Heimsmynd - 01.06.1990, Side 16

mmam
Hér er Páll í Pólaris
fyrir miðri mynd. Eftir harðar deilur
gekk Eignarhaldsfélagið í ábyrgð fyrir
90 milljón króna skuld, sem mynduð
hafði verið á gamlársdag með því að
greiða út hlut hans í Stöðinni.
góðan starfsanda meðal starfsfólksins.
Þvert á móti urðu ýmsar aðgerðir þeirra
og misjafnlega klaufalegar yfirlýsingar til
að auka á vantrú manna á framtíð fyrir-
tækisins. Strax eftir stofnun Sýnar yfir-
gáfu þrír mikilvægir menn Stöðina: Þeir
Goði Sveinsson, sem verið hafði dag-
skrárstjóri en varð sjónvarpsstjóri Sýnar,
Páll Baldvin Baldvinsson aðstoðardag-
skrárstjóri, sem varð innkaupastjóri, og
Jón Gunnarsson auglýsingastjóri sem
varð dagskrárstjóri hjá Sýn. Þarna voru
saman komnir þeir lykilmenn Stöðvar 2,
sem bjuggu yfir þekkingu á aðfengnu
dagskrárefni og samböndum við erlenda
dreifingaraðila. Þeim til viðbótar var svo
Árni Samúelsson með gamalgróin sam-
bönd erlendis úr bíóbransanum. Enda
var fljótlega tilkynnt að Sýn hefði tryggt
sér sýningarrétt á flestum vinsælustu
þáttum, sem verið höfðu á Stöðinni og
náð sýningarréttinum fyrir Warner Brot-
hers, MGM og United Artists, eða öll-
um helstu dreifingarfyrirtækj-
unum á ameríska markaðnum.
HÓTAÐ AÐ SÆKJA
HLUTAFÉ MEÐ FÓGETA-
VALDI
Á meðan hafði stríð Stöðvar-
manna við Eignarhaldsfélag og
Islandsbanka borið þann ár-
angur að þann 22. mars var
gerður samningur, þar sem
Eignarhaldsfélagið tókst á
hendur sjálfskuldarábyrgð á
skuld Stöðvarinnar við bank-
ann að upphæð 90 milljónir, en
jafnframt munu Stöðvarmenn
hafa heitið að gera engar kröf-
ur vegna villandi upplýsinga
bankans um hag Stöðvarinnar,
sem sumir hluthafa töldu næga
ástæðu til riftunar samningum.
Megnið af þessari skuld, eða
86,6 milljónir, hafði orðið til
þegar Páll Jónsson í Pólaris
hafði verið keyptur út um ára-
mótin, og Eieklumenn höfðu á
sínum tíma talið að yrði alfarið
að vera mál bankans að
leysa og ótækt að bæta við
skuldir Stöðvarinnar, sem
væru ærnar fyrir samt.
Svo hörð var þessi rimma
að Stöðvarmenn höfðu
hótað að sækja með fó-
getavaldi þann hluta inn-
borgaðs hlutafjár, sem
þeir töldu íslandsbanka
halda eftir með ólögmætum og ósann-
gjörnum hætti. I þessari rimmu varð al-
ger trúnaðarbrestur og vinslit milli
Stöðvarmanna og Gísla V. Einarssonar,
formanns Eignarhaldsfélagsins, þar á
meðal Þorvarðar Elíassonar sjónvarps-
stjóra, en áður höfðu þeir Gísli verið
nánir samherjar um árabil og klofningur
myndaðist í stjórn Eignarhaldsfélagsins.
Um þetta leyti og á næstu vikum var
þeim sagt upp störfum hverjum eftir öðr-
um, Jónasi Aðalsteinssyni, sem verið
hafði lögmaður Stöðvarinnar og Jóns
Óttars, Helga V. Jónssyni í Endurskoð-
un hf. og loks Jóni Sigurðssyni fjármál-
astjóra, sem Verslunarbankinn hafði sett
til höfuðs Jóni Óttari í desember 1988 til
að freista þess að koma skikki á við-
skiptahætti Stöðvarinnar. Strax í febrúar
fóru að heyrast sögusagnir um að Stöðv-
armenn stefndu að því að setja Gísla af
sem formann á næsta aðalfundi og fá
Harald Haraldsson kjörinn í staðinn.
Þegar HEIMSMYND kannaði málið
vildi þó enginn við þetta kannast.
ÁTTI AÐ FÁ „VÖLSURUM“ MEIRI-
HLUTANN?
Aðalfundur Eignarhaldsfélagsins
skyldi haldast laugardaginn 28. apríl og
kjósa þar félaginu nýja stjórn og tvo full-
trúa í 7 manna stjórn íslandsbanka. Nú
„VALSARAR“
Ólafur Hans Jón Úttar
Ólafur H. Jónsson, Hagur hf., Teppabúðin
Gunnsteinn Skúlason, Sólning, Teppabúðin
Stefán Gunnarsson, Húsvirki, Teppabúðin
Jón H. Karlsson, Guðmundur Frímannsson, Teppa-
búðin
O. Ellingsen, Hörður Jónsson, verktaki
Hans Kristján Árnason
Jón Óttar Ragnarsson
Þessi hópur er að mestu myndaður kringum Ólaf H.
Jónsson og er að verulegu leyti skipaður gömlum íþrótta-
félögum hans í Val, ásamt frumkvöðlunum að Stöðinni
og fjölskyldum þeirra. „Valsararnir" keyptu 150 milljón
króna hlut í Stöðinni 5. febrúar.
gerðist þar einkennilegt millispil. Þann
20. apríl berst stjórninni bindandi tilboð
í 100 milljón króna hlutafjáreign þess fyr-
ir milligöngu lögfræðistofu Jóns Magn-
ússonar. Gísli V. Einarsson og Þorvald-
ur Guðmundsson vildu taka tilboðinu
hver sem í hlut ætti en stjórnin ákveður
að fresta afgreiðslu þar til vitað sé hverj-
ir að því standi. Síðan fæst upplýst að
þeir sem sendu inn tilboðið eru Hörður
Jónsson byggingaverktaki og Gunn-
steinn Skúlason í Sólningu, báðir í
minnihlutahópnum í Stöð 2 ásamt Gunn-
ari Jóhannssyni í Fóðurblöndunni, sem
Jón Óttar segir síðar í blaðaviðtali að
„hefði verið besti maður til að koma á
friði innan Stöðvar 2 og stuðla að sam-
einingu“. (Gunnar sagði HEIMS-
MYND, að „hann hefði lagt nafn sitt við
þetta í trausti þess að nafnleyndar yrði
gætt, en sá trúnaður hefði verið rofinn
og hann þá laus allra mála“.) í fyrstu er
sagt að tilboðið hljóði upp á stað-
greiðslu, en síðan upplýsist að það er
upp á eingreiðslu, sem innt verði af
hendi 10. júní. Tortryggnir menn urðu til
að benda á að með því að ganga að til-
boðinu væri í raun verið að skipta um
meirihluta í Stöðinni og greiðsludagur-
inn væri þannig valinn að þá væru
nýkomin inn áskriftargjöld, sem gætu
numið álíka upphæð. Hér gæti því verið
um að ræða það sem, með réttu eða
röngu, er kallað Olísaðferðin: hið yfir-
tekna fyrirtæki væri látið greiða sjálft
verðið fyrir meirihlutann í fyrirtækinu.
Ýmsir vildu jafnframt meina að Gísli V.
Einarsson ætti sjálfur hlut að þessu til-
boði og ætlaði þá sjálfum sér stjórnar-
formennsku í Stöðinni, eins og hann
hefði jafnan stefnt að gegnum allar
samningaviðræður við hina ýmsu aðila.
Fyrir afgreiðslu málsins var
mikið gert úr því í fjölmiðlum
að Orri Vigfússon væri marg-
búinn að lýsa yfir að nauðsyn-
legt væri að Verslunarbankinn
losnaði við þessa hlutafjáreign
og eftir á, þegar tilboðinu hafði
verið hafnað, segir Jón Óttar í
blaðaviðtali, að „ekki þurfi
glöggan mann til að ímynda sér
hvers vegna hann lagðist á sveif
með minnihlutanum." Hannes
Þ. Sigurðsson, varamaður
Guðmundar H. Garðarssonar,
gerði grein fyrir atkvæði sínu
með bókun sem gera má ráð
fyrir að lýsi sjónarmiði þeirra
sem felldu tilboðið. Bókunin
var á þá leið að í ljósi forsögu
málsins; leitað hefði verið liðs
kaupsýslumanna til að leysa
bankann úr kröggum; þeir
hefðu með örstuttum fyrirvara
lagt fram 250 milljónir króna;
gerður hefði verið við þá samn-
ingur 9. janúar, sem gilti til 1.
maí 1992 um gagnkvæman for-
16 HEIMSMYND