Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1989, Blaðsíða 18

Jón Þorsteinsson formaður Gigtarfélagsins í viðtali:
Með betri aðstöðu gætum
við hjálpað miklu meira
Gigterekki meðal þeirrasjúkdóma
sem eru ofarlega á vinsældalista opin-
berrar umræðu í okkar þjóðfélagi. Það
er yfirleitt ekki haft hátt um þann skaða
sem hún veldur eða þjáningar fómar-
lamba hennar, hún er bara eitthvað
„sem sumir fá, - og síðan er ekki meira
með það“. Það vill gjarnan gleymast að
„sumir" eru stór hluti íslensku þjóð-
arinnar, og að gigtin er sjúkdómur sem
getur valdið fólki ómældri þjáningu og
jafnvel örorku. Hún er þannig, ekki
bara eitthvað sern gamlar kellingar í
sögu hafa til þess eins að geta frætt les-
andann á veðurhorfum eða fylgjum
væntanlegra gesta á sveitabæinn og
þar með inn á sögusviðið.
Gigtarfélag Islands var stofnað
fyrir þrettán árum af fólki sem vildi
stuðla að bættum hag gigtarsjúklinga
hér á landi. Starfi félagsins hefur ekki
fylgt neinn fjölmiðlaglans, en þó hefur
ýmislegt fréttnæmt gerst á þessum
þrettán árum, - eins og fram ketnur í
viðtali því við formann Gigtarfélags-
ins, sem hér fer á eftir:
Gigtarfélagið var stofnað í október
1976, í kjölfar fyrsta norræna
Jón Þorsteinsson: „Gigtsjúkdómar
eru einn stærsti örorkuvaldurinn í
Evrópu".
gigtarþingsins, sem haldið var hér á
landi sama ár, segir Jón Þorsteinsson
gigtarlæknir.
Þingið sátu læknar og fory stumenn
gigtarfélaga á Norðurlöndum, en þar
hafa gigtarfélögin starfað í áratugi, til
dæmis er það danska rúmlega fimmtíu
ára, og hin eru álíka gömul. Að ráðum
þessara félaga stofnuðum við
Gigtarfélagið um haustið, og nú eru í
félaginu um 2.300 manns, sjúklingar
og aðstandendurþeirra, starfsfólk heil-
brigðisþjónustu, svo sem læknar,
hjúkrunarfræðingar og sjúkraþjálfar,
og svo ýmist félagshyggjufólk, -
áhugafólk um góð málefni.
Ein af ástæðunum fyrir stofnun
félagsins var sú sannfæring okkar að
þörf væri á sameiginlegu átaki gigt-
sjúkra, til að mynda þörf á aukinni
fræðslu. Það skortir mikið á að sjúkl-
ingar viti nógu mikið um sinn sjúk-
dóm, og þá ekki síður á að almenningur
viti eitthvað um hann. „Þetta er bara
gigt“, segja menn, en gigtsjúkdómar
eru einn stærsti örorkuvaldurinn í
Evrópu, og gigtsjúkir einn stærsti
sjúklingahópurinn í Evrópu, og
gigtsjúkir einn stærsti sjúklingahóp-
urinn í íslensku þjóðfélagi.
Eitt fyrsta verkefni félagsins var að
beita sér fyrir því að hér væri sett upp
rannsóknarstofa í ónæmisfræðum, því
eitt markmiða okkar er að stuðla að
vísindalegum rannsóknum á gigtar-
sjúkdómum, eðli þeirra og orsökum.
Truflun í ónæmiskerfinu er snar þáttur
í öllum gigtarsjúkdómum og því lagði
fyrsti formaður félagsins, Guðjón
Hólm Sigvaldason lögfræðingur
mikla áherslu á að við beittum okkur
fyrir því að rannsóknarstofan kæmist
upp. Fyrir hans forgöngu settum við í
gang heilmikla söfnun þegar árið 1977
og söfnuðum fé til tækjakaupa.
Við teljum okkur eiga þátt í því að
stofan komst upp, og að það var
skipaður prófessor í ónæmisfræðum
við Háskóla Islands. Rannsóknarstof-
an, sem er ein sú öflugasta á landinu,
var mikil lyftistöng fyrir okkar starf,
því ónæmisrannsóknir eru stærri þátt-
ur í meðhöndlun gigtar en flestra ann-
arra sjúkdóma.
Kynning og fræðsla um gigtar-
sjúkdóma og gigtarmálefni, - allt sem
Á Gigtlækningastöðinni: Sólveig Hlöðversdóttir sjúkraþjálfari beitir
lazernum á Ingu Sjöfn, en meðferð með lazer er meðal þeirra hjálparmeðala
sem notuð eru í baráttunni við gigtina.
18