Morgunblaðið - 14.12.2019, Blaðsíða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. DESEMBER 2019
✝ Sigrún Krist-björnsdóttir
fæddist á Birnu-
stöðum, Skeiðum
18. maí 1928. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Sólvöll-
um á Eyrarbakka
4. desember 2019.
Foreldrar hennar
voru Kristbjörn
Hafliðason bóndi á
Birnustöðum, f.
1881, d. 1968, og Valgerður
Jónsdóttir frá Sandlækjarkoti,
f. 1892, d. 1957. Systkini Sig-
rúnar eru: Jón, f. 1914, d. 2001,
Sighvatur, f. 1915, d. 2004, Sig-
ríður f. 1916, d. 1916, Sigríður,
f. 1917, d. 2008, Ólafur, f. 1918,
d. 1999, Margrét, f. 1919, d.
1998, Guðlaug, f. 1919, d. 2016,
Sigurjón, f. 1921, d. 2003, Guð-
rún, f. 1922, d. 1936, Vilborg, f.
1923, d. 1994, Hafliði, f. 1930,
d. 2018, Guðrún Birna, f. 1936,
d. 1936, Bjarni, f. 1924, Emelía,
f. 1926. Uppeldissystir er Sig-
urbjörg Gísladóttir, f. 1913, d.
2011.
Sigrún giftist 1. desember
1962 Guðmundi Jónssyni frá
Þverspyrnu í Hrunamanna-
hreppi, f. 16. nóvember 1927, d.
29. apríl 2011. Foreldrar hans
voru Jón Guðmundur Jónsson,
Magnea Reyndís. 4) Jóna, f.
1967, búsett í Vogum ásamt
eiginmanni, Gísla Sigurðssyni.
Þeirra börn a) Sif, f. 1995, d.
1996, b) Sindri Benedikt og c)
Helena, hennar sambýlismaður
Borgþór Ingvarsson. 5) Jón
Guðmundur, f. 1969, búsettur í
Reykjavík ásamt konu sinni
Kristínu Guðmundsdóttur. 6)
Ágúst, f. 1971, búsettur í Braut-
arholti á Skeiðum ásamt eig-
inkonu, Jóhönnu Valgeirs-
dóttur. Þau eiga börnin a)
Guðmund Heiðar, hans sam-
býliskona er Sigríður Helga-
dóttir, b) Margréti Ingu og c)
Valgeir Örn.
Sigrún ólst upp á Birnustöð-
um. Stundaði nám í Húsmæðra-
skólanum á Laugarvatni vet-
urinn 1947-48. Hún kynntist
eiginmanni sínum 1959. Þegar
þau giftu sig fluttu þau ásamt
tveimur dætrum að Vinaminni í
Hrunamannahreppi. Dvöldu
þar í átta mánuði en fluttust þá
að Birnustöðum og bjuggu þar
alla sína búskapartíð. Sigrún
var húsmóðir lengst af, en eftir
að börnin komust á legg starf-
aði hún í Sláturfélagi Suður-
lands nokkur haust, á sauma-
stofu sem starfrækt var á
Skeiðum í nærri 10 ár og síðan
í heimaþjónustu hjá Skeiða-
hreppi í nokkur ár. Hún var
alla tíð mikill náttúruunnandi
og frá árinu 1980 stundaði hún
skógrækt á Birnustöðum.
Útför Sigrúnar verður gerð
frá Skálholtskirkju í dag, 14.
desember 2019, klukkan 13.
f. 1888, d. 1965, og
Guðlaug Eiríks-
dóttir, f. 1895, d.
1988. Börn Sigrún-
ar og Guðmundar
eru: 1) Valgerður,
f. 1960, búsett í
Þorlákshöfn. Henn-
ar maður er Þór-
arinn Óskarsson.
Þau eiga a) Sig-
rúnu Birnu, gift
Hreiðari Jónssyni.
Börn þeirra: Alexander Freyr,
Jón Þórarinn, Halldór Ingi og
Valgerður Hjaltalín. 2) Guð-
laug, f. 1961, búsett í Vík í Mýr-
dal. Eiginmaður Haraldur M.
Kristjánsson. Synir þeirra: a)
Árni Már, giftur Hrafnhildi
Hjartardóttur, dætur þeirra
Embla Guðlaug og Kolfinna
Lára, b) Birgir, giftur Sigríði
Sunnu Hannesdóttur, dóttir
þeirra Katrín Lilja, fyrir á Sig-
ríður Sunna dótturina Önnu
Karen, c) Guðmundur Kristinn,
sambýliskona hans Ólöf Lydía
Ólafsdóttir. 3) Kristbjörn, f.
1964, búsettur á Selfossi ásamt
konu sinni Sigrúnu Magn-
úsdóttur. Börn hennar: a)
Ragnheiður Inga, b) Guðlaug
Hildur, sambýlismaður Ingi-
mundur Magnússon, sonur
þeirra Magnús Adrian, c)
Elsku amma okkar, Sigrún á
Birnustöðum, kvaddi jarðlífið
þann 4. desember síðastliðinn
og við bræðurnir viljum minn-
ast hennar með nokkrum orð-
um.
Við eyddum miklum tíma hjá
ömmu og afa á Birnustöðum
sem ungir peyjar og minnumst
stundanna hjá þeim með hlýju.
Okkur fannst alltaf gaman í
sveitinni og það var mikið brall-
að, ekki síst fyrir tilstuðlan
ömmu. Hún tók alltaf vel á móti
okkur og hugsaði afskaplega vel
um strákana úr Vík á meðan við
dvöldum þar. Við munum varla
eftir að okkur hafi nokkru sinni
leiðst á Birnustöðum. Amma
var ótrúlega dugleg að finna
verkefni fyrir okkur. Við föndr-
uðum, teiknuðum (sem var alla
tíð mikið áhugamál hjá ömmu
Sigrúnu), lékum okkur á háa-
loftinu, klifruðum í trjánum í
garðinum og fleira. Amma var
dugleg að fara með okkur út og
við hjálpuðum henni og afa, til
dæmis í fjárhúsinu eða að fara
með krummafötuna út í móa svo
að krummi fengi eitthvað að
éta.
Amma tók samviskusamlega
þátt í morgunleikfimi Ríkisút-
varpsins alla virka morgna og
þá var gaman að fylgjast með.
Meðan hún vann á saumastof-
unni fór hún stundum á fjórhjóli
í vinnuna.
Það var dásamlegt að fylgj-
ast með henni bruna frá bænum
á hjólinu sem sýndi að amma
tókst á við áskoranir af dugn-
aði. Amma var líka mjög hraust
alla tíð. Hún þrammaði upp
hlíðarnar á Vörðufelli og náði
sér í krækiber á haustin og okk-
ur finnst eins og það sé alls ekki
langt síðan við fengum síðast
ber sem hún hafði sjálf tínt.
Það er tvennt sem amma
hafði ástríðu fyrir alla ævi. Hún
elskaði hannyrðir og hún var
ótrúlega flinkur teiknari og
málari. Við bræður eigum mikið
af listmunum sem hún hefur
gefið okkur í gegnum tíðina sem
við munum hér eftir sem hingað
til líta á sem ómetanlega dýr-
gripi. Stundum hjálpaði afi
henni að ganga frá því sem hún
var að vinna við eða smíðaði
eitthvað sem hún svo málaði.
Amma var líka ötull skógar-
bóndi í seinni tíð og sést starf
hennar í þeim efnum mjög vel
þegar litið er yfir landið hennar
á Birnustöðum.
Við minnumst elsku ömmu
sem var okkur alltaf góð og við
söknum hennar sárt.
Amma eyddi síðustu æviár-
unum á dvalar- og hjúkrunar-
heimilum, fyrst á Blesastöðum
á Skeiðum og svo á Sólvöllum á
Eyrarbakka. Henni leið fram-
úrskarandi vel á báðum þessum
heimilum. Hún var orðin þreytt
undir það síðasta og vildi svo
gjarnan fá að kveðja og fara til
afa. Við erum þakklátir fyrir að
hún þurfti ekki að liggja lengi
áður en það varð að veruleika.
Guð blessi minningu þína
elsku amma.
Árni Már, Birgir og
Guðmundur Kristinn
Haraldssynir.
Sigrún
Kristbjörnsdóttir
✝ BjarndísHelgadóttir
(Dídí) fæddist 14.
desember 1934.
Hún lést á Vífils-
stöðum 3. desem-
ber 2019. For-
eldrar hennar voru
Ingveldur Margrét
Bjarnadóttir frá
Stokkseyri, f. 5.4.
1915, d. 19.12.
1986, og Helgi
Steinþór Sigurlínus Elísersson
frá Langanesi, f. 27.4. 1910, d.
24.9. 1986. Dídí var elst fimm
barna, næstur var Elíeser, f.
29.6. 1936, d. 18.9. 2018, eig-
inkona Jónína Jóhannsdóttir f.
9.4. 1940; Hallgerður Sjöfn, f
28.12. 1942, d. 26.6. 2006, eig-
inmaður Kristinn Árnason, f.
4.3. 1938; Helgi Sævar, f. 18.7.
1946, eiginkona Sigurlaug
Jónsdóttir, f. 29.3. 1947; Magn-
ús, f. 13.4. 1956, eiginkona Þór-
og Kjartan Þór. 4) Héðinn, f.
10.10. 1960, fyrrv. sambýlis-
kona Hjördís Sigurðardóttir,
barn Kristján Þór. Eiginkona
Margrét Þráinsdóttir, börn
Þórkatla, Þráinn, Þorgerður,
Baldvina og Björk. 5) Kolbeinn,
f. 25.3. 1964, d. 13.1. 1966. 6)
Kolbrún Gerður, f. 20.2. 1968,
barnsfaðir Friðþjófur Ísfeld,
börn Bjarndís Líf, Sigurður
Anton, Bjartur Elí og Lúkas Ís-
feld. Eiginmaður Hallur Halls-
son. 7) Ingveldur Margrét, f.
17.10. 1969, eiginmaður Kol-
beinn Reginsson, börn Reginn
Tumi, Huginn Goði og Sólkatla
Rögn. Barnabörn eru 20 og
barnabarnabörn 18. Afkom-
endur 45.
Bjarndís fæddist á Seyðis-
firði og ólst upp í Fjarðarsels-
virkjun frá sjö ára aldri þar
sem faðir hennar var vélstjóri.
Hún giftist ung Kjartani Ingv-
arssyni stálsmið, vélstjóra og
verktaka. Þau bjuggu sjö fyrstu
ár búskaparins á Seyðisfirði en
síðan á Egilsstöðum uns þau
fluttu 1999 suður í Kópavog.
Útför Bjarndísar fór fram í
kyrrþey frá Kópavogskirkju 12.
desember 2019.
unn Þuríður Sig-
mundsdóttir, f.
19.1. 1960.
Eiginmaður
Bjarndísar var
Kjartan Þór Ingv-
arsson frá Dölum í
Hjaltastaðaþinghá,
f. 5.5. 1931, d. 10.5.
2012. Foreldrar
hans voru Helga
Magnúsdóttir, f.
8.9. 1906, d. 12.2.
1993, og Ingvar Guðjónsson, f.
8.4. 1902, d. 19.12. 1998. Börn
Bjarndísar og Kjartans: 1) Þor-
gerður 7.4. 1955, d. 23.8. 1955.
2) Helga, f. 31.8. 1956, eig-
inmaður Ármann Snjólfsson,
börn Ásdís Hrund, Daníel
Kjartan og Davíð Fjölnir. 3)
Yngvi Þór, f. 5.12. 1958, barns-
móðir Stefanía Gunnarsdóttir,
barn Jóna. Fyrrv. eiginkona
Svanhvít Þórhallsdóttir: börn
Berglind, Dýrleif, d. 19.8. 2004,
Elskuleg móðir mín Bjarndís
Helgadóttir eða Dídí eins og hún
var jafnan kölluð lést á Vífilsstöð-
um þriðjudaginn 3. desember.
Hún hefði orðið 85 ára í dag, 14.
desember. Móðir mín var búin að
eiga við mikil veikindi að stríða
og hrakaði heilsu hennar hratt
frá því í maí. Eins og líðan mín
hefur verið þessa síðustu daga á
ég erfitt með að sjá lífið án
mömmu. En enginn lifir að eilífu
og því verð ég að læra að lifa með
það stóra tómarúm sem öskrar
innra með mér. Ég á dýrmætar
minningar til að ylja mér um
ókomin ár. Minningar um fallega
konu með fallega framkomu og
fallegt hjarta. Konu sem gat nán-
ast allt og kenndi mér svo ótal
margt.
Mamma fæddist á Seyðisfirði
og ólst upp í Fjarðarseli þar sem
afi var vélstjóri Fjarðarselsvirkj-
unar. Það hvíldi mikil dulúð yfir
Seyðisfirði í huga mér sem barni
og unglingi; landsins fallegasti
bær; bærinn þar sem hlutirnir
gerðust; spennandi hlutir og
spennandi fólk, annað en á Egils-
stöðum þar sem ég ólst upp og
allir bara venjulegir. Ég áttaði
mig ekki á því fyrr en ég var full-
orðin að það var mamma sem
gerði Seyðisfjörð svona spenn-
andi.
Mamma kunni að sega okkur
sögur. Sögur frá því hún var barn
og unglingur. Sögur úr Fjarðar-
seli, sögur af lífinu þegar Ísland
var hernumið og af samskiptum
hennar sem barns við hermenn.
Af dansi og söng á síldarplani og
lífi og gleði í netagerðinni. Sögur
úr Nilsenshúsi, sögur af ömmu
og afa þegar þau voru ung; Þor-
gerði langömmu, sem var hennar
hetja.
Þær systur gleði og sorg
fylgdu mömmu fast í gegnum líf-
ið. Fyrsta barnið fæddi hún
heima og kom stúlkan sitjandi í
heiminn, hræðileg fæðing og ekk-
ert sem gat hjálpað henni líkt og í
dag. Þorgerður litla lést aðeins
fimm mánaða gömul.
Árið 1964 eignaðist mamma
Kolbein. Þau tvö ár sem Kolbeinn
litli fékk voru lituð af miklum
veikindum. Hann lá heilt sumar á
Landspítalanum og fékk mamma
ekki að vera hjá honum. Foreldr-
ar fengu ekki að vera með börn-
um sínum. Það var því mikil sorg
og harmur í hjarta mömmu þegar
hún þurfti að skilja litla drenginn
sinn eftir í höndum fólks sem hún
ekki þekkti. Hún sneri til baka og
laumaði sér inn til hans og tók í
fang sér en var rekin út. Kol-
beinn lést heima í ársbyrjun 1966
og fór jarðarförin fram heima í
stofu. Minningin um börnin tvö
sem ég aldrei sá lifði með okkur
öllum og gerir enn.
Það var engin lognmolla í
kringum heimilishald mömmu.
Hún lagði allan sinn metnað í að
halda fallegt heimili fyrir okkur.
Allur matur var unninn frá
grunni og hraustlega gengið til
verka; salta kjöt í tunnu, svíða
lambhausa, sulta eða steikja. Ná-
kvæmni mömmu í bakstri var
mikil og vel passað upp á að smá-
kökur og kleinur væru í jafnri
stærð. Nóttin var oft notuð til að
sauma og gera við fatnað.
Heimilið stóð alltaf opið fyrir
gestum og gangandi og var vel
veitt í mat og drykk. Oft á tíðum
voru verkamenn pabba í fæði og
húsnæði hjá okkur. Áhugi
mömmu á ættfræði var mjög
mikill. Hún gat rakið ættir fólks
langt aftur í tímann; norður í
land, vestur á firði, suður með
sjó, um firði Austurlands og inn
með sveitum Héraðs. Samtöl við
fólk gátu tekið drjúgan tíma ef
hún var í stuði.
Eftir að ég fór að heiman og
eignaðist mín börn var samband
okkar mjög sterkt. Mamma og
pabbi komu oft til mín og ófá eru
jólin eða aðrar stundir sem við
höfum verið saman á heimili
mínu.
Börnin mín elskuðu ömmu
sína og var hún þeim mikil
skemmtun, sérstaklega þegar
hún var að siða þau því amma
vildi hafa hlutina í röð og reglu.
Þau eins og ég eiga henni mikið
að þakka.
Meira: mbl.is/andlat
Kolbrún Gerður
Kjartansdóttir.
Bjarndís
Helgadóttir
Móðursystir mín
Unnur Lára Jónas-
dóttir andaðist á St.
Fransiskussjúkra-
húsinu í Stykkishólmi 30. nóv-
ember síðastliðin.
Unnur var fædd 30. mars
1935 og uppalin í Elliðaey á
Breiðafirði til 12 ára aldurs.
Systurnar frá Elliðaey voru
fjórar. Elst var móðir undirrit-
aðs, Helga, svo Unnur, Jóhanna
og Ásdís (Dísa). Allar fjórar eiga
það sameiginlegt að ef minnst
var á Elliðaey kom „blik í auga“
sem segir manni það að eyjan sú
arna, æskuslóðir systranna, á
hug þeirra allan. Þær hafa verið
það heppnar frá því eftir 1961 að
hafa aðgang að Elliðaey eftir að
heilsársbúskap þar lauk og Egg-
ert Björnsson, eiginmaður Unn-
ar Láru, tók við vitavörslu þar
frá Stykkishólmi þar til Ásgeir,
sonur Unnar, tók við keflinu eft-
ir andlát Eggerts. Afi og amma,
foreldrar systranna, Jónas Páls-
son og Dagbjört Níelsdóttir
voru eyjafólk, afi uppalinn í
Höskuldsey og amma í Sellátri.
Þegar þau hefja sína sambúð
flytja þau fram í Elliðaey árið
1929. Börn og barnabörn þeirra
hafa erft þetta „blik í auga“ þori
ég næstum að fullyrða, allavega
þau sem í Elliðaey hafa komið.
Minning mín um Unni móð-
ursystir vekur mikla hlýju,
æðruleysi og auðmýkt. Ef mað-
ur þurfti á hlustun og eða dóm-
greindarláni að halda var gott
að ræða málin við Unni. Eftir
slíkar samræður yfir rjúkandi
kaffibolla og jólaköku, jafnvel
rjómapönnukökum, þar sem
hjartað var opnað ef mikið lá
við, var niðurstaðan sú hjá und-
irrituðum alltaf: þetta verður
Unnur Lára
Jónasdóttir
✝ Unnur LáraJónasdóttir
fæddist 30. mars
1935. Hún andaðist
30. nóvember 2019.
Unnur Lára var
jarðsungin 12. des-
ember 2019.
allt í lagi. Æðru-
leysi var Unni í
blóð borið sem og
hennar systrum og
foreldrum, enda
verða þeir sem við
sjóinn alast upp að
hafa slíkt æðruleysi
til að bera. Sjórinn
gefur og sjórinn
tekur, munur á
flóði og fjöru er
hvað mestur á
Breiðafirði hérlendis, því fylgja
miklir straumar og í eyjabúskap
er sambúðin við sjóinn alltum-
lykjandi og því er auðmýkt og
æðruleysi nauðsynlegt. Sam-
starfið við Ægi konung gengur
ekki ef það er ekki virt, það vita
þeir sem við sjóinn starfa og það
vissi Unnur upp á hár. Næmni
Unnar í lífinu náði oft út fyrir
þann veruleika sem við flest
nemum dagsdaglega, hún fann
og sá oft út fyrir raunheima lif-
andi manns. Oft var það eitthvað
sem olli henni vanlíðan. Eitt
sinn man ég eftir heima hjá
henni á Höfðagötu 23, sennilega
um sumarið 1973, við vorum tvö
heima, Eggert og Ásgeir úti á
sjó og yngri krakkarnir úti að
leika. Allt í einu fór Unnur að
ókyrrast og að ganga um gólf og
kíkja út um glugga, kemur svo
inn í eldhús, tekur sjónaukann
úr gluggakistunni og segir mér
að fara út á Höfða og kíkja hvort
ég sjái bátinn þeirra einhvers
staðar. Gegndi ég því en kom til
baka og sagðist ekkert hafa séð.
Þá hringir síminn og bárust
fréttir að nákominn ættingi
hefði lent í bílslysi og væri með-
vitundarlaus á sjúkrahúsi. Hann
lést þann dag. Þá vissi Unnur
hvað yfir hana hefði komið. Nú
er Unnur komin yfir móðuna
miklu og hittir þá sem á undan
eru gengnir. Elsku Unnur, við
leysum lífsgátuna síðar, hvíl í
friði. Minning um elskulega
móðursystur lifir.
Þinn systursonur,
Sigurður Páll Jónsson
(Siggi Palli).
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
KRISTINN HILMAR JÓHANNSSON
frá Þórshöfn,
sem lést þriðjudaginn 10. desember, verður
jarðsunginn frá Sauðárkrókskirkju
þriðjudaginn 17. desember klukkan 14.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigríður Árnadóttir
Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur
samúð, vináttu og hlýju vegna andláts og
útfarar ástkærrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
RAGNHEIÐAR GESTSDÓTTUR,
Njarðarvöllum 2,
Njarðvík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks D-deildar Heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja, heimahjúkrunar og Hrafnistu Nesvöllum,
Reykjanesbæ.
Sæunn Á. Sigurbjörnsdóttir Guðmundur Jónsson
Guðrún Hrönn Einarsdóttir Jóhann Steinsson
Þórunn Drífa Deaton
Aldís Dröfn Einarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar