Morgunblaðið - 06.07.2018, Side 32

MENNING 33
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JÚLÍ 2018
Einar Falur Ingólfsson
efi@mbl.is
„Það er ekkert drama hér“ má lesa
margendurtekið í einu stóra mál-
verkinu á sýningunni Sókrates sem
verður opnuð í Listamenn gallerí á
Skúlagötu 32 í dag, föstudag,
klukkan 17. Textagrunnurinn í
verkinu er eftir myndlistarmanninn
Halldór Ragnarsson, sem vinnur
iðulega með orð og texta í verkum
sínum, en ofan á endurtekna setn-
inguna hefur kollegi hans, Kristinn
Már Pálmason, málað tákn eins og
þau sem hann er kunnur fyrir að
nota í sínum málverkum. Á þessari
sýningu eru verk sem þeir hafa
málað saman; strigarnir hafa síð-
ustu misseri verið sendir milli
vinnustofa þeirra, annarsvegar úti
á Granda og hinsvegar í Garðabæ,
og nú má sjá afraksturinn. En
hvernig stendur á því að þeir fóru
að skapa málverk saman, með þess-
um hætti?
„Halldór átti hugmyndina, fyrir
þremur til fjórum árum,“ svarar
Kristinn.
„Við höfum lengi verið kunn-
ingjar og svo var Kristinn kennari
minn í Listaháskólanum á sínum
tíma,“ segir Halldór. „Fyrir nokkr-
um árum sá ég svo sýningu hjá
honum þar sem verkin voru farin
að þekja flötinn með öðrum hætti
en áður“ – „það hefur verið 2015“
skýtur Kristinn inn í – „og ég stakk
strax upp á samstarfi. Ég var svo
ánægður með verkin hans og vildi
einhvern veginn eiga hlut í þeim,“
segir Halldór og brosir.
Spennandi samruni
Listamönnunum þótti hugmyndin
um samstarf áhugaverð og að því
kom að þeir ákváðu að hefjast
handa. „Þetta byrjaði reyndar
brösuglega,“ segir Kristinn. „Ég
var með stóran striga með svörtum
bakgrunni, vann eitthvað á hann og
kom honum svo til Halldórs. En
hann fann enga tengingu og skilaði
striganum loks til mín. Einhvern
tímann seinna kom hann svo með
annan striga til mín,“ – það er þessi
þarna,“ segir hann og bendir á
verkið með setningunni „Það er
ekkert drama hér“ – „og á honum
var bara texti. Þá komst ég á flug.“
„Svo ákváðum við að halda því
formi,“ bætir Halldór við, „að ég
byrjaði að mála og svo gengu verk-
in fram og til baka.“
Kristinn er þekktur fyrir að
þekja myndflötin með sínum per-
sónulega táknheimi og Halldór með
orðum; fundu þeir sameiginlega
tenginu þar?
„Í og með,“ svarar Kristinn. „Við
sáum að samruninn gæti orðið
spennandi.“
„Í okkar eigin verkum erum við
báðir í flestum tilvikum að þekja
flötinn en þegar við mætumst í
þessum verkum þá er furðulega
mikið rými í þeim,“ segir Halldór
svo. „En þetta hefur verið ein-
staklega flæðandi og óþvingað ferli
allt saman.“
Áhætta en skemmtilegt
Halldór er sá yngri, fæddur árið
1981 í Reykjavík. Hann lauk BA-
gráðu frá LHÍ árið 2007 og MA-
gráðu frá sama skóla árið 2014. Áð-
ur hafði hann numið heimspeki við
Háskóla Íslands. Hann hefur haldið
margar einkasýningar og tekið þátt
í samsýningum hér heima og er-
lendis.
Kristinn Már Pálmason er fædd-
ur 1967 í Keflavík. Hann útskrifað-
ist frá MHÍ árið 1994 og með
MFA-gráðu frá The Slade School
of Fine Art í London árið 1998.
Hann á að baki fjölda einkasýninga
auk þátttöku í samsýningum og
samvinnuverkefnum hér heima og
erlendis. Hann var einn af stofn-
endum Kling & Bang gallerís.
Listamennirnir segja að ýmislegt
geti setið eftir í verklagi og nálgun
eftir að hafa átt í samstarfi sem
þessu og það sé líka skemmtileg til-
breyting. „Það getur samt verið
ákveðin áhætta fólgin í því að fara í
svona samstarf,“ segir Kristinn og
glottir. „En þetta var skemmti-
legt,“ bætir Halldór við. „Þegar ég
vann að þessum verkum, inni á
milli annarra sem ég skoðaði einn,
þá fannst mér oft gerast eitthvað
skemmtilegt.“
Í öðrum fasa en venjulega
En þurfa skapandi listamenn,
sem eru vanir að vinna einir, ekki
að bæla egóið á einhvern hátt í
svona samstarfi?
„Það þarf svolítið að setja egóið
til hliðar,“ svarar Kristinn Már.
„Og það er mögulega það besta við
þetta, því maður nær að horfa á
sjálfan sig með gagnrýnum augum.
Maður þarf að fara í annan fasa en
venjulega. Það verður að vera viss
virðing fyrir hinum og hugmyndum
hans …“
„… í mörgum tilvikum málaði ég
bara yfir það sem Kristinn hafði
gert,“ bætir Halldór við og hlær.
„En auðvitað er virðingin til staðar,
annars værum við ekki að vinna
saman. Við fílum myndlist hvor
annars, þótt við gerum ólík verk,
en kannski eigum við það sameigin-
legt hvað grípur oft athygli fólks í
verkunum og þess vegna kann sam-
starfið að hafa verið svona auðvelt.
En maður þurfti stundum að hafa
egó til að þora að mála yfir eitthvað
sem Kristinn hafði gert. Því það
myndi vonandi gera verkinu gott.“
Titill sýningarinnar, Sókrates,
vísar í samtalið.
„Sókrates var heimspekingur
sem sagði allt koma út frá rökum,
út frá samræðunni. Það er það
sama hjá okkur, þegar við setjum
þessi sameiginlegu verk okkar hér
fram,“ segir Halldór.
Kristinn bætir við að honum hafi
þótt mikilvægt að leyfa verkunum
bara að gerast, þetta var mjög
sjálfsprottið samtal; þeir hafi aldrei
unnið beinlínis saman í málverk-
unum en hafi hinsvegar hist mikið
og rætt saman. Og þeir sáu alltaf
fyrir sér að samstarfinu lyki með
þessari sýningu sem verður opnuð í
dag. „Núna voru verkin tilbúin og
þá var ekki eftir neinu að bíða, hér
eru þau komin og fólk getur lagt
sitt mat á þau. Þetta hefur verið
gaman … og svo eigum við líka
sama afmælisdag!“ segir Kristinn
og brosir þegar þeir félagar taka að
hengja verkin á veggina.
„Flæðandi og óþvingað ferli“
 Á sýningunni Sókrates sem verður opnuð í Listamenn gallerí í dag getur að líta málverk sem
Kristinn Már Pálmason og Halldór Ragnarsson hafa málað saman  Þurftu að bæla egóið
Morgunblaðið/Einar Falur
Samstarfsverk „Auðvitað er virðingin til staðar, annars værum við ekki að vinna saman,“ segja Kristinn Már
Pálmason og Halldór Ragnarsson um samvinnuverkin sem gengu milli vinnustofa þeirra síðustu misserin.
Leikarar í söngleiknum Titanic the
Musical, sem sýndur er í Theatre
Royal í Nottingham, eru yfir sig
hneykslaðir á tveimur konum sem
mættu á sýningu í verkinu og fóru
að horfa á vítaspyrnukeppni Eng-
lands og Kólumbíu á heimsmeistara-
mótinu í knattspyrnu, á þriðjudag-
inn var, á meðan á sýningunni stóð.
Og ekki nóg með það heldur létu
þær í sér heyra eftir hverja spyrnu
með því að hrópa „já!“ í hvert sinn
sem Englendingar skoruðu. Kon-
urnar sátu á fremsta bekk og fá að
heyra það í færslu leikarans Niall
Sheehy á Twitter en hann segir að
konurnar séu þeir alheimskustu
leikhúsgestir sem hann hafi nokk-
urn tíma verið svo ógæfusamur að
þurfa að leika fyrir. Englendingar
báru sigurorð af Kólumbíu, eins og
alþjóð veit.
Sheehy segir einn leikaranna
hafa gefið konunum merki um að
hætta að horfa á leikinn í símanum
og að þær hafi bara brosað yfir því
og sagt honum að England hefði
sigrað.
Annar leikari í sýningunni, Kier-
an Brown, tjáir sig um atvikið á
Twitter og segist orðlaus yfir hegð-
un kvennanna og tekur fram að önn-
ur þeirra hafi verið eldri kona og
hin miðaldra. Þær hafi greinilega
verið að fylgjast með vítaspyrnu-
keppninni á meðan farþegar Titanic
hafi verið að flýja í björgunarbát-
ana. Konurnar hafi fagnað og flissað
eins og smástelpur og hann sé meira
en ævareiður yfir hegðun þeirra.
Fleiri leikarar í sýningunni hafa
tjáð sig á Twitter um þennan dóna-
skap kvennanna tveggja, eins og sjá
má í frétt á vef BBC.
Dónaskapur Konurnar sem trufluðu leikara Titanic söngleikjarins mega skammast sín.
Horfðu á HM í miðri leiksýningu
10% afsláttur af Naim Muso og
Naim Muso Qube laugardaginn 7. júlí
í Hljóðfærahúsinu Síðumúla 20
ICQC 2018-20