Skessuhorn - 31.10.2018, Blaðsíða 4

MIÐVIKUDAGUR 31. OKTÓBER 20184
Lokahönd hefur verið lögð á
viðgerð á styttunni Stúlka með
löngu eftir Guðmund frá Mið-
dal. Styttan stóð í bæjargarðin-
um á Akranesi þar til brotnaði í
sjö hluta vegna frostskemmda og
hefur verið í geymslu í mörg ár.
Myndhöggvarinn Gerhard Kö-
nig var fenginn til að gera við
styttuna í húsnæði á Byggða-
safninu í Görðum, en hann hefur
áður gert við styttuna Hafmeyj-
una, eftir Guðmund frá Miðdal,
sem nú stendur í Skallagríms-
garði í Borgarnesi og einnig hef-
ur hann gert upp safn Samúels
Jónssonar í Selárdal.
Gerhard segir að helsta áskor-
unin við það að gera við styttuna
hafi verið að setja alla hlutana
saman og finna jafnvægið milli
þeirra. Gerhard hefur staðið að
viðgerðunum síðan í lok ágúst.
Nokkrir hlutar styttunnar hafi
verið of litlir til að hægt væri að
nota þá og því þurfti hann að
endurskapa til dæmis öxlina á
styttunni. Gerhard segir að lík-
lega verði styttan sett upp í bæj-
argarðinum á Akranesi næsta
vor. Til að koma í veg fyrir að
styttan brotni aftur hefur Ger-
hard bætt við járnabindinguna.
Um tveir metrar af járnvír eru
nú inni í styttunni. Einnig var
hún húðuð í vatnsfráhrindandi
steypu sem var grá að lit og þess
vegna máluð í svipuðum lit og
hún var upprunalega. Gerhard
mun í framtíðinni taka að sér
viðhald og eftirlit með stytt-
unni.
klj
Kirkjubraut 54-56 - Akranesi - Sími: 433 5500 - www.skessuhorn.is
Skessuhorn kemur út alla miðvikudaga. Skilafrestur auglýsinga er kl. 14.00 á þriðjudögum.
Auglýsendum er bent á að panta auglýsingapláss tímanlega. Skráningarfrestur smá-
auglýsinga er til kl. 12.00 á þriðjudögum.
Blaðið er gefið út í 3.700 eintökum og selt til áskrifenda og í lausasölu.
Áskriftarverð er 2.976 krónur með vsk. á mánuði. Elli- og örorkulífeyrisþegar greiða
kr. 2.580. Rafræn áskrift kostar 2.337 kr. Rafræn áskrift til elli- og örorkulífeyrisþega er 2.160 kr.
Áskrifendur blaðs fá 50% afslátt af verði rafrænnar áskriftar. Verð í lausasölu er 750 kr.
SKRIFSTOFA BLAÐSINS ER OPIN KL. 9-16 VIRKA DAGA
Útgefandi: Skessuhorn ehf. skessuhorn@skessuhorn.is
Ritstjórn:
Magnús Magnússon, ritstjóri s. 894 8998 magnus@skessuhorn.is
Kristján Gauti Karlsson kgauti@skessuhorn.is
Anna Rósa Guðmundsdóttir arg@skessuhorn.is
Katrín Lilja Jónsdóttir klj@skessuhorn.is
Auglýsingar og dreifing:
Hrafnhildur Harðardóttir auglysingar@skessuhorn.is
Umbrot og hönnun:
Tinna Ósk Grímarsdóttir tinna@skessuhorn.is
Bókhald og innheimta:
Guðbjörg Ólafsdóttir bokhald@skessuhorn.is
Prentun: Landsprent ehf.
Leiðari
Svo lengi lærir sem lifir
Oft verður mér hugsað til máltækisins; „svo lengi lærir, sem lifir.“ Í hverri
viku, jafnvel hverjum degi, er maður að læra og uppgötva eitthvað nýtt,
jafnvel þótt kominn sé yfir miðjan aldur og ætti samkvæmt því að vita ým-
islegt. En það er stöðug þróun í gangi, uppgötvanir, fræðsla og boðskapur
sem nauðsynlegt er fyrir okkur nútímafólk að vita. Ég leyni því ekki að mér
finnast það forréttindi að fá að vera í lifandi og fjölbreyttu starfi. Á hverjum
degi berast okkur á ritstjórninni ýmis og ólík erindi sem okkur er ætlað að
vinna úr. Við staðreynum fréttir og öflum upplýsinga, vinnum úr tilkynn-
ingum, tökum myndir og ræðum við fólk. Færum svo afraksturinn í letur
og komum áleiðis til lesenda okkar. Þessar fréttir og umfjöllunarefni okk-
ar er eðli málsins samkvæmt afar fjölbreytt, enda margt frábært fólk sem í
landshlutanum okkar býr og starfar. Lærdómurinn sem fylgir samskiptum
við fólk og fréttaskrifum er í mínum huga ígildi stöðugrar sí- og endur-
menntunar, jafnvel háskólanáms.
Í síðustu viku skrapp ég sem oftar í Borgarnes til að afla fréttar. Hélt að
ég væri að fara að skrifa um væntanlegan basar í Brákarhlíð. Ekki ókunnugt
efni og bjóst því við að það yrði fljótunnið. Annað kom þó á daginn því fyrir
mér lá að fjalla um þau miklu umskipti sem eru að verða og felast í breyttri
umönnun eldra fólks í ljósi þess að hin hefðbundnu dvalarheimili eru nú
óðum að verða hjúkrunarheimili. Um leið gjörbreytist þjónustan við fólkið
sem þar býr. Nú er stefna stjórnvalda að eldra fólk búi í heimahúsum eins
lengi og það mögulega getur og fái heim alla þá þjónustu sem þarf til að
gera búsetuna sem besta. Út af fyrir sig er þetta skiljanleg stefna svo fremi
sem tryggt er að eldra fólk einangrist ekki heima fyrir í aðstæðum sem það
kýs ekki sjálft. Sumir eru vissulega lengi í alltof stóru og viðhaldsfreku hús-
næði því skortur er á smærri eignum á markaði. Tryggja þarf að þörfum
eldri borgara sé sinnt af kostgæfni og ef þeir vilja færa sig um set og yfir í
skilgreind þjónusturými, verður sá valkostur að vera til í heimahögum. Lík-
lega er slíkt þó í álíka ólíkum farvegi og sveitarfélögin eru mörg.
En í þessari góðu heimsókn í Brákarhlíð fékk ég þá kjarabót að fá að
fylgjast með bandarískri konu fjalla um umönnun við heilabilað fólk. Alz-
heimersjúkdómurinn er vissulega talinn heilsufarsvandamál 21. aldarinnar.
Fólk lifir lengur vegna framfara í læknavísindum, en þegar kemur að lækn-
ingu þessa tiltekna sjúkdóms finna vísindin engin svör. Vegna hlutfallslegr-
ar fjölgunar fólks með heilabilun er því afar mikilvægt að efla fræðslu um
þjónustu við það og aðstandendur þess. Það var einmitt slíkur fyrirlestur
sem þessi félagsfræðingur hélt í Borgarnesi og ég fékk að fylgjast með.
Brot af því sem fram kom hjá henni má lesa í frásögn hér aftar í blaðinu.
Allavega eftir þessa heimsókn í Brákarhlíð er ég miklu meðvitaðri um það
sem starfsfólk hjúkrunarheimila er að fást við og þær breytingar sem til
dæmis eru að verða á framboði afþreyingar og iðju fyrir fullorðið fólk. Ég
gleðst yfir því að augljóslega eru framfarir í umönnun með það markmið
að öllum líði sem best.
Á fjölmiðli eins og okkar er jöfnum höndum fjallað um áherslur leik-
skóla, starf í grunnskólum, áskoranir í atvinnulífinu, menningu, listir og
íþróttir. Viðfangsefnin eru ótalmörg ef við ætlum að hafa puttann á púlsi
mannlífsins hverju sinni. Ég vil nota þetta tækifærið og hvetja lesendur til
að láta okkur vita ef þeir telja að fjalla þurfi um tiltekin mál, hvort sem það
er til að skrifa gagnrýnar fréttir en ekki síður til að benda á það sem vel er
gert.
Magnús Magnússon.
Rjómabúið Erpsstaðir hlaut á
fimmtudag Fjöreggið 2018 fyrir
frumkvöðlastarf á sviði matvæla-
ferðamennsku og þróun afurða úr
eigin framleiðslu. Viðurkenning-
in er veitt árlega af Matvæla- og
næringarfræðafélagi Íslands, með
stuðningi Samtaka iðnaðarins, fyr-
ir lofsvert framtak á matvæla- og
næringarsviði. Það var Guðrún
Hafsteinsdóttir, formaður Samtaka
iðnaðarins, sem afhenti Fjöreggið á
Matvæladegi MNÍ sem haldinn var
sama dag.
Rjómabúið Erpsstaðir var sem
kunnugt er stofnað árið 2009 þeg-
ar ábúendur þar á bæ hófu ísfram-
leiðslu. Fyrsta sumarið var ein-
ungis seldur ís beint frá býli en frá
því veturinn 2009-2010 hafa ábú-
endur á Erpsstöðum stöðugt auk-
ið við framleiðsluna. Í dag fram-
leiðir Rjómabúið gamaldags skyr,
tvær tegundir af ostum, margar ís-
tegundir og skyrkonfekt sem þróað
var og hannað í samvinnu við nám-
skeið á vegum Listaháskóla Íslands
og Matís sem kallaðist „Stefnumót
hönnuða og bænda“. Á Erpsstöð-
um er ennfremur rekin sveitaversl-
un sem selur vörur fyrirtækisins.
Önnur fyrirtæki og verkefni sem
tilnefnd voru til Fjöreggs MNÍ
2018 voru AstaLýsi, Efstidalur II,
Heilsuprótein og Matartíminn.
Þorgrímur Einar Guðbjarts-
son á Erpsstöðum segir í samtali
við Skessuhorn að viðurkenningin
hafi komið sér á óvart. „Við feng-
um fyrst að vita um tilnefninguna
í síðustu viku. Ég vissi ekki hverjir
aðrir voru tilnefndir en þegar mað-
ur mætti á staðinn fannst mér þetta
ekkert vera neitt borðleggjandi.
Þarna voru aðrir aðilar með tölu-
vert merkilega vöru sem ég hélt að
myndu svífa á þetta. Þannig að þetta
var mjög kærkomið og óvænt,“ seg-
ir Þorgrímur ánægður. „En auðvi-
tað er líka mjög gaman að fá þessa
viðurkenningu. Núna vorum við að
ljúka tíunda sumrinu okkar í ferða-
þjónustunni, þannig að þetta eru
skemmtileg tímamót og við mun-
um reyna að standa undir þessu.“
kgk
Rjómabúið Erpsstaðir er
handhafi Fjöreggsins
Fulltrúar Rjómabúsins Erpsstaða með Fjöreggið. F.v. Þorgrímur Einar Guðbjarts-
son, Gunnlaug Birta Þorgrímsdóttir og Dave Niemiec ostagerðarmaður.
Ljósm. Rjómabúið Erpsstaðir.
Lokahönd lögð á Stúlku með löngu
Nokkur brot voru of lítil til að
hægt væri að líma þau saman við
styttuna. Þetta brot var hluti af öxl
stúlkunnar. Einnig þurfti Gerhard
að endurgera sporð löngunnar, þar
sem brotið var týnt.
Stúlka með löngu er nú fulluppgerð og tilbúin að sitja á sínum stalli næsta vor.