Spássían - 2013, Blaðsíða 33

Spássían - 2013, Blaðsíða 33
33 Í febrúar 2013 gaf norski höfundurinn Jostein Gaarder út bók sem bar titilinn Anna. Fabúla um loftslag og umhverfi jarðar. Gaarder er heimsþekktur vegna skáldsögu sinnar um sögu heimspekinnar, Veröld Soffíu, sem kom út árið 1991 og hefur verið þýdd á um 60 tungumál, þeirra á meðal íslensku árið 1995. Nýja bókin gerist í Noregi árið 2012. Hina 16 ára gömlu Önnu dreymir oft að hún sé endurholdguð sem sitt eigið barnabarnabarn, Nova, sem einnig er 16 ára árið 2082. Heimurinn á tímum Novu er gjörólíkur þeim sem anna þekkir. Hörmulegar loftslagsbreytingar hafa átt sér stað og hlýnun jarðar heldur áfram þar sem vendipunkti hefur verið náð oftar en einu sinni. Stórir hlutar Jarðar eru óbyggilegir vegna þurrka og gróðurleysis. Hundruð milljóna hafa dáið vegna hungursneyða, loftslagsbreytingar komu af stað hamfaraveðri og örvæntingin hratt af stað stríðum. Dregið hefur stórkostlega úr líffræðilegum fjölbreytileika vegna eyðileggingarinnar á vistkerfi Jarðar. Í lykilsenu ásakar ofsareið Nova sína eigin langömmu – sem er engin önnur en hin 86 ára anna – fyrir að hafa tilheyrt kynslóðinni sem ber ábyrgð á þessum hörmungum og fyrir að hafa ekki gert nóg til að koma í veg fyrir þær. Gamla anna telur hins vegar að mögulega mætti breyta gangi sögunnar. Þegar unga anna vaknar af þessum draumi finnst henni að hún hafi nú sjálf fengið tækifæri til að bera ábyrgð á því og til að skapa öðruvísi framtíð. Í framhaldinu safnar hún saman alls kyns upplýsingum um það hvað gera þurfi og stofnar umhverfissamtök í skólanum sínum. Anna hefur hingað til fengið blendnar móttökur hjá norskum bókmenntagagnrýnendum. Sumir halda því fram að hin augljósu pólitísku skilaboð breyti því ekki að þetta séu góðar bókmenntir,2 en aðrir sjá alvarlega fagurfræðilega galla á verkinu. brynjulf Jung Tjønn gagnrýnir til dæmis ósamræmi í talsmáta aðalsöguhetjunnar, hann sé ýmist bráðger, fræðilegur, barnalegur, fljótfærnislegur eða gamaldags og ekki sannfærandi í munni 16 ára stúlku. Ódulin predikandi tónn höfundarins skipi honum þar að auki í hlutverk kennara og lesandanum í hlutverk nemanda. Niðurstaða Tjønns er sú að „Gaarder hefur verið uppteknari af því að koma á framfæri loftslagsboðskap en að skapa góðar unglingabókmenntir.”3 Gaarder hefur reyndar sjálfur kallaði Önnu „uppeldisfræðilegt verkefni“ og viðurkennir hiklaust að bókmenntalegur metnaður hafi ekki verið aðalatriðið við skrif þessarar bókar. Meginmarkmiðið hafi verið að koma á framfæri grundvallarupplýsingum um loftslagsbreytingar og tegundir sem eru að deyja út, í því skyni að hvetja unglinga til þess að láta að sér kveða í umhverfismálum.4 eflaust mun alltaf verða ákveðin spenna milli pólitísks og siðferðislegs boðskapar bókmennta og fagurfræðilegra þátta þeirra. bókmenntagagnrýnendur leggja skiljanlega meiri áherslu á hið síðarnefnda á meðan margir lesendur virðast uppteknir af því fyrrnefnda. reyndar eru stórir hlutar af hinni víðfrægu bók Gaarders, Veröld Soffíu, einnig undirlagðir af einræðum heimspekikennara, sem er aðeins einstaka sinnum truflaður af stöðluðu svari Soffíu: „Ég skil“. Þessi uppeldislega einhæfni kom ekki í veg fyrir að bókin hlyti gríðarlegar vinsældir sem enginn hafði séð fyrir. fólk ætti því ef til vill ekki að búast við því af Gaarder að hann skili af sér fagurfræðilega framúrskarandi unglingabók í þetta skipti. Hörðustu gagnrýnendurnir hneigjast þó til þess að líta fram hjá því að þrátt fyrir að frásögnin sé stundum ófullkomin eru nokkrir sérlega sterkir kaflar í Önnu. Þeir eru yfirleitt settir fram sem brot úr blaðagreinum og bloggfærslum sem anna les og koma í raun meginboðskap bókarinnar til skila: þörfinni á siðferðislegri afstöðu, ekki aðeins gagnvart samtíðarfólki okkar heldur gagnvart framtíðarkynslóðum. Í einni af þessum greinum er því haldið fram að lögmálið um gagnkvæmni – að koma fram við aðra eins og þú vilt að aðrir komi fram við þig – verði að ná inn í framtíðina: „Þú skalt gera öðrum kynslóðum það sem þú vildir að fyrri kynslóðir hefðu gert þér“.5 Hin rökrétta niðurstaða er: Hina 16 ára gömlu Önnu dreymir oft að hún sé endurholdguð sem sitt eigið barnabarnabarn, Nova, sem einnig er 16 ára árið 2082. Heimurinn á tímum Novu er gjörólíkur þeim sem Anna þekkir. Hörmulegar loftslagsbreytingar hafa átt sér stað. YFIRLESIÐ „
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Spássían

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Spássían
https://timarit.is/publication/1454

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.