Gríma - 01.09.1940, Page 72
8.
Jón á Svínavatni og Jón Eyfirðingur.
[Handrit Gísla Konráðssonar].
Jón hét bóndi, er bjó á Svínavatni í Húnavatns-
sýslu, auðugur mjög, en afar sinkur, svo að nálega
hýsti hann engan mann. Jón hét Eyfirðingur nokkur,
er vestur á sveitir fór erinda sinna. Hann kom um
kvöld að Svínavatni og baðst gistingar, þá er hríð
syrti að. Bóndi taldi þess enga þörf; kvað hann flesta
gista í sæluhúsi, er þar væri út með vatninu. Jón að
norðan trúði því, en fann húsið ekki; aftur á móti
rataði hann á hrossskrokk, er lá þar; lá hann svo úti
um nóttina, en sakaði eigi. Spurði hann það og síðar,
að aldrei hefði þar sæluhús verið, en að Jón á Svína-
vatni hefði spottað hann með hrossskrokknum.
En það var vetri síðar, að Jón Eyfirðingur kom
enn að Svínavatni. Lézt hann vera sendur af sýslu-
manninum í Vaðlaþingi að sækja bónda til þess að
veita viðtöku arfi, er næmi mörgum hundruðum
dala. Þótt bóndi vissi engar vonir þessa, trúði hann
því, enda sagði Jón Eyfirðingur líklega frá. Bjóst þá
bóndi til farar með honum og var hinn reifasti. Seg-
ir ekki af ferð þeirra fyrr en þeir komu að Lurka-
steini í Öxnadal og tóku þar dagverð. Þá sagði Jón
Eyfirðingur nafna sínum, að ekki þurfti hann að
ómaka sig lengra, því að engin sannindi væru fyrir