Íþróttablaðið - 01.04.1980, Blaðsíða 33

skemmtilegasta mót, sem ég
hefi tekið þátt í, þótt ég yrði að
elta einn Svíann í þremur
vegalengdum.“
Óli B. Jónsson, íþróttakenn-
ari, kunnur knattspyrnumaður
úr KR
. . .„Ég held, að minnis-
stæðasti atburður minn frá
íþróttavellinum í Reykjavík
sé, þegar ég varð fyrst ís-
landsmeistari í knattspyrnu. í
4 ár hafði ég leikið með
meistaraflokki án þess að
verða íslandsmeistari. En nú
vorum við komnir í úrslit og
ártalið sýnir 1941. Þegar leik-
urinn byrjaði stóðu stigin svo,
að Valur hafði 4 en KR 3.
Valsmönnum nægði því jafn-
tefli til þess að sigra. — Til
hvatningar keppendum var
íslandsmótsbikarinn látinn
standa á litlu borði fyrir
framan áhorfendastúkuna. —
Nú hófst leikurinn og upp-
hlaupin gengu á báða bóga, og
liðin ákaflega jöfn, en í seinni
hluta fyrri hálfleiks tekst okk-
ur að skora mark. Seinni hálf-
leikur finnst mér vera einn sá
lengsti, sem ég hefi leikið, þó
var hann auðvitað eins og
venjulega 45 mínútur.“
Benedikt Jakobsson.
(Viðtal Gunnars M.
Magnús við Jakob
Thorarensen, skáld)
„Ég spurði hvaðan hann
kæmi.
— Sunnan frá Skerjafirði,
svaraði hann.
— Ojá. Þú hefur gengið í
hreinviðrinu þér til upplyft-
ingar út úr bænum?
— Já, ég geri það iðulega,
en ég var núna að koma úr
sjónum, mælti hann eins og
ekkert væri.
Þú hefur þó ekki verið að
synda núna í sveljandanum?
— Ja, ég var að fá mér sjó-
bað eins og venjulega.
Eins og venjulega. Mér
fannst þetta hraustlega mælt
og innti hann nánar eftir
þessu.
Elann segir svo frá: — Ég
hef nú samfleytt í 17 ár sótt
sjóböð í Skerjafirði allan árs-
ins hring. Það hafa ekki fallið
úr nema verstu illviðrakaflar
vetrarins, þá helst í skamm-
deginu. Ég er fljótur að fara úr
fötunum, er aldrei lengi í
sjónum í einu og þurrka mig
vel, þegar ég kem upp úr. Með
Jakob Thorarensen.
þessum hætti verð ég ekki
mjög var við hitabreytingar
lofts og sjávar, það gerir van-
inn og þjálfunin. Þetta er
ákaflega hressandi, jafnvel
nauðsynlegt fyrir þann, sem
hefur vanið sig af kveifar-
skapnum. Ég hef reynt að
velja mér skjólgóða staði við
fjörðinn, en ekki haft neitt
húsaskjól, þó að það væri
vitanlega æskilegra.
Jakob Thorarensen er nú 63
ára að aldri. Mér þykir senni-
legt, að hann haldi upptekn-
um hætti og sæki í sjóinn í
Skerjafirði mikinn hluta árs.
Þykir mér ekki ólíklegt, að
hann eigi met í þessari
líkamsþjálfun."
(Grein sem ber heitið:
„Fyrsta tillagan um ný-
yrði.“)
„Svo sem kunnugt er, lætur
forseti ÍSÍ sig miklu skipta
málfar meðal íþróttamanna,
hann vill að íþróttamenn séu
líka málhreinsunarmenn. Rétt
áður en hann fór á þing Al-
þjóða Olympíunefndarinnar,
sem haldið verður í Kaup-
mannahöfn um miðjan þennan
mánuð og íþróttaþing Norður-
landa í Stokkhólmi, hitti rit-
stjóri íþróttablaðsins hann.
Barst þá í tal, hvort nokkuð
nýyrði hefði borist blaðinu um
orðið „athletic“ sbr. síðasta
blað. En svo var ekki. Sagði
hann, að sér hefði dottið í hug
orðið fjölíþróttir yfir þessa
grein íþróttanna, virtist sér
það langtum betra en orðið
frjálsíþróttir eða frjálsar
íþróttir, sem notast hefur verið
við til þessa. Þá myndi t.d. FRÍ
heita Fjölíþróttasamband ís-
lands, en skammstöfunin væri
hin sama og áður.
Hefur nokkur betri tillögu?
Lesendur eru beðnir að gefa
gaum að þessu og leggja hér
orð í belg.“
íþróttablaðið 1950
33
L