Heimsmynd - 01.04.1993, Síða 61

Heimsmynd - 01.04.1993, Síða 61
vegna þess að erfðaprinsar brezku krúnunnar vaxa upp við gífurlegan þrýsting, það er sið- ferðisleg skylda þeirra að tryggja krúnunni lögmæta erfingja, ekki aðeins einn, heldur l£ka nokkra til vara (reynslan hefur sýnt, að prinsar týna tölunni eins og negrastrákamir í kvæðinu). En þegar stóra stundin kom í lífi þeirra, þá henti það Karl að falla fyrir lífs- glöðu fiðrildi. Líklega hélt hann, að ung- æðislega diskódísin dansaði úr sér á stuttum tíma, tæki hlutverk sitt alvarlega og sæti innan skamms við hlið hans í bókaher- berginu með Milton í kjöltunni. Kannski sá hann sig í hlutverki prófessors Higgins. Georg féll ekki fyrir Karólínu, hann féll á eigin bragði. Georg skuldaði. Pabbi hans, líka Georg en annað númer, neitaði að borga skuldir hans oftar. Georg prins hafði þegar reynt ýmis brögð eins og að selja af eignum sínum til lúkningar skulda og þykjast lifa eins og ör- eigi til að knýja fé út úr föður sínum. En Georg pabbi var búinn að fá nóg. Prinsinn eyddi og bruðlaði án þess að hlusta á orð föður síns um ástandið í landinu. Að vísu keypti hann oft listaverk sem í dag em þjóðararfur Breta, en þá vom þau einkadekur hans við sjálfan sig. Hingað og ekki lengra, sagði Georg erfðaprins, þú hefur ekki fyrir neinum að sjá nema sjálfum þér, ef þú vilt hærri lífeyri, þá skaltu kvænast. Svo Georg ungi kvæntist - í fjáröflunar- skyni. Það var raunar ekki satt að hann hefði ekki fyrir neinum að sjá nema sjálfum sér. Hann var þegar kvæntur, leynilega. Hjóna- bandið var ólöglegt og ógilt, en hann var eigi að síður með eiginkonu á framfæri, að viðbættri hjákonu. Og hér getum við lagt hluta sakarinnar við fætur Georgs III. Georg konungur var heit-mótmælenda- trúar og heit-andkaþólskur. Hann hannaði hjónabandsskilmála brezku konungsfjöl- skyldunnar sem eru í fullu gildi enn þann dag í dag. Meðal annars banna skilmálamir meðlimum fjölskyldunnar að kvænast eða giftast kaþólikkum eða fráskildum og einnig verða allir að fá samþykki ríkjandi konungs eða drottningar fyrir ráðahag sínum, annars er hann ógildur. Eiginkona Georgs var kaþólsk. Honum hafði einnig láðst að leita samþykkis föður síns fyrir ráðahagnum. Því var honum í lófa lagið að svíkja hana þegar að kreppti. Akvæðið um trúarbrögð takmarkaði prinsessuúrvalið vemlega. Eiginlega var fátt grasa í garðinum utan þýzkra og enskra prinsessa. Georg vildi enga enska prinsessu, þær gátu verið svo náskyldar honum. Hann ákvað að taka sér Karólínu af Brúnsvík til eiginkonu, fyrirvaralaust (það gerðu inn- heimtumennimir) og óskoðaða. Þetta með skyldleikann kemur spánskt fyrir sjónir. Karólína og Georg voru nefnilega systkinaböm. Þó var það náttúrulega alls ekki eins mikill skyld- leiki og sumir aðrir í fjölskyldunni áttu við að etja, til dæmis bam bróður hans og systur. Það var náskylt sjálfu sér. B, Kannski var það vegna þess að tvö bama hans áttu bam saman og annar sonur bjó með giftri leik- konu í 20 ár og átti með henni 10 böm, að Georg III hannaði þessa ströngu hjóna- bandsskilmála. Karólína kemur, sést, heyrist og tapar. Brúnsvík var, þegar Georg ákvað að giftast til fjár, hertogadæmi á kletta- syllu í Þýskalandi. Lafði Karólína var 26 ára, eða nokkuð til ára sinna kornin af heimasætu að vera, ekki tiltakanlega fríð, nokkur bmssa og tennumar teknar að gefa sig. Hún var bráðlynd og sérstaklega var skortur hennar á þolinmæði áberandi þegar snyrting og klæðaburður var annars vegar. Malmesbury lávarður, sem var sendur að biðja um hönd hennar og sækja hana, tók eftir sér til skelfingar að tilvonandi prins- essan af Wales skipti sjaldan um sokka, gekk í grófum strigaundirpilsum og eina fegrunar- lyfið sem hún notaði var kinnalitur. Af honum notaði hún þó frjálslega. Jafnvel þeir sem náðu að kynnast henni vel gátu ekki alltaf greint á milli hvort hún væri rauð af æsingi eða hvort fullríflega hefði slampast af kinnalitnum. A meðan Malmesbury beið eftir nánari fyrirskipunum og skipsfari til Englands með Karólínu, vann hann í málinu. Hann undir- stakk hirðmeyjar hennar varfæmislega um þvott og snyrtingu, sendi málin af Karólínu til Englands þar sem frambærilegri fatnaður en fékkst í Þýzkalandi var hannaður, og ein- beitti sér að því að fága prinsessuna. Það reyndist iðja sem hvað eftir annað olli honum siðferðislegu skipbroti. Karólína var GEORG PRINS AF WALES Ilmandi fagurkeri með nœmt taugakerfi. Hann valdi sér þýska hlussu, sem var lítt gefin fyrir líkamsþvott. hvorki haldin næmleika eða fíngerðari til- finningum. Hún var hvatskeytin, hafði sterka kímnigáfu sem braust út í tíma og ótíma og var, í einu orði, óhefluð. Malmesbury, Karólína og fylgdarlið lögðu upp frá Brúnsvík í lok desember 1794. Aðstæður til ferðalaga vom einstæðar um það leyti, harðasti vetur í manna minnum og Napóleonstríðin að geysa í kringum þau. Þau strönduðu snemma ferðar í •*. Osnabmck, franski herinn lokaði leiðinni og kuldinn lokaði þau inni. Malmes- bury notaði biðina til að fullkomna fágun Karólínu, en skriftir hans í Osna- bmck bera bjartsýni hans vitni: „Hún er sérsinna, kauðsk, mdda- leg í framkomu og ómót- tækileg fyrir tilsögn." Og síðar: „Prinsessan er alltof bama- leg og var yfirgengilega kát við kvöldverðinn." Þegar Díana var búin undir að taka við hlutverki prinsessunnar af Wales, flutti hún inn hjá drottningarmóðurinni um skeið. Hafi drottningarmóðirin haldið dag- bók, þá stendur líklega eitthvað í þessa veru þar: „Prinsessan er nokkuð bamaleg, var yfrrgengilega kát við kvöldverðinn og kann ekki kímnigáfu sinni hóf.“ Karólína var táp og fjör og frískir menn holdi klædd. Hún rabbaði kumpánlega við hvem sem var, 150 árum áður en handhafar brezku krúnunnar tóku upp þá stefnu að vera lýðræðisleg við alþýðuna. Það var ekki nokkur leið að kenna henni hvað maður gerði og hvað maður gerði ekki. Malmes- bury féll endanlega saman þegar Karólína fékk tannpínu. Tönnin var dregin úr og Karólína sendi velunnara sínum Malmes- bury skemmdu tönnina að gjöf sem vott um virðingu sína og væntumþykju. Það er hér sem líflínur Díönu og Karólínu taka að liggja samhliða. Hver man ekki eftir myndum af kurteisisheimsóknum Díönu þar sem hún er með rauða díla í kinnum að segja eitthvað spaugilegt við menn og mýs og viðkomandi getur ekki leynt vandræðalegu fáti sínu? Eftir tæpra þriggja mánaða bið komust 61 HEIMS MYND
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Heimsmynd

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.