Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2018, Síða 23

Náttúrufræðingurinn - 2018, Síða 23
Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags 103 Ritrýnd grein / Peer reviewed Virkjun áfangastaða – Samgöngubætur og virkjunarframkvæmdir Edward H. Huijbens og Anna Dóra Sæþórsdóttir Miklar breytingar verða á eðli áfangastaða ferðamanna í náttúru Íslands með bættu aðgengi að þeim í kjölfar virkjunarframkvæmda. Virkjunum, bæði jarðvarma- og vatnsafls virkjunum, fylgja jafnan vegaframkvæmdir og við þær stórbatnar oft aðgengi að áður óaðgengilegum náttúru svæðum. Þessari stað- reynd er gjarnan haldið á lofti sem jákvæðum áhrifum virkjunar framkvæmda á ferðamennsku og útivist. Ýmsar rannsóknir hafa hins vegar leitt í ljós að áfangastaðir sem verða til eða breytast í kjölfar slíkra framkvæmda höfða til ákveðinna hópa ferðamanna en fæla aðra frá. Í þessari grein er kafað nánar í hvaða breytingar hér er um að ræða og áhrif þeirra á áfangastaði ferðamanna þar sem virkjanir hafa verið reistar. Leitað er fanga í kenningum um svonefnda vöruvæðingu náttúru og samfélagsgæða. Í greininni er rýnt í fyrirliggjandi rannsóknir á áhrifum fyrirhugaðra virkjana á ferðamennsku á Hengilssvæð- inu og í Ófeigs firði á Ströndum, og nokkurra virkjunarhugmynda sem voru til skoðunar í 3. áfanga ramma áætlunar. Færð eru rök að því að hagsmunum ferðaþjónustunnar sé best borgið með því að greinin stýri því sjálf hvernig að- gengi að áfangastöðum ferðamanna skuli vera háttað. Að öðrum kosti er hætt við að náttúra landsins missi sérstöðu sína og þá sér í lagi víðernin. Á sama tíma verður ferða þjónustan þó að gangast við áhrifum sínum á markaðs- og vöruvæðingu náttúru og samfélagsgæða, þar með talið mótsagnakenndri stöðu gagnvart vernd og nýtingu víðerna. Náttúrufræðingurinn 88 (3–4), bls. 103–114, 2018 INNGANGUR Aðkomuvegir að stíflum og lónum á Ófeigsfjarðarheiði munu opna leið fyrir ferðafólk upp á heiðina og jafn- framt gera þau mannvirki sýnileg.1 Upphafsorðin eru úr matsskýrslu Verkíss vegna Hvalárvirkjunar í Ófeigs- firði (1. mynd) og liggja þau til grund- vallar þeirri niðurstöðu skýrsluhöfunda að áhrif virkjunarinnar á ferðamennsku og útivist séu allt frá því að vera nokkuð jákvæð vegna bætts aðgengis með vega- gerð yfir í að vera talsvert neikvæð fyrir þann hóp ferðamanna sem vill sem minnst sjá af mannvirkjum og öðrum ferðamönnum á ferðum sínum. Um þetta hverfist hefðbundin umræða hér á landi um virkjanir og áhrif þeirra á ferðamennsku og útivist. Þ.e.a.s.: Með bættu aðgengi opnast svæði fyrir nýja markhópa og þar skapast ný tækifæri fyrir ferðaþjónustuna. Þetta bætta aðgengi þýðir aftur á móti að aðrir hópar ferða- og útivistarfólks láta sig hverfa og þar með geta (önnur) ferða- þjónustufyrirtæki misst sinn markhóp. Í rannsóknum um áhrif virkjun- arframkvæmda á ferðamenn hér á landi hefur jafnan verið beitt viðhorfs- kvarða (e. Purist Scale) og útivistarrófi (e. Recreation Opportunity Spectrum – ROS). Viðhorfskvarðinn byggist á þeirri hugmynd að ferðamönnum megi skipa í hópa þjónustusinna, náttúrusinna eða almennra ferðamanna með hliðsjón af viðhorfum þeirra til umhverfis og eigin- leika ferðamannastaða.2 Fyrstnefndi hópurinn hefur mest þol gagnvart fram- kvæmdum og breytingum á náttúrunni en náttúrusinnar minnst. Þessi skipting ferðamanna hefur einnig verið notuð í rannsóknum á þolmörkum ferða- mennsku, en hugmyndin um þolmörk hefur náð hvað best eyrum stjórn- valda og hagsmunaaðila hér á landi þegar kemur að stefnu og aðgerðum í þágu ferðamála.3 Þolmörk eru skilgreind sem sá fjöldi gesta sem getur komið á svæði áður en neikvæðra áhrifa á náttúrulegt umhverfi eða upplifun manna fer að gæta.4 Þau eru metin á grunni fjögurra þátta: i) innviða, ii) viðhorfs ferðamanna, iii) viðhorfs heimamanna til ferða- mennsku, og iv) náttúrulegs umhverfis. Með hugtakinu er leitast við að finna þá þætti sem hafa þarf í huga við skipulag og stefnumótun staða með sjálfbæra þróun að leiðarljósi og móta æskileg markmið við þróun áfangastaðar hverju sinni.5 Glögglega má sjá að þegar þol- mörk eru byggð á viðhorfskvarða verða þau aldrei tiltekinn fasti eða ítala. Ævin- lega verða til ferðamenn sem vilja heim- sækja ákveðna staði, jafnvel þótt þeir séu rústir einar eftir athafnir manna.6,7 Við notkun útivistarrófsins er land- svæðum skipt í nokkra flokka eftir því
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.