Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1989, Blaðsíða 29

sjálfstæðis eru takmörkuð á
stofnun. Þar gefast ekki næg
tækifæri til að lifa eigin lífi, held-
ur verður að laga sig að reglum
og venjum staðarins.
FJÁRHAGSHLIÐIN
Auk þess sem áður er getið er
rétt að minnast á fjárhagshlið-
ina. Pláss á sólarhringsstofn-
un er dýrt, bæði fyrir þjóðfélag-
ið og einstakiinginn. Sem dæmi
má nefna kostar hvert pláss á
Dvaiarheimiii Sjálfsbjargar í
Hátúni þjóðfélagið 243.000 kr.
á mánuði, en á móti fá allir þá
þjónustu sem heimilið býður
upp á. Aftur á móti ef viðkom-
andi býr heima hjá sér og fær
þjónustu 8 tíma á dag, þá kost-
ar hún 55.000 kr. á mánuði fýr-
ir þjóðfélagið og einstaklingur-
inn fær að halda sínum örorku-
lífeyri og tengdum bótum
óskertum sem í dag eru í mesta
lagi 43.552 kr. Maður getur gert
sér í hugarlund hvað þetta þýðir
fyrir viðkomandi. Fyrir þjóð-
félagið verður kostnaðurinn
samtais 98.552 kr. á mánuði.
Þegar á heildina er litið sést að
aukin og bætt heimaþjónusta
og heimahjúkrun hefur ekki
aukinn kostnað í för með sér
heldur greinilega spamað.
STUÐNIN GSÞJÓNUSTA í
FRAMTÍÐINNI
Augijóst er að hvert stofn-
anapláss er dýrt. Fyrir það fé
sem sparast við fækkun þeirra
má veita margfalt meiri þjón-
ustu til handa einstaklingnum
á öfium sviðum dagiegs iífs.
Slíkt fyrirkomulag er bæði
manneskjulegra og þjóðhags-
lega hagkvæmara.
Stuðningsþjónusta er fyrst
og fremst heimahjúkrun og
heimaþjónusta, en hugtakið er
víðtækara og spannar ýmis
önnur atriði sem gerir fólki
kleift að búa heima hjá sér eins
lengi og mögulegt er. Ýmsir að-
ilar geta komið inn í myndina í
stuðningsþjónustu við fatlaða
einstaklinga og fjölskyldur
þeirra. Sem dæmi má nefna
hjúkrunarfræðinga, þroska- og
iðjuþjálfa, sálfræðinga, tilsjón-
armenn og ófaglært fólk.
Stuðningsþjónustan getur
skipst í þrennt:
1. HAGNÝT AÐSTOÐ
- innkaup, hreingemingar,
almenn fýlgd og önnur aðstoð
utan sem innan heimilis.
2. PERSÓNULEG AÐSTOÐ
- aðstoð við aiiar athafnir
daglegs lífs. Ennfremur fylgd á
vinnustað, námskeið, náms-
aðstoð o.fl.
3. SÉRHÆFÐ AÐSTOÐ
- iyfjagjöf, ýmis ráðgjöf
varðandi heimilisaðstæður.
Aðstoð af þessu tagi fellur oft
undir aimenna heifbrigðisþjón-
ustu eða menntakerfið, svo
dæmi séu tekin.
Vinnuskipuiagi er hagað
þannig, að sama starfsfóik lið-
sinni sömu einstaklingunum,
enda em persónuleg kynni not-
anda og starfsmanns af hinu
góða.
Nauðsynlegt er að stuðn-
ingsþjónustan sé sveigjanleg og
taki tillit til þarfa hvers og eins.
Notandinn þarf að geta verið
sem mest með í ráðum um val á
liðsmanni og hversu víðtæk
þjónustan þarf að vera.
Stuðningsþjónustan getur
verið mjög víðtæk, allt frá þjón-
ustu við einstaklinginn sem
þarf verulega aðstoð til tíma-
bundins stuðnings við að-
standendur fatlaðra.
TILLAGA AÐ ÁLYKTUN
Undirbúningsnefndin bar
fram tiiiögu að ályktun í lok
ráðstefnunnar sem var
samþykkt samhljóða:
„Ljóst er, að stóriega skortir
á lagalegan grundvöll heima-
þjónustu við fatfaða. Afþingi
ísiendinga hefur á þessu vori
tiyggt öidruðum rétt til slíkrar
þjónustu.
Brýna nauðsyn ber því til að
hefja nú þegar undirbúning að
þvi að sett verði löggjöf, sem
tryggir fötluðum nauðsyniega
liðveislu. Með því er þeim gert
mögulegt að lifa sjálfstæðu lífi á
eigin heimili og annars staðar,
þar sem þeir lifa og starfa.
Ráðstefnan skorar á stjórn-
völd að setja þegar á fót starfs-
hóp til stefnumörkunar í þess-
um máiaflokki og að tiyggt sé að
hagsmunasamtök fatlaðra eigi
þar fulitrúa."
Að lokum vonar undirrituð
það að ráðstefnan hafi lagt sitt
af mörkum í baráttunni um
réttindamál fatlaðra og að
árangur náist í náinni framtið.
Einnig væri óskandi að fleiri
hagsmunahópar sem berjast
fýrir sambæriiegum málefnum
ynnu saman, svo sem fatlaðir,
aldraðir og sjúklingar.
Lilja Þorgeirsdóttir
félagsmálafulltrúi hjá
Sjálfsbjörg, l.s.f.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
29