Bændablaðið - 04.10.2018, Blaðsíða 4

Bændablaðið - 04.10.2018, Blaðsíða 4
Bændablaðið | Fimmtudagur 4. október 20184 FRÉTTIR Íslenskir minkabændur hafa á síðasta áratug náð þeim árangri að framleiða einhver bestu minkaskinn í heimi. Þar hafa einungis Danir og stundum Norðmenn staðið örlítið framar. Á bak við þennan árangur liggur þrotlaust þróunarstarf og þekkingaröflun. Nú stendur víða yfir endurnýjun á búrum vegna hertra aðbúnaðarreglugerða frá Evrópu. Nokkrir bændur eru komnir vel á veg í þeirri endurnýjun sem verður að vera lokið fyrir 1. desember 2019. Vegna stöðunnar á markaðnum og langvarandi tapreksturs hafa margir minkabændur þó ekki treyst sér til að ráðast í slíkar framkvæmdir. Minkarækt er umhverfisvæn búgrein Einar E. Einarsson, formaður Sambands íslenskra loðdýrabænda (SÍL), segir að minkarækt sé umhverfisvæn búgrein. Í fyrsta lagi sé verið að nota afskurð frá matvælaframleiðslunni í fóðurgerðina en einnig nýtist skíturinn vel sem áburður á tún eða til uppgræðslu. „Á bak við hvert framleitt skinn eru um 50 kg af hráefnum og út kemur skinn og ca 2,5 kg skrokkur. Við höfum verið að finna leiðir til að nýta skrokkinn og þá fitu sem til fellur við verkun skinnanna, samanber framleiðslu á smyrslum og leðurfeiti úr minkaolíu undir vörumerkinu Gandur. Einnig höfum við tekið þátt í verkefnum um að framleiða gæludýrafóður úr skrokkum en það er þekkt víða erlendis og fer vaxandi. Enn sem komið er höfum hvorki við né aðrir hafið framleiðslu á gæludýrafóðri úr skrokkunum en markmiðið er klárlega að ekkert fari til spillis í framleiðsluferlinu og að allt verði nýtt sem síðan hámarkar nýtinguna á þeim slátur- og fiskafskurði sem við notum í fóðurgerðina,“ segir Einar. Samdráttur í heimsframleiðslu og vonir um að verð hækki Verðsveiflur eru ekki nýtt fyrirbæri í skinnaiðnaði, en niðursveiflan nú er þó orðin óvenju löng. Einar segir að uppsöfnun á skinnum hafi greinilega verið mun meiri þegar mest var framleitt en menn töldu. „Við trúum því að það sé loks að losna um þessa stíflu á markaðnum þó menn geti ekki tímasett hvenær viðsnúningur getur orðið. Á árunum 2009 til 2010 var heimsframleiðslan í kringum 50 milljónir skinna, en fór yfir 80 milljónir árin 2013 og 2014. Samkvæmt tölum frá Kopenhagen Fur hefur hins vegar dregið verulega úr framleiðslu minkaskinna frá árinu 2016, mest þó 2017 og áfram nú í ár. Talið er að framboðið árið 2019 verði komið undir 50 milljónir skinna, eða svipað og markaðsfræðingar telja þörf fyrir. Í framhaldinu má ætla að markaðurinn verði stöðugur og hægt vaxandi og um leið ætti markaðsverðið að hækka. Þetta er því spurning um hvort mönnum tekst að þrauka þar til verðið fer að stíga á ný.“ Ríkið þarf að koma að borðinu Einar segir alveg ljóst að ríkið þurfi að koma að borðinu með einhverjum hætti ef ekki eigi allt að fara á versta veg. Hann segir að viðræður hafi verið í gangi og þær snúist um að gera 3 ára samning við ríkið fyrir árin 2018–2020. Með þriggja ára samningi er verið að gefa greininni möguleika á að komast aftur á lappirnar eftir þessa miklu og þungu niðursveiflu sem nú er í gangi. Tillögur um aðkomu ríkisins byggjast annars vegar á beinum stuðningi til framleiðenda vegna ársins 2018 og síðan stuðningi við fóðurstöðvarnar árin 2019 og 2020. Markmiðið með stuðningi við fóðurstöðvarnar er að þær ráði betur við að framleiða samkeppnishæft fóður og efli þá um leið hjá sér allt sem snýr að aukinni móttöku og afsetningu á lífrænum úrgangi. Þær vinni þannig með stjórnvöldum í að draga úr og á endanum stoppa þá verðmætasóun sem urðun er en síðustu ár hafa fóðurstöðvarnar verið að nota árlega 6.500 til 8.000 tonn af afskurði í fóðurframleiðsluna. Lausn gæti samræmst markmiðum stjórnvalda Einar segir að í þeim viðræðum sem séu í gangi hafi stjórnvöld verið jákvæð og sýnt vandamálinu skilning en verið sé að vinna í málinu. „Allir sem þetta skoða sjá líka skynsemina í að framleiða verðmæta vöru úr þessum aukaafurðum sem falla til við matvælaframleiðslu og skapa þannig bæði atvinnu og gjaldeyri. Það að verið sé að nýta afskurð með þessum hætti samræmist líka vel stefnu stjórnvalda um að draga úr og að endingu banna urðun á lífrænum úrgangi. Það hefur verið markmiðið samkvæmt reglugerð 737/2003 og síðan nú með tilkomu stefnu í loftslagsmálum var gengið ennþá lengra í að hefta og banna að lokum urðun. Ég vona því að stjórnvöld klári málið með jákvæðum hætti en við leggjum áherslu á að niðurstaða fáist fyrir miðjan október,” sagði Einar að lokum. /HKr. Undirbúningur sýningarinnar ÍSLENSKUR LANDBÚNAÐUR 2018, sem verður haldin í Laugar dalshöll dagana 12. til 14. október næstkomandi, stendur nú sem hæst. Um er að ræða stórsýningu á íslenskum mat, landbúnaðartækjum, land bún aðar- vörum og þjónustu, byggingum og fleiru. Um þessar mundir eru 50 ár liðin frá því síðasta stóra landbúnaðarsýning var haldin í Höllinni. Að sögn Ólafs M. Jóhannessonar, framkvæmdastjóra sýningarinnar, hafa rúmlega 90 fyrirtæki, samtök og stofnanir pantað bása bæði á úti- og innisvæði. Hann segir að það hafi komið honum mest á óvart við undirbúning sýningarinnar hversu fjölbreyttur landbúnaður er stundaður á Íslandi. „Það eru ekki bara okkar fjölbreyttu og hreinu matvæli sem streyma frá bændum heldur stunda þeir ferðaþjónustu í æ meira mæli og líka skógrækt, orkuframleiðslu og hvers kyns heimilisiðnað. Allt verður þetta kynnt á sýningunni. Einnig verður afar áhugaverð fyrirlestradagskrá. Þessi sýning á eftir að koma á óvart.“ Sýningin Íslenskur landbúnaður 2018 verður opin á föstudag 12. okt. kl. 14.00–19.00, á laugardag 13. okt. kl. 10.00–18.00 og sunnudag 14. okt. kl. 10.00–17.00. Miðar gilda alla helgina og aðgangseyrir aðeins kr. 1.000. Frítt fyrir aldraða, öryrkja, námsmenn og börn yngri en 12 ára í fylgd með fullorðnum. Tímarit Bændablaðsins kemur út samhliða sýningunni Bændablaðið gefur út Tímarit Bændablaðsins í tilefni sýningar- innar. Það fer í dreifingu til bænda og annarra áskrifenda í næstu viku. Meðal efnis eru viðtöl, kynningar og annar fróðleikur um landbúnað. /TB Landbúnaðarsýning í Laugardalshöll 12.–14. okt.: Sýnir breidd íslensks landbúnaðar Íslenskir loðdýrabændur í hópi allra bestu framleiðenda í heimi: Rætt um þriggja ára samning við ríkið til að koma greininni aftur á lappirnar – Verðmæt reynsla og þekking haldist áfram í landinu ásamt nýtingu hráefnis Mynd / HKr. Áskrifendur Bænda- blaðsins í þéttbýli fá framvegis blaðið til sín með blað- berum Árvakurs. Íslandspóstur hefur séð um dreifinguna til þessa en vegna skipulags breytinga hefur blaðið ekki borist áskrifendum með nógu skilvirkum hætti upp á síðkastið. Tjörvi Bjarnason, sviðsstjóri útgáfu- og kynningarsviðs Bændasamtakanna, sem er útgefandi Bændablaðsins, segir að til að bregðast við lægra þjónustustigi Íslandspósts leiti blaðið annarra leiða. „Á síðustu mánuðum hefur þjónusta Íslandspósts við okkur versnað. Nýjar starfsreglur fyrir- tækisins um að hætta flokkun á kvöldin gera það að verkum að Bændablaðið er borið seint og illa út til þeirra áskrifenda sem fá nafnamerkt eintök inn um lúguna til sín. Æ fleiri kvarta yfir því að fá blaðið í hendur á mánudegi eftir útgáfu sem er óásættanlegt þegar blaðið kemur út á fimmtudegi. Með breytingunum og nýju samkomulagi við Árvakur þá fá lang flestir áskrifendur Bænda blaðsins í þétt- býli blaðið inn um lúguna í dagrenningu á útgáfudegi.“ Blaðburður til bænda í góðum farvegi Engar breytingar eru á lögbýladreifingu til bænda að sögn Tjörva. „Blaðburður til bænda er í góðum farvegi og verður áfram eins og áður. Þjónusta Íslandspósts er ákaflega mikilvæg og er grundvöllur þess að við getum gefið blaðið út og dreift um sveitir landsins. Þess vegna er slæmt að sjá kvarnast úr þjónustu póstsins við almenning eins og við höfum horft upp á síðustu misseri. Í samtölum við stjórnendur Íslandspósts er greinilegt að stefnu þeirra verður ekki breytt. Gagnrýni á fyrirtækið er svarað á þá leið að vegna samdráttar í bréfasendingum verði að fækka dreifingardögum og við það situr,“ segir Tjörvi Bjarnason. Minni þjónusta Íslandspósts knýr á um breytingar: Blaðberar Árvakurs dreifa Bændablaðinu
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.