Skessuhorn - 21.12.2016, Side 92

MIÐVIKUDAGUR 21. DESEMBER 201692
Áhugaljósmyndarar eru víða og fer
þeim fjölgandi eftir að stafræn ljós-
myndatækni gerði slíkt áhugamál
í senn auðveldara og ódýrara en
þegar framkalla þurfti filmur. Þeir
eru þó ekki margir sem taka þetta
áhugamál svo alvarlega að ljós-
myndunin sé framar flestu öðru
sem þeir taka sér fyrir hendur. Mjög
víða stunda áhugaljósmyndarar
ómetanlega samtímaskráningu fyr-
ir sín byggðarlög, skrá atvinnusög-
una, menningu, náttúrufar og fleiri
þætti. Þessir aðilar eru ekki endilega
að ljósmynda í atvinnuskini held-
ur drífur áhuginn þá áfram. Sam-
tímaskráning af þessu tagi er oft
vanmetin. Í raun ætti að verðlauna
þetta fólk með einhverjum hætti;
gera það að launuðum bæjarlista-
mönnum – því það eru þeir vissu-
lega. Hér á Vesturlandi eru allmarg-
ir sem stunda áhugaljósmyndun af
kappi. Í jólablöðum Skessuhorns á
liðnum árum hafa nokkrir áhuga-
ljósmyndarar á Vesturlandi verið
kynntir. Við köllum þetta fólk sam-
tímasöguritara, fólk sem á í sínum
fórum þúsundir mynda frá liðnum
árum. Myndir sem varðveita annars
glötuð augnablik.
Fékk fyrst vélina sex ára
Sagnaritari samtímans að þessu
sinni er áhugaljósmyndarinn Sig-
urjón Einarsson, verkefnastjóri hjá
Landgræðslu ríkisins. Sigurjón hef-
ur lengi haft gaman af ljósmyndun
og eignaðist sína fyrstu myndavél
sex ára gamall. „Hún var svona lít-
il og flöt, með flasskubbi ofan á og
var töluvert mikið notuð. En þegar
hún dó, þá dó þessi iðkun hjá mér í
langan tíma en ekki áhuginn,“ seg-
ir Sigurjón. Það var þó ekki fyrr en
mörgum árum síðar, þegar stafræn
ljósmyndun ruddi sér til rúms, sem
hann byrjaði að mynda aftur að ein-
hverju ráði. „Ég átti reyndar ágætis
myndavél þegar börnin fæddust en
það var ekki fyrr en „systemið“ varð
stafrænt sem þetta náði svona tök-
um á mér. Það var því upp úr 2007
sem ljósmyndun fer að verða alvöru
áhugamál.“
Mútaði öðrum
ljósmyndara
Eftirlætis myndefni Sigurjóns eru
fuglar af öllum stærðum og gerð-
um. Hann segir að þarna nái hann
að samtvinna tvö áhugamál; fugla-
skoðun og ljósmyndun. Fuglar hafa
lengi vakið áhuga hans. „Ég er ætt-
aður úr Skáleyjum á Breiðafirði og
hafði aðgang að húsi í Flatey til
margar ára. Þarna er mikið fugla-
líf og ekki annað hægt en að fylgjast
með. Ég hef alltaf haft mikinn áhuga
á fuglum, alveg frá því ég var smá
patti,“ segir hann. Eftir að áhug-
inn á ljósmyndun vaknaði af fullum
krafti hafði Sigurjón verið að fylgjast
með íslenskum vef þar sem nokkr-
ir ljósmyndarar birtu myndir sínar.
Þeirra á meðal var fuglaljósmynd-
arinn Sindri Skúlason. „Ég var svo
einhvern tímann að þvælast í Hval-
firði og þá gerist það að það steypir
sér niður á mig smyrill með látum.
Ég leitaði að hreiðri og fann það.“
Í framhaldinu hringdi Sigurjón í
áðurnefndan Sindra, þrátt fyrir að
þekkja hann ekki neitt. Hann spurði
Sindra hvort hann vildi komast í
tæri við smyril, gegn því að kenna
Sagnaritari samtímans - ljósmyndari í starfi og leik
Sigurjón Einarsson á Hvanneyri
Sigurjón Einarsson.
Sigurjón náði þessari mynd af Eyjafjallajökli. Hvalfjörðurinn myndast oftar en ekki vel.
Þennan lunda fann Sigurjón á Látrabjargi. Takið eftir flugunni sem
situr á gogginum.
Himbrimi á Elliðaánum í Reykjavík.Þessi auðnutittlingur var hin besta fyrirsæta.
Gulönd að gleypa þriggja til fjögurra punda urriða í Elliðaánum.
Flórgoði á fljótandi hreiðri. Myndin er tekin í blankalogni eftir að
hreiðrið hafði rekið undan veðri og vindum og stoppað á miðju
vatninu.
Sigurjón hefur gaman af því að komast í tæri við ránfugla, svo sem
þennan smyril.
Lómur að reisa sig upp og baðar út vængjunum.Brandugla að gæða sér á mús.