Dagblaðið Vísir - DV

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Tidligere udgivet som

Dagblaðið Vísir - DV - 02.08.2019, Qupperneq 14

Dagblaðið Vísir - DV - 02.08.2019, Qupperneq 14
FRÉTTIR 2. ágúst 201914 Spurning vikunnar Hvað ætlar þú að gera um helgina? Leiðari Lilja Katrín Gunnarsdóttir lilja@dv.is „Ég verð að vinna alla helgina. Ég vinn á hestaleigu og þetta verður skemmtileg helgi.“ Ylfa Eir DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis. Aðalnúmer: 512 7000 Auglýsingar: 512 7050 Ritstjórn: 512 7010 Suðurlandsbraut 14 2. hæð 108 Reykjavík FRÉTTASKOT 512 7070 ABENDING@DV.IS Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun ehf. Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson Framkvæmdastjóri: Karl Garðarsson Ritstjóri: Lilja Katrín Gunnarsdóttir Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur Sandkorn „Ég fer til Eyja, við ætlum að tjalda í garði í heimahúsi og vera léttir á því.“ Ólafur Óskar „Við erum nýkomin úr ferðalagi svo við höfum það bara notalegt í bænum.“ Valborg Klaustursfokk Allt fór vel fram Vantraustsyfirlýsing frá Seðlabankanum É g ber blendnar tilfinn- ingar til verslunarmanna- helgarinnar í seinni tíð. Ég nenni ekki að þvæla börn- unum mínum þvert yfir landið til þess eins að gista í tjaldi sem hugsanlega fýkur út í veður og vind. Bíða í röð eftir að komast á missnyrtilega kamra á tjaldsvæði. Borga morðfjár fyrir mat því nestið gleymdist úti í rigningunni. Vakna í þvölu og illa lyktandi tjaldi því ég hef ekki efni á betri íverustað. Ætli þetta sé ekki aldurinn að segja til sín? Því er ég fegin að ég nennti að leggja þetta á mig, með glöðu geði, á yngri árum. Eins og þegar ég fór í fyrsta sinn sem „fullorðin“ á Þjóðhátíð í Eyjum. Það var árið 1999. Ég verð að játa að minnið er gloppótt. Þó ekki út af aldrinum heldur frekar vegna óhóflegrar áfengisneyslu. Það sem ég man er hins vegar allt gott. Móðir mín heilsteikti kjúkling fyrir mig áður en ég hélt í Herjólf svo ég myndi ekki eingöngu lifa á brennivíni. Ég var mjög þakk- lát fyrir það þegar ég vaknaði í gegnblautu tjaldinu á laugardags- morgni. Skolaði kjúklingnum nið- ur með hlandvolgu Bailey’s því ég átti ekki kókómjólk. Svo borgaði ég 5.000 kall fyrir tvær pítsusneið- ar á Pizza 67. Hitti síðan kunn- ingjakonu á sunnudagskvöldið. Þá var ég búin með áfengið en hún átti flösku af Absolut Citron vodka. Hvorug áttum við bland. Þannig að vodkinn var drukkinn „dry“. Ég gat ekki drukkið sódavatn með sítrónubragði í áratug á eftir. Djöfulli var gaman. Næstu árin fylgdu fleiri útihátíðir. Galtalækur, Eldborg, Flúðir svo eitthvað sé nefnt. Alltaf var svo gaman. Einbeittur vilji til að flippa, hlæja, fíflast, drekka, syngja, brosa og dansa – alveg sama hvernig viðraði. Ég er ein af þeim heppnu. Að geta rifjað upp allar þessar æðis- legu stundir sem ég átti sem ung- menni um verslunarmannahelgi. En ég man líka eftir sjokkinu eftir hverja einustu hátíð við að heyra af öllu því sem var að gerast í kringum mig, sem var ekki jafn æðislegt. Hrottalegir, ofbeldisfull- ir, niðrandi og ógeðslegir atburðir gerðust – jafnvel bara í næsta tjaldi við mig – á meðan ég flippaði, hló, fíflaðist, drakk, söng, brosti og dansaði. Það hefur verið lenskan að gera þessi atvik minni en þau eru. Fegra aðstæður. Til að skemma ekki gamanið fyrir fólki eins og mér. Allt fór vel fram. Svona fyrir utan þessar níu nauðganir. Samt fór allt vel fram. Og nú er hún komin enn á ný, þessi verslunarmannahelgi. Sem á að vera skemmtileg. Það á að vera gaman. Maður á að geta rugl- að og bullað og drukkið (eða ekki) og djammað hvort sem maður er í tjaldi eða hjólhýsi, pollagalla eða pinnahælum, einn á vappi eða öskrandi úr sér lungun í fjölda- söng. Ég ætla ekki að biðja ykkur, kæru lesendur, að ganga hægt inn um gleðinnar dyr. Gangið ofsa- lega hratt inn um þessar gleðidyr og skemmtið ykkur stórkostlega vel, hvar sem þið eruð. Við ykkur hin, sem ætlið eingöngu að mæta til að meiða, særa, úthúða, lemja og niðurlægja, vil ég einfaldlega segja: Þið megið bara endilega fokka ykkur. Forsætisnefnd Alþingis hefur kveðið upp sinn úrskurð. Tveir þingmannanna sex sem sátu að sumbli á Klaustri bar í haust gerðust brotlegir við siðareglur Al- þingis. Miðað við þá þingmenn sem hafa hér með gerst brotlegir við siðareglur, og þá þingmenn sem ekki eru taldir hafa brotið reglurnar, má draga eftirfarandi ályktanir: 1) Það er brot að segja að rökstuddur grunur sé á að þingmaður hafi gerst sekur um brot 2)Það er brot að tala með niðrandi hætti um konur 3) Það er ekki brot að tala með niðrandi hætti um fatlaða einstaklinga 4) Það er ekki brot að hreyfa engum mótbárum við þegar maður verður vitni að brotum annarra þingmanna á siðareglum. Þetta verða seint kallaðar kýrskýrar ályktanir, og siðaregluverkið jafn dularfullt og fyrri daginn. Það má ekki tala niðrandi um konur, en ef konan er fötluð þá má það? Það er brot að segja rökstuddan grun um að þingmaður hafi misfarið með almannafé, en það er ekki brot að taka þátt í siðareglubrotum annarra? Niðurstaða forsætisnefndar er bara nýjasta innslagið í Klaustursfokkið sem virðist engan endi ætla að taka og engar afleiðingar hafa fyrir hlutaðeigandi. Seðlabanki Íslands hefur stefnt blaðamanni Fréttablaðsins til að hindra aðgang hans að upplýsingum um samning sem Már Guðmundsson seðlabankastjóri gerði við starfs- mann bankans. Fyrst var óskað eftir upplýsingum í haust, en SÍ neitaði að veita þær. Þá leitaði blaðamaður til úrskurðarnefndar um upplýsingamál, sem átta mánuðum síðar úrskurðaði að SÍ bæri að veita upplýsingarnar. Ljóst er að Seðlabankinn unir þeim úrskurði ekki. Með framlagningu stefnu hefur Seðlabanki Íslands því lýst yfir vantrausti á hæfi úrskurðarnefndarinnar til að túlka upplýsingalög. Auk þess er ámælisvert að átta mánuðir hafi liðið þar til úrskurðarnefndin kvað upp úrskurðinn. Réttur fjölmiðla og almenn- ings til upplýsinga frá stjórnvöldum á að tryggja gagnsæi og auka traust. Þessi réttur veikist mikið ef stjórnvald getur tafið málið með neitun einni saman. Auk þess er það í engu samræmi við málshraðareglu stjórnsýsluréttar. „ Allt fór vel fram. Svona fyrir utan þessar níu nauðganir. Samt fór allt vel fram „Við förum á Þjóðhátíð og komum vonandi heim á mánudag, en eigum að vísu enga miða heim.“ Kara og Tanja ... inní tjaldi. Við gerum því skóna að allir gangi hægt um gleðinnar dyr um helgina. Mynd: Eyþór Árnason

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.