Skessuhorn - 21.12.2016, Side 54

MIÐVIKUDAGUR 21. DESEMBER 201654
Á bænum Kringlu í Mið-Dölum
hóf nýverið búskap ungt par, Arn-
ar Freyr Þorbjarnarson og Fjóla
Mikaelsdóttir. Skessuhorn tók hús
á þeim Arnari og Fjólu á dögunum
og ræddi við þau um búskapinn og
lífið í sveitinni. Fyrst leikur blaða-
manni forvitni á að vita hvort þau
eigi tengsl í Dalina. Kemur þá á
daginn að Arnar er frá Harrastöð-
um og hefur því búið í Mið-Döl-
unum alla tíð. Fjóla er hins vegar
alin upp á Þingeyri en fór reglu-
lega í sveit til ömmu sinnar og afa
í Engihlíð og frænda á Svarfhóli
í Laxárdal. Arnar upplýsir að þar
hafi leiðir þeirra einmitt fyrst leg-
ið saman. „Við kynntumst í smala-
mennskum á Svarfhóli fyrir fimm
árum og þar fór ég að ganga á eftir
henni,“ segir hann.
Fjóla er 27 ára en Arnar 23 og
börnin á bænum eru þrjú; Jasmín,
Mikael og Nadía, en þau tvö fyrst-
nefndu eignaðist Fjóla áður en
þau kynntust. Þá eiga þau von á
öðru barni áður en langt um líð-
ur. „Þetta er eins og með að fara
út í búskapinn, það er um að gera
að drífa í því að eignast börn áður
en við verðum gömul og hætt-
um að nenna þessu,“ segir Arn-
ar léttur í bragði. Aðspurð kveð-
ast þau ekki vita um kyn barns-
ins sem væntanlegt er í heiminn.
„Við vildum ekki fá að vita kynið,
við erum svo gamaldags að okk-
ur þykir miklu skemmtilegra að
láta það koma okkur á óvart,“ seg-
ir Fjóla. „Það eina sem við vitum
er að við þurftum að kaupa okkur
stærri bíl. Það dugar ekkert minna
en átta manna Land Cruiser und-
ir fjölskylduna núna. Það er spurn-
ing hvort við reynum ekki bara að
fylla hann af börnum,“ segir Arn-
ar léttur í bragði en Fjóla er ekki
jafn spennt fyrir umræðu um frek-
ari barneignir að sinni. Vill í það
minnsta fá að ljúka þessari með-
göngu áður en farið er að huga að
þeirri næstu.
Kringla lengi verið í
ættinni
Á Kringlu búa Arnar og Fjóla með
um 450 fjár auk þess sem þau eru
með 14 nautgripi í eldi. Auk þess
að hafa fest kaup á Kringlu keyptu
þau einnig jörðina Svalbarð við
hliðina. Spurð um ástæður þess að
þau ákváðu að gerast bændur seg-
ist Arnar vera alinn upp við bú-
skap og alltaf hafa stefnt að því að
verða bóndi. „Ég fór að læra smíð-
ar og hef verið að vinna með það
samhliða búskapnum. En það kom
aldrei neitt annað til greina en að
byrja að búa. Ég hef alltaf haft hug
á því að eignast jörð og var mjög
ánægður þegar við gátum eignast
Svalbarð og Kringlu,“ segir hann.
Fjóla kveðst hins vegar ekki hafa
haft búskapinn að markmiði en er
engu að síður mjög ánægð með að
hafa lagt hann fyrir sig. „Ég stefndi
svosem ekkert að þessu sérstaklega
en eftir að hafa prófað þá fann ég
að þetta á mjög vel við mig,“ seg-
ir hún.
Þau fræða blaðamann um að
jörðin Kringla hafi lengi verið í
eigu fjölskyldu Arnars og er hann
fimmti ættliðurinn í fjölskyld-
unni sem býr á jörðinni, en frændi
hans hefur einnig átt lengi heima
á Svalbarði. „Þetta eru tvær jarð-
ir en alveg samliggjandi, íbúð-
arhúsið, fjósið og vélaskemman
eru á Kringlu en fjárhúsin á Sval-
barði,“ segir Arnar. En auk þess
að Kringla hafi lengi verið í fjöl-
skyldu Arnars má geta þess að for-
móðir Fjólu, Margrét Pálmadótt-
ir, er fædd og uppalin á Svalbarði.
Jörðina Kringlu keyptu Arnar og
Fjóla af Guðrúnu Skarphéðins-
dóttur og Kjartani Sigurðssyni, en
Guðrún er systir hennar Sigríðar
ömmu Arnars, sem býr á Harra-
stöðum. „Svo var Nonni bróð-
ir þeirra bóndi á Svalbarði en bjó
samt hérna í Kringlu. Hann fór
bara í fjárhúsin á Svalbarði kvölds
og morgna milli þess sem hann
keyrði skólabílinn, þessi fjörtíu ár
sem hann gerði það. Hann flutti
ekki að heiman fyrr en hann var
orðinn tæplega sjötugur,“ segir
Fjóla.
Nennti ekki að bíða
eftir Harrastöðum
Aðspurð um gengið segja þau að
vel gangi í búskapnum. „Við get-
um allavega ekki kvartað enn,
en vissum svosem að fyrstu árin
kæmu til með að vera erfið. Þá er
einmitt alveg eins gott að byrja að
búa á meðan við erum ung, ekki
bíða fram yfir fertugt þegar mað-
ur er orðinn úr sér genginn,“ seg-
ir Arnar og notar tækifærið til að
skjóta á föður sinn. „Pabbi er nátt-
úrulega að heita nýtekinn við af afa
svona formlega, rúmlega fertugur.
Ég nennti ekki að bíða eftir því að
hann yrði sjötugur, hefði þá verið
kominn yfir fimmtugt sjálfur ef ég
hefði ætlað mér að bíða eftir því
að ég gæti tekið við á Harrastöð-
um,“ segir hann léttur í bragði.
En þar sem þau voru bæði ung
og staðráðin í því að hefja búskap
ákváðu þau að grípa tækifærið þeg-
ar þeim bauðst að kaupa Svalbarð
og Kringlu. „Við hugsuðum með
okkur að þetta væri álíka dýrt og
að kaupa hús eða stóra íbúð á höf-
uðborgarsvæðinu eða í nágrenni
þess. Við erum það mörg í heim-
ili að við hefðum alltaf þurft mikið
pláss. Með því að kaupa jörð hefur
maður síðan líka möguleika á því
að nýta fasteignina til að skapa sér
tekjur,“ segir Fjóla. „Síðan verð-
ur bara að segjast að Nonni og
Gunna seldu okkur á mjög sann-
gjörnu verði og hefði þetta líkleg-
ast aldrei gengið upp nema fyrir
góðmennsku Nonna, en ég held
þeim hafi líka þótt vænt um að sjá
að einhver í fjölskyldunni hefði
áhuga á að taka við búskapnum og
halda Kringu innan fjölskyldunn-
ar,“ bætir hún við.
Uppgrip í rúningi
Eins og algengt er með unga og
orkumikla bændur hafa þau leitað
sér vinnu meðfram búskapnum, til
að drýgja tekjurnar. „Ég hef verið
á leikskólanum í Búðardal en hætti
fyrir sauðburð og hef nú ekki get-
að unnið mikið eftir að ég varð
ólétt. Ég á þó von á því að reyna að
finna mér eitthvað sem hentar vel
meðfram búskapnum eftir fæðing-
arorlofið og þegar ófædda barn-
ið kemst á leikskóla,“ segir Fjóla.
Arnar hefur sömuleiðis gripið í
eitt og annað. Hann fær reglulega
verkefni við smíðar og alls konar
verktakavinnu en á haustin hefst
rúningsvertíðin. „Ég er búinn að
klippa á hverju hausti og vori síð-
an ég var 17 ára, mest í hér í Döl-
um og í Reykhólasveitinni en líka
aðeins úti á Snæfellsnesi. Það eru
mjög góð uppgrip í rúningnum en
þetta er rosalega mikil vinna. Rún-
ingstímabilið er þrír mánuðir á
hverju ári og þetta er mikið púl,“
segir Arnar og Fjóla skýtur því að
á síðasta ári hafi hann rúið síðustu
ærnar 22. desember. „Já, þetta er
sem betur fer búið í ár, nema hvað
að ég á eftir að klippa nokkrar ær
hér heima. En við erum bara svo
fáir rúningsmenn, eiginlega of fáir.
Ég held til dæmis það séu nán-
ast engir rúningsmenn vestur á
fjörðum, mér hefur verið boðið að
koma og klippa vestur í Arnarfirði
og í Djúpinu. Þar hafa þeir verið
að fá rúningsmenn af Suðurland-
inu. Þannig að það er meira en
nóg að gera hjá okkur öllum,“ seg-
ir Arnar.
Fjölbreytt starf sem
hentar þeim
Aðspurð segja þau að bændur og
búalið á bæjunum í kring hafi einn-
ig tekið ungu bændunum fagn-
andi. „Bændur eru almennt ánægð-
ir þegar yngra fólk leggur land-
búnaðinn fyrir sig. Nágrannarn-
ir voru allavega ánægðir þegar við
byrjuðum að búa og samskiptin við
bændurna í kring hafa verið mjög
góð,“ segir Fjóla og bætir því við
að þau hafi fengið mjög skemmti-
legar innflutningsgjafir. „Við feng-
um gimbur frá einum bænum og
hrút frá öðrum til að bæta við bú-
stofninn hér á kringlu,“ segir Fjóla
hún og brosir. Geta slíkar kynbæt-
ur komið sér vel til framtíðar, en
það er einmitt stefnan hjá þeim á
næstu árum. „Við ætlum að reyna
að fjölga í stofninum smám saman
og þá getum við farið að hafa meira
upp úr þessu,“ segja þau og horfa
björtum augum til framtíðar. „Fyr-
ir mitt leyti þá er draumurinn að
rætast,“ segir Arnar og Fjóla tek-
ur í sama streng. Það er frábært að
starfa við sauðfjárbúskap. Við get-
um að mestu ráðið okkur sjálf og
alltaf unnið okkur í haginn. Þetta
er fjölbreytt starf og það á mjög vel
við okkur,“ segja Arnar og Fjóla á
Kringlu að lokum. kgk
„Það er frábært að starfa við sauðfjárbúskap“
- segja Arnar og Fjóla, ungu bændurnir á Kringlu í Mið-Dölum
Arnar Freyr Þorbjarnarson og Fjóla Mikaelsdóttir, bændur á Kringlu í Mið-Dölum. Ljósm. kgk.
Fjölskyldan á Kringlu á ferðalagi. Arnar og Fjóla ásamt Mikael, Jasmín og Nadíu í
Ásbyrgi síðastliðið haust. Ljósm. úr einkasafni Fjólu Mikaelsdóttur
Arnar hefur starfað við rúningar að hausti og vori síðan hann var 17 ára gamall.
Hann reyndi fyrir sér í Íslandsmótinu í rúningi sem haldið var á Haustfagnaði
Félags sauðfjárbænda í Dölum síðastliðið haust en kvaðst ekki nógu ánægður
með árangurinn. Ljósm. úr safni/ sm.
Arnar og Kringla eiga nokkur hross með föður Arnars og eru þau nú í vetrarbeit á
Harrastöðum. Hér má sjá Jasmín litlu vingast við eitt folaldið þeirra.
Ljósm. úr einkasafni Fjólu Mikaelsdóttur.