Dagblaðið Vísir - DV - 24.05.2019, Blaðsíða 46

46 FÓKUS - VIÐTAL 24. maí 2019
GRÆNA TUNNAN AUÐVELDAR FLOKKUNINA
Pappír, pappa, plast og minni málmhluti
má setja beint í tunnuna - Muna að skola
Pantaðu grænu tunnuna í síma
577-5757 eða www.igf.is/panta
Hugsum áður en við hendum!
577 5757
10 árum eldri. Áhugi okkar, mark-
mið og metnaður eru eins þó að
við keppum ekki í sama flokki. Það
er svo gott að hafa einhvern sem
er á sömu leið og þú. Við erum líka
með sama húmor, þannig að við
erum ekkert að móðgast út í hvor
aðra. Við höfum aldrei rifist, við
skiljum hvor aðra og vitum hvar
við höfum hvor aðra og það er
ótrúlega dýrmætt.“
Sambandið varð að ehf.
Á þessum tíma var Hafdís flutt
aftur til Reykjavíkur með fjöl-
skylduna, en hún og barnsfaðir
hennar tóku ákvörðun um að flytja
til að eiga kost á betri þjónustu fyr-
ir elsta soninn, eftir að hann var
greindur heyrnarskertur. „Hlíða-
skóli er eini skólinn á landinu sem
er með utanumhald fyrir heyrnar-
skert börn og ég var hörð á því
að flytja þangað sem hann fengi
bestu aðstoð og þjónustu. Hins
vegar breyttist sambandið og við
urðum bara eins og fyrirtæki,
þegar barnsfaðir minn kom heim
úr vinnu, þá fór ég að vinna og svo
kom ég heim og hann fór að vinna.
Við bara týndum okkur, við vorum
búin að vera saman í 13 ár, þannig
að við vorum orðin meira eins og
sambýlingar en par.“
Í desember árið 2015 skildi
Hafdís á sama tíma og hún var
að undirbúa sig í annað sinn fyrir
Arnold Classic, sem er stærsta fit-
nessmót í heimi, haldið ár hvert í
Bandaríkjunum. „Mér gekk mjög
vel á fyrsta mótinu í mars 2015,
náði topp sex, og það var gaman
að upplifa þetta og sjá hvað þetta
er stórt erlendis. Ég fann að þetta
var það sem ég vil gera og gera að
atvinnu.
Að mæta á æfingar hélt mér
gangandi í gegnum skilnaðinn,
því þó að það hafi verið sam-
eiginleg ákvörðun okkar að skilja,
þá var það samt erfitt, eins og það
er alltaf, sérstaklega þegar börn
eru með í spilinu. Konni leyfði
mér bara að vera eins og ég var,
en þegar ég þurfti að tala þá hlust-
aði hann. Við einkaþjálfarar erum
oft hálfgerðir sálfræðingar. Þetta
er svona 80 prósent sálfræði og 20
prósent hreyfing.“
Nokkrum mánuðum eftir skiln-
aðinn keppti Hafdís í annað sinn
á Arnold, varð aftur í topp sex og
gekk að eigin sögn betur en í fyrra
skiptið. „Ég var hins vegar mjög
rýr, ég léttist mikið meðan á skiln-
aðinum stóð, þannig að þrátt fyrir
að mér hafi gengið vel þá gekk
mér ekki eins vel og ég stefndi að.
Hausinn var líka ekki alveg með
og kannski hefði ég átt að bíða í
eitt ár, en þá hefði ég heldur ekki
kynnst Gunna.“
Gunni er seinni barnsfaðir Haf-
dísar og hún segir þau hafa smoll-
ið strax saman sem góðir vinir
og félagar úti, þau tvö og Hrönn.
„Hann er með sama húmor og við
og þetta var bara alveg áreynslu-
laust. Það var aldrei daður úti og
ég var meira að segja að ýta frekar
undir það þegar við fórum að
versla saman að hann reyndi við
afgreiðslustúlkurnar. Þegar við
komum heim fannst okkur hins
vegar eitthvað vanta, það vantaði
félagann. Þannig að við fórum að
hittast, kepptum saman á Íslands-
meistaramótinu, þar sem ég vann
fyrsta sætið og fórum síðan að
deita af fullri alvöru og eiginlega
allt of hratt.“
Gunnar átti engin börn og þrátt
fyrir að Hafdís væri búin að ákveða
að eignast ekki fleiri börn og ekki
að giftast heldur, gerði hún hvort
tveggja. Þau ákváðu að eignast eitt
barn og Ingimar fæddist.
„Ég hélt að þetta væri maðurinn
sem ég yrði með að eilífu, þannig
að af hverju ekki að koma með eitt
í viðbót. Svo án gríns þá slysast
þessi í heiminn,“ segir Hafdís og
vaggar Sigurði, fjögurra mánaða,
sem kom með móður sinni í við-
talið og er búinn að hjala stilltur og
góður í fangi hennar.
„Það var aldrei inni í myndinni
hjá mér að fara í fóstureyðingu, ég
styð rétt kvenna til að fara í hana,
en ég sjálf gæti það ekki. Við vor-
um á því að þetta hefði bara átt að
gerast, við erum komin með fjög-
ur, af hverju ekki bara að koma
með það fimmta.“
Parið gifti sig í ágúst í fyrra,
þegar Hafdís var gengin 21 viku
og allir fengu að vita kynið í brúð-
kaupinu, fimmti strákurinn var
staðreynd og Hafdís segir að fólk
hafi haft orð á því við hana að næst
myndi hún reyna við stelpuna. „En
það hefur aldrei verið neitt mark-
mið hjá mér, mér finnst bara þægi-
legt að hafa annað kynið. Systur
mínar og vinkonur segja að það
sé auðveldara að vera með stráka,
þannig að ég er bara mjög sátt við
það að vera strákamamma.“
Skilnaður korter í fæðingu
Hafdís og eiginmaður hennar voru
mjög hamingjusöm og því kom
það mörgum á óvart þegar þau
sögðu frá því fyrir stuttu að þau
væru skilin. Aðspurð hvað hafi
valdið því, segir Hafdís að barns-
faðir hennar hafi áttað sig full seint
á því að samband með öllu því
sem því fylgir væri kannski ekki al-
veg það sem hann vildi.
„Hann tók einhverja u-beygju
þarna í desember, korter í fæðingu.
Og þegar Sigurður var fjögurra
vikna þá bað ég hann að flytja út
og mamma kom í bæinn til að að-
stoða mig. Ég veit ekki hvar ég
væri án hennar,“ segir Hafdís og
segist í dag vera komin yfir reiðina
og sorgina, sem þyrmdi yfir hana
við skilnaðinn. „Ég er fegin að við
sögðum engum frá skilnaðinum
fyrr en í mars eða apríl, þá var ég
komin yfir reiðina og sorgina og
orðin sátt. Margir hafa orðið mjög
reiðir, en ég er komin yfir þetta og
reiðist því ekki með þeim. Hvort
sem mér líkar betur eða verr þá er
ég að fara að ala tvo syni upp með
barnsföður mínum næstu 18 ár og
það er mikilvægt að muna þegar
börn eru í spilinu að skilnaður
fari ekki út í eitthvert skítkast. Fólk
verður að átta sig á að ef maður
talar illa um foreldri við barnið, þá
er maður að tala illa um þann sem
er hluti af barninu, og börn taka
slíkt inn á sig. Það er líka algengt
að fólk noti börnin sem vopn, sem
bitnar fyrst og fremst á börnunum.
Ég hef upplifað það í gegnum vin-
konur mínar hvað slíkt getur ver-
ið erfitt. Það gerði mig líka reiða
að hann var búinn að sjá hvaða
áhrif skilnaður hafði á syni mína,
sem var erfitt fyrir þá, svo leggur
hann þetta á þá aftur. Í stað þess
að bara ákveða fyrr hvað hann
vildi eða bara tækla tilfinningar
sínar eins og fullorðinn maður. En
þó að sambandið hafi ekki enst hjá
okkur, þá er hann frábær pabbi og
sinnir strákunum mjög vel.
Ég er mjög sjálfstæð og lærði
það ung af mömmu. Hún var bæði
mamman og pabbinn í uppeldinu
og kenndi mér strax að ef það þarf
að gera eitthvað þá geri ég það
sjálf, í stað þess að bíða eftir ein-
hverjum öðrum. Ég hef aldrei ver-
ið háð öðrum og mér finnst það
mikið frelsi. Mér finnst ég eiga allt
það besta skilið og er ekki hrædd
við að vera ein, maður á ekki að
sætta sig við aðstæður sem mað-
ur vill ekki vera í. Ég hef alltaf lifað
þannig að ég hugsa; ef ég dey á
Arnold-stórmótið Hafdís árið 2016.
Alltaf til staðar Hafdís
ásamt móður sinni, Laufeyju
Gísladóttur, sem hefur ávallt
stutt hana.
Þjálfarinn
Hafdís ásamt
Konráði Val
Gíslasyni, þjálf-
ara sínum.
Besta vinkonan Hafdís og
Hrönn eiga vel saman, styðja
hvor aðra og bregða oft á leik.
Stuð í ræktinni Ásrún, Hrönn, Hafdís,
Hera og Bára keppa allar í fitness.