Morgunblaðið - 01.04.2019, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 01.04.2019, Blaðsíða 16
16 MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 1. APRÍL 2019 Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/ Rússnesk yf-irvöld hafasent herlið og vopn til Vene- súela. Talið er að um eitt hundrað Rússar séu nú í landinu en rússneska utanríkisráðu- neytið segir þá einungis gegna „ráðgjafarstörfum“ gagnvart her Venesúela. Þetta eru ekki fyrstu sam- skipti ríkjanna á hern- aðarsviðinu því að Rússar hafa verið iðnir við að selja vopn til ríkisstjórnar Nicolas Maduro, hins umsetna forseta landsins. Rússneska herliðið, þó að smátt sé í sniðum, gegnir einnig öðru hlutverki. Það sendir skýr skilaboð til bandarískra stjórnvalda um að þau eigi að halda að sér höndum. Hafi Bandaríkja- stjórn í huga að beita hervaldi til þess að binda enda á harð- stjórn og einræði Maduros, hljóta menn þar að hugsa sig tvisvar um áður en þeir hætta á að rússnesk líf tapist í slík- um aðgerðum. Rússar binda um leið Mad- uro enn fastar við sig, þar sem hann þarf nú að reiða sig enn meira á stuðning þeirra og annarra bandamanna sinna eins og Kúbu eða Kína ætli hann sér að halda sjó. Það verkefni gæti þó orðið erfitt, sérstaklega þar sem engin merki eru um að efnahagur landsins geti rétt úr kútnum með sósíalistastjórn Maduros við völd. Stjórnvöld í Moskvu eru ekki endilega í auðveldri stöðu heldur. Þau hafa sökkt um níu milljörðum banda- ríkjadala í fjárfestingar í olíu- iðnaði Venesúela, og Maduro- stjórnin skuldar Rosneft, rík- isolíufélagi Rússlands, sem nemur um þremur milljörðum bandaríkjadala. Þetta kann að eiga sinn þátt í að Rússar vilji halda fast í Maduro. Þá skemmir sú stað- reynd að Venesúela er í „bak- garði“ Bandaríkjanna ekki fyrir. Pútín hefur áður sýnt að hann grípur þau færi sem gef- ast til að sýna styrk sinn gagnvart Bandaríkjunum, meðal annars í Sýrlandi þar sem hann greip inn í og tókst að koma í veg fyrir fall stjórn- valda sem stóðu mjög höllum fæti. Hvort eitt hundrað manna „ráðgjafalið“ geti bjargað Maduro er þó allt annað mál. Venesúela er á bjargbrúninni sem sést ekki síst í tíðu raf- magnsleysi sem nú hrjáir landið. Þá er landið á áhrifa- svæði Bandaríkjanna sem hafa tekið hernaðaraðstoð Rússa afar óstinnt upp og varað við því að lönd utan þessa heimshluta fari „með hergögn inn í Venesúela, eða annað í heimshlutanum, með það fyrir augum að koma upp eða útvíkka hernaðarstarf- semi. Við munum líta á slíka ögrun sem beina ógnun við frið á heimsvísu og öryggi á svæðinu.“ Hvort eða hvernig þessum orðum verður fylgt eftir er óvíst en kann að valda miklu um trúverðugleika Bandaríkj- anna í utanríkismálum. Þó er ekki víst að þau þurfi að grípa til frekari aðgerða. Mótmæli gegn Maduro eru nær daglegt brauð og spurning hversu lengi enn hann getur haldið völdum, jafnvel með liðsstyrk nokkurra „ráðgjafa“ frá Rússlandi. En stuðningur Rússa gæti aukist og reynslan frá Sýrlandi sýnir að inngrip Rússa geta skipt sköpum fyr- ir fallvaltar ríkisstjórnir. Getur Pútín endurtekið leikinn frá Sýrlandi?} Rússar í Venesúela Kaup og kjörhafa verið mjög til umræðu á liðnum mánuðum hér á landi og því gjarnan haldið fram að laun séu mjög lág á Íslandi. Allar tölur um samanburð á milli landa benda að vísu til annars og þegar skoðuð er þróun launa hér á landi á liðnum árum, ekki síst lægstu launa, þá sést glöggt að staðan hér er með besta móti og hefur farið hratt batnandi. Tölur sýna einnig að jöfnuður launa er með allra mesta móti hér á landi, þvert á rakalausar en allt of algengar fullyrðingar um annað. Umræður í kjöl- far falls Wow air eru umhugs- unarverðar í þessu sambandi. Þeir sem til þekkja í flugheiminum hafa bent á ýmsar skýringar á því hvernig fór, meðal annars þá að flugfélagið hafi lagt áherslu á að hafa íslenskt starfsfólk. Hægt hefði verið að halda kostnaði lægri með því að notast við erlent og þar með ódýrara vinnuafl. Ætli forkólfar í verkalýðshreyfing- unni hlusti á slík sjónarmið? Fall Wow minnir á hve hagstæð þróun- in hefur verið launa- fólki hér á landi} Dýrt vinnuafl á Íslandi N ýjustu rannsóknir í loftslags- málum sýna að næstu fimm til tíu ár skipta öllu máli fyrir mannkynið. Á þessum árum mun ráðast hvort við náum að stemma stigu við hlýnun jarðar eða fást við skelfilegar afleiðingar. Raunar er staðan orðin sú að við munum þurfa að glíma við alvarlegar afleiðingar, spurningin er bara hvort við náum að lágmarka þær. Ljóst er að bregðast þarf hratt við, en milli- ríkjanefnd SÞ um loftslagsmál telur að það þurfi 2,5% af heimsframleiðslu til loftslagsmála á ári til ársins 2035. Evrópusambandið áætlar að 25% af fjármagni þess verði varið í loftslags- mál til ársins 2027. Ríkisstjórn Íslands áætlar aðeins 0,05% af landsframleiðslu í aðgerðir. Þótt aðgerðaáætlun ríkisstjórnarinnar sé ágætt skref, þá gengur hún of skammt til að bregðast við því neyðarástandi sem við í raun stöndum frammi fyrir. Ísland verður að taka forystu og stefna að því að 2,5% fari í aðgerðir. Við þurfum að auka jöfnuð og vinna að breytingum á skattkerfinu, í samgöngu- og hús- næðismálum, matvælaframleiðslu og auðlindanýtingu með sjálfbærni í huga. Þrátt fyrir að vera svo heppin að vera með græna raf- orkuframleiðslu þá erum við langt frá því að vera til fyr- irmyndar og losum að meðaltali nær tvöfalt meira en íbúar ESB af gróðurhúsalofttegundum út í andrúmsloftið á ári. Við getum gert betur og við þurfum að stíga mun þyngri skref í viðbrögðum okkar við loftslagsbreytingum. Af hverju að banna ekki nýskráningu bensín- og díselbíla fyrr en 2030 þegar við gætum gert það til dæmis 2025 eins og Norðmenn stefna að? Höfum í huga þá staðreynd sem kom fram m.a. í þættinum „Hvað höfum við gert“ á RÚV að bílarnir okkar losa um það bil milljón tonn á ári af gróðurhúsalofttegundum, sem er svipað og stóriðjan er að losa. Við höfum allt sem þarf til að geta verið fyrirmyndir í baráttunni gegn hlýnun jarðar á alþjóðavettvangi. Þetta eru stórar ákvarðanir að taka og fyrir vikið er auðvelt að tala gegn þessum aðgerðum og halda því fram að lausnirnar liggi annars staðar, eða jafnvel að vandinn sé ekki til stað- ar. Þessir aðilar koma þó sjaldnast með aðrar tillögur og langar mig að varpa fram þeirri spurningu hér: Hvaða aðrar leiðir telja þeir bestar til að standast beinar skuldbindingar Íslands í Parísarsamkomulaginu? Samfylkingin vinnur um þessar mundir að nýjum græn- um sáttmála sem felur í sér gjörbreytta stefnu í umhverf- is- og efnahagsmálum. Sáttmálinn mun byggjast á sam- ráði við helstu fræði- og vísindamenn, atvinnulífið, stofnanir, félagasamtök og einstaklinga. Samfylkingin býður öðrum stjórnmálaflokkum að taka þátt í slíkri vinnu, sem og ríkisstjórninni aðstoð sína við heildarend- urskoðun á aðgerðaráætlun hennar í loftslagsmálum. Við þurfum öll að standa saman ef við ætlum að ná árangri. albertinae@althingi.is Albertína Friðbjörg Elíasdóttir Pistill Hvað getum við gert? Höfundur er þingmaður Samfylkingarinnar. STOFNAÐ 1913 Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík. Ritstjóri: Davíð Oddsson Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal Ritstjóri og framkvæmdastjóri: Haraldur Johannessen SVIÐSLJÓS Guðmundur Magnússon gudmundur@mbl.is Ívikunni sem leið var út-hlutað úr Fornminjasjóði fyr-ir árið 2019. Veittir voru 23styrkir en alls bárust 69 um- sóknir. Heildarfjárhæð úthlutunar nam tæpum 42 milljónum króna en sótt var um samtals tæplega 160 milljónir króna. Í tilkynningu á vef Minjastofn- unar Íslands segir að ekki hafi verið hægt að styrkja fjölda góðra um- sókna í ár en alls hafi 81% umsókn- anna talist styrkhæft, sem sé óvenjuhátt hlutfall. „Því var ljóst að einungis yrði hægt að styrkja þær umsóknir sem fengu hæstu einkunn- irnar, en umsóknir eru metnar á skalanum 0-15. Allar umsóknir sem fengu 14 og 15 í einkunn hlutu styrk en velja þurfti úr þeim umsóknum sem fengu 13 í einkunn. Forgangs- raðað var eftir fyrirfram útgefnum áherslum sjóðsins í ár og því hvort um framhaldsrannsókn var að ræða. Einnig var litið til skila á skýrslum vegna áður úthlutaðra styrkja úr sjóðnum,“ segir í tilkynningunni. Yfirlit um styrkþega sýnir að Fornleifastofnun Íslands hlaut flesta styrkina, samtals sjö að upphæð tæpar 15 milljónir króna. Háskóli Ís- lands hlaut þrjá styrki, samtals 7,7 milljónir kr. Þá fékk Fornleifa- fræðistofan tvo styrki, samtals um 5,8 milljónir kr. Fáir uppgreftir styrktir Athygli vekur að fæstir styrkj- anna renna að þessu sinni til upp- graftar fornleifa, flestir eru til skýrslugerðar og undirbúnings á skilum forngripa úr eldri rann- sóknum. Að sögn Agnesar Stef- ánsdóttur, sviðsstjóra hjá Minja- stofnun, var ákveðið að setja þetta í forgang í ár í framhaldi af skýrslu Ríkisendurskoðunar í fyrravor þar sem Minjastofnun var hvött til að tryggja að áfanga- og lokaskýrslum fornleifarannsókna, rannsókn- argögnum og forngripum væri skil- að til Þjóðminjasafns. Fram kom þá að um 82% skýrslna frá árunum 2001-2015 hefur verið skilað til safnsins en einungis 46% forngripa og 15% rannsóknargagna. Vera má að það hafi dregið úr umsóknum um styrki til forn- leifauppgrafta að margir fornleifa- fræðingar hafa verið uppteknir við svokallaðar framkvæmdarannsóknir og eiga von á að vera það áfram á næstunni. Verktakar greiða beint fyrir slíkar rannsóknir af fram- kvæmdafé lögum samkvæmt. Af styrkjum sem kalla á upp- gröft í sumar má nefna áframhald- andi rannsókn á Stöð í Stöðvarfirði þar sem fornleifafræðingar telja sig m.a. hafa fundið vísbendingar um landnámsskála fyrir daga Ingólfs Arnarsonar. Tveir styrkir eru veittir til við- gerða á gömlum bátum. Um er ann- ars vegar að ræða Hermann TH 34, smíðaan 1921-1922, sem Útgerðarm- injasafnið á Grenivík varðveitir og hins vegar dráttarbátinn Magna, frá því um miðja öldina, en hann er fyrsta stálskipið sem smíðað var hér á landi. Styrkinn hyggjast Hollvina- samtök Magna nýta til að kaupa nýja vél fyrir bátinn til að gera hann sjóhæfan. Einn styrkur er veittur til viðgerða á legsteinum og minning- arreit á Þingeyrum. Þá eru veittir styrkir til skrán- ingar fornleifa, m.a. hernámsminja og eyðibyggðar í Fjörðum. Verk- efnið „Aftökur á Íslandi eftir siða- skipti“ felur í senn í sér skráningar aftökustaða um land allt en jafn- framt verða teknir nokkrir könn- unarskurðir til að athuga hvort ein- hverjar minjar leynast á stöðunum. Áhersla á skýrslur og skil forngripa í ár Morgunblaðið/Einar Falur Drekkingarhylur. Aftökustaður í Öxará á Þingvöllum. Vitað er um átta konur sem var drekkt þar fyrir blóðskömm og dulsmál. Meðal þess sem Fornminja- sjóður styrkti í ár er lokafrá- gangur og viðgerð minning- armerkja í Höskuldsstaðakirkjugarði á Skagaströnd. Voru veittar til þess 530 þúsund krónur. Í elsta hluta kirkjugarðsins hefur verið komið fyrir sögutorgi. Það er hlaðið úr grjóti, klætt utan með grasþökum og hellulagt með náttúrugrjóti. Fréttavefurinn Feykir segir að inni í sögutorg- inu sé á stalli gamall rúnaleg- steinn sem talinn sé hafa verið settur yfir Martein Þjóðólfsson, prest á Höskuldsstöðum, er lést 1383. Steinninn er stuðlabergs- steinn og trúlega sóttur í Stafa- núpinn fyrir ofan Höskulds- staði. Innan torgsins verður hann vel sýnilegur í framtíðinni. Helgi Sigurðsson, frá Ökrum í Blönduhlíð, sá um að hlaða sögutorgið en hönnuður þess er Guðmundur Rafn Sigurðsson, umsjónarmaður kirkjugarða. Rúnasteinn frá 14. öld SÖGUTORG Í KIRKJUGARÐI

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.