Hugur og hönd - 01.06.2006, Blaðsíða 5

Sigrún og Ólöfvið vinnu 2005.
uppskriftum. Hún las fyrir börnin
sögur H.C. Andersen, sem hún
þýddi jafnharðan úr dönsku. Það
telur Sigrún vera kveikjuna að því
hve hún hefur gaman af að segja
sögur í gegnum myndir. Þær föndr-
uðu líka mikið og sóttu alls kyns
námskeið í föndri, auk þess sem Sig-
rún lærði á fiðlu í 7 ár.
Hvorug systranna ætlaði þó að
leggja fyrir sig listir, heldur ætluðu
báðar að fara í umönnunarstörf, Sig-
rún ætlaði að verða læknir en Ólöf
þroskaþjálfi. En örlögin tóku í
taumana hjá þeim báðum. Eftir
stúdentspróf sótti Sigrún um að
komast í læknadeild í Odense, en
vegna formsatriða og skriffinnsku
varð töf á því að hún kæmist inn.
Kennslukona hennar í barnaskóla
hafði sagt við hana að hún ætti að
leggja fyrir sig listir, ef til vill var
það þess vegna að henni datt í hug
að reyna að komast í teikni- og graf-
íkdeild í Skolen for Brugskunst í
Kaupmannahöfn og ákvað að tækist
henni það myndi hún sleppa læknis-
fræðinni. Hún komst inn í skólann
og stundaði nám í gler- og keramik-
deild frá 1974 og lauk námi í gler-
hönnun 1979. Að námi loknu ferðað-
ist hún um Evrópu til að kynna sér
glerlist. í skólanum kynntist hún
Soren S. Larsen, sem kenndi við ker-
amikdeildina, og seinna varð eigin-
Alagablettur eftir Seren, Sigrúnu og Ólöfu. Gler, hör og hrosshár 2002.
maður hennar. Hann var upphaflega
múrari að iðn en hafði lokið prófi úr
keramikdeildinni 1971 og varð síðan
kennari við þá deild.
Ólöf vann á Lyngási og ætlaði í
þroskaþjálfaskólann. Til undirbún-
ings því settist hún í Fjölbrautar-
skólann í Breiðholti í heilsugæslu-
deild. Einhvern veginn dró lista-
deildin þar hana smám saman til sín
svo að hún sneri við blaðinu, og
lauk námi þaðan eftir tvö ár. Síðan
settist hún í Myndlista- og handíða-
skólann og lauk prófi úr textíldeild
árið 1985. I textíldeildinni kynntist
hún spjaldvefnaði, sem hún heillað-
ist strax af, en það er einmitt nú-
tímaleg notkun á spjaldvefnaði,
þeirri aldagömlu veftækni, sem Ólöf
er þekkt fyrir. Eftir útskrift fór hún
að fást við spjaldvefnað þegar hún
hafði ekki aðgang að stórum vefstól.
I greininni um Ólöfu, sem birtist í
Hug og hönd árið 1989 segir svo:
„Þegar Ólöf hóf spjaldvefnað í
skóla gerði hún í fyrstu mistök þeg-
ar hún raðaði spjöldunum saman.
Arangurinn varð snúið belti en ekki
slétt. Þegar hún svo fór að vinna síð-
ar með hrosshárið kom snúni borð-
inn upp í hug hennar og henni þótti
hugmyndin góð í myndverk. Hún
notaði því þessa aðferð í eitt verk
sitt, „í lofti". Efnið, sem Ólöf vinnur
úr, er enn náttúruefni, hör, bómull,
sísalhampur og hrosshár. í stöku
verki leggur hún silfurþráð í jaðar
borðanna sem er vel til fundið því
að það undirstrikar samsetningu
verksins."
Arið 1988 sýndi hún ásamt skóla-
systur sinni úr Myndlistarskólanum
í FIM salnum í Garðastræti. Eftir
það ákvað hún að halda úti vinnu-
stofu, sem hún hefur gert síðan. Allt
frá því hefur hún tekið þátt í fjölda
sýninga. Arið 1986 fékk hún styrk
frá The American Scandinavian
Foundation til að stunda nám við
sumarskólann Haystack Mountain
School of Crafts í Maine í Bandaríkj-
unum, sem henni þótti alveg frábær
skóli og góð reynsla. Hún fékk lista-
mannalaun Kópavogsbæjar 1994.
HUGUROG HÖND2006 5