Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1989, Page 22

DAGVIST SJÁLFSBJARGAR TÍU ÁRA
Steinunn Finnbogadóttir forstöðukona:
Gæfuspor í átt til sem
bestrar þjónustu við fatlaða
Dagvist Sjálfsbjargar, Sjálfsbjarg-
arhúsinu að Hátúni 12 er fyrsta dag-
vistarheimilið fyrir fullorðið fólk hér á
landi; ætlað fötluðum á aldrinum sex-
tán ára og eldri. Dagvistin varð tíu ára
nú í vor og þar eru nú skráðir 45 vist-
menn, en þeir deila með sér þeim þrjá-
tíu plássum, sem dagvistin hefur heim-
ild fyrir.
Með stofnun dagvistar fyrir fatlaða
var stigið mikilvægt skref í umönnun
og aðstoð við fatlaða hér á landi. Fram
til þess tíma höfðu þeir ekki átt annars
kost en „vera bara heirna" annað hvort
einir eða með manneskju bundna yfir
sér, eða þá að leita til sólarhringsstofn-
ana. Forstöðukona dagvistarinnar er
Steinunn Finnbogadóttir, en hún hefur
veitt heimilinu forstöðu frá upphafi og
hefur mótað alla þess starfsemi í sam-
ráði við Sjálfsbjörgu. Starfsfólk dag-
vistarinnar eru konur í fjórum og hálfri
stöðu, auk þess sem vistmenn dagvist-
ar njóta góðs af nábýlinu við sundlaug,
endurhæfingarstöð og matsal Sjálfs-
bjargar.
- Eg vissi í raun og veru ekki hvað
ég var að sækja um, segir Steinunn. -
Bara að það var eitthvert stjórnunar-
starf, sem þyrfti að móta, og það reynd-
ist svo vera. Ég fékk strax mikinn
áhuga og sá áhugi jókst eftir því sem ég
nálgaðist verksviðið. Ég hef því verið
ánægð í þessu starfi frá fyrsta degi. Þar
að auki hef ég verið ákaflega heppin
með starfsfólk, hér hafa lítil manna-
skipti verið og nokkur hluti starfs-
fólksins hefur verið hér með alveg frá
byrjun.
- Við mótun starfseminnar hafði
sín áhrif að ég hafði áður hugleitt málið
og myndað mér skoðanir þar um, því
árið 1970 flutti ég tillögu í borgarstjórn
Reykjavíkur um dagvist fyrir aldraða,
sem var nýlunda hér á landi, og nefndi
þá félagsdvöl aldraðra.
- Það hafði lengi verið í vitund
Sjálfsbjargarmanna að þessi hlekkur í
Steinunn Finnbogadóttir: Höfum
lagt okkur fram um að leysa sárasta
vanda sem flestra.
þjónustustarfi við fatlaða væri nauð-
synlegur og reynslan hefur orðið sú að
það leysir vanda margra. Nokkur hluti
vistmanna er hér fimm daga vikunnar,
aðrir tvo eða þrjá og einstaka hálfan
daginn. Þannig getum við nýtt eitt
pláss fyrir tvo og komið til móts við
þarfir fleiri, þó það væri æskilegt að
geta leyft fleirum að vera hér fimm
daga vikunnar.
- Við höfum lagt okkur fram um að
nýta plássin til að leysa sárasta vanda
sem flestra og yfirleitt tekst okkur að
finna viðunandi lausn, án þess að við-
komandi þurfi að bíða mjög lengi, þó
þeim sem bíði finnist auðvitað öll bið
löng.
- Það fólk sem hér er, var oft heima,
við skilyrði, sem voru engan veginn
æskileg, sumir voru einir, bundnir við
hjólastól og stundum án nokkurra
möguleika til að tjá sig, svo aðstand-
endur gátu ekki einu sinni hringt til
þeirra til þess að fá að vita hvað þeim
liði. Hér getur viðkomandi verið
öruggur og í félagsskap á meðan til
dæmis kona eða eiginmaður eru í vinn-
unni og þau þurfa þá ekki að hafa
áhyggjur af því að eitthvað geti komið
fyrir á meðan þau eru í burtu.
- Annað, sem er mjög mikilvægt
fyrir þá sem hér eru, eru möguleikar
þeirra til að blanda geði við aðra og
njóta þess, sem hverjum manni hlýtur
að vera nauðsynlegt, en það er að gefa
af sjálfum sér út í samfélagið og fá
eitthvað frá öðrum. Auk þess gefst
fólki kostur á að taka þátt í starfi eftir
möguleikum sínum og áhuga.
GOTT SAMFÉLAG
- Við opnum hér klukkan hálf níu á
hverjum morgni og klukkan níu er
morgunverður. Allir eru sóttir heim,
bæði þeir sem koma fyrir níu og eins
þeir sem seinna koma en fyrir þá er líka
morgunverður. A mánudagsmorgnum
Spjallað í kaffistofunni.
22