Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.2020, Blaðsíða 8

Y fir 1.500 manns hafa nú smitast af COVID-19 sem kórónuveiran veld-
ur og á hverjum degi bætast
fleiri við. Algengustu ein-
kennum er lýst sem inflúensu-
sýkingu: hósti, hiti og þreyta.
En veiran leggst mismunandi
illa í fólk. Átta af hverjum tíu
sem veikjast fá aðeins væg
einkenni og í sumum tilfellum
eru þau nær engin.
DV ræddi við þrjá Íslend-
inga sem eiga það sameigin-
legt að hafa nýlega greinst
með COVID-19 en einkennin
eru ólík.
Eins og að vera með
timburmenn
Arna Einarsdóttir fatahönn-
uður er búsett í Kaupmanna-
höfn. Hún fékk að vita þann
12. mars síðastliðinn að hún
væri smituð af veirunni. Þá
tók við einangrun heima við,
eins og lög gera ráð fyrir.
Þrátt fyrir að liðnar séu meira
en tvær vikur frá greiningu
sér Arna fram á að vera áfram
í einangrun næstu vikurnar.
Enda er ekkert annað í boði,
vinnustaðurinn hennar lok-
aður og borgin liggur í dvala.
„Hér er ekki testað nema
maður sé alvarlega veikur eða
með hita yfir 39 stig. En þeir
eru víst eitthvað að breyta
um stefnu núna og eru búnir
að fatta að það þarf að testa
miklu, miklu fleiri.“
Hún fann fyrir einkennum
sem hún líkir við nokkurs
konar þynnku. Þau lýstu sér
meðal annars í höfuðverk og
síþreytu. „Ég fékk ekki hita,
nema bara rétt 37,8 stig í einn
dag. En það varð ekki meira
úr því. Annars var þetta bara
hósti og mér var illt í lungun-
um. Mér var illt í öllum líkam-
anum, einkum með bakverki
og liðverki. Svo missti ég al-
gjörlega bragð- og lyktarskyn
í meira en viku,“ segir Arna
en hún fann ekki fyrir neinum
kvefeinkennum.
Hún segir það hafa verið
einna verst hvað líðanin var
sveiflukennd frá degi til dags.
„Svo er þessi andskoti þrisvar
sinnum lengur að ganga yfir
en þessi venjulega flensa, eða
þannig var það allavega hjá
mér,“ bætir Arna við en hún
segir sambýlismann sinn einn-
ig hafa smitast af veirunni.
Bæði fundu þau fyrir gífur-
legri þreytu. Hann varð hins
vegar mun veikari en hún.
„Það voru smá áhyggjur þarna
inni á milli. En það rættist vel
úr því og við erum orðin hress
aftur.“
Hún veit ekki hvernig hún
smitaðist og segist nánast
aldrei verða veik. „Eins og
hjá flestum Dönum varð lest-
in fyrir valinu í nánast allan
vetur, enda brjáluð úrkoma.
Maður var eins og sardína í
dós alla daga þegar maður var
að fara í og úr vinnu. Annað-
hvort hef ég nælt í þetta þar,
eða í jóga. Enginn í kringum
mig er veikur.“
Grét af verkjum
„Ég hafði ekki hugmynd um
að þessir verkir tengdust CO-
VID-19. Ég gúglaði það meira
að segja sérstaklega og fór í
apótek á Akureyri til að fá ráð
en engan grunaði þetta,“ segir
Margrét Gauja Magnúsdóttir,
jökla- og akstursleiðsögukona,
fyrirlesari, námskeiðshaldari,
athafnastýra og aktívisti. Hún
greindist með COVID-19 eftir
hringferð um landið. Hún
hélt í fyrstu að hún væri með
hægðatregðu.
„Ég vaknaði að morgni 21.
mars með vonda magaverki
sem bara fóru ekki og voru að
hrjá mig í fimm daga. Ég var
í vinnunni þegar þetta gerðist.
Ég vaknaði með þessa maga-
verki á hóteli á Höfn í Horna-
firði. Ég átti eftir að keyra
hringinn og það var erfitt,
en ég harkaði það af mér, tók
verkjalyf og lét eins og allt
væri í toppstandi,“ segir hún.
„Það var ekki fyrr en ég
kom heim, þann 25. mars, og
ég fór beint upp í rúm, sofn-
aði, vaknaði aftur og mældi
mig og var þá komin með hita,
að mig fór að gruna þetta og
hringdi strax í 1700.“
Margrét segist hafa grátið
af verkjum á þessum tíma-
punkti. „Þau kölluðu mig strax
inn og læknir í geimbúningi
tók á móti mér. Hann skoðaði
mig í bak og fyrir og ákvað
að taka próf. Símtalið fékk ég
daginn eftir. Þann 26. mars.
Sá dagur var einnig verstur
en ég fékk vöðvaverki í bakið
sem voru ólýsanlega sárir, á
nákvæmlega sama stað og ég
hafði verið með verki á fyrir
meira en 20 árum eftir bílslys.
Margrét hefur síðan þá
fundið fyrir þungum höfuð-
verk, eyrnaverk og verið með
hellu fyrir eyrum. Hún verður
lafmóð við það eitt að ganga
upp og niður stiga. Þá missti
hún allt lyktar- og bragðskyn
sem hún segir að hafi verið
„mjög fríkuð reynsla“.
Hún finnur enn fyrir ein-
kennum í dag og er orkulaus.
„Þetta er glötuð pest, ég líki
henni oft við það að fjögurra
ára barn sé búið að taka yfir
miðtaugakerfið mitt og sé að
ýta á alla takkana. Ég geri
mér grein fyrir að ég þarf
að byggja mig aftur upp eftir
þetta og ég get ekki beðið eftir
að takast á við það, mun fara
út í göngutúra með bros á vör,
í hvaða veðri sem er,“ segir
Margrét en hún kveðst þakk-
lát fyrir að hafa ekki fengið
alvarlegri einkenni.
Hún brýnir fyrir fólki að
gefa öllum einkennum gaum.
„Ef þú ert með einkenni sem
þér finnst óvenjuleg, maga-
verki, kuldahroll, hausverk
eða missir bragð- og lyktar-
skyn, þá eru það einkenni.
Þér þarf ekki að líða djöful-
lega eða vera með háan hita.
Þú gætir jafnvel alveg hrist
þetta af þér, poppað tvær
panódíl og haldið áfram en
stoppaðu og hlustaðu á líkama
þinn, lokaðu þig af, taktu upp
símann og hringdu í 1700. Ef
þú reynist jákvæður fyrir CO-
VID-19 þá verður þú gripinn
af dásamlegu fagfólki CO-
VID-teymisins og rakningar-
teymisins og þú ert ekki
einn.“
Ætlaði að harka þetta af sér
Kristín Ýr Gunnarsdóttir al-
mannatengill greindist með
COVID-19 þann 23. mars síð-
astliðinn. Fyrstu einkennin
voru einungis smávægilegt
kvef. Svo tók við þreyta og
orkuleysi. Hún fann ekkert
fyrir hósta, sem er eitt algeng-
asta einkenni veirunnar.
„Ég var „milliveik“ eins og
ég hef lýst því, ég var slöpp
en fannst ég samt ekki „nógu“
veik til að leggjast upp í rúm.
Ég fann fyrir verkjum í líkam-
anum en tengdi það við að ég
var nýfarin að vinna heima
og að stólarnir mínir væru
lélegir, eða þá að rúmið væri
eitthvað lélegt. Auðvitað ætl-
aði maður bara að harka þetta
af sér.“
Á þessum tíma var Kristín
þegar komin í sóttkví vegna
þess að rúmri vikur áður
hafði hún verið í samskiptum
við smitaðan einstakling.
Hún hafði samband við lækni
eftir að hún missti bragð- og
lyktarskyn. Skyndilega gat
hún ekki fundið lykt af ilm-
vatninu sínu.
Rúmlega viku síðar, daginn
sem hún hefði átt að losna
úr sóttkví, fékk hún niður-
stöðurnar: Hún var sýkt af
COVID-19. Það var ljóst að
Kristín myndi ekki losna úr
prísundinni í bráð. Hún lýsir
því sem ákveðnu áfalli að
greinast.
„Maður veit ekkert hvert
þetta fer með mann. Einn
daginn er ég hress og næsta
dag er ég máttlaus. Óvissan,
og óttinn, það er verst. Það er
erfitt fyrir aktíva manneskju
eins og mig að hægja á sér.
Ég hef tekið allan tilfinninga-
rússíbanann á þetta. Þetta er
ákveðin æfing í æðruleysi.
Maður þarf soldið að láta tím-
ann líða einhvern veginn og
lufsast í gegnum dagana.“
Í dag hefur hún verið í ein-
angrun heima hjá sér í rúm-
lega þrjár vikur. Kristín er
einstæð, þriggja barna móðir
og fjarveran frá börnunum
hefur reynst henni gríðarlega
þungbær.
Hún hefur aldrei verið jafn-
lengi í burtu frá yngstu dóttur
sinni. Það fyrsta sem hún ætl-
ar að gera eftir að einangrun
lýkur er að taka utan um börn-
in sín. Hún leyfir sér þó ekki
að hugsa um þá stund. Það er
einfaldlega of erfitt.
Það er erfitt að vera ósjálf-
bjarga í þessum aðstæðum, en
Kristín hefur sterkt bakland
og er þakklát fyrir það. „Um
daginn kom frænka mín og
færði mér blóm. Ég fékk tár í
augun, af því að þetta var eina
lífið, það eina lifandi sem ég
hafði komist í snertingu við í
19 daga.“ n
ÓDÆMIGERÐ EINKENNI COVID-19
Einkenni veirusýkingarinnar eru mörg og mismunandi. Sumir lýsa þynnkueinkennum
á meðan aðrir tala um óbærilegan bakverk og jafnvel magapínu af verstu gerð.
20-30 %

afsláttu
r
af öllum

rafbóku
m!
www.forlagid.is
VERÐ FRÁ
310 KR.
Auður Ösp
Guðmundsdóttir
audur@dv.is
Arna og Margrét Gauja greindust báðar með COVID-19 en einkenni þeirra voru ólík. MYND/ANTON BRINK
8 PRESSAN 9. APRÍL 2020 DV