Morgunblaðið - 26.05.2018, Blaðsíða 18

18 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 26. MAÍ 2018
Eiginleikar burðarpokans:
• hentar börnum frá 3,5-20 kg
• viðheldur M-stöðu mjaðma
og fóta
• leyfir baki nýbura að vera kúpt
• hægt er að bera barnið á þrjá
vegu, að framan, á baki og
á mjöðm
• dreifir þunga barnsins vel fyrir
þann sem ber barnið
• einfaldur í notkun
• úr lífrænni bómull og hampi
• til í mörgum fallegum litum
Þegar velja á burðarpoka er
mikilvægt að pokinn fari vel með
líkama barnsins.
Manduca burðarpokinn er hann-
aður af þýskum barnaburðarsér-
fræðingum með það markmið að
leiðarljósi að barn geti viðhaldið
M-stellingu fóta og mjaðma.
MANDUCA
BURÐARPOKINN
Kíktu á
netverslun okkar
bambus.is
Borgartún 3, sími 847 1660, www.bambus.is, bambus@bambus.is
bambus.is bambus.is bambus.is • Opið mánudaga og fimmtudaga frá kl. 10-14
Ágúst Ingi Jónsson
aij@mbl.is
Krossnefur virðist hafa náð fótfestu hér á landi
og hann hefur orpið reglulega hér síðustu tíu
árin. Hann verpir á sérstökum tíma miðað við
íslenska almanakið og í ár
sáust fleygir ungar í lok
mars. Hreiðrin eru vel fóðr-
uð í furu- og grenitrjám og
fuglinn nærist aðallega á
fræjum í könglum furu, sem
voru ríkuleg í vetur. Með
aukinni skógrækt hafa
smám saman skapast að-
stæður fyrir ýmsar teg-
undir skógarfugla hér-
lendis.
„Krossnefurinn verpir
þegar fræ eru þroskuð og það getur verið á
undarlegum tíma,“ segir Kristinn Haukur
Skarphéðinsson, dýravistfræðingur hjá Nátt-
úrufræðistofnun Íslands. „Allar þessar gömlu
viðmiðanir um fugla eins og hrafn sem var
meðal fyrstu fugla til að verpa eru roknar út í
veður og vind, því krossnefurinn verpir oft
þegar hávetur er, dæmi eru um desember og
febrúar. Sömu sögu er að segja um farfuglana
því nú er sílamáfur orðinn „vorboðinn ljúfi“, en
hann kemur í febrúar, löngu á undan lóunni.“
Rásar út fyrir hefðbundin heimkynni
Kristinn Haukur segir að garðfuglar í borg
og bæjum séu oft á allt öðrum tímaskala held-
ur en fuglar sem lifa úti í mörkinni. Þeir njóta
bæði góðs af breyttum veðurskilyrðum og ekki
síður af fóðri frá mannfólkinu sem hjálpi þeim í
gegnum veturinn.
Auðnutittlingur verpi stundum í lok mars,
svartþrestir einnig mjög snemma og í ár hafi
ungar svartþrastar verið farnir að fljúga í apr-
íl. Hann segir að þessi fuglar og fleiri tegundir
verpi fram í ágúst og geti komið upp 3-4 unga-
hópum. Til samanburðar megi nefna að ungar
hrafnsins, sem er stærstur spörfugla hér á
landi, verði væntanlega fleygir um 10. júní.
Hreiður krossnefs fannst í fyrsta skipti hér-
lendis í desember 1993 í Fljótshlíð, en ung-
arnir drápust. Mikil ganga krossnefs kom
hingað til lands 2007 og frá 2008 hefur kross-
nefur verið árviss varpfugl. Þeir eru algengir á
höfuðborgarsvæðinu og sjást oft í trjám aust-
an við Rauðavatn, en einnig víðar sunnan- og
suðvestanlands og á Héraði. Kristinn áætlar
að telja megi krossnefspör sem verpa hér á
landi í hundruðum.
„Krossnefur er ein af þessum tegundum
sem eru þekktar fyrir að rása út fyrir hefð-
bundin heimkynni sín og oft hafa göngur
krossnefja komið hingað. Þroski innfluttra
barrtrjáa er víða orðinn það mikill að hann
getur staðið undir krossnefsstofni og í vetur
var mikið af könglum sem báru fræ,“ segir
Kristinn.
Krossnefur er af finkuætt og það sem meðal
annars einkennir tegundina er krókboginn
goggur þar sem efri og neðri hluti goggsins
ganga á misvíxl.
Nef krossnefs er sérhæft verkfæri til að ná
fræjum úr furukönglum en þeir nýta einnig
önnur barrtré, að sögn Kristins Hauks. Kross-
nefur á sér nokkra náfrændur sem hafa sér-
hæft sig sig í ákveðnum tegundum fræja.
Krossnefur ruglar tímatalið
 Verpir þegar fræ eru þroskuð, jafnvel um miðjan vetur  Krossnefur virð-
ist hafa náð fótfestu  Nefið er sérhæft verkfæri til að ná fræjum úr könglum
Morgunblaðið/Jóhann Óli Hilmarsson
Krossnefur Karlfuglinn er rauður eða appelsínugulleitur. Nafnið er dregið af lögun goggsins.
Kristinn Haukur
Skarphéðinsson
Glókollur er minnsti fugl Evrópu og hóf lík-
lega varp á Íslandi 1996 í kjölfar stórrar
göngu haustið 1995. Stofnstærðin hér á landi
jókst fram til 2004 að stofninn hrundi. Síðan
þá hefur hann byggst upp á ný og áætlar
Kristinn Haukur að telja megi varppör gló-
kolls í þúsundum.
„Núna er óvenju mikið af glókolli og hann
er trúlega í sögulegu hámarki miðað við til-
kynningar sem berast. Hann lifir á skordýr-
um og víða má sjá þessa dagana að tré eru
undirlögð af lús, sem er gott fyrir glókoll-
inn,“ segir Kristinn Haukur.
Á heimasíðu Fuglaverndar má lesa að
stofnstærð glókolls sveiflist líklega í takt við
framboð á grenilúsum. Þar kemur fram að
glókollur sé varpfugl í skógarlundum um allt
land nema á Vestfjörðum.
Glókollur
í sögulegu
hámarki
 Sækir í lýs á trjám
Morgunblaðið/Ómar
Glókollur Pattaralegur söngvari í Heiðmörk.