Morgunblaðið - 06.07.2018, Side 21

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JÚLÍ 2018
✝ Sverrir Björg-vin Valdemars-
son fæddist þann 9.
júlí 1932 og ólst
upp í stórum systk-
inahópi á Dalvík.
Hann lést á hjúkr-
unarheimilinu Sól-
vangi 25. júní
2018.
Foreldrar hans
voru Árný Ingi-
björg Guðjóns-
dóttir, f. 28. janúar 1892, d. 21.
apríl 1968, og Valdemar Krist-
jánsson, bóndi í Móskógum, f.
27. september 1892, d. 6. maí
1983.
Systkini Sverris voru fimm:
Ríkharður, f. 1916, d. 1975,
Ingibjörg, f. 1918, d. 1995,
Snjólaug, f. 1922, d. 1995, Guð-
jón, f. 1924, d. 2009, og Guð-
björg, f. 1926, d. 2008 .
Sverrir kvæntist Þórlaugu
Júlíusdóttur, f. 13. janúar 1932,
d. 3. janúar 2013, þann 2. jan-
úar 1955. Dóttir Sverris og
Þórlaugar er Brynhildur Sverr-
isdóttir, f. 1953, gift Atla Guð-
mundssyni, f.1949.
Þau eiga tvö börn.
Júlíus, f.1975, gift-
ur Lilju Björk Ein-
arsdóttir, f 1973,
börn þeirra eru:
Sóley Birna, Björg-
vin Atli og Dagur
Snær. Jórunn, f.
1977, gift Alberti
Steini Guðjónssyni,
f. 1974, börn þeirra
eru: Bjarki Marinó
og Gabríela.
Sverrir og Þórlaug bjuggu
lengst af í Hafnarfirði. Sverrir
var verslunarstjóri hjá ÁTVR
og Þórlaug var hárgreiðslu-
kona, síðar starfsmaður í Spari-
sjóði Hafnarfjarðar. Sverrir var
mikill skíðamaður og setti upp
skíðalyftur í Eldborgargili í
Bláfjöllum ásamt félögum í
skíðafélaginu Eldborg.
Útför Sverris fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 6.
júlí 2018, og hefst athöfnin kl.
13.
Jarðsett verður í Hafnar-
fjarðarkirkjugarði.
Elsku pabbi.
Góður maður er genginn. Ef
eitthvert lýsingarorð á við pabba,
þá er það góður. Pabbi var ein-
staklega góður og ljúfur maður,
viðkvæm sál sem mátti ekkert
aumt sjá, en jafnframt grjótharð-
ur nagli sem aldrei hlífði sér.
Mamma og hann voru ákaflega
samhent. Sumrin okkar ein-
kenndust af ferðalögum um land
allt. Mamma saumaði svefnpok-
ana og pabbi smíðaði útileguhús-
gögnin. Síðan voru útilegur allar
helgar, sumarfrí um allt land, og
alltaf var farið norður á Dalvík í
heimahagana.
Pabbi var sérstakur náttúru-
unnandi, skotveiði, silungsveiði,
skíði, allt þetta var honum hug-
leikið og stundaði hann þetta af
kappi.
Hann leitaði lengi að heppilegu
skíðasvæði „fyrir sunnan“ og eftir
að hafa prófað ýmsa staði, endaði
hann með traktorslyftuna sína í
Eldborgargili í Bláfjöllum, þar
sem skíðafélagið Eldborg varð til
og var það stór hluti af lífi hans í
yfir 20 ár. Mjög góð vinátta hóps-
ins sem stóð að skíðafélaginu Eld-
borg var kjölfesta í lífi pabba og
mömmu á þeim árum.
Þegar hann renndi fyrir fiski,
þá stóð hann sjaldan lengi á bakk-
anum án þess að verða var. Hann
las ána eða vatnið, vissi hvar fisk-
urinn lá og hvenær dagsins hann
tók. Hann var sannkallað nátt-
úrubarn.
Aldrei var veitt meira en við
fjölskyldan gátum borðað, hvort
sem var fiskur eða fugl. Græðgi
var ekki til í hans huga.
Pabbi vann mestallan sinn
starfsaldur í ÁTVR. Að kvöldi
dags fór hann með sölu dagsins í
bankann. Eitt kvöldið beið óbóta-
maður og lamdi hann illilega aft-
an frá, en pabbi barðist eins og sú
hetja sem hann var, hélt pening-
unum og „þjófurinn“ flúði tóm-
hentur.
Sumarbústaðurinn í Reykholti,
sem hann eyddi ófáum stundum í
að nostra við, er nú griðastaður
allrar fjölskyldunnar. Barna-
börnin hans kæru, Júlíus og Jór-
unn og börnin þeirra, langafa-
börnin fimm njóta þess að vera
þar og eiga eftir að njóta afrakst-
urs vinnu pabba og mömmu við
bústaðinn um ókomna framtíð.
Í dag kveðjum við góðan föður,
eiginmann, afa og langafa. Ég
kveð hann með þessu fallega ljóði,
sem lýsir svo vel hinum marg-
brotna, fjölhæfa og kærleiksríka
manni sem hann var.
Þitt er menntað afl og önd,
eigirðu fram að bjóða
hvassan skilning, haga hönd,
hjartað sanna og góða.
Frá því marki manninn þann
ég menntaðastan dæmdi,
flest og best sem var og vann,
það vönduðum manni sæmdi.
(Stephan G. Stephansson)
Brynhildur
Sverrisdóttir.
Nú hefur hann Sverrir tengda-
pabbi kvatt okkur. Hann ólst upp
á Dalvík. Á unga aldri dró hann
björg í bú. Hann var náttúrubarn
af guðs náð. Mér skilst að á unga
aldri hafi hann oft róið einn á
trillu út á Eyjafjörðinn og sótt
bæði fisk og sjófugl í matinn.
Hann naut þess líka að vera í ná-
vígi við fjöllin á vetrum, stundaði
skíðamennsku og var góður
skíðamaður og stökkvari. Æskan
mótaði afstöðu hans til lífsins og
lífsins gæða þegar hann seinna
flutti suður á mölina. Alla tíð var
náttúra landsins miðsviðs hjá
honum.
Hann fór ungur á vertíð í
Sandgerði, og stofnaði heimili þar
með konu sinni Þórlaugu og
Baddý, dóttur þeirra. Hann tók
meirapróf og keyrði fisk fyrir
Miðnes. Seinna fluttu þau til
Hafnarfjarðar þar sem þau
bjuggu svo alla sína tíð. Sverrir
vann við járnsmíðar til að byrja
með, en fékk svo vinnu í vínbúð-
inni í Laugarási, og varð síðar
verslunarstjóri í Hafnarfirði. Var
hann vel liðinn af samstarfsfólki
enda mikið ljúfmenni og ósérhlíf-
inn.
Í frístundum leitaði hann út í
náttúruna, á sumrin, helst til að
veiða bleikju og oft með æskuvini
sínum Krilla, sem einnig var frá
Dalvík. Auk þess sem hann fór
flest sumarkvöld eftir vinnu til
veiða í vötnin í nágrenni Hafnar-
fjarðar, notuðu hann og Þórlaug
flest frí til að ferðast um landið. Í
fyrstu lét Sverrir sér nægja
Moskowitz og fór á honum um allt
land, um hálendið og víðar. Hann
var galdramaður á vélar, og gat
lagað allt sem bilaði. Þá var ekki
mikið um útilegubúnað, en þau
hjónin sáu við því. Hann smíðaði
útilegustóla, borð og tjöld, hún
saumaði svefnpoka og sólskýli og
hvaðeina.
Á vetrum var hann uppi um
fjöll í nágrenninu, leitaði að stöð-
um til að æfa skíðastökk, en
seinna að ákjósanlegu skíða-
svæði. Þetta var mikið áhugamál
þeirra vina, hans og Krilla. Þeir
könnuðu Bláfjöllin, og urðu með
þeim fyrstu til að setja upp skíða-
lyftur þar. Safnaðist um þetta
hópur vina og kunningja sem
höfðu áhuga á skíðamennsku og
útiveru, Skíðafélagið Eldborg.
Byggð var aðstaða í Eldborgar-
gili til skíðaiðkunar í um aldar-
fjórðung. Settir voru upp traktor-
ar, rafmagnsstaurar, blokkir,
gálgar og annað sem Sverrir
smíðaði sjálfur ef það var ekki fá-
anlegt. Sverrir galdraði svo trak-
torana í gang við ýmsar aðstæð-
ur. Þarna lærðum við
afkomendur Sverris á skíði. Þessi
vinahópur átti líka margar
skemmtilegar stundir í skíðaferð-
um til útlanda, einkum til Lech í
Austurríki.
Þau hjónin byggðu sér sumar-
bústað í Biskupstungum, þar sem
þau hófu mikla skógrækt. Undu
þau sér þar í mörg ár, þar til að
Þórlaug veiktist. Var það erfitt
fyrir þau að geta ekki sinnt leng-
ur sínum áhugamálum, bústaðn-
um og ferðalögum í hópi vina.
Nú þegar við kveðjum þennan
góða mann, þökkum við fjölskyld-
an fyrir að hafa verið honum sam-
ferða og notið hlýju hans og um-
hyggju. Sverrir dýpkaði skynjun
mína á náttúru landsins og sýndi
með endalausum dæmum að ef
hlutir bila, þá er hægt að laga.
Þau hjónin kenndu okkur líka að
njóta dagsins á meðan hann gefst.
Hvíl þú nú í friði, elsku tengda-
pabbi, og skilaðu kveðju til ást-
vinanna sem fóru á undan.
Atli.
Elsku afi minn.
Í dag kveðjum við þig þegar þú
heldur áfram til Þórlaugar þinnar
á vit nýrra ævintýra.
Mér er þakklæti efst í huga.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
fengið að eiga þig sem afa. Þú
varst svo ótrúlega góður, fallegur
og duglegur afi. Við systkinin tvö
vorum einu barnabörnin þín og
fundum endalaust fyrir væntum-
þykju þinni. Ég var bara pínulítil
stelpa þegar þú byrjaðir að kenna
mér á skíði, rétt tveggja ára, og
þú hélst því áfram langt fram á
fullorðinsár. Þær eru margar
skíðaferðirnar sem við fórum
saman. Þið amma tókuð mig, 14
ára unglinginn, með ykkur í Alp-
anna – þar sem þið nutuð ykkar
svo vel. Mér þykir alltaf svo vænt
um þessa ferð og einnig síðustu
skíðaferðina þína þegar við fórum
til Ítalíu saman, þótt það væri
orðið erfiðara fyrir ykkur að kom-
ast í fjallið.
Fyrsta alvöru vinnan mín var
hjá þér og þú lést mig sko ekkert
finna fyrir því í búðinni að ég væri
bara smástelpa. Þar sá ég hvað
þú varst góður við starfsfólkið
þitt og líka frábær við viðskipta-
vinina. Þú leiðbeindir mér svo vel
með það sem ég þurfti að læra á
meðan þú auðvitað passaðir vel
uppá mig. Svo fékk ég að koma í
kótelettur til þín eftir vinnu, í
raspi með miklu smjörlíki – al-
gjört sælgæti – sem er líka það
sem þú kallaðir súran hákarl, en
ég var nú ekki alveg sammála þér
þar.
Þú varst afinn sem lék við
barnabörnin og barnabarnabörn-
in, byggðir handa okkur bústað,
kenndir okkur á skíði, skaust upp
rakettum, kenndir okkur að veiða
og ferðaðist með okkur til út-
landa. Þú eldaðir mat, varst alltaf
að stússast, byggja og bæta. Þú
passaðir meira að segja langafa-
börnin þín meðan þú hafðir heilsu
til og þau eiga margar góðar og
fallegar minningar um þig. Þú
varst óendanlega ástfanginn af
henni Þórlaugu ömmu minni og
alltaf svo góður við hana, enda
var það þér mjög sárt þegar hún
kvaddi okkur fyrir 5 árum.
Þú varst svo falleg fyrirmynd
og ég mun alltaf sakna þín. Knús-
aðu ömmu frá mér.
Þín
Jórunn.
Elsku afi minn.
Ég kveð þig með söknuði en er
þakklátur fyrir allar góðu minn-
ingarnar sem þú skilur eftir. Þú
kenndir mér á skíði í Eldborgar-
gilinu í Bláfjöllum þar sem þú
settir upp kaðlalyftur og stofnað-
ir skíðafélag með vinum þínum.
Þú varst alltaf með veiðistöngina
klára í bílnum og naskari veiði-
maður en þú er vandfundinn.
Einn daginn sögðum við ömmu að
við ætluðum að skreppa aðeins út
að Kleifarvatni og komum til
baka tæpum tveimur tímum
seinna með 33 bleikjur. Aðfanga-
dagskvöldin á Suðurbrautinni,
rjúpurnar sem þú skaust sjálfur,
verkaðir og eldaðir voru algjört
lostæti. Vinnan hjá þér í vínbúð-
inni í Hafnarfirði og svo hvers-
dagslegu hlutirnir eins og góm-
sæti steikti fiskurinn og
lambakóteletturnar og svo auð-
vitað stundirnar við eldhúsborðið
með kaldri mjólk og kexi sem
krakkarnir muna svo vel eftir.
Allar góðu stundirnar í bústaðn-
um í Biskupstungum þar sem
dugnaður þinn, handlagni og út-
sjónarsemi fengu að njóta sín.
Það er staðurinn ykkar ömmu.
Það sem stendur upp úr er um-
hyggja þín fyrir ástvinum. Þú
helgaðir þig umönnun ömmu síð-
ustu ár ævi ykkar saman. Ást þín
á okkur Jórunni og langafabörn-
um var auðsýnd, þú vildir ævin-
lega allt fyrir okkur gera og þér
var umhugað um að við fengjum
að njóta afraksturs atorku þinnar
sem best.
Ég elska þig.
Júlíus.
Elsku Sverrir frændi.
Nú er komið að kveðjustund.
Tilveru þinni er lokið hér í þessu
jarðlífi og okkur sem eftir sitjum
er hulin ráðgáta hvað við tekur.
Bernskuminningar mínar um
þig eru um fallega frændann, föð-
urbróðurinn sem bjó fyrir sunn-
an. Frændann sem átti fallegu
konuna, hana Þórlaugu. Þegar ég
fór að stálpast og ég kynntist
ykkur varð myndin af þér og ykk-
ur raunverulegri en hún breyttist
ekkert.
Þú varst yngstur í röð sex syst-
kina sem komust til manns og
pabbi var elstur. Hann fór fyrstur
og þú síðastur. Það er merkilegt.
Þið fóruð nánast í þeirri röð sem
þið komuð í heiminn nema að
Gugga skaust fram úr Gauja.
Mér fannst þú alltaf glæsileg-
ur, föðurbróðirinn með dökka yf-
irbragðið. Og þú hélst áfram að
vera glæsilegur, þó hárið lýstist
með árunum. Ég upplifði að á
milli okkar hafi alltaf verið ein-
hver strengur, þó sérstaklega
síðustu árin og mikið óendanlega
hefur mér alltaf þótt vænt um
þig.
Kannski má segja um þig, eins
og fleiri stráka í ættinni, að þú
hafir nánast fæðst með skíði á
fótunum. Þú elskaðir að vera á
skíðum og stundaðir þau svo
lengi sem þú gast. Ég man eftir
einu vori á Dalvík þegar ég var
krakki. Það var snjólétt og eng-
inn skíðasnjór í Löngulautinni
eða í Böggvisstaðafjallinu yfir-
leitt. Þá fóruð þið stóru strák-
arnir, þú, Rikki frændi, Nonni
frændi örugglega líka, Krilli vin-
ur þinn og fleiri, upp í Bæjarfjall-
ið og rennduð ykkur þar. Mér
fannst þið ótrúlega kaldir því
brekkan var brött.
Elsku Sverrir, nú skiljast leið-
ir. Þú ert farinn héðan á annað til-
verustig.
Einhvers staðar,
einhvern tíma
mun slóð mín þangað liggja
hugurinn strjúka hæðirnar,
opna steinana,
telja stráin
og staðnæmast undir regnboganum.
(Þóra Jónsdóttir)
Elsku Baddý, Atli og fjölskyld-
an öll. Ykkur sendi ég mína
dýpstu samúð. Megi allar góðar
vættir vaka yfir ykkur og styrkja
á erfiðum tímum.
Kæri Sverrir, í hjarta mínu
geymi ég minningu um þig, fal-
legan og frískan.
Megi almættið geyma þig.
Hafðu þökk fyrir allt.
Þín bróðurdóttir,
Margrét (Magga hans Rikka)
Sverrir Björgvin
Valdemarsson
Ástkær móðir okkar og tengdamóðir,
amma og langamma,
KRISTÍN SIGHVATSDÓTTIR,
áður til heimilis að Árskógum 6,
Reykjavík,
lést mánudaginn 25. júní á Hrafnistu,
Reykjavík. Útför hennar verður gerð frá Langholtskirkju
þriðjudaginn 10. júlí klukkan 13.
Karl Örn Karlsson Kristín Blöndal
María Karlsdóttir Sigurbjörn Skarphéðinsson
Sighvatur Karlsson Auður Björk Ásmundsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
HELENA KADEČKOVÁ
lést í Prag laugardaginn 30. júní.
Helena fæddist 14. ágúst 1932. Hún þýddi fjölda íslenskra bóka
á tékknesku og samdi og birti margar ritsmíðar um íslensk
málefni í Tékkóslóvakíu og síðar Tékklandi.
Vinir á Íslandi
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÁSTÞÓR YNGVI EINARSSON,
frá Vestmannaeyjum,
Hraunvangi 1,
Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum laugardaginn 9. júní.
Útför hans hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Hrafnhildur Ástþórsdóttir
Ingvi Þór Ástþórsson Arndís Gísladóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
PÁLÍNA Þ. SIGURJÓNSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Suðurtúni 17,
Álftanesi,
lést miðvikudaginn 4. júlí. Útför hennar
fer fram frá Dómkirkjunni mánudaginn 16. júlí klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir.
Ingibjörg Sigmundsdóttir Valdemar Pálsson
Helga Sigmundsdóttir Jóhann K. Torfason
Helgi Kr. Sigmundsson Kristín Örnólfsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
HALLDÓRA SVEINBJÖRNSDÓTTIR,
Borgartúni 30A,
lést miðvikudaginn 4. júlí á Landspítalanum
í Fossvogi.
Útförin fer fram frá Neskirkju miðvikudaginn 11. júlí klukkan 13.
Þóra Hrólfsdóttir Tómas Kristjánsson
Halldóra Hrólfsdóttir Pétur Waldorff
Gunnar Sverrisson
barnabörn og aðrir aðstandendur
Elsku langamma
mín, ég á eftir að
sakna þín. Ég man
kannski ekki eftir
miklu nema bara
þessum seinustu árum. En í
hvert sinn sem ég hitti þig þá
Anna Dagrún
Magnúsdóttir
✝ Anna DagrúnMagnúsdóttir
fæddist 21. ágúst
1919. Hún lést 15.
maí 2018.
Útför hennar fór
fram 28. maí 2018.
sagðir þú alltaf það
sama: „Svo munum
við Valli minn leið-
ast um í himnaríki.“
Þú varst alltaf ynd-
isleg og góð og þótt
þú værir veik
varstu samt alltaf
hamingjusöm og já-
kvæð og það mun
ég muna það sem
er eftir er. Ég er
þakklát fyrir þessi
ár. Elska þig.
Saga Rún.