Morgunblaðið - 25.06.2018, Qupperneq 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 25. JÚNÍ 2018
✝ Sigurbjörn Ó.Kristinsson
fæddist í Reykja-
vík 12. júlí 1927.
Hann lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 17. júní 2018.
Foreldrar hans
voru Kristinn
Jónsson símamað-
ur, f. 7. febrúar
1889, d. 20. sept-
ember 1949 og
Álfheiður Jóna Jónsdóttir, hús-
móðir, f. 24. desember 1903, d.
22. desember 1982. Systkini
Sigurbjörns eru Sigurbjörg
Lilja, Jóna Guðrún, Guðbjartur
og Einar. Jóna Guðrún lifir
systkini sín. Sigurbjörn kvænt-
ist Fanneyju Ernu Magn-
úsdóttur húsmóður, f. 14. nóv-
ember 1929. Foreldrar hennar
eru Magnús Blöndal Jóhann-
esson, f. 26. nóvember 1902, d.
9. október 1973 og Hólmfríður
Jónsdóttir, f. 21. júní 1909, d.
13. febrúar 1990. Börn Sig-
urbjörns og Ernu eru: 1) Ósk,
andvana f. 1958. 2) Magnhildur
Sigurbjörnsdóttir viðskipta-
fræðingur, f. 1960, maki Þór
Hauksson sóknarprestur, f.
1959. Börn: a) Sigurbjörn Þór
Þórsson læknir, f. 1984, unn-
usta Edda Garðarsdóttir
hjúkrunarfræðingur, f. 1984,
dóttir þeirra er Una Dögg, f.
2016. b) Magnús Örn Þórsson
hagfræðingur, f. 1991, kærasta
Andrea Vestmann hagfræð-
ingur, f. 1992. c) Guðmundur
Már Þórsson viðskiptafræð-
ingur, f. 1994. 3) Magnús Blön-
dal Sigurbjörnsson, f. 6. sept-
ember 1965, d. 12.
desember 1989,
unnusta hans var
Margrét Tóm-
asdóttir kennari, f.
1965.
Hann stundaði
nám í Kennarahá-
skóla Íslands og
var þjálfari hjá
knattspyrnufélag-
inu Val, í hand-
knattleik.
Sigurbjörn og Erna hófu bú-
skap í Nökkvavoginum og síð-
an Sigtúni, en hafa búið í
Stigahlíðinni frá seinni hluta 7.
áratugar.
Sigurbjörn ólst upp í
Reykjavík í stórum systk-
inahóp og í faðmi skyldfólks.
Hann stundaði nám við Iðn-
skólann v/Tjörnina í Reykja-
vík, þar sem hann lauk sveins-
prófi 1951 á aðeins tveim
árum. Hann lærði og starfaði
hjá Guðmundi Þorsteinssyni
gullsmið sem var kvæntur
frænku Sigurbjörns, Ólafíu
Jónsdóttur. Auk þess starfaði
Sigurbjörn við verslunar- og
sölustörf, þ. á m. hjá Ó. John-
son & Kaaber, Osta- og smjör-
sölunni og Verslunarsamband-
inu. Þá vann hann mörg ár hjá
Gjaldheimtunni í Reykjavík.
Síðustu árin vann Sigurbjörn
við innflutning á vörum allt til
tíræðisaldurs með dóttur sinni
Magnhildi. Hann var félagi í
frímúrarareglunni í áratugi.
Útför Sigurbjörns fer fram
frá Árbæjarkirkju í dag, 25.
júní 2018, og hefst athöfnin
klukkan 13.
Tengdafaðir minn Sigurbjörn
Ólafur Kristinsson, almennt
kallaður Siddi, lést 17. júní sl.,
rétt tæplega 91 árs gamall.
Leiðir hans og undirritaðs lágu
saman fyrir þrjátíu og eitthvað
árum. Eftir gott „frumsýning-
arkvöld“ heima í Stigahlíðinni
úti við útidyrnar kvaddi hann
mig og sagði: „Komdu sem oft-
ast“ og bætti við er hann lokaði
dyrunum á eftir mér: „Það er
svo gaman þegar þú ferð.“ Þar
sem ég stóð úti á tröppum húss-
ins með lokaðar dyr að baki
fannst mér heimurinn sem tók á
móti mér klökkna að geta ekk-
ert að gert. „Það er svo gaman
þegar þú ferð“ sagði sá, sem ég
lagði mig fram við eina kvöld-
stund að heilla og sannfæra um
að vera verðugur dóttur hans.
Með þá hugsun gekk ég út í
nóttina. Nóttin með alla sína
drauma í fanginu og dreifir eins
og blaðburðarmanneskja morg-
undagsins inn um lúgu væntinga
þeirra sem sofa til að mæta deg-
inum, en þá nóttina lá henni á að
fara eitthvað annað og mæta
öðrum en mér, andvaka ástsjúk-
um piltinum.
Ég nam fljótt og lærði eftir
sem árin liðu að tengdaföður
minn, föður eiginkonu minnar,
afa strákanna minna þriggja og
langafa sonardóttur prýddi allt
það sem prýðir góðan mann.
Traustur eiginmaður, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi og
vinur. Það þurfti ekki löng
kynni okkar á milli til að sjá og
skynja að hann var léttur í lund
og með afbrigðum gamansamur
án kerskni. Hvað sem öðru leið
varð honum oft að orði það sem
hann sagði við mig við fyrstu
kynni, að það gleddi hann ætíð
þegar ég færi – því þá væri stutt
í næstu heimsókn.
Siddi kunni ógrynni af ljóðum
og vísum. Var vel lesinn í forn-
sögunum. Hann lagði sig fram
við að kenna ungum dótturson-
um sínum; ekki við eins mikla
hrifningu eftirlifandi eiginkonu
sinnar Fanneyjar Ernu Magn-
úsdóttur (Eddu) og dóttur,
Magnhildar, vísur og ljóð. Vísur
eða ljóð sem sum hver voru ekki
neinar vögguvísur, sem aftur olli
áhyggjum móður þeirra og
ömmu því strákarnir áttu til við
ýmis tækifæri að fara með ný-
lærðar vísurnar fyrir hvern
þann sem hallaði að þeim eyra
og vildi heyra eða bara þegar
síst skyldi í fjölskylduboðum og
öðrum mannfögnuðum.
Erfiðleikar eru óhjákvæmi-
legir í lífinu, svo og mátturinn til
að sigrast á þeim. Hvort tveggja
varð raunin í lífi Sigurbjörns.
Þau hjónin misstu son sinn,
Magnús Blöndal, 24 ára gamlan
úr krabbameini. Blessunarlega
höfðu þau máttinn til að sigrast
á og læra að lifa með þeim
missi. Missir Eddu er mikill en
huggun harmi gegn að Siddi
fékk ósk sína uppfyllta að vera
heima í Stigahlíðinni með hjálp
eiginkonu sinnar og dóttur og
annars góðs fólks. Minnugur
orða Sigurbjörns við fyrstu
kynni lærði ég samhliða árunum
sem liðu og við áttum saman að
dyrunum lokaði hann aldrei á
mig eða hvern þann sem til hans
leitaði. Fyrir það er ég eilíflega
þakklátur og minnist með þökk.
Far þú í Guðs friði, kæri
tengdafaðir, Sigurbjörn Ólafur
Kristinsson. Minning þín lifir.
Þór Hauksson.
Elsku afi okkar.
Það er skrítið að hugsa til
þess að koma í Stigahlíðina og
þú ert ekki þar að taka á móti
okkur. Stundirnar sem við átt-
um með þér voru margar og
ómetanlegar. Þú gafst þér alltaf
tíma fyrir okkur bræðurna;
hvort sem það var að spila fót-
bolta á ganginum með bleika
boltanum góða, kenna okkur að
tefla og spila, segja okkur
fyndnar sögur, kenna okkur
vísur eða grípa í hvaða hljóð-
færi sem er. Það var alltaf
heimilislegt að koma heim til
þín og ömmu, fá okkur rista-
brauð og kókómalt eða jafnvel
uppáhalds drykkinn þinn; heitt
súkkulaði. Það var svo gaman
að eyða tíma með þér og það
var alltaf stutt í grínið, enda
hafðirðu alltaf svör við öllu.
Sama hvað var í gangi, þá
gafstu þér alltaf tíma til að
hringja í okkur og heyra hvern-
ig okkur bræðrunum gengi. Við
fundum hversu mikið þú hugs-
aðir til okkar og elskaðir okkur.
Minningarnar um ferðir okkar
saman erlendis munu ætíð lifa
með okkur, enda varstu vanur
að slá í gegn með bæði söng og
dansi. Þá ber að nefna ferð okk-
ar til Grikklands, þar sem þú
fékkst draum þinn uppfylltan
að dansa Zorba, jafnvel þótt þú
hafir dansað í lausu lofti í lok
lags. Það er ótal margt í þínu
fari sem við bræðurnir munum
geyma og tileinka okkur. Húm-
or þinn, viska, umhyggja og
samband þitt við ömmu var ein-
stakt. Við gætum talið enda-
laust upp þær frábæru minn-
ingar sem við áttum með þér,
og það verður tómlegt að fara í
okkar árlegu innkaupaferð fyrir
jólin án þín. Við erum ævinlega
þakklátir fyrir allt sem þú gerð-
ir fyrir okkur og allar þær
stundir sem við áttum saman.
Minning okkar um þig munu
ætíð lifa með okkur og þær
gleðistundir sem þú færðir okk-
ur munu ávallt lifa í brjósti okk-
ar.
Við eigum minningar um brosið
bjarta,
lífsgleði og marga góða stund,
um mann sem átti gott og göfugt
hjarta
sem gengið hefur á guðs síns fund.
Hann afi lifa mun um eilífð alla
til æðri heima stíga þetta spor.
Og eins og blómin fljótt að frosti falla
þau fögur lifna aftur næsta vor.
(Guðrún Vagnsdóttir)
Sigurbjörn Þór Þórsson,
Magnús Örn Þórsson og
Guðmundur Már Þórsson.
Fallinn er frá svili minn, Sig-
urbjörn Kristinsson, rúmlega
níræður að aldri. Hann var
kvæntur Fanneyju Ernu
(Eddu) Magnúsdóttur, sem er
sammæðra við konu mína,
Hrafnhildi Ágústsdóttur, og
voru þau Edda gift í kærleiks-
ríku hjónabandi í nær 63 ár.
Sigurbjörn var verslunarmaður
í húð og hár. Hann hóf sinn feril
innanbúðar í reykvískum mat-
vöruverslunum fyrri ára, varð
síðan sölumaður hjá nokkrum
þekktustu heildverslunum
landsins og að lokum umboðs-
maður erlendra fyrirtækja og
innflytjandi ýmissa vara í
smáum stíl. Sigurbjörn var alla
tíð léttur í lund, gamansamur
án kerskni, fylgdist vel með
íþróttum og þjóðþrifamálum,
minnið gott með afbrigðum, og
þá sérstaklega á þarfir við-
skiptavina hans og á símanúmer
þeirra. Allt voru þetta hans
eðliskostir, sem gerðu hann
að vinsælum og traustvekjandi
sölumanni. Á síðustu árum
gerði ég mér þann leik að
spyrja Sigurbjörn um símanúm-
er og nöfn verslunarstjóra hjá
ýmsum búðum, sem nú eru allar
löngu horfnar, svo sem hjá
Halla Þórarins á Vesturgötu,
Kiddabúð á Njálsgötu, Silla og
Valda í Aðalstræti, og svo fram-
vegis. Alltaf hafði hann rétt
svör á reiðum höndum.
Sigurbjörn og Edda eignuð-
ust tvö fyrirmyndarbörn, Magn-
hildi og Magnús, en þau urðu
fyrir þeirri ólýsanlegu sorg að
missa Magnús úr krabbameini,
liðlega tvítugan að aldri, hvers
manns hugljúfi og nýlega trúlof-
aður hinni ágætustu konu. Það
hefur vafalaust sefað sorg
þeirra eitthvað hve vinir Magn-
úsar og heitkona hafa haldið
góðu sambandi við Sigurbjörn
og Eddu, og mikil var gleði
þeirra þegar Magnhildur varð
viðskiptafræðingur og giftist úr-
valsmanni, Þór Haukssyni, nú
presti í Árbæjarkirkju, og þegar
þau hjónin eignuðust þrjá mann-
vænlega syni, Sigurbjörn,
Magnús og Guðmund. Þau öll
syrgja nú góðan föður og afa.
Samband Magnhildar, Þórs og
sona þeirra við Sigurbjörn og
Eddu hefur verið einkar náið og
með þeirra og Eddu hjálp gat
Sigurbjörn dvalist á sínu eigin
heimili þrátt fyrir versnandi
heilsu, uns yfir lauk.
Við hjónin, dætur okkar fjór-
ar og þeirra fjölskyldur höfum
öll ríkulega notið gestrisni og
góðra veitinga á heimili Eddu og
Sigurbjörns í hverri einustu ferð
okkar til Íslands frá heimili okk-
ar í Bandaríkjunum. Við erum
ekki þau einu, sem hafa notið
gestrisni og góðgerða þeirra
hjóna, því allt frá okkar fyrstu
kynnum hafa stöðugt verið á
heimili þeirra einhverjir gest-
komandi, sem á sama hátt og við
nutu hlýju Sigurbjörns og Eddu,
kaffisopa og góðs matar. Okkar
missir er sár, en mestur er
missir Eddu, Magnhildar, Þórs
og dóttursonanna þriggja. Ég
og fjölskylda mín erum meðal
margra, sem kveðja Sigurbjörn
Kristinsson með djúpu þakklæti
og söknuði.
Kristján Tómas
Ragnarsson.
Sigurbjörn Ó.
Kristinsson
✝ Rósa Magn-úsdóttir fædd-
ist 13. apríl 1932 í
Lágu-Kotey, Með-
allandi. Hún lést
15. júní 2018 á
Landspítalanum í
Fossvogi.
Foreldrar henn-
ar voru Jónína
Margrét Egils-
dóttir f. 26. maí
1903, d. 26. júlí
2000 og Magnús Sigurðsson f.
7. maí 1901, d. 18. desember
1983. Systkini hennar eru Ing-
ólfur Kristinn f. 1926, Ingi-
mundur f. 1927, d. 1970, Sig-
ríður Sóley f. 1929, Björgvin
Ólafur f. 1930, Guðfinnur f.
1934, Einar f. 1936, Bjarni f.
1938, Jóhanna f. 1940, d. 1997,
stúlka f. 1942, lést sama ár,
Þórir f. 1944 og Guðgeir Ellert
f. 1947.
10. janúar 1956 giftist Rósa
Bárði Brynjólfssyni f. 10. jan-
úar 1928, d. 14. janúar 2010.
Þau eignuðust þrjár dætur.
Margrét f. 30. apríl 1957, d.
17. ágúst 2005. Maki, Bjarni
Áskelsson. Þau áttu tvo syni:
Ágúst Elvar f. 1979 og Áskell
Fannar f. 1986. Þau eiga þrjú
barnabörn. Guðrún Brynja
Bárðardóttir f. 31.
október 1960.
Maki Rúnar Ás-
bergsson. Þau
eiga tvö börn:
Tinna Berg f.
1984 og Ómar
Berg f. 1988. Þau
eiga eitt barna-
barn. Ágústa
Bárðardóttir f. 13.
apríl 1967. Maki
Einar Jónsson.
Þau eiga tvö börn: Sveinn f.
1990 og Ástrós f. 1994.
Rósa sleit barnsskónum í
Lágu-Kotey. Hún flutti til
Vestmannaeyja með eig-
inmanni sínum árið 1956. Ár-
ið 1967 fluttu þau til Þor-
lákshafnar. Þar var hún
lengst af fiskverkakona. Árið
1999 fluttu þau hjónin á Dal-
braut 16, Reykjavík, þar sem
hún átti heima til dauðadags.
Rósa var alla tíð mjög hand-
lagin og liggur eftir hana
fjöldinn allur af handavinnu.
Rúmlega sjötug hóf hún að
mála olíumálverk og hélt
hún einkasýningu í janúar
2012.
Rósa verður jarðsungin frá
Fossvogskirkju í dag, 25. júní
2018, klukkan 13.
Í dag fylgjum við mömmu í
sína hinstu ferð. Mamma var
einstök kona. Árið 1956 hófu
hún og pabbi búskap í Eyjum.
Þar fæddumst við allar systurn-
ar. Þegar ég kom í heiminn var
stefnan tekin upp á land og árið
1967 fluttu þau til Þorlákshafn-
ar. Mamma var verkakona allan
sinn starfsaldur. Hún skúraði,
skar af netum og vann við fisk-
vinnslu. Í apríl 1999, þegar hún
varð 67 ára, hætti hún að vinna
og þau pabbi fluttu til Reykja-
víkur, að Dalbraut 16, þar sem
hún bjó til dánardags. Mamma
eignaðist sex barnabörn og fjög-
ur barnabarnabörn. Hún fylgd-
ist alla tíð með ríkidæminu sínu.
Á Þorláksmessu var það
venja að hittast hjá mömmu og
pabba og borða hangikjöt. Þeg-
ar pabbi dó, ákvað mamma að
hætta þessu. Á síðustu Þorláks-
messu var þetta endurvakið
þegar eitt af barnabörnum
hennar hjálpaði ömmu sinni að
galdra fram veislu. Þessi kvöld-
stund var mikið skemmtileg og
gaman var að stórfjölskyldan
skyldi hittast. Þessum stundum
gleymum við aldrei.
Mamma var mikil hannyrða-
kona. Hún saumaði á okkur
systurnar þegar við vorum yngri
og prjónaði. Seinni árin prjónaði
hún á barnabörnin og lang-
ömmubörnin. Það var ósjaldan
sem kíkt var í prjónakassann
hennar þegar komið var í heim-
sókn og athugað hvort ekki
leyndust þar sokkar eða vett-
lingar. Mörg barnabarnanna
kúra undir teppum sem hún
heklaði.
Þegar mamma var komin yfir
sjötugt byrjaði hún að mála.
Hún málaði á postulín og með
olíulitum. Hún hafði mikið gam-
an af þessu og ófá verk liggja
eftir hana. Árið 2012 hélt hún
einkasýningu á olíumálverkum
sínum. Hún hafði næmt auga
fyrir fegurðinni í landslaginu og
var það oft viðfangsefni verka
hennar.
Það var alltaf hægt að leita til
mömmu. Hún hlustaði, gaf ráð
og reyndi að styðja við sína.
Hún var góð mamma, amma og
langamma. Það verður skrítið að
koma ekki lengur við á Dal-
brautinni eða heyra í henni í
síma.
Elsku mamma, nú er þú kom-
in í sumarlandið. Þar hefur þú
hitt fyrir pabba og Margréti
systur. Þín verður sárt saknað
en við sem eftir sitjum yljum
okkur við góðar minningar um
einstaka mömmu, ömmu og
langömmu.
Nú ert þú leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar átt þú hvíld að hafa
hörmunga og rauna frí,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilíf sæla
er þín hjá lambsins stól.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífum andarfriði
ætíð sæl lifðu nú.
(Hallgrímur Pétursson)
Ágústa.
Rósa Magnúsdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Sigurbjörn Ó. Krist-
insson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Okkar ástkæra
GUÐRÚN GARÐARSDÓTTIR,
Langagerði 7,
Reykjavík,
lést á Hjúkrunarheimilinu Skógarbæ
mánudaginn 4. júní.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju
miðvikudaginn 27. júní klukkan 13.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Skógarbæjar fyrir einstaka
umönnun og hlýju.
Bjarni Kristinsson
Erlín Guðbjörg Bjarnadóttir Guðmundur Torfason
Ásta Bjarnadóttir Brynjólfur Gunnarsson
Kristinn Bjarnason Anna Sigríður Blöndal
Bjarney Bjarnadóttir Bjarki Sigurðsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, amma og langamma,
KATLA ÓLAFSDÓTTIR,
lést sunnudaginn 17. júní. Útför hennar fer
fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 26. júní
klukkan 11.
Ólöf, Ólafur, Sigrún, barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi
KRISTJÁN H. ÞÓRÐARSON
Ytra-Krossanesi
lést fimmtudaginn 21. júní.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 2. júlí klukkan 13.30
Guðmundur Kristjánsson Manevan Yothakong
Laufey Kristjánsdóttir Jósep Hallsson
Ingvar Kristjánsson Sigurlaug Stefánsdóttir
Arnar Kristjánsson Katrín Eiðsdóttir
Brynjar Kristjánsson Freydís Gunnarsdóttir
barnabörn og barna-barnabörn.