Morgunblaðið - 30.03.2019, Síða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. MARS 2019
✝ Hrefna Magn-úsdóttir fæddist
á Hellissandi 24. júní
1935. Hún lést á
Hrafnistu í Hafn-
arfirði 23. mars
2019.
Hún var dóttir
hjónanna Magnúsar
Ólafssonar sjómanns
í Fáskrúð á Hellis-
sandi, f. 19.9. 1890 á
Kirkjufelli í Eyr-
arsveit, d. 10.2. 1969, og Ástu Sý-
rusdóttur húsmóður, f. 16.4.
1890 á Öndverðarnesi, d. 31. júlí
1966. Hrefna var yngst 11 systk-
ina sem komust á legg.
Hrefna giftist þann 23.6. 1955
Skúla Alexanderssyni, f. í Reykj-
arfirði í Árneshreppi á Strönd-
um 9. september 1926. Foreldrar
Skúla voru Alexander Árnason,
f. 6.8. 1894, d. 11.1. 1970, bóndi í
Reykjarfirði og Kjós, og Sveins-
ína Ágústsdóttir, f. 7.6. 1901, d.
3.11. 1987, húsfreyja.
Kári; Unnur Evu Brár og Sig-
urþórsdóttir, sambýlismaður
Steinar Darri Emilsson, börn
þeirra eru Birgitta Emý og
Alexander Ísar og Kamilla Rún.
3) Drífa, kaupmaður, f. 12.1.
1962, maki Viðar Gylfason,
íþróttakennari. Börn þeirra eru:
Kári, Véný og uppeldisdóttirin
Eyrún, börn hennar eru Steinn
Andri, Hjördís María, Ingibjörg
Svana og Vera Dögg.
Hrefna vann almenn störf á
Hellissandi og fór síðan í hús-
mæðraskóla í Reykjavík. Hún
kynntist Skúla eftir að hann kom
til Hellissands og bjuggu þau á
Hellissandi nær allt sitt líf fyrir
utan að hafa búið að hluta til í
Reykjavík á meðan Skúli sat á
Alþingi. Hrefna sinnti húsmóð-
urstörfum og var á tímabili
handavinnukennari við Barna-
skóla Hellissands. Hún var mikil
hannyrðakona og skar einnig
töluvert út í tré og eftir hana
liggur mikið og fjölbreytt hand-
verk. Þau Skúli ráku gistiheimili
á Hellissandi frá 1991-2001 og
einnig rak hún bókabúð á Hellis-
sandi í mörg ár.
Útför Hrefnu fer fram frá
Ingjaldshólskirkju í dag, 30.
mars 2019, klukkan 14.
Börn Hrefnu og
Skúla eru: 1) Ari,
hagfræðingur, f.
8.1. 1956, maki
Jana Pind, kenn-
ari. Dætur þeirra
eru: Edda Sif,
maki Erlendur
Davíðsson, börn
þeirra eru Hilmir
Freyr, Áslaug Sól
og Friðrik Heiðar;
Dagný Ósk, sam-
býlismaður Tryggvi Ólafsson;
Auður Anna, maki Hermann
Þráinsson. 2) Hulda, sérkennari,
f. 9.3. 1958, fv. maki Hallgrímur
Guðmundsson. Dætur þeirra
eru: Eva Brá, maki Kristinn
Jónsson, börn þeirra eru Gabríel
Máni Kárason, Jón Bragi, Aníta
Hlín og Hrannar Breki Kristins-
börn; Hrefna, maki Erlendur Ari
Óskarsson, þau eiga Kötlu Ósk,
börn Erlendar eru Hafdís og
Elvar; Eygló, maki Vignir Kára-
son, sonur þeirra er Brynjar
Hrefna, tengdamóðir mín, var
húsmóðir af gamla skólanum
sem alltaf var til staðar fyrir eig-
inmann, börn og barnabörn. Hún
bjó mestallt sitt líf í heimabæn-
um, Hellissandi, var mikil nátt-
úrumanneskja og stolt af upp-
runa sínum og sveit. Hún fór ung
í húsmæðraskóla í Reykjavík og
hafði ætíð mikla ánægju af alls
kyns handavinnu og skapandi
sýslan. Sótti tréskurðarnámskeið
og skar mikið út, prjónaði og
heklaði, nokkuð sem allir í kring-
um hana nutu góðs af. Það voru
enda ófáir vettlingarnir og hos-
urnar sem hún kom með á hverju
hausti handa barnabörnunum
svo þeim yrði ekki kalt yfir vet-
urinn. Allt lék í höndunum á
henni og var hún m.a. fengin til
að kenna handavinnu í skólanum
á Hellissandi í nokkur ár.
Kynni okkar Hrefnu stóðu í
rúma fjóra áratugi og alla tíð
reyndist hún mér afar vel. Hún
sýndi barnabörnunum umhyggju
og áhuga og var ætíð boðin og
búin að aðstoða eftir því sem hún
kom því við þrátt fyrir miklar
fjarlægðir. Dætur okkar sóttust
eftir að fá að fara til ömmu og
afa og iðulega dvöldu þær fyrir
vestan um páskana og eins á
sumrin eftir því sem færi gafst.
Hrefna var mjög gestrisin og
tók vel á móti þeim sem komu í
heimsókn. Til dæmis gátum við
alltaf gengið að því vísu að okkar
biði stór hrúga af ilmandi ást-
arpungum með kaldri mjólk þeg-
ar við komum í hús. Ég sakna oft
þessara góðu veitinga sem voru
einstakar og hún vissi vel hversu
mikið dálæti gestirnir höfðu á
þeim.
Við Hrefna áttum gott skap
saman enda var hún hógvær og
grandvör. Við töluðum mikið
saman í gegnum árin og aldrei
hallaði hún á neinn með orðum
sínum þótt hún væri langt frá því
að vera skoðanalaus. Mann-
gæska og réttsýni einkenndu
hana og hún gerði heiminn betri
með nærveru sinni. Að eðlisfari
var Hrefna glaðlynd og hafði
gaman af að segja sögur og
syngja og hún var dugleg að
segja frá æsku sinni og uppvexti
sem var mjög framandi fyrir
borgarmanneskju eins og mig.
Hrefna fór snemma að glíma
við alvarleg veikindi sem ágerð-
ust eftir því sem árin liðu og var
sárt að sjá á eftir persónunni
sem smám saman hvarf okkur.
Hún greindist með alzheimer og
það kom fyrst og fremst í hlut
Skúla að endurgjalda henni þá
umhyggju og stuðning sem hún
hafði veitt honum á lífsleiðinni.
Það var aðdáunarvert að sjá
væntumþykjuna og hlýjuna frá
honum í hennar garð. Hann vann
ötullega að því að koma henni í
öruggt skjól og snemma árs 2015
fluttu þau á Hrafnistu í Hafnar-
firði. Þar leið þeim vel saman en
því miður varð tími þeirra þar
allt of skammur þar sem hann
lést snögglega þá um vorið. Eftir
það bjó hún ein á Hrafnistu og
ber að þakka þá góðu umönnun
sem hún naut þar allt til loka.
Treystu náttmyrkrinu
fyrir ferð þinni
heitu ástríku
náttmyrkrinu
Þá verður ferð þín
full af birtu
frá fyrstu línu
til þeirrar síðustu
(Sigurður Pálsson)
Ég kveð kæra tengdamóður
mína með þakklæti og virðingu.
Blessuð sé minning Hrefnu.
Jana.
Nú er amma farin frá okkur
eftir langa baráttu við alzheimer-
sjúkdóminn og gott að minnast
hennar og allra gæðastundanna
sem við áttum saman. Það var
alltaf gott að koma á Hellissand
til ömmu og afa og fá að vera hjá
þeim. Langbest var þegar ný-
steiktir ástarpungar tóku á móti
okkur eftir ferðalagið frá
Reykjavík. Amma kunni margar
sögur og vísur frá því í gamla
daga og hún var alltaf til í að
segja þær og syngja, jafnvel aft-
ur og aftur, þegar við systurnar
vorum í þannig stuði. Svo var af-
ar huggulegt að gista á bedd-
anum inni í sjónvarpsherbergi í
Hraunásnum, og fá að horfa á
eina af þremur VHS-spólum sem
voru til þar. Þar var hægt að
velja um Heiðu, Nonna og
Manna og morgunstund sem
hafði verið tekin upp eitt sinn,
allt miklar klassaspólur. Orgelið
var líka vinsælt, og amma bann-
aði okkur aldrei að spila á það,
þó að glamrið í okkur hafi vafa-
laust verið pínulítið pirrandi.
Amma var mikil handverks-
kona og var meistari að skera út
í tré. Okkur fannst alltaf litla
herbergið þar sem skurðardótið
hennar var sérstaklega spenn-
andi. Þangað mátti samt ekki
mikið fara inn.
Við eigum allar sterkar minn-
ingar af ferðalögum um landið
með ömmu og afa, en þau báru
bæði mikla virðingu fyrir land-
inu. Sérstaklega var mikið æv-
intýri að fara með þeim á Djúpu-
vík. Þá sem og á öðrum
ferðalögum var oft stoppað og
farið í berjamó.
Hvíldu í friði elsku amma. Við
vitum að þú verður með okkur í
anda.
Edda, Dagný og Auður.
Elsku amma mín. Þá ertu far-
in frá okkur og fékkst einn fer-
fættan ferðafélaga til að verða
samferða þér til afa. Ég trúi því
að það hafi orðið fagnaðarfundir
hjá ykkur öllum. Óteljandi minn-
ingabrot skjótast inn í hugann
þegar ég hugsa til þín. Eftir-
minnilegasta minningin átti sér
stað heima hjá ykkur afa á
Hraunásnum örugglega í kring-
um 2002. Ég kom í heimsókn til
þín og fór eitthvað að spila á gít-
arinn. Þú hrósaðir mér fyrir að
vera orðinn þokkalegur á gítar.
Þú spurðir mig hvort ég spilaði
ekki eftir eyranu. Ég vissi ekki
einu sinni hvað það þýddi. Síðan
tókst þú gítarinn og spilaðir Til
eru fræ eftir eyranu. Ég, ung-
lingur, var að reyna að vera töff
að kunna að spila á gítar, fékk
þarna kennslustund hjá gamalli
ömmu minni í því hvernig
alvörulistamenn nálgast vinnuna
sína. Þú sagðir mér að þú hefðir
ekki spilað á gítarinn í nokkra
áratugi fyrir þessa stund okkar
og þessu hef ég aldrei gleymt. Í
fyrsta lagi kom það mér gríð-
arlega á óvart að þú kynnir yfir
höfuð að spila á gítar og í öðru
lagi fannst mér ótrúlegt að sjá
hvernig þú nálgaðist þennan
gjörning af algjörri og einstak-
lega heiðarlegri tilfinningu. Þú
komst nánast klakklaust í gegn-
um lagið og þó að það yrðu
nokkrar hindranir finnst mér
þetta alltaf fallegasta útgáfa
lagsins sem ég hef heyrt. Ég
kom reglulega í heimsókn til þín
og yfirleitt greip ég í gítarinn.
Alltaf spurðir þú mig sömu
spurningar: Ertu búinn að læra
að spila eftir eyranu? Það sem ég
lærði af þér, elsku amma mín,
var að reyna alltaf eftir bestu
getu að treysta innsæinu.
Treysta því að ég geti, með mínu
eyra, fundið réttu leiðina í gegn-
um lagið, hvort sem það er eitt-
hvert gítarlag eða bara partur af
lagi lífsins. Ég á eftir að sakna
þín en lofa að halda áfram að
spila eftir eyranu, eftir minni
allra bestu getu. Þinn ömmust-
rákur,
Kári.
Hrefna
Magnúsdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Hrefnu Magnúsdótt-
ur bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÞÓRA S. GUNNARSDÓTTIR,
Baugholti 3, Keflavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Hlévangi, Keflavík,
22. mars. Útför hennar fer fram frá
Keflavíkurkirkju fimmtudaginn 4. apríl klukkan 13.
Gunnar Ólafur Schram Ellisif Tinna Víðisdóttir
Stefanía Helga Schram Birgir Guðnason
Anna Þ. Gunnarsd. Schram Aðalsteinn K. Gunnarsson
Gunnar I. Gunnarss. Schram
Garðar Birgisson Lovísa Kjartansdóttir
Davíð Birgisson Alexandra Högnadóttir
og barnabarnabörn
Hjartans elsku maðurinn minn,
tengdasonur, faðir okkar og fósturfaðir,
tengdafaðir, bróðir, mágur og afi,
SVEINN JÓNSSON,
blikksmiður/tamningamaður og
verktaki,
Arnarhrauni 25,
Hafnarfirði,
andaðist á gjörgæsludeild Landspítalans að kvöldi laugardaginn
23. mars. Hann verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju
þriðjudaginn 2. apríl klukkan 15.00.
Íris Högnadóttir
Þyrí Ragnheiður S. Björgvinsdóttir
Magnús Björn Sveinsson
Jón Páll Sveinsson Bianca Elisabeth Treffer
Vera Helgadóttir Lovísa Jónsdóttir
Högni Þór Jónsson
Björn Jónsson Kerstin Wallquist Jonsson
Eyþór G. Jónsson Bryndís Gísladóttir
Sigríður Jónsdóttir
Alma Högnadóttir
Felix Högnason Bára Denný Ívarsdóttir
Björgvin Högnason Gauja S. Karlsdóttir
Svandís Rós T. Jónsdóttir Heiðdís Fjóla T. Jónsdóttir
Alexander Vilmar Jónsson
og aðrir aðstandendur
Okkar ástkæri bróðir, mágur og frændi,
GUNNAR HALLDÓRSSON,
lést á heimili sínu 24. mars.
Útförin fer fram frá Seljakirkju föstudaginn
5. apríl klukkan 15.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem
vilja minnast hans er bent á að heita á Strandarkirkju.
Hugrún Halldórsdóttir Andrés Þ. Garðarsson
Sigrún Halldórsdóttir Hilmar Kristensson
Helga Halldórsdóttir
Sævar Halldórsson
Halla Halldórsdóttir
Halldór Guðmundsson
og fjölskyldur
Okkar ástkæra
RANNVEIG HÖSKULDSDÓTTIR,
Torrevieja, Spáni,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans
19. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að hennar
ósk. Aðstandendur þakka auðsýnda samúð.
Aðalsteinn Flosason Mirka Wischnewski
Guðlaug Flosadóttir Magnús Magnússon
Brynja Höskuldsdóttir Þorgeir Jónsson
Hrefna Höskuldsdóttir Sigurður Geirfinnsson
barnabörn og barnabarnabarn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BJÖRG JÓNSDÓTTIR
frá Felli, Arnarstapa,
Snæfellsnesi,
Bólstaðarhlíð 41, Reykjavík,
lést á Landspítalanum 27. mars.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju fimmtudaginn 4. apríl
klukkan 13.
Jón Kristgeirsson
Guðjón Kristinn Kristgeirss. Elín Þ. Egilsdóttir
Sigurgeir B. Kristgeirsson Andrea E. Atladóttir
Jónína Kristgeirsdóttir Sigurður J. Bergsson
barnabörn og barnabarnabörn
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Jón G. Bjarnason,
umsjón útfara
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 9, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Elsku sonur okkar og bróðir,
KRISTJÁN STEINARSSON,
er látinn. Útförin fer fram frá Lindakirkju
mánudaginn 1. apríl klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að
taka upp hanskann fyrir þá sem minna
mega sín.
Kristín Kristjánsdóttir
Katrín Kristín Söebech
Katrín Steinarsdóttir Sigurður Halldórsson
Alexander Steinarsson Söebech, Shirley Levi
Haukur Þór Lúðvíksson
Ari Már Lúðvíksson Harpa Mjöll Gunnarsdóttir
Theodór Á. Söebech Hansson, Helena Júnía Stefánsdóttir