða að ungum og glæsi-
legum manni og taka sín fyrstu
skref í föðurhlutverkinu. Breki
var gríðarlega hæfileikaríkur.
Hann var mjög minnugur og
greindur, átti auðvelt með nám.
Hann lauk flugnámi, var snjall
teiknari og listamaður. Hann átti
framtíðina fyrir sér. Alltaf skein
hjartahlýjan af honum í garð okk-
ar, barna og barnabarna.
Slæm bakveikindi tóku að tefja
framþróun hans í flugi sem voru
gríðarleg vonbrigði. Alltaf eygði
Breki von um bata. Ósk um að
geta reynst syni sínum styrkur í
framtíðinni var honum ofarlega í
huga.
Breki vissi að Bakkus var ekki
rétta leiðin til að deyfa líkamlegan
og andlegan sársauka, hvað þá
rétta verkfærið til að byggja sig
upp. Hann vissi það innst inni, en
þegar ég vildi hjálpa sagði hann að
baráttan við Bakkus yrði háð síð-
ar.
Hörmulegt slys varð til þess að
skyndilega var bundinn endi á líf
hans og um leið ætlan hans að ná
aftur tökum á erfiðum aðstæðum.
Á samverustundum okkar í
Höfðabóli sýndi Breki í orði og
verkum að honum þótti einstak-
lega vænt um frændsystkin sín. Í
fyrra þegar við mættum í Höfða-
ból kom Breki til okkar með góða
gjöf til barna Aldísar. Það voru
talstöðvar sem Breki kenndi þeim
strax að nota. Þau nýttu þennan
þráðlausa búnað til að tala yfir
húsgafla, hóla og hæðir, alsæl yfir
þessari þráðlausu uppfinningu frá
frænda. Breki brosti, hann vissi
hvaða þýðingu slíkur búnaður gat
haft inn í ævintýraheim krakk-
anna og magnaði upplifun þeirra
á ævintýrastaðnum í Höfðabóli.
Addi og Dóra reyndust Breka
elskandi foreldrar og vinir. Það
hefur verið þeirra aðalsmerki að
missa aldrei trúna á betri framtíð,
að upp myndi rísa betri dagur fyr-
ir þennan hæfileikaríka dreng.
Þau veittu honum stuðning og
griðastað til að undirbúa betra líf.
En örlögin ákváðu að það verður
ekki þessa heims, því miður.
Nú þarf annar þráðlaus búnað-
ur að koma í stað þráðlausu tal-
stöðvanna sem Breki rétti barna-
börnum okkar. Það er bænin.
Með henni munum við eiga falleg-
ar minningar, biðja verndar hans
og senda honum fallegar hugsanir
um leið og við styrkjum okkur öll í
sorginni. Bæn okkar og ósk er að
Breka líði vel í breyttum heimi, að
hæfileikar hans fái að njóta sín, að
ástin og gleðin verði fölskvalaus,
að minningin um allt hið góða sé
varðveitt. Við biðjum þess öll fjöl-
skylda okkar. Við þökkum Breka
fyrir hjartahlýjar og góðar stund-
ir. Við sendum Adda og Dóru,
systrum hans, syni og nánustu
ástvinum innilegar samúðar-
kveðjur.
Árni, Bryndís
og fjölskylda.
Það kom eins og reiðarslag yfir
okkur að Breki frændi væri látinn
langt fyrir aldur fram. Breki var
einstaklega ljúfur og hlýr. Hann
var hluti af Eyjunum okkar; ungi
frændinn sem svo oft tók á móti
okkur við komuna í Höfðaból með
bros á vör.
Fyrir nokkrum misserum fór-
um við saman á bátnum Trana út í
Sölvaflá til að tína söl. Breki var
þar skipstjórinn og leyfði krökk-
unum að stjórna bátnum og hafði
góða stjórn á hlutunum. Þegar
komið var til baka í Höfðaból beið
verkefnið að þurrka það sem tínt
hafði verið á pallinum. Síðan var
sest að borðum í Höfðabóli á
heimili Adda og Dóru en þeirra
aðalsmerki hefur ávallt verið ein-
stök gestrisni og hlýja.
Breki var einstaklega skap-
andi. Hann hafði unnið að mynd-
list um nokkurra ára skeið og var
gaman að sjá afraksturinn. Við
hlökkuðum til að hitta hann á
nýrri vinnustofu sem þeir feðgar
ætluðu að reisa við Höfðaból í
Eyjum þar sem Breki hugðist
vinna að list sinni.
Breki VE er lagður af stað í
langsiglingu, sagði í frétt Morg-
unblaðsins nýverið og er þar sagt
frá nýju Eyjaskipi sem smíðað
var erlendis og er nú á heimleið.
Nú er Breki frændi lagður af stað
í langferð langt á undan áætlun en
við vitum að það verður vel tekið á
móti þessum góða dreng. Addi og
Dóra hafa tekist á við margar
áskoranir í lífinu en staðist þær
með sóma. Nú hafa þau misst tvo
myndarmenn á skömmum tíma,
fyrst Hauk og síðan Breka. Það
eru engin orð sem geta lýst þeirri
miklu sorg og biðjum við Guð að
styrkja þau, son Breka og fjöl-
skylduna alla á þessum erfiðu
tímum. Guð blessi minningu
Breka frænda.
Þór og Halldóra.
Bjarti, fallegi Breki.
Fyrsta skýra minning okkar
systra af þér er þegar þið fjöl-
skyldan heimsóttuð okkur til Ten-
nessee, fyrir um 30 árum eða svo,
en þá voru foreldrar okkar við
nám þar. Nærvera þín þá frá
fyrsta degi og langt fram á ung-
lings- og fullorðinsár vakti alltaf
sömu góðu tilfinningar. Þú varst
skemmtilegur, kíminn, uppá-
tækjasamur, hlýr og yndislegur
frændi sem við litum svo upp til
og gerum enn.
Þú varst gæddur miklum list-
rænum hæfileikum og víða liggja
eftir þig sköpunarverk.
Á unglingsárunum varstu aldr-
ei of svalur til að líta eftir frænk-
um þínum og það var gott að vera
undir þínum verndarvæng. Þú
hafðir mikla útgeislun og við mun-
um það svo sterkt hvað við vorum
stoltar að vera frænkur þínar þeg-
ar óharðnaðir unglingar voru að
máta sig við hin ýmsu hlutverk
lífsins.
Í einlægu samtali sem þú áttir
við aðra okkar um það leyti sem
þú varst að kynnast barnsmóður
þinni var svo fallegt að sjá hvað
þú varst ástfanginn. Það var ljóst
að þar var einum toppi náð í þínu
lífi sem síðar meir bar ávöxt í syni
þínum, Eldari.
Stundirnar urðu óneitanlega
færri í seinni tíð, sérstaklega með
fjarlægðum milli landa. Því urðu
þær enn dýrmætari þegar þær
gáfust.
Við einn okkar síðasta fund, í
heimsókn til Íslands með börnin
okkar í Höfðabóli í Vestmanna-
eyjum, sumarið 2017, kom hlý-
leiki þinn enn á ný svo skýrt fram.
Þú komst með leikhugmyndir fyr-
ir börnin og lagðir þig fram um að
finna leiktæki með þau í huga. Þér
var svo annt um fjölskyldutengsl-
in og það var svo augljóst hvað
skipti þig máli. Það skein í gegn í
gjörðum þínum og viðleitni. Þú
varst óspar á falleg orð, alltaf
hvetjandi og hreinskilinn, sem er
fágætur kostur í dag.
Þetta varð okkar síðasti fund-
ur. Hefðum við vitað það, eins og
með svo margt annað í lífinu,
hefðum við viljað gefa okkur meiri
tíma saman. Við erum öll ríkari að
hafa átt þig, Breki, í lífi okkar og
það er þyngra en tárum taki að
þurfa að kveðja þig svo snemma.
Að hugsa til þess að við sjáum
aldrei þitt glettna, hlýja andlit aft-
ur, fyrr en yfir lýkur, er ofboðs-
lega sárt.
Við höfum öll okkar djöful að
draga. Þótt dregið hafi fyrir sólu,
og skuggahliðar lífsins læðst
fram, þá skín minning þín svo
skært. Þú ert bjarti, fallegi Breki
í okkar hjarta og góðar minningar
um þinn karakter lifa með okkur
öllum.
Eldari, Dóru, Adda og öllum
aðstandendum vottum við okkar
dýpstu samúð.
Þig, sem í fjarlægð fjöllin bak við dvelur
og fagrar vonir tengdir líf mitt við,
minn hugur þráir, hjartað ákaft saknar
er horfnum stundum ljúfum dvel ég
hjá.
Heyrirðu ei, hvern hjartað kallar á,
heyrirðu ei storminn kveðju mína ber?
Þú fagra minning eftir skildir eina
sem aldrei gleymist meðan lífs ég er.
(Valdimar Hólm Hallstað)
Aldís Kristín og
Védís Hervör Árnadætur.
Það var eins og að fá blauta
tusku í andlitið þegar Kalli bróðir
minn hringdi í mig og tilkynnti
mér að Breki frændi okkar og vin-
ur væri látinn. Ég ætlaði bara
ekki að trúa því fyrr en Raxi vinur
okkar hringdi tveimur mínútum
síðar með sömu hörmulegu tíð-
indi. Mín fyrstu viðbrögð voru að
ég snöggreiddist almættinu.
Hversu mikið er hægt að leggja á
eina fjölskyldu?
Mín fyrsta minning um Breka
er úr Breiðholtinu, þá var ég að
moka snjó í Hólahverfinu og renni
niður Rituhólana. Þar voru tveir
guttar að gera snjóhús í skafli, ég
kláraði að moka götuna inn í enda
og þegar ég kem til baka stekkur
annar guttinn út á götu, veifar
mér að stoppa sem ég og geri. Ég
sé strax á svipnum að þarna er lít-
ill Johnsen á ferð. „Heyrðu,“ segir
guttinn brosandi, „geturðu ekki
mokað úr innkeyrslunni fyrir
mömmu?“ Ég man enn, rúmum
þrjátíu árum seinna, hvað mér
þótti þetta fallega hugsað af
drengnum og ekki annað hægt en
að uppfylla þessa ósk hans Breka.
Tíu árum síðar var Breki sjálfur
sestur undir stýri á gröfu og far-
inn að vinna hjá mér. Þegar ég sit
hér og minnist Breka kemur fyrst
upp í hugann prakkari í bestu
merkingu þess orðs og húmoristi,
hann átti ekki langt að sækja það
verandi sonur þeirra sæmdar-
hjóna Adda og Dóru. Glettnin í
augum hans og smitandi hlátur
líður mér aldrei úr minni.
Breka var margt til lista lagt,
hann var afburðanámsmaður
þegar hann vildi það viðhafa,
ákaflega listrænn, flinkur véla-
maður og mjög fær flugmaður.
Ég er afskaplega þakklátur fyrir
þær stundir sem við Breki áttum í
október sl. Við skelltum okkur í
bústaðinn minn í Skorradal, þar
sátum við á pallinum langt fram á
nótt og nutum norðurljósadýrðar-
innar sem Breka fannst mikið til
koma því hann var sannkallað
náttúrubarn. Þar sagði hann mér
m.a. hversu vænt honum þætti
um foreldra sína og fjölskyldu. Að
lokum viljum við Kristjana votta
Adda, Dóru og fjölskyldunni allri
okkar dýpstu samúð.
Minningin um góðan dreng lif-
ir.
… niðjar Íslands munu minnast þín
meðan sól á kaldan jökul skín!
(Matthías Jochumsson)
Pétur Óli Pétursson.
Elsku Breki minn, nú ertu
kominn til himnaríkis og eflaust
búinn að eignast góða vini þar. Þú
áttir aldrei erfitt með það, svo ljúf-
ur og skemmtilegur. Við vorum í
góðum vinahópi, stór hópur af
framúrskarandi einstaklingum
sem kunnu að njóta lífsins. Þú
varst svo hæfileikaríkur listamað-
34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. APRÍL 2018
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
KATRÍN HILDUR S. THORSTENSEN,
LILLA,
áður til heimils að Gullsmára 10
og Granaskjóli 9,
lést á Sólvangi miðvikudaginn 28. mars.
Útförin verður gerð frá Digraneskirkju miðvikudaginn 11. apríl
klukkan 13.
Örn Thorstensen Guðbjörg Grétarsdóttir
Ágúst Thorstensen Helga Linda Gunnarsdóttir
Rikard Thorstensen Sigríður Steinunn Sigurðard.
Ölver Thorstensen Kristín Eggertsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elsku sonur okkar, faðir, afi og bróðir,
SÍVAR STURLA BRAGASON
frá Ólafsvík,
verður jarðsunginn frá Garðakirkju
þriðjudaginn 10. apríl klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþökkuð.
Sigríður S. Hjelm, Bragi Eyjólfsson
Aðalheiður Þóra Bragadóttir Ásdís Halla Bragadóttir
Sigríður Heiða Bragadóttir Rut Bragadóttir
Kristján Markús Sívarsson Stefán Logi Sívarsson
Blómey Karlsdóttir S. Bragi Sívarsson
barnabörn
Ástkær
MARIANN ZETTERSTRÖM HANSEN
sem lést á heimili sínu, Hátúni 12,
laugardaginn 31. mars, verður jarðsungin
frá Laugarneskirkju mánudaginn 9. apríl
klukkan 15.
Ann Mari Hansen
Skúli Hansen
María Vilhjálmsdóttir
Arnar Vilhjálmsson
fjölskylda og vinir