Morgunblaðið - 16.11.2018, Side 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. NÓVEMBER 2018
mína en ekki síst takk fyrir allt
sem þú hefur gert fyrir hana litlu
systur þína, mömmu mína. Hún
og pabbi hafa misst svo mikið.
Elsku Guðjón, Geiri, Habbý,
Hildur, Kristín og fjölskyldur.
Hún Agga okkar lifir áfram með
okkur öllum í hvert sinn sem við
höfum trú á sjálfum okkur. Það
kenndi hún okkur best.
Fríða Kristbjörg
Steinarsdóttir.
Kveðjustundin er óumflýjan-
leg.
Nú er komið að enn einni
kveðjustundinni. Eins mikið og
ég myndi vilja sleppa því að þurfa
að kveðja í þetta sinn, þá er það
óumflýjanlegt.
Minningar mínar um Agnesi,
mína kæru mágkonu, eru svo
margar, góðar og skemmtilegar.
Lífssýn hennar var svo einföld;
lífið átti að vera jákvætt og því
átti að lifa þannig að maður sofn-
aði hvert kvöld ánægður með af-
rakstur dagsins.
Agnes var í mínum huga fín út-
gáfa af Línu Langsokk. Hún
hefði reyndar aldrei látið sjá sig
eins illa til fara og Lína, en sam-
líkingin er til komin vegna þess
að Agnes gat allt. Það sem henni
datt í hug að gera, gat hún.
Agnes hannaði, saumaði, mál-
aði, gerði glerlistaverk og söng í
kórum. Henni var svo margt til
lista lagt.
Góðra vina og ættingja fögn-
uður varð ávallt skemmtilegur og
eftirminnilegur með elsku Agnesi
innanborðs, þar sem hún fór oftar
en ekki á kostum með hnyttni og
skemmtilegheitum.
Fagurkeri var hún fram í
fingurgóma og pjattið aldrei
langt undan.
Hún vakti athygli hvar sem
hún kom, með virðulegu yfir-
bragði og fasi.
„Maður fer nú ekki út með
ruslið án þess að varalita sig, svo
ég tali nú ekki um með ólakkaðar
neglur.“
„Stílbrot, eins og að vera ekki í
sokkum í stíl við náttskyrtu, eru
ekki í boði.“
Húmorinn hennar og hrein-
skilnin hjálpaði öllum sem voru
með henni síðustu vikurnar í
þessu jarðlífi.
Tónlistin sem Agnes sá um að
svifi í loftinu þessar vikur í októ-
ber og kallaði fram söng á erf-
iðum stundum, var styrkjandi.
Þannig vildi hún hafa það.
Það er svo dimmt hérna núna,
að það hlýtur að hafa verið slökkt
svolítið lengi.
En það birtir upp um síðir og
þá verðum við öll að taka á móti
ljósinu, sem Agnes okkar dreifði
svo fallega í kringum sig.
Öllum stóra og flotta vinahópi
Agnesar sendi ég innilegar sam-
úðarkveðjur.
Við systkinin af Sogaveginum
vil ég segja þetta; Þið áttuð
yndislega systur, sem gaf ykkur
mikið með nærveru sinni og
skemmtilegheitum. Nú er skarð
höggvið í þann hóp og það er
erfitt. Njótið samvista hvert við
annað og haldið vel hvert utan
um annað. Samúð mín til ykkar
er mikil, elsku Marteinn, Helga,
Þorvaldur, Guðrún og fjöl-
skyldur.
Elsku Habbý mín, Geir Rúnar
minn, Hildur mín og Kristín mín,
ykkur og elsku barnabörnum og
tengdabörnum Öggu minnar,
votta ég mína dýpstu samúð.
Henni þótti svo mikið til ykkar
allra koma og var svo stolt af
ykkur. Minningin um skemmti-
lega, félagslynda og yndislega
mömmu, ömmu og tengdó, verð-
ur alltaf með ykkur og henni
munum við öll að halda á lofti.
Elsku Guðjón minn. Samband
ykkar Agnesar var einstakt og
fallegt.
Þið nutuð þess að vera til.
Helltuð ykkur í golfið, fóruð í
Hreiðrið ykkar og ferðuðust víða.
Þið áttuð svo fallegt heimili. Það
var svo gott og yndislegt að koma
til ykkar. Mínar dýpstu samúðar-
kveðjur til þín, kæri svili.
Ég hitti konu, er sigrar sorg,
sál, er til himins nær,
fágæt perla við flæðarmál,
fáguð og undraskær.
(Guðmundur Friðjónsson)
Ég kveð mína elskulegu mág-
konu með mikilli virðingu og
söknuði.
Þakkir fyrir samfylgdina góðu.
Hugrún Pétursdóttir.
Elsku Agga frænka.
Okkur langar að minnast þín í
örfáum orðum.
Það er skrýtið til þess að hugsa
að þú sért nú komin í sumar-
landið, búin að kveðja þennan
heim allt of snemma. Við systur
erum svo heppnar að hafa verið
mikið í kringum þig sem börn,
bæði þar sem mamma var litla
systir þín en þú varst líka ein af
hennar bestu vinkonum.
Eins og allir vita sem þekktu
þig þá varstu mikill gleðigjafi, þú
lést drauma þína rætast og leyfð-
ir hlutunum í kringum þig að
blómstra og deildir þeim með
umheiminum.
Við viljum þakka þér fyrir að
vera hvetjandi í okkar lífi, þú
sýndir okkar lífi áhuga og hvattir
okkur til að vera stoltar af því
sem við gerðum, til dæmis fórum
við systur einu sinni á silfur-
smíðanámskeið og þá varstu fljót
að bjóða okkur að koma með
skart og selja á vinnustofunni
þinni, þú mættir á blómasýningar
og tókst alltaf þátt þegar fjöl-
skyldan ætlaði að gera eitthvað
saman.
Það er gott að trúa því að
amma og afi hafi tekið vel á móti
þér, en það er erfitt að hugsa um
hversu fljótt þú varst tekin frá
okkur öllum. Sorgin er mikil en
minningarnar eru líka margar og
nauðsynlegt að geyma þær vel.
Þegar þessi orð eru skrifuð mæt-
ir einmitt ein dásamleg minning
til okkar þar sem þú stýrðir leik í
afmæli Geirs afa þegar hann var
70 ára, þú settir á alla pappaeyru
og plastglös fyrir augun og gervi-
tennur og svo áttu allir að reyna
að syngja, þú varst, ert og verður
pottþétt gleðigjafi alls staðar þar
sem þú kemur.
Missirinn er mikill hjá Guð-
jóni, sem þú elskaðir út af lífinu
og ástin ykkar var svo falleg,
krökkunum þínum, sem þú varst
svo montin af, og barnabörnun-
um sem þú sást ekki sólina fyrir
og áttu að fá að hafa þig mikið
lengur.
Elsku Guðjón, Geir Rúnar,
Habbý, Hildur, Kristín og barna-
börn, Guð styrki ykkur á þessum
erfiðu tímum og um alla framtíð.
Ást og friður.
Gunnhildur (Gunnsa)
og Hulda Björk.
Þú tekur þig svo vel út
hvar sem þú ert.
Ótrúlega dýrmætt eintak,
sólin sem yljar
og umhverfið vermir.
Þú glæðir tilveruna gleði
með gefandi nærveru
og færir bros á brá
svo það birtir til í sálinni.
Sólin sem bræðir hjörtun.
Í mannhafinu
er gott að vita
af englum
eins og þér.
Því að þú ert sólin mín
sem aldrei dregur fyrir.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Elsku Guðjón, börn, barna-
börn og systkini, við vottum
ykkur okkar dýpstu samúð.
Megi kærleikurinn leiða ykkur
áfram í lífinu.
Jónína Líndal og Guð-
mundur Yngvi Pálmason.
Kær vinkona hefur kvatt
okkur. Hún skilur eftir fallegar
minningar um glæsilega vinkonu.
Við kynntumst Agnesi í
Ventura-hverfinu í Florida og
myndaðist strax með okkur hjón-
unum og þeim Agnesi og Guðjóni
kær vinátta. Við spiluðum oft golf
saman í Ventura og á nágranna-
völlunum. Agnes gerði allt í al-
vöru og henni fannst stundum of
mikið talað á golfvellinum sem
truflaði einbeitinguna. Við minn-
umst þess þegar hún sussaði á
okkur og sagði: „Stelpur, þið talið
of mikið.“
Hún hafði alltaf trú á sjálfri
sér, gat allt og gerði allt vel. Það
eru ekki endilega árin sem telja,
heldur þessi sanna vinátta sem
myndast við fólk sem verður okk-
ur mjög kært.
Hér þótt lífið endi
rís það upp í Drottins dýrðarhendi.
(Matthías Jochumsson)
Kæri Guðjón og fjölskylda, hér
sitjum við með sorg í hjarta og
getur ekki fylgt okkar kæru
Agnesi. Við erum með hugann
heima hjá ykkur. Guð blessi
ykkur öll og gefi ykkur styrk.
Brynja og Þorleifur (Tolli),
Margrét og Örn
Í lítinn hóp Inner Wheel-
kvenna í Keflavík er nú höggvið
stórt skarð við andlát kærrar vin-
konu, Agnesar Geirsdóttur.
Agnes var glæsileg kona, hávaxin
og tignarleg, sannkölluð heims-
dama.
Hún var sjálfstæð og framtak-
söm og ófeimin við að tjá skoð-
anir sínar þótt þær féllu ekki allt-
af að áliti hópsins. Hún gegndi
mörgum trúnaðarstörfum fyrir
klúbbinn og var forseti hans árið
1997. Það ár var starfsemin sér-
lega blómleg enda var hún hug-
myndarík og kom með nýjungar
inn í starfið. Það var líka gott að
leita til hennar ef finna þurfti
skemmtilegar uppákomur, hún
kom alltaf með skemmtilegar
hugmyndir sem féllu í góðan
jarðveg. Það er einfaldlega hægt
að segja að hún hafi verið mjög
skemmtileg kona.
Agnes var listræn og bjó til
marga fallega hluti, sérstaklega
minnisstæður er stór spegill sem
hún skreytti anddyrið sitt með.
Hún starfaði í mörg ár sem fram-
kvæmdastjóri Rúmfatalagersins
en þegar hún lét af því starfi
stofnaði hún sitt eigið fyrirtæki
og hóf að sauma og hanna kjóla
undir nafninu Agnes design.
Kjólarnir slógu í gegn enda bæði
fallegir og praktískir og hannaðir
á nútímakonur.
Þegar Agnes greindist með ill-
vígan sjúkdóm, tókst hún á við
veikindi sín af æðruleysi og var
stjórnandi í eigin lífi þá sem
endranær.
Við klúbbsysturnar sjáum á
eftir kærri vinkonu með söknuð í
hjarta og sendum eiginmanni og
fjölskyldu hennar okkar dýpstu
samúðarkveðjur.
F.h. Inner Wheel klúbbs
Keflavíkur,
Ragnheiður Ásta
Magnúsdóttir.
Í dag kveðjum við kæra vin-
konu og eftir standa ljúfar minn-
ingar sem ylja okkur á þessari
stundu.
Þakklæti er okkur efst í huga
fyrir síðustu tuttugu og fimm ár
af vináttu og yndislegum stund-
um með einstakri konu.
Lengi vel var það fastur
punktur að hittast fjórar saman á
hverju fimmtudagskvöldi, elda
góðan mat, fá frí frá lífsins amstri
og eyða góðum tíma saman. Eins
standa föndurkvöldin upp úr í
minningunni, þótt stundum hafi
verið minna föndrað en meira
helgið og spjallað. Þessar minn-
ingaperlur verða okkur dýr-
mætar um ókomin ár.
Elsku Agnes okkar, það voru
forréttindi að geta kallað þig vin-
konu og fá að vera hluti af lífi
þínu sem varð því miður alltof
stutt.
Fimmtudagsklúbburinn,
Anna María, Guðrún Fanney
og Ingibjörg (Inga) Magg.
✝ Rúnar Þórfæddist í
Reykjavík 17. des-
ember 1964. Hann
varð bráðkvaddur
á heimili sínu 7.
nóvember 2018.
Foreldrar Rún-
ars Þórs eru Frið-
björn Þór Jónsson
og Sigrún
Ámundadóttir.
Systkini Rúnars
eru Ámundi Halldórsson,
hálfbróðir sammæðra, kvænt-
ur Margréti Traustadóttur,
Jóhann Friðbjörnsson, kvænt-
ur Regínu Sveinsdóttur,
Kristín Friðbjörnsdóttir, og
Jón Ingþór Friðbjörnsson,
hálfbróðir samfeðra, látinn
11. ágúst 1993.
Rúnar Þór hóf skólagöngu
sína í Árbæjarskóla og fór
þaðan í Höfðaskóla sem síðar
varð Öskjuhlíðarskóli, þar
sem hann lauk skólagöngu
sinni. Rúnar hóf fljótlega eft-
ir það störf hjá Reykjavíkur-
borg. Hann starfaði þar í
rúman áratug,
eða fram að þeim
tíma að hann
veiktist alvarlega
og var af þeim
sökum frá vinnu í
tæp tvö ár. Eftir
að hafa náð sér
sæmilega af veik-
indum hóf hann
störf hjá Ásgarði
handverkstæði.
Var hann þar í
nokkur ár, allt fram að þeim
tíma er hann hóf störf hjá
Mjólkursamsölunni, þar sem
hann starfaði allt til dauða-
dags.
Áhugamál Rúnars voru
margvísleg og má þar nefna
ferðalög innanlands og er-
lendis, að hlusta á tónlist og
horfa á bíómyndir og þá helst
íslenskt efni. Stærsta áhuga-
mál hans var fjölskyldan, sem
honum var alla tíð mjög um-
hugað um, og nánir vinir.
Útför Rúnars fer fram frá
Árbæjarkirkju í dag, 16.
nóvember 2018, klukkan 13.
Fallinn er nú frá góður vin-
ur, bróðir minn kær. Ég er
þakklátur fyrir allar góðu
stundirnar og fallegu minning-
arnar sem lifa með mér.
Þótt sólin nú skíni á grænni grundu,
er hjarta mitt þungt sem blý.
Því burt varst þú kölluð á örskammri
stundu,
í huganum hrannast upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göf-
uga og góða,
svo gestrisin, einlæg og hlý.
En örlög þín ráðin – mig setur
hljóða,
við hittumst ei framar á ný.
Megi algóður Guð þína sálu nú
geyma,
gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár.
Þó komin sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Höf. ókunnur)
Þinn bróðir
Jóhann.
Rúnar minn, elsku frændi.
Ég er svo þakklátur fyrir vin-
skap okkar, ég kveð þig með
miklum trega. Ég og þú, það
skipti ekki máli hvert tilefnið
var, þar sem við vorum saman
var gleði og hamingja og á
þeim stundum upplifði ég svo
sterkt þína lífshamingju og út-
geislun. Þú sýndir öllum í
kringum þig þitt stóra og hug-
ulsama hjarta, þú varst svo
hugrakkur og ófeiminn við að
láta tilfinningar þínar í ljós. Þín
stóru og innilegu faðmlög gátu
sökkt öllum heimsins vanda-
málum eins og dögg fyrir sólu.
Þú varst stoð innan fjölskyld-
unnar, þú tengdir okkur saman
á þinn einstaka hátt. Ég mun
ætíð brosa til þín.
Nú þegar slokknað er lífsins kerti,
tilveru sem litaði lífsins sýn.
Með sorginni kviknar lífsins logi,
tignarleg stjarna á himni skín.
Þinn frændi,
Björn Þór Jóhannsson.
Elsku hjartans frændi minn,
það var svo mikið fjarri mér að
ég myndi missa þig svona fljótt
úr lífi mínu. Við hittumst svo
oft hjá foreldrum þínum, sem
eru amma mín og afi, við borð-
uðum saman um helgar og átt-
um saman yndislegar stundir
hjá þeim, í tilefni af afmælinu
þínu í desember var alltaf hald-
ið glæsilegt og fjölmennt jóla-
boð, alltaf var svo glatt á hjalla
og mikil gleði. Þegar við tvíbur-
arnir vorum að koma að austan
með flugi var alltaf sama til-
hlökkunin að hitta þig og afa á
flugvellinum því ykkur fannst
svo sjálfsagt að sækja okkur og
hýsa, mikið var gaman þá og
gott að vera til. Minningarnar
hlaðast upp. Húsafell, allar úti-
legurnar með ömmu, afa, þér
og systkinunum þínum, fórum
bæði með tjald og eins tjald-
vagn og tala nú ekki um allar
frábæru sumarbústaðarferðirn-
ar í Húsafell, þá var stuð og
skemmtum við okkur vel sam-
an, elsku frændi. Þú varst svo
góður við okkur tvíburana og
vildir allt fyrir okkur gera, það
gladdi þig svo mikið að hitta
okkur, eftir að þú fórst er mikil
vöntun og svo skrýtið að koma í
heimsókn til ömmu og afa, já
svo mikið tómarúm, öll gleðin
þín og kátína er farin, því þú
ert ekki lengur þar. Í þig vant-
aði ekki dugnaðinn, fallega
heimilið þitt, þar sem þú bjóst
skammt frá foreldrum þínum,
stundaðir vel þína vinnu, alltaf
tilbúinn í glensið og gamanið
sem mikill söknuður er að, sam-
verustundirnar verða víst ekki
fleiri hér á jörðu, en við bætum
úr því síðar. Takk fyrir allt og
guð geymi þig.
Ég bið Guð að gæta mín,
góða anda að hugga mig.
Sama ósk er eins til þín:
Almættið það sjái um þig.
(Leifur Eiríksson)
Helgi Örn Jóhannsson.
Elsku Rúnar Þór.
Það er skrýtið að þú sért far-
inn frá okkur en eftir sitja góð-
ar minningar sem við áttum
saman. Þegar við tvíburasystk-
inin vorum yngri var oft farið í
ferðalög með þér og ömmu og
afa. Það var góður tími sem við
áttum öll saman og var oft farið
í sumarbústað í Húsafelli. Við
tvíburasystkinin erum búin að
eiga mjög góðan tíma með þér
uppi í Hraunbæ í gegnum tíð-
ina. Það var líka alltaf gaman
að koma í afmælisveislu til þín
og þú tókst alltaf jafn vel á
móti okkur með þinn hlýja
faðm. Það var líka alltaf gott að
heimsækja þig og áttir þú mjög
fallegt heimili. Það var smátími
þar sem ég var með þér í lið-
veislu. Við gerðum þá margt
skemmtilegt. Fórum til dæmis í
bíó, á kaffihús, í Perluna og í
göngutúra. Elsku Rúnar
frændi, þú munt alltaf eiga stað
í hjarta okkar. Þú varst svo
góður maður og vildir allt fyrir
alla gera.
Elsku frændi, takk fyrir allt
sem þú gafst okkur og fyrir all-
ar yndislegu samverustundirn-
ar sem við áttum saman.
Ég vil gjarnan lítið ljóð
láta af hendi rakna.
Eftir kynni afargóð
ég alltaf mun þín sakna.
(Guðrún V. Gísladóttir)
Elsku amma, afi og systkini
Rúnars Þórs, við sendum ykkur
innilegar samúðarkveðjur.
Kærar kveðjur,
Hrefna, Matti og Viktor Ingi.
Hrefna Jóhannsdóttir.
Elsku Rúnar Þór.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þín frændsystkini,
Ari Trausti og Guðný Rós.
Rúnar Þór
Friðbjörnsson
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUNNAR SVEINBJÖRN JÓNSSON
húsasmíðameistari,
sem lést á Ísafold, Hrafnistu, Garðabæ,
27. október, verður jarðsunginn frá
Vídalínskirkju í Garðabæ mánudaginn 19. nóvember klukkan 15.
Sara Gunnarsdóttir Þorkell Jóhannsson
Bergur Gunnarsson Hrönn Arnarsdóttir
Ólöf Gunnarsdóttir Ragnar Þór Jörgensen
Auður Gunnarsdóttir Gunnar Magnússon
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
SÓLRÚN ÞÓRARINSDÓTTIR
bóndi á Hálsi í Kjós og húsmóðir í
Baulubrekku,
lést þriðjudaginn 6. nóvember á
Landspítalanum.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Jón Gíslason
Kristín Jónsdóttir Henry Christer Eriksson
Ingibjörg Jónsdóttir Axel Jóhannsson
Þórarinn Jónsson Lisa Boije af Gennaes
barnabörn og barnabarnabarn